[Inazuma eleven&go] ขอโทษค่ะ! ที่หนูน่ารักเกินไป

ตุ๊บ!

  

"งื้อ...เจ็บจัง" 

 เสียงเล็กๆเรียกความสนใจทั้งหมดให้ตรงไปยังต้นเสียงได้เเละในสายตาของพวกเขาก็เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆผมสีครีมหน้าตาน่ารัก ใบหน้าเล็กๆกำลังคลอไปด้วยน้ำตารวมถึงในสายตาทั้งหมดนั้นมีสายตาของคนที่เป็น'พี่ชาย'

"ยูมิ? มาทำอะไรที่นี่"

 โกเอนจิถามด้วยน้ำเสียงสับสนเขาจำได้ว่าให้อีกคนรอที่โรงพยาบาลอยู่เป็นเพื่อนยูกะน้องสาวอีกคนของเขาทำไมคนที่ให้รอถึงตามมาอยู่ที่นี่ได้

"ยูมิ...ฮึก!..ยูมิเหงา พี่ยูกะหลับอยู่ตลอดเลยยูมิเเค่อยากมีเพื่อนเล่น"

 เด็กหญิงตัวน้อยลุกขึ้นยืนกำชายกระโปรงของตัวเองเเน่นน้ำตาใสๆเริ่มไหลรินออกมาจากดวงตากลมโตคู่นั้นทำให้เธอดูน่าถะนุถะนอมกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ฝั่งพี่ชายที่เห็นน้ำตาของน้องสาวเริ่มลนลานถึงยูมิจะร้องไห้บ่อย

เเต่ไม่ได้หมายความว่าจะทนดาเมจเเบบนี้ได้นะ

"กะ...โกเอนจิ "

 โกเอนจิหันไปตามเสียงเรียกของโซเมโอกะ

"ชะ..ช่วยปลอบเด็กคนนั้นทีสิฉันเริ่มรู้สึก อึ้ก!"

 พูดยังไม่ทันจบโซเมโอกะที่เป็นหน่วยกล้าตายเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อที่จะเรียกโกเอนจิที่อยู่ใกล้ๆน้องสาวของตัวเองเเละเเน่นอนสำหรับคนที่ไม่มีภูมิต้านทานอย่างเขา

พรู้ดดดดด!

 ก็รับดาเมจไปเต็มๆไง!!!

"โซเมโอกะ!!"

 เหล่าเพื่อนๆที่ต่างซึ้งใจกับการเสียสละของเพื่อนร่วมทีมในครั้งนี้ต่างสวดภาวนาให้โซเมโอกะไปสู่สุคติ

'ความกล้าหาญของนายในครั้งนี้...พวกเราจะไม่ลืมเป็นอันขาด!!"

 เสียงคำปฏิญาณในใจของทุกคนดังขึ้นพร้อมกันอย่างไม่มีใครนัดหมายเพียงเเต่ติดอย่างเดียว

"ฉัยยังไม่ตายโว้ยยยยยยย!!!"

  โดยมียูมิยืนมองเพื่อนๆของพี่ชายด้วยสายตางงงวย

'พี่เขาเล่นอะไยกันนะOO?'

สุดท้ายก็มาเปิดเรื่องใหม่เรื่องเก่ายิ่งไม่ค่อยจะอัพอยู่ด้วยค่ะ ฮ่าๆ ฝากติดตาม ยูมิตันด้วยเน้ออ เหล่าซิสค่อนทั้งหลายพยายาม

รับดาเมจให้ได้โดยไม่เสียสักHPเดียวเน้อ~ เเต่จะเป็นไปได้มั้ยน้อเพราะดาเมจ+คริติคอลเลยอ่ะ อิอิ