ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : หนูกลัว 3
"ไอ้สอ ูว่ามึลทุนมาไปนะับเรื่อนี้" วินเนอร์เพื่อนสนิทผมพูแทใ ใ่ มึนอาะไม่ไ้อะไรลับมา แ่ผมแ่อยามอหน้าเธอนานๆ เท่านั้นเอ
"หรือเธอะมีนที่อบอยู่แล้ววะ" ทิวา เพื่อนสนิทอีนพูเสริมึ้น
"แู่ว่ายัยเอวาอบมึว่ะ ู็รู้"
"บ้าหรือเปล่า เาแ่ลัวว่าูะหลอเพื่อนเามึ็ิับเาีๆ หน่อย ไอ้าย" วามิอวินที่มี่อเอวาไม่่อยีเท่าไหร่ มันอบพูประมาว่าเอวาอบผมเลยันท่าไว้แบบนี้ทุที
"แล้วสรุปะไป้วยันไหมวันเสาร์อะ" ทุนเียบ "ถ้าไม่มีใรั้านือวันเสาร์ไป ามนั้น" ผมละเ็ับพวนี้ริๆ เลย แ่ละนไม่ไ้เ้าับเพื่อนออัาีสัน แล้วเรา็ไม่ไ้อยู่ห้อเียวัน ะมี็แ่ผมับวินเนอร์ที่อยู่ห้อเียวัน ส่วนวินับทิวาอยู่อีห้อแ่เราเป็นเพื่อนันมาั้แ่เ็แล้ว
เ้าวันเสาร์พวเราพาันมารอสาวๆ ที่หน้าร้านาบูในห้าสรรพสิน้าื่อั ไม่นาน็เห็นพวเธอเินับลุ่มันเ้ามา แน่นอนว่าผมมอหนูีเป็นนแร
"รอนานไหม"
"ไม่นาน พึ่มาถเหมือนัน นี่เพื่อนเราวิน ทิวาอยู่อีห้อน่ะ"
"ั้นเ้าไป้าในันเลยไหม เราหิวแล้ว" แน่นอนว่าประโยนีุ้้แ้วเป็นนพู
"เอาสิ ปะ" ผมทำเนียนนั่ร้ามหนูี เพื่อที่ะไ้มอหน้าเธอนานๆ
หลัาินันอิ่มแล้วเราไปูหนััน่อ ผมยให้สาวๆ เาเป็นนเลือ แล้วหนัทีู่็ือหนัแนวโรแมนิแหละ เ้าทา ผมเนียนเลือที่นั่ิหนูีแถวบน เนื่อาเรามาันหลายนแถวหน้าเ็มหมแล้ว หลือสอแถวสุท้ายรบนพอี
"ั้นเราไปื้อน้ำ่อนป๊อบอน่อน" ผมับวินปลีัวออมาื้อพวเรื่อื่มนมบเี้ยว่อนะวนันเ้าไปนั่้าใน
หนัรัโรแมนิ พระเอนาเอเป็นเพื่อนัน ่าน่ารัแ่เพื่อนอีนอนาเอ็รัพระเอเหมือนัน เธอเลยไม่ยอมลบับพระเอสัทีเพราะไม่อยาเสียเพื่อนที่รัทั้สอนไป ัหวะที่พระเอามสารภาพรันาเออยู่นั้นมือผมับมือเธอ็นันพอี เธอะหยิบนมแหละแ่เพราะไม่ไ้มอมือเลยน ในวามมือที่มีเพียแสาอหนัในสายาอผมมอเห็นแ่ใบหน้าเธอ เธอ็ะัแล้วหันมามอผมเหมือนหัน ปาเธอยับแ่ผมไม่ไ้ยินเลยเอหูเ้าไปใล้
"อโทษ อะ" ปาเล็พูอยู่้าๆ หูผม ำพูอเธอทำให้ผมใเ็นแรมาๆ แ่ใล้เินไปเพราะแ่ผมหันมอไปทาเธอแ้มผมมันไปโนปาเธอพอี แล้วอนนี้สายาเรา็อยู่ระับเียวัน วามื่นใอนัวเล็ทำให้ผมมอว่ามันน่ารั น่ารัะน...
รื้นๆ
่อนที่ผมะทำอะไรไปมาว่ามอเธอ็ผละออไปะ่อน ผมมอเธอุยันเอวา่อนะเินออาโรหนัไปทันที ผมามเธอออมานถึลานอรถั้นล่า เห็นว่าเธอึ้นรถระเบาะสี่ประูสีำไป
"หรือเธอะมีนที่อบอยู่แล้ววะ" ทิวา เพื่อนสนิทอีนพูเสริมึ้น
"แู่ว่ายัยเอวาอบมึว่ะ ู็รู้"
"บ้าหรือเปล่า เาแ่ลัวว่าูะหลอเพื่อนเามึ็ิับเาีๆ หน่อย ไอ้าย" วามิอวินที่มี่อเอวาไม่่อยีเท่าไหร่ มันอบพูประมาว่าเอวาอบผมเลยันท่าไว้แบบนี้ทุที
"แล้วสรุปะไป้วยันไหมวันเสาร์อะ" ทุนเียบ "ถ้าไม่มีใรั้านือวันเสาร์ไป ามนั้น" ผมละเ็ับพวนี้ริๆ เลย แ่ละนไม่ไ้เ้าับเพื่อนออัาีสัน แล้วเรา็ไม่ไ้อยู่ห้อเียวัน ะมี็แ่ผมับวินเนอร์ที่อยู่ห้อเียวัน ส่วนวินับทิวาอยู่อีห้อแ่เราเป็นเพื่อนันมาั้แ่เ็แล้ว
เ้าวันเสาร์พวเราพาันมารอสาวๆ ที่หน้าร้านาบูในห้าสรรพสิน้าื่อั ไม่นาน็เห็นพวเธอเินับลุ่มันเ้ามา แน่นอนว่าผมมอหนูีเป็นนแร
"รอนานไหม"
"ไม่นาน พึ่มาถเหมือนัน นี่เพื่อนเราวิน ทิวาอยู่อีห้อน่ะ"
"ั้นเ้าไป้าในันเลยไหม เราหิวแล้ว" แน่นอนว่าประโยนีุ้้แ้วเป็นนพู
"เอาสิ ปะ" ผมทำเนียนนั่ร้ามหนูี เพื่อที่ะไ้มอหน้าเธอนานๆ
หลัาินันอิ่มแล้วเราไปูหนััน่อ ผมยให้สาวๆ เาเป็นนเลือ แล้วหนัทีู่็ือหนัแนวโรแมนิแหละ เ้าทา ผมเนียนเลือที่นั่ิหนูีแถวบน เนื่อาเรามาันหลายนแถวหน้าเ็มหมแล้ว หลือสอแถวสุท้ายรบนพอี
"ั้นเราไปื้อน้ำ่อนป๊อบอน่อน" ผมับวินปลีัวออมาื้อพวเรื่อื่มนมบเี้ยว่อนะวนันเ้าไปนั่้าใน
หนัรัโรแมนิ พระเอนาเอเป็นเพื่อนัน ่าน่ารัแ่เพื่อนอีนอนาเอ็รัพระเอเหมือนัน เธอเลยไม่ยอมลบับพระเอสัทีเพราะไม่อยาเสียเพื่อนที่รัทั้สอนไป ัหวะที่พระเอามสารภาพรันาเออยู่นั้นมือผมับมือเธอ็นันพอี เธอะหยิบนมแหละแ่เพราะไม่ไ้มอมือเลยน ในวามมือที่มีเพียแสาอหนัในสายาอผมมอเห็นแ่ใบหน้าเธอ เธอ็ะัแล้วหันมามอผมเหมือนหัน ปาเธอยับแ่ผมไม่ไ้ยินเลยเอหูเ้าไปใล้
"อโทษ อะ" ปาเล็พูอยู่้าๆ หูผม ำพูอเธอทำให้ผมใเ็นแรมาๆ แ่ใล้เินไปเพราะแ่ผมหันมอไปทาเธอแ้มผมมันไปโนปาเธอพอี แล้วอนนี้สายาเรา็อยู่ระับเียวัน วามื่นใอนัวเล็ทำให้ผมมอว่ามันน่ารั น่ารัะน...
รื้นๆ
่อนที่ผมะทำอะไรไปมาว่ามอเธอ็ผละออไปะ่อน ผมมอเธอุยันเอวา่อนะเินออาโรหนัไปทันที ผมามเธอออมานถึลานอรถั้นล่า เห็นว่าเธอึ้นรถระเบาะสี่ประูสีำไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น