คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #68 : Valentine's Day : ตอนพิเศษ...ฟาโรห์อเมนเนส § ราชินีอเมนเซต
ฟาโรห์อเมนเนส § ราินีอเมนเ
เมื่อสุริยเทพอุมเส็ล่อนาวาไปามลำน้ำใ้พิภพ ันทราเทพอนูึทรรอวามเป็นให่ในราษรารินอีรา
เพระราานั้นใน ราินีอเมนเเส็ึ้นาสระสรท่ามลาวล้อมอเหล่านาำนัล พระวีาวนวลผุผ่อสู้แสันทรา แสประทีปสลัวไสวยิ่ับให้พระวีผ่อผา น้ำมันหอมที่นาทาสบรรโลมไล้ลบนพระวรอ์อ้อนแอ้น ปรุเสน่ห์ให้ราินีสาววนลุ่มหลอีเป็นทบทวี
พัสราภร์บาเบาราวเปลือยายือ สิ่เียวที่ราินีสาวทรสวม พระบาทบายาราสู่ห้อบรรทม ทว่า...มันลับว่าเปล่า ไร้เาอพระสวามี ไม่รับรู้แม้แ่ไออุ่นว่า เส็พระราำเนินผ่านมา เพียเท่านั้นทุสิ่็ระ่าั ราินีสาวทรว้าผ้าลุมพระอัสา สะบัอ์ออไปัวลไรวเร็ว เผยให้เห็นประูลแหวออเป็น่อ ่อนะเส็เ้าไปในนวนทาเินอันสลัว ปราศาวามลัเล!
พลันประูลถูเปิออ ลิ่นหมึโบรา็ฟุ้อวลไปทั่วห้อทราน ราินีสาวยาราออมายัห้ออันเยุ้น ้วยเยทรานในห้อนี้นานพอวร่อนเส็สู่มหานรธีบส์อันเรียไร ใ่แล้วที่นี่ือ เมมฟิส! และ โ๊ะทรานอันสุม้วยอเอสาร มีเบียร์เหยือให่ือเรื่อเรื่อื่มเพิ่มพละในยามรารีือ เ้ามหาีวิแห่าวลุ่มน้ำไนล์ สวามีอพระนา
“ไหนว่า ะนอนแล้วะเนส?” พระพัร์้ำบ่บอวามแ่อนไ้ี ยัผลให้ฟาโรห์หนุ่มเยพระพัร์าอาน ท่ามลาไอเย็น ลับประทับทรานเพียลำพั ไร้ระทั่เามหาเล็ที่้ออยถวายารรับใ้ใล้ิ
“พี่ใล้เสร็แล้วเร...” พระโอษ์เย้ายวน หารับสั่สุรเสียละมุนนุ่ม ทำให้ราินีสาวแทบพระทัยอ่อนยวบ ทรไปฝึมาาไหน!!! ระนั้น็ยัพยายามทำพระทัยแ็
“แ่นี่ึมาแล้วนะะ ไหนว่า ะมาพัผ่อน”
ทั้ที่เป็นฝ่ายรัสเอว่า ะมาพัผ่อนยันรแห่เทพพทาห์ แ่ผู้รัสลับไม่ไ้ระทำามแม้แ่น้อย ้ำยัเป็นนที่พัน้อยที่สุเสียอี
“พี่ไล่มาอัลับไป่อนน่ะ เห็นว่า ่วนี้พี่หิทรแพ้ท้อหนั”
ราินีอเมนเสับเ่นนั้นพระทัยอันทำว่า ะแ็แร่็อ่อนเอนทันวัน ้วยทราบว่า สมัยอียิป์โบรายาบรรเทาอาารแพ้ท้อยัไม่ถูิ้น มีเพียบันทึถึอาารเเพ้ท้อเท่านั้น ารบรรเทาึ้อประอไปามอาาร ารให้มาอัลับไปูแลพี่หิอเมเนเียใน่วเวลาึเป็นเรื่อที่ถู้อ ทำให้าที่พยายามะลาพระสวามีไปบรรทม ึแปรเป็นัโ๊ะทรานไม้มะเลือให้เรียบร้อยเป็นระเบียบแทน
ทว่าเพราะพลั้เผลอไม่ทันำริ อ์เอวอ้อนแอ้นึโนว้าไว้ทันวัน ฟาโรห์อเมนเนสสละพระหัถ์าพู่ัน ึราินีสาวมาประทับลบนพระเพลา ทำเอาราินีสาวพระพัร์ร้อน่า แ่ำ ทั้ที่หลัอภิเษสมรสแล้วะเยิน แ่ไม่เลย...ราินีสาวในวันนี้ยัเป็นเรเน่ในวันนั้น เธอยัไม่ิน
“เนส!!!” ราินีอเมนเ หรือเรเน่อุทานเสียอ่อน ปราาวนวลแระเรื่อแปรเป็นแ่ำ หันไปะปรามพระสวามี ทว่าพระสวามีรูปามลับรพระนาสิลบนอัสาเล็บาแผ่วเบาทะนุถนอม หัถ์แร่เลื่อนสายอาภร์ลาอัสามน “ไหนว่าะทำานไะ?”
ทว่าฟาโรห์หนุ่มลับทรเไ “พี่ไม่อยาทำแล้ว”
ทิ้านื้อๆ เสียอย่านั้น
“ั้นน้อะไปนอน” ทูลบ ็พยายามะประทับยืน ทว่าพระรแรุ่ท่อนเหล็ลับรัแน่นสะบัไม่หลุ
“พี่ว่า น้อยัไม่อยานอน” รัสไม่พอ ยัทรอุ้มราินีสาวึ้นมาอย่า่ายายราวเ้าออ์โปร่ระหเบาุนนสัะแห่เทพีมาอั
เรเน่โวยวาย พยายามสะบัออาพันธนาาร ทว่าไม่สำเร็ มหาเล็ละม้ายลี้เ้าลีบเมา มวลทาสหลับใหลในรัับแบอน ฟาโรห์แห่ลุ่มน้ำไนล์ทรอุ้ม‘เรอพระอ์’ลัเลาะไปามำหนั วสู่อุทยานร่มรื่นอันประับ้วยหินสลัเทวรูป แลสัว์ที่าวไอยุป์นำไปเื่อมโยับเทพเ้า ไม่ว่าะรูปสลันเบนนู นในำนานที่สัมพันธ์ับารบวสรวสุริยเทพเร เเละมหาเทพโอิริส, โัวผู้ัวเมียที่สัมพันธ์ับเทพเ้าในำนานไอยุป์ลอมา, อินูมัน พัพอนแห่ไอยุป์ ามไปถึวิฬาร์ัวน้อย แลุมภีล์ัวเื่ออันนอนสบนิ่อยู่้นสระ หินสลัเหล่านั้นเพิเยารีิ้นอเธออย่าเลือเย็น
ฟาโรห์หนุ่มวาร่าเรอพระอ์ลบนลานว้าแห่อุทยาน ราษรารินนี้เป็นรารีที่ามอีรั้ในวามทรำ สับในสระบัวลี่ลีบส่ลิ่นฟุ้เลว แมไม้ล้อมรอบราวหมู่ภูเมียมอ อาาศยามรารีเย็นสะอาพิสุทธิ์ วายุเทพูเส็มาเอื่อยๆ ราวหยอล้อแลนิราศหาย เหนือสิ่อื่นใ...ันทราเทพอนูระ่าแ่มเ็มว ทรพละำลัที่สุอีราหนึ่ ว่าันว่า ภายใ้ฟาฟ้ารารี ันทราเทพือเทวะผู้แ็แร่เหนือะเทพทั้มวล
รั้นวาร่าอนาในวหทัยเรียบร้อย ฟาโรห์หนุ่ม็ทรเอนอ์ลแนบ้า รารีนี้อาาศ่อน้าเย็น โอรสแห่อมุนึึร่าธิาแห่สุริยเทพไปะออ เนิ่นนาน...ว่าะมีวาาเอ่ยเอื้อน
“พี่พาน้อมาูสิ่นี้หรือ?” เรเน่เอ่ยทำลายวามเียบ้วยอไม่ไ้ ฟาโรห์หนุ่มพ่นพระปัสสาสะยาว แลเห็นวันาวลอยเป็นเลียวนุ่มนวล
“เร เ้ารู้ำนานอเทพีนุับเทพเบหรือไม่?”
ระแสรับสั่ถาม ทำให้อีนัอียิป์วิทยาสาวนิ่อั้นไปรู่ เหุใะำำนานนี้ไม่ไ้
“นภาเทพีนุ ับปวีเทพเบทรเป็นเทพู่รั สอพระอ์เป็นพระบิาแลพระมาราอมหาเทพโอิริส เทพีไอิส เทพีเนฟทิส และเทพเธ ในำนานารสร้าโล สอพระอ์ถูแยออาัน้วยวายุเทพู ้วยเหุนี้โลึอุบัิึ้น แผ่นินึแยออานภา”
ฟาโรห์อเมนเนสแย้มพระสรวลละไม “ใ่ เพราะะนั้น อนนี้พี่ับน้อำลันอนอยู่บนวรายแห่ปวีเทพเบ แหนเยมอพระวรายอนภาเทพีนุ เทพทั้สอพระอ์รััน แ่ไม่อาอยู่ร่วมันไ้ เพราะเมื่อใทั้สอพระอ์อาเอื้อมเ้าหาัน เมื่อนั้นโลาบสิ้น”
ำนานนี้เป็นหนึ่ในำนานอันแสนเศร้า
“แ่สำหรับนที่รััน น้อว่า บาทีารไ้มอันอยู่ห่าๆ ไ้แย้มยิ้ม ไ้พูุยโยมีสายลมเป็นัวสื่อ น้อว่า แ่นี้็เพียพอแล้ว”
เพราะบรรยาาศอันแสนามูเศร้าสร้อยเินไป ฟาโรห์หนุ่มึลายอ์อรรอพระราินีสาวออ ทอพระเนรพัร์ามละไม้วยแววสิเน่หา
“น้อว่า สิ่ที่ปวีเทพและนภาเทพีปรารถนาือสิ่ใ?”
ระแสรับสั่ถาม ทำเอาราินีสาวมุ่นิ้ว รุ่นิ นึไปถึำนานทา้าเผือ เส้นทาสีน้ำนม เรื่อราวอหนุ่มเลี้ยโ ับสาวทอผ้า หนุ่มสาวผู้รออยให้สะพานพาพวเามาบรรบัน “เวลาพบันอีสัรั้หรือะ?”
วพัร์ผุผาปรารอยไม่แน่พระทัยนั ท่าทามุ่นนมวเ่นนี้ือสิ่ที่ฟาโรห์อเมนเนสโปรปราน ้วยราินีผู้เ่าแห่พระอ์ นานๆ ะทำหน้านปัาสัที
“แล้วน้อว่า ถ้าพวเาไ้โอาสนั้น พวเาะทำอะไร?”
พลันสับฟั พัร์ามปานศศิธร็แ่ำุลูอินทผลัมิบ ยิ่เมื่อเนรสีมรประสานเ้าับพระเนรสีน้ำาลวามหวานยั่วเย้า พัร์ผ่อ็ยิ่ึ้นสี ว่าะอ้าโอษ์โวยวาย หาหัถ์แห่พระสวามีลับประอปราเนียนไว้นุ่มนวล หยุถ้อยวาาไ้ะั
พระโอษ์เย้ายวนประทับลมา ลิ่นินแลลิ่นบุปผาเลวอวล ทว่ามันลับรื่นรมย์หอมหวานอย่าน่าประหลาใ แ่แล้วพระสิ็พุ่ึ้นมาุทาระายึ้นสู่ผิวน้ำ พระราินีสาวทรัืน ฟาโรห์หนุ่มนึึ้นไ้ึทรโอบอุ้มอ์อ่อนึ้นสู่นภาาศ ลัเลาะสู่ทาเิม ปล่อยห้อทรพระอัษรให้เรื่อเรือภายใ้แสประทีปนวลลออ ่อนะทรัารวาร่าราินีสาวลบนพระแท่นบรรทมทอปูทบ้วยลินินหนาั้น เสาแท่นบรรทมสลัลายโู่ประับานสุริยะ โู่...สัลัษ์แห่เทพีวามรั
พระพัร์มายลุเล้าลบนอพระศอรุ่นลิ่นน้ำมันหอม พระวาาไพเราะุสุรสัีบรรเล อเมนเทรหลมัวเมาอยู่ในภาพฝัน ละเมอิว่า ถ้าเทพทั้สอพระอ์ไ้พบันหลัพราามาเนิ่นนานัเป็นเ่นไร บาทีมันอาไม่ผิแผาอนนี้ สอพระอ์มึนแยไม่ออว่า สิ่ใริสิ่ใฝัน สิ่ใือวามเริรมย์ สิ่ใือวามเปรมปรีิ์ สิ่ใือวามเอิบอิ่ม สิ่ใือวามทรมาน ทั้สออ์ลุ่มหลมิแผ้อมนร์
ทว่าสุท้ายทุอย่า็หลุลอย วามิพลันาหายราวหมอวัน อเมนเสับไ้เพียพระสุรเสียทุ้มละมุนที่พร่ำเพรียหา มันมิใ่ อเมนเ บุรีแห่สุริยะ แ่ือ เร...เรอเนสแ่เพียผู้เียว
แสสุริยันทาบลอาบา อเมนเประทับึ้นมาอย่ามึนเบลอ ลิ่นพระวรายอฟาโรห์หนุ่มยัอวล้าอยู่ในนาสิ ภาพเมื่อรารีละม้ายวามฝัน หัถ์บาทาบลบนผืนลินินอันปูทับแท่นบรรทมทอ ทรพบว่า มันยัอุ่น บุรุษที่ร่วมสมสิเน่หาเมื่อืนมิใ่วามฝัน วรเวลาแ่ารลุไปประอบิวัรแล้ว ทว่าราินีสาวลับเอนแอบลบนแท่นบรรทม ทับลบนำแหน่ที่พระสวามีบรรทมเีย หลับพระเนรลพริ้ม ำริในพระทัย หวัให้โอรส หรือธิาอ์น้อยมาำเนิในรรภ์ เเ่นที่นรอบ้าเฝ้าหวัในัวพระอ์
“ไ้เวลาื่นบรรทมแล้วเพะ” เสียราบทูลนั้นืออเนปทาห์ นาระวีระวาเ้ามารวบม่านนสุริยรัศมีายาน ราินีสาวหยีพระเนร หยัอ์ประทับนั่ ผ้าลุมบรรทมไหลเลื่อนเผยให้เห็นวรอ์เปล่าเปลือย ่อนนาทาสะลานมาประอ พานายอนลสรในสระอันลอยไป้วยลีบปัทมา ทว่าพลันไ้ลิ่นบุปผาิหอมื่นอบอวล ราินีสาว็พัร์ี โ่ศออาเียน ประานาำนัลโผมาประอเป็นพัลวัน
ปั!
บานพระทวารแห่ห้อบรรทมถูผลัออโยแร พาให้แพทย์หลวรา แลนาำนัลสะุ้สุัว เว้นเพียราินีสาวที่ผพระเศียรึ้น หายับรรทมบนพระแท่นอย่าอ่อนเพลีย รายล้อม้วยนาำนัลอยโอบประอ ฟาโรห์อเมนเนสพลันทอพระเนรพัร์เียวีทั้ที่รารี่อนยัแ่ำับสีเลืออนาในวหทัยเ้าพระสิ็หายเหือ รัสถาม้วยสุรสีหนาท
“นาเป็นเ่นไรบ้าท่านหมอ!!!?”
แพทย์หลวราผู้รู้ั เร เ้าราอรัษ์หนุ่มียิ่ว่าใร ผละออาพระแท่นบรรทมเื่อ้า เบือนลับมาแย้มละไม วหน้าอันเหี่ยวย่นพาให้หนัาลู่ลปิวาไปเินรึ่ ระนั้น็ยัเผยแววอาทรยิ่
“ไม่มีสิ่ใน่าัวลพ่ะย่ะ่ะ พระราินีเพียทรพระรรภ์เท่านั้น”
พลันไ้สับฟั ฟาโรห์ผู้่อไปะเป็นบิาอบุรหนึ่อ์็ทรเบิบานปีิพระทัย เลือนลืมทุสิ่ยาราไปหานาในวหทัยทันวัน สิ่ที่ไ้ทอพระเนรือพัร์ามอ่อนเพลียหาเปี่ยมสุอมเหสีที่รั
นาำนัลทั้ปวผละหลบ ฟาโรห์หนุ่มผวาเ้าโอบออ์อ่อนที่ัเ็บผลผลิแห่วามรัอพระอ์ไว้ภายใน พระระเเสรับสั่ระิบัวานในพระรรอราินีผู้เป็นมาราแห่เเผ่นิน “เร...ในที่สุเ้า็มีลูให้้า” ราินีสาวเเย้มพระสรวลอ่อน ทูลระิบพึมพำแผ่วเบา หลับเนรพริ้ม รับอ้อมพระรแห่พระสวามี ภาพที่บัเิึเป็นภาพอสอผู้สูศัิ์แห่เเนินำำลัระออันไม่เลื่อนลาย ทำเอาเนปทาห์ นาสนอพระโอษ์าบึ้น้ำาเอ่อรื้น
ั่วอึใ เสียฝีเท้า้าเื่อ็ยับใล้เ้ามา บานทวารถูผลัแผ่วเบา เผยให้เห็นร่าออีเ้าหิอเมเนเียำลัหายใหอบ รรภ์น้อยยัเเบนราบ้วยอายุรรภ์ไม่ี่เือน ้าๆ ันือราอรัษ์มาอัที่มีทีท่าร้อนใ หายัประอภริยารัอนแนบแน่น
รั้นลายอาารหอบ อีัิยนารี็รีบยาราเ้ามา โยมีเนปทาห์ปรี่เ้าไปประอ้วยวามภัีไม่ืา อีัิยนารีสอบถามเรื่อราวับอีนาำนัลนสนิท ทว่าพลันไ้รับรู้่าวอันน่ายินี วหน้าอผู้มาใหม่็ปรีามิแผ้าราบริพารที่แวล้อม
เมื่อราินีอเมนเทรเหนื่อยอ่อนผล็อยหลับ ฟาโรห์อเมนเนส็รัสเรียอาลัษ์ เเลเเพทย์หลวมาเ้าเฝ้ายัห้อทรพระอัษร นับเนื่อานี้วบนวันมีพระประสูิาลสมมิเทพอ์ใหม่ บันทึารั้รรภ์อราินีสาวถูบันทึโยละเอีย ระยาหารที่อัเิึ้นถวาย้อผ่านารรวสอบอย่าพิถีพิถัน พระโอสถที่ถวาย้อผ่านารทสอบอย่าี
ลอระยะเวลาเ้าเือน ฟาโรห์อเมนเนสทรทะนุถนอมูแลราินีสาวอย่าใล้ิมิลาลา มิระทำารอันใให้ระทบระเทือนพระทัย ไม่ทรมีสรีอื่น เเม้เเพทย์หลวะถวายำแนะนำว่า วรละเว้นาารร่วมสมสิเน่หา ้ำยัทรรัทรหลราินีอ์ามอีเป็นทบทวี เรือนร่าอันเเปรเปลี่ยน้วยทรพระรรภ์มิไ้ทำให้วามรัลน้อยถอยล
และแล้วยามสุริยเทพแย้มอบนภา ปลายฤูน้ำหลา ว่าที่ฮอรัสพระอ์ใหม่็ไ้ถือำเนิ
ฟาโรห์แห่ลุ่มน้ำไนล์ทรนำพระโอรสห่อผ้าลินินเนื้อีออรับรัศมีแรเริ่มแห่อรุ ประาศ้อัวานโยมีทวยเทพรอสับฟัว่า โอรสแห่พระอ์อ์นี้ัเป็นหนึ่ในฟาโรห์ผู้เรียไรแห่เเนลุ่มน้ำไนล์
สวัสีวันวาเลนไทน์่า มาแ่อย่าว่อไว เอาริๆ ือเพิ่ิอนทุ่มหนึ่เอ เพราะอยู่ีๆ ็ฟินไม่มีสาเหุ เลยรีบแ่ รีบล่ะ ผิพลาประารใอโทษ้วยนะะ ใรมีแฟนอให้อนพิเศษนี้่วยให้ท่านมีวามสุับวามรัไปอี ใรไม่มีแฟนมาอยู่ทีมเียวับไรท์เอร์่ะ โสเหมือนัน แ่ไปนี่อิาไป อยาเะเรเน่มา แ่นาันท้อเสียไ้ วามริอยาิื่อให้ลูเรเน่นะะ แ่ิทีหลัีว่า เิอยาแ่ภา่อึ้นมาะไ้ไม่วุ่นวาย เพราะเป็นนเปลี่ยนใ่ายมา ในส่วนอภาษายัเยอะเหมือนเิม ออภัย้วย่า มีวามสุมาๆ นะะ
ถ้าอยาอ่านอู่ไหนเพิ่ม็เม้นท์ไว้นะะ เี๋ยวไรท์เอร์สอบเสร็ ว่าๆ ะมาแ่ให้่ะ
Happy Valentine's Day ่าา
ความคิดเห็น