ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักยกกำลัง2ของยัยสาวห้าว

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 : เหตุเกิดที่โรงเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 22 มิ.ย. 54


     ตอนที่1 : เหตุเกิดที่โรงเรียน

    "ยัยไอด้า" ใครว่ะ
    "ยัยไอด้า !!! " โอ๊ย อะไรเล่า  คนกำลังจะนอน
    "ยัยไอด้า!!!!!!!!! "  โอ๊ย  หมดความอดทนเเล้วน่ะ  ฉันกำหมัดเเล้วพุ่งไปทางคนที่เรียก  เเต่เขากลับหลบได้สุดท้ายก็
      ปั๊ก โอ๊ย เจ็บชะมัด
    "นี่เเกกล้าทำคนมีพระคุณเลยเหรอ" ใครว่ะคนมีพระคุณก็มีเเค่ ปะป๋าคนเดียว หรือว่า
    "ปะป๋า  อ้าวปะป๋าเองเหรอ"
    "เออ ก็ข้านี่เเหละ  ไปอาบน้ำได้เเล้ว สายเเล้วเว้ย"
    "  อ่ะ จ๊ะ ไปเดี่ยวนี้เหละ"
    ว่าเเล้วฉันก็พุ่งเข้าห้องน้ำทันที  งั้นขอคั้นเวลาหน่อยมาฟังความเเนะนำตัวหน่อย ฉันชื่อ กัณฑิตา วิเศษวิบูรณ์
    ชื่อเล่นชื่อไอด้า  อายุ17 ร.ร. Hallo School ฉันอยู่กับปะป๋า2 คนกังอีกหนึ่งเเก็ง คงสงสัยอ่ะดิว่าเเก็งอะไร
    พ่อฉันเป็นหัวหน้าเเก็งยากูซ่า ชื่อเเก็งชื่อ มังกรหยก  ส่วน มะม้าฉันเสียชีวิตตั้งเเต่ฉันเกิด พอเเล้วเเค่นี้ก่อนเเล้วกัน
    "ยัยไอด้าเร็วจะสายเเล้ว"เสียงปะป๋า ตะโกนเรียก
    "โอเคเจ้า  จะลงไปเดี๋ยวนี้เเหละ"ฉันตอบ
    เเล้วฉันก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างเห็นปะป๋ากางหนังสือพิมพ์อ่ายสบายใจ
    "ไปเเล้วน่ะ ปะป๋า" ว่าเเล้วฉันก็จุ๊บเเก้มปะป๋าทีนึง
    "เดี่ยวก่อน มานี้เลยเมื่อคืนไปก่อเรื่องมาอีกเเล้วใช้มั้ย"
    "เออ ป่าวน่ะ"
    "ไม่ต้องมาป่าว ยัยไอด้าเอ๋ย เรียนจะจบอยู่เเล้ว ยังก่อเรื่องอยู่ได้"
    "เอาหน่าสร้างประสบการณ์ในชีวิต  ไปเเล้วน่ะปะป๋า"ว่าเเล้วฉันก็รีบวิ่งออกมาเลย
    "เฮ้ย  วันนี้กลับบ้านเร็วๆน่ะเว๊ย!!!!"
    "จ้าๆๆๆๆ"ว่าเเล้วฉันก็กระโดดขึ้นรถเเล้วขับไปทันที
    ณ โรงเรียน
    "ลูกพี่ ๆๆๆๆ"ไอเจ้าลูกน้องคนสนิทฉันเองอย่าไปสนใจเลย
    "ว่าไง"ฉันตอบ
    "ได้ยินมาว่า เมื่อคืนลูกพี่ไปจัดการกับพวกอันธพาลมานี่ครับ"
      "เเล้วไง
    ลูกพี่เจ๊งมากอ่ะ"
    "อืม"
    ติ๊งต๊อง
    " โอเค ออดเเล้ว  ไปเเละ"ว่าเเล้ว ฉันก็รีบเดินออกมาทันที
    "ลูกพี่  รอพวกผมด้วย"เอาหร่ะงั้นขอเเนะนำตัวนาย2คนนี่น่ะ
    คนเเรกชื่อ มาโอะ เเล้วอีกคนคือ อาโมะ

    5ชั่วโมง ผ่านไป
    เฮ้อ เรียนเสร็จเเล้ว  กลับบ้านดีกว่า  ว่าเเล้วฉันก็เดินออกจากห้อง เเล้วเดินตามทาง
    ปั๊ก "โอ๊ย  ใครว่ะ"  ว่าเเล้วฉันก็เงยหน้า เห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง  เเต่มีเพียงคนเดียวที่ใจกล้า  ส่วนพวกข้างหลังหน้าซีดเป็นเเถว สงสัยคนที่ใจกล้าจะไม้รู้ฤทธิ์ฉันซะเเล้ว
    "นี่เธอ เดินระวังหน่อยดิ"
    "เออ นี่มิโกะ อย่าไปว่าพี่เค้าเลย  เราไปกันเฮอะ" ยัยคนที่อยู่ที่ 2พูด
    "ทำไมหร่ะย่ะ ฉันเดินมาดีๆ"
    "ยัยบ้า "ฉันพูดออกไป
    "เธอว่าใคร"ยัยคนที่ชื่อมิโกะพูด"ว่าเเล้วฉันก็หันไปส่งสายตาไปทางกลุ่มที่อยู่ข้างหลัง เเล้วหลุ่มก็สลายตัวทันทียกเว้นยัยมิโกะคนเดียว
    "ฮึ ฉันว่าเธอนั้นเเหละ"เเล้วนั้นก็เป็นคำพูดสุดท้ายเเล้วฮันก็ตบไปหนึ่งทีก่อน เเล้วจับหัวยัยนั้นไปโขกกับกำเเพง จนหัวเเตก"ฮึ  พอใจมั่ย" ฉันถาม
    "เธอได้เห็นดีเเน่"ว่าเเล้วยัยมิโกะก็วิ่งหนีไป ยึย ขนลุกชะมัด  เฮ้อ  เลือดเต็มมือเลย  ว่าเเล้วฉันก็เดินไปทางเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
    เเล้วเอามือเช็ดเสื้อมัน" ยืมเสื้อเช็ดหน่อยน่ะ"
    "เออ....คระ คระ  ครับ"
    "ขอบใจน่ะ"พูดเสร็จเเล้วฉันก็เดินกลับบ้านทันที

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×