ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิยายรัก ฉบัยยัยเฉิ่ม (Hot Boy Project)

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 58


    บทที่ 1  นั้นน่ะเหรอหนุ่ม Hot อะไรนั้น

         ณ สยามสแคว์

    เฮ้อ...ยัยพีม ทำไมวันนี้คนเยอะอย่างนี้หล่ะ  ฉันถามเพื่อนLove

    เออๆก็จริงง่ะ....แต่เราจะไปไหนก่อนดีอ่ะ?” นั้นดิ?”

    งั้นเดินเข้าไปในตึกก่อนเหอะ ร้อนอ่ะเพราะชุดแอ๊บแบ้วแกแหละ!”  ฉันโวย

    เฮ้ย!!!อย่าโวยดิ แกเลือกเองนะ ชุดอ่ะ  ฟ้าเสียงโทนต่ำทำให้รู้ว่ากำลังหงุดหงิด

    กะ...ก็   เฮ้อ...เถียงแล้วเดี๋ยวโดนตบ  -_-

    พอฉันเข้าไปในห้างก็รู้สึกเย็นสบายจนร่างกายปลับตัวแทบไม่ทัน

       และเมื่อฉันกินตังค์เพื่อนเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เดินลงบันไดเลื่อนลงมาตามปกติ...แต่สิ่งที่เกิดขึ่นมันไม่ปกติน่ะสิ!.......ฉันทำของที่หอบมาตกจากบันไดเลื่อนจากชั้น3ลงมาชั้น2!!!.....(สาเหตุที่แท้จริงคือ:กินไอติมเลอะแล้วร่างกายมันลน -_-*#%^) ฉันรีบลงมาเก็บของที่หล่นกับพีม และเมื่อฉันกำลังหยิบของพีมก็       ทำท่าเหมือนมีอะไรจะบอก...พีมทำตาเหลือกไปทางขวาไปมาแต่ก็ยังไม่เข้าใจ

    หือ?........”      ฉันแอบงงเบาๆเหมือนกันว่าพีมกำลังจะสื่ออะไร                                                                                                   หันไปดิ..... >.<” ……พีมบอกกับฉันเบาๆ แล้วฉันก็หันไป......

    ทำไมอ่ะ?......

    “-_-^^^ ”  พีมทำหน้าเซ็ง.....แล้วที่ฉันถามมันผิดตรงไหนอ่ะ ก็คนไมรู้ไม่ผิดหนิ

    นี่แกไม่รู้ไรเลยเหรอ?!OoO...ก็หนุ่มหล่อโรงเรียนเราไง หนุ่มHOT Renไง  พีมพูดเบาๆพอให้ฉันได้ยิน......ใช้แล้ว ไอ้ภาพที่ฉันเห็นตอนหันไปคือมีผู้ชายหน้าใส ผมบรอนน้ำตาล ตาสีฟ้าสวยอยู่

    ขะ...ขอโทษค่ะ เพื่อนฉันซุ่มซ่ามเอง >^<” อ่าว....-_- ทีนี้ล่ะ โยนขี้มาให้.....แต่เราขี้เองนี่หว่า.....เฮ้ยพล่ามไปนั่น เดียวก็โดนฟ้องร้องใช้คำไม่สุภาพหลอก!!! T_T

    โทษทีค่ะ ฉันผิดเอง ฉันขอโทษอย่างสุภาพก่อนจะรีบหยิบของ                   
     
    ถ้ามันตกลงมาใส่หัวฉันจะทำยังไง นี่แค่อีกก้าวเดียวก็จะเป็นแบบนั้นแล้ว....
    พอได้ยินแบบนั้นฉันก็หันมองหน้าเค้าทันที.....และฉันก็เห็นหน้าตาที่เย็นชามากๆๆๆๆๆเกินจะบรรยาย - _- ^   
       
    ก็ขอโทษแล้วไงค่ะ....แต่ถ้าไม่พอใจฉันจะต้องจ่ายค่าทำขวัญด้วยเลยมั้ย?!"  
    ฉันบอกไปอย่างไม่สบอารมณ์สุดๆ.....
    ฉันเห็นพีมทำหน้าเหวออย่างหนัก
    ก็ได้...ถ้าเธออยากให้....
    เอ่อ...คือ ฉันขอโทษแทนรันด้วยนะค่ะ...ส่วนฉัน พีม ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน พีมรีบออกตัวแทน
    ไม่ต้องพูดเพาะก็ได้ เราอายุเท่ากัน...ผมเร็น...” -__-
    รู้แล้วล่ะค่ะ! >o<….อ่ะ...เอ่อหมายถึง ค่ะ ”………….เอิ่ม...เพื่อนฉันปกติดีป่ะเนี่ย ปกติมันเป็นคนเตือนฉันเรื่องอารมณ์ตลอด แต่กลับเป็นซะเอง...- _ -^^^
      งั้นฉันขอตัว.....     ฉันไม่รีรอเอออออะไรแล้ว เสียเวลา

    อ้าว....!!!O[]O” พีมร้องออกมา
    “…..( c  - _-)???”ฉันหันไปแล้วหันกลับและเดินไปจากตรงนั้นเฉยเลย     เพระขืนอยู่ต่อมีหวังได้อารมณ์เสียทั้งวันแน่ๆ เฮ้ย!!!....รอด้วยดิ   ( c  >o<) ไปนะค่ะ...เอ่ย! ไปนะ

         อะไรของแกนั่นมันคนดังนะ พูดอะไรให้เกียรติหน่อยดิ....
    แกอย่าเว่อได้ป่ะ!...ก็แค่หน้าตาดีเข้าหน่อยก็ต้องเคารพนับถือเลยหรอ! .....รู้สึกจะพูดแรงไปหน่อยแหะ... แต่ก็จริงป่ะล่ะ
    คนแบบนั้น ทั้งกวนประสาท ทั้งเย็นชา มนุษย์สัมพันธ์ไม่ดีเอาซะเลย
    !!! 
                                                  
       นี่น่ะเหรอ หนุ่มคนดังที่ว่าอ่ะ!?!?!?”
    <<<<< PinkLittle.....คิก คิก สงสัย ครั้งหน้าต้องจัดเต็มกว่านี้ซะแล้ว

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×