It's real นี่คือความจริงที่ฉันรักเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : ห้องข้างๆ

บทที่ 1
ห้องข้างๆ

 

เช้าตรู่ 7:30 น.
I'm a Barbie girl in a Barbie world

"ฮัลโหล" ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ยย !! =_=
(ตื่นรึยางงงง) ??
'ตื่นหรอ? ทำไมต้องตื่นละ' พูดในใจ
(ตื่นๆๆๆ เช้าแล้ว ต้องรีบไปมหา'ลัยนะ)
มหา'ลัย มหา'ลัย "หา!!" ลืมสนิทเลย ฉันกดตัดสายแยม แล้วรีบลุกขึ้น ล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ สระผม ลูกอมโบตัน ยาสีฟันคอลเกต สบู่วิเศษ (เฮ้ย!! ข้างหลังเริ่มไม่ใช่ละ)

ผ่านไป 45 นาที 

สดชื่นชะมัด อะ กี่โมงแล้วละเนี่ยยย O_O (ขยี้ตา) O_O ไม่จริ๊งงงงงงงงงงง 8:20 น. แล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ตายๆๆ ฉันรีบวิ่งลงมาข้างล่าง พร้อมกับหา...กุญแจรถ ไม่จริงใช่มั้ย T^T ลืมเอาลงมาด้วยง่ะ U.U ตึกๆๆๆ ฮวู่ เหนื่อยจัง ในที่สุดก็ได้ออกรถ แค่ออกรถนะน่ะ
 

บรื้น ๆ ปรี๊นนนนน ๆ บรื้น ๆ
 

น่าจะบอกกันก่อนว่า...รถติดดดดดดดดด TT^TT จะไปทันมั้ย O_o อีก 5 นาทีจะเริ่มการประชุมแล้ว 'ถ้าไปสายละก็..หึ หึ' คำพูดของแยมเพื่อนสนิทที่พูดก่อนที่ฉันจะกดตัดสายตอนเช้าลอยเข้ามาในห้ววว น้ำหนึ่งอยากตายค่าทุกคนนนนนนนนนน
 

I'm a Barbie girl in a Barbie world  

"ฮัลโหล" ยังไม่หายเศร้าา  T^T

(น้ำหนึ่ง แกอยู่ไหนเนี่ย ทุกคนเข้าไปในหอประชุมกันจะหมดแล้วนะ)
"เพิ่งสามแยกอะ"
(ว่าไงนะ!! แกไปทำอะไรที่นั้น นั้นมัน...)
"รถติดมากๆเลย"
(ทางลัดเข้ามหา'ลัยละ ทำไมไม่มาทางนั้น)
"ลืม..สนิทเลย" ('')

(สมควร เอาเป็นว่าฉันบอกอาจารย์ให้ละกัน)

"ขอบจัยนะ ฉันดีใจจังที่เลือกแกเป็นเพื่อน" ซาบซึ้ง T^T แล้วเมื่อไหร่ฉันจะถึงละเคอะ !

 

9:45 น.

มาถึงมหา'ลัยจนได้ ต้องโดนลงโทษแน่ๆเลยอะ สามเกือบชั่วโมงเลยนะ น้ำหนึ่งไม่ยอมหรอกนะค่ะ 

"หญิงนทีกานต์"

อาจารย์ฝ่ายปกครองนี่ O_O อาจารย์แขไขสินะ อาจารย์แขไขเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองคนเดียวของมหา'ลัย เป็นคนที่เด็ดขาดมาก (ไม่งั้นเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองไม่ได้หร๊อก) และลำเอียงที่สุดในสามโลก ผู้หญิงร้อยละ 99.99 'ไม่ชอบ'เธอ เพราะ...อ่ยาบอกใครนะ เธอบ้าผู้ชาย เห็นผู้ชายหล่อๆไม่ได้ต้องกระดี้กระด้าหาเรื่องไปอยู่ด้วย(แบบใกล้ชิด) และเห็นผู้หญิงที่สวยกว่าตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ต้องตัดคะแนนค่าาาา เหตุผลนะหรอ ไม่มีหร๊อกกก แล้วอย่าถามว่าฉันรู้ได้ไง ก็แยมเล่นเอาประวัติอาจารย์ทุกคน(ย้ำ ทุกคนจริงๆ)ในมหา'ลัยมาให้ฉันอ่านนะสิ บังคับด้วยนะ 

 
"ค่ะ" ตีหน้าเฉยๆเข้าไว้ ('')
"เธอมาสาย"
"ทราบค่ะ แต่..."
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ถึงเพื่อนเธอจะบอกว่าเธอไปโรงพยาบาลมา ฉันไม่สน เธอมาสายคือมาสาย และไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรทั้งนั้น เธอ-ต้อง-ถูก-ลง-โทษ ! เข้าใจใช่มั้ยจ๊ะ นทีกานต์ " แยมคงบอกว่าฉันไปโรงพยาบาลมาสินะ ช่วยได้มาจริง =_=
"ค่ะ" จนปัญญาเถียงต่อจริงๆ
"แต่...เธอไม่ต้องโดนทำโทษคนเดียวแล้วละ *O*" พูดจบ อาจาย์ก็ก้มดูรายชื่อ "พ่อหนุ่มมาสายนะจ๊ะ ^^"
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
"จะลงโทษพวกเธอทั้งสองยังไงดีน้า..เอาเป็นว่า ขัดห้องน้ำมหา'ลัยด้านตะวันตก 1 สัปดาห์ เริ่มจากวันนี้ละกัน เพราะหลังจากจบการประชุมตอนบ่ายโมงแล้ว พวกเธอก็ไม่ได้ไปไหนใช่มั้ย!!"