รักวุ่นวายของยัยจอมแสบ3

"ทำไมตาบ้านั่นต้องพูดแบบนี้ด้วย  ไปหาพ่อดีกว่า^----^"  "พ่อคะ พ่อ" เอ๋ "คุณครับผมขอโทษที่เอาแต่เล่นการพนันจนเป็นหนี้ใหญ่โต และขอโทษที่เลี้ยง บี บีไม่เหมือนแบมที่ คุณเลี้ยงและผมต้องขอโทษที่ไปยืมเงินของน้องคุณ "  ชั้นอึ้งกับคำที่พ่อพูดคำๆนั้นทำให้ชั้นเหมือนอยู่ในโลกนี้คนเดียว ปัง!ชั้นปิดประตูเสียงเพื่อให้รู้ว่าชั้นรู้หมดแล้วว่าทำไมพ่อรักพี่แบมมากกว่าชั้น ฮือชั้นวิ่งออกมาแบบไม่คิดชีวิตทำให้ชั้นชนกับร่างสูงคนหนึ่ง "เคนวิล"  "เป็นอะไรใครทำคุณ"   "นายนั้นแหละ"แล้วชั้นก็เดินไปแล้วเดินกับมากอดเขาแบบไม่คิดอะไรเพราะตอนนี้ชั้นต้องการใครซักคนมากอดและปลอบใจชั้น"เธอเป็นอะไรไป"  ชั้นพลักเขาออกและไม่พูดอะไรจนรีบวิ่งออกไปถึงหน้าปากซอยและชั้นไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน อ่า ใช่แล้วแพร  ยัยแพร ชั้นรีบเรียกรถจนไปถึงบ้านแพร "แพรรรรรรรร "   "เเกเป็นอะไรของแก  หะ นี่ยังเช้าอยู่เลย ชั้นง่วงนะ"   " นี่แกจะบ้าหรือไง  นี่มันบ่าย2แล้วนะแกกะจะตื่น6โมงหรือไง หะ"  "เออ  เเล้วแกตอบชั้นได้หรือยังว่าแกมาชั้นทำไม"  "เดี่ยวชั้นจะเล่าให้แกฟังเออชั้นขอนอนบ้านแก  2   อาทิตย์สิ"   "เออได้  หา   2อาทิตย์  นี่แกจะมาอยู่บ้านชั้นเป็นเดือนหรือไงหา"  "น่า"   "เออๆก้อได้แต่เเกต้องเล่าให้ชั้นฟังนะว่าเกิดอะไรขึ้น"    "อือ"