จั่วหัวกันแบบนี้เลยครับ หลังจากที่เราได้อ่านนิยายเรื่องจบ(ซึ่งใช้เวลาไม่นานก็อ่านจบ เพราะแต่ละตอนชวนให้อยากอ่านต่อเหลือเกิน) ไม่เป็นไรครับ เราจะโทษว่าเป็นความผิดของผู้เขียนนะ ที่ทำให้นักอ่านติดงอมแงมแบบนี้(ฮา)
หลังจากที่ได้อ่านนิยายความยาว 20 ตอนนี้จบแล้ว(แต่เนื้อหาและอารมณ์ยังไม่จบ) ความประทับใจของแต่ละตอนนั้นก็มีมากมายอยู่แล้ว เพราะผู้เขียนทิ้งประเด็น,คำถาม รวมไปถึงการสร้างความอยากรู้ให้กับผู้อ่านมาโดยตลอด(เราเองก็อยากรู้ด้วยว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง-ในฐานะผู้อ่าน ขอกดFAV และปูเสื่อรออ่านเลย) ซึ่งทำให้ได้น่าสนใจและน่าติดตามมากๆ ครับ ยิ่งได้วิเคราะห์ คิดตาม และตีความไปในระหว่างบรรทัดยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่
ตอนที่จัดกิจกรรมร่วมกับพี่ภูมิ เราสองคนคุยกันว่าอยากจะอ่านนิยายที่แปลกแนว มีแนวเรื่องที่น่าสนใจ และน่าติดตาม มีประเด็นให้ขบคิด นิยายเรื่องนี้ตอบโจทย์และถูกสไตล์ของเรามาก จึงขอใช้โอกาสเขียนวิจารณ์เลยแล้วกัน หวังว่าผู้เขียนจะไม่ว่ากันนะครับ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
ผมไม่ขอเล่าเรื่องย่อแล้วกัน(อยากให้คุณไปอ่านกันเอง-ขอบอกว่าอ่านเร็วมาก และติดหนึบแน่นอน) ครับ นิยายเรื่องนี้ ถ้าหากเราอ่านแบบผ่านๆ อ่านเอาสนุก แน่นอน คุณจะได้รับความสนุกและอรรถรสอย่างมากล้น เพราะผู้เขียนเค้าใส่เอาไว้เยอะอยู่แล้ว อ่านสนุก น่าลุ้น น่าติดตาม มีปริศนาให้ร่วมค้นหาอีกมากมาย เพียงแค่องค์ประกอบนี้ก็ทำให้นิยายเรื่องนี้เหมาะสมแล้วที่จะแนะนำให้น้องๆ ในเว็บได้เข้ามาอ่านแล้วใช่มั้ยล่ะครับ
แต่ด้วยความที่เป็นคนบ้าตีความ ชอบคิดต่อ ชอบตั้งคำถาม ทำให้เราอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วตีความออกไปอีกไกล ตั้งคำถาม และคิดร่วมไปกับผู้เขียน ขบคิดไปกับเขาในระหว่างบรรทัด ซึ่งในข้อนี้ เราไม่รู้ว่าผู้เขียนจงใจหรือเปล่า แต่ว่าเราสัมผัสได้ และสามารถสืบความ เท้าหาความคิดเหล่านั้น และกำลังจะเล่าให้คุณฟังแล้ว
เรารู้สึกพอใจและอิ่มเอมใจที่ได้อ่านนิยายดีๆ แบบนี้ในช่วงที่มีแต่นิยายรักเกลื่อนตลาด นิยายแฟนตาซีเดามุกได้หมดแล้วว่าจะเป็นยังไง หรือนิยาย NC แฟนฟิกชั่นที่พวกเราทีมงานต้องคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่ทุกวัน บาปสุดท้ายฯ(ขอย่อแล้วกันนะครับ) สะท้อนความคิดของมนุษย์ออกมาได้อย่างลึกล้ำ เป็นกระจกให้เราเห็นถึงกิเลส ผ่านบาปทั้ง 7 ประการ รวมไปถึงปริศนาของเรื่อง บาปประการที่ 8(ซึ่งบาปทั้ง 7 ประการนี้แหละ ที่ทำให้มนุษย์เราไม่สามารถหลุดพ้นจากวัฏสงสาร หรือบรรลุนิพานได้) ผู้เขียนสะท้อนมันออกมาในงานชิ้นนี้ได้อย่างน่าสนใจ
บาปสุดท้ายฯ สะท้อนจิตใจของมนุษย์ออกมาอย่างลึกล้ำ ให้เราเห็นถึงความคิด ความรู้สึก อารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง ให้เห็นเด่นชัด และอารมณ์เช่นนี้เองที่ทำให้เกิดความขัดแย้งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการทะเลาะเบาะแว้ง การแก่งแย่งชิงดี และที่ร้ายแรงที่สุด สงคราม
สิ่งเหล่านี้มิใช่เกิดขึ้นเพราะบาปในตัวมนุษย์หรือ?
เราจะโทษว่ามีปิศาจมายื่นขอเสนอให้กับเรา จะบอกว่าเราไม่มีทางเลือก แต่ถ้าหากตัวเราไม่มีความคิดอยากได้ อยากมี ปิศาจเหล่านั้นจะอาศัยช่องว่างในจิตใจแล้วปรากฏฏตัวออกมาหรือเปล่า?
เราเองก็อยากรู้เหมือนกันแฮะ
อีกเรื่องที่ทำออกมาได้ดีคือเรื่องของความขัดแย้งทางการเมือง ผลประโยชน์ การใช้อำนาจ ความบ้าคลั่งและอำนาจเผด็จการ(ไม่รู้ว่าเราคิดลึกไปหรือเปล่า-แต่ว่ามันก็สามารถมองแบบนี้ได้จริงๆ นะ) มันทำให้เราย้อนกลับไปคิด ตั้งคำถามกับสภาพของการเมืองและความเป็นอยู่ในปัจจุบัน รวมไปถึงให้เราย้อนกลับไปดูเองมากยิ่งขึ้น
ว่าในตัวเรานั้น มีบาปชนิดใดสิงอยู่บ้างหรือเปล่า?
จริงๆ แล้ว ปิศาจแห่งบาปทั้ง 7 นั้นมีตัวตันอยู่ๆ หรือเปล่า?
หรือความจริงแล้ว ปิศาจที่เป็นตัวของบาปนั้นอาจจะไม่มีจริงหรอก
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่ปิศาจร้ายน่าเกลียดน่ากลัว ที่มีพลังอำนาจมืดชั่วร้าย
สิ่งที่น่ากลัวที่สุด ที่ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้ ไม่ต้องไปหาไกลที่ไหน ลองหลับตา ปล่อยกระแสสำนึก ให้ความคิดต่างๆ ได้ไหลวน และให้มันสำรวจตัวเรา ให้มันจมดิ่งลึกเข้าไปในหัวใจของเราเอง
สิ่งที่น่ากลัวและอันตรายที่สุดคือจิตใจของมนุษย์เอง
คิดเหมือนเรามั้ยครับ? |
