So Far Awary

ลำดับตอนที่ #3 : So far away : ....see you

บ้านที่ไม่ได้กลับมาเลย แต่บ้านก็ยังเหมือนเดิมแต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคงคือฉันสินะ

ฉันเดินเข้าบ้านกวาดสายตามองไปรอบห้องที่ฉันคิดถึงและไม่คิดว่าจะกลับมา 

"พี่ ผมไปและนะ เจอกันมื้อเย็น "ไคล์หันมาบอกฉันและปิดประตูห้องออกไป

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงเตือนในโทรสับดังขึ้นข้อความจากคนที่ไม่รุ้จัก

"ใคร" ฉันถามด้วยความสงสัย

"ฉันเอง  เลอาไงอลิสเพื่อนเทอสมัยเรียนไฮสคูลไง " 
"ยัยเฉิ่มเทอเอาเบอฉันมาได้ยังไง "

"น้องชายตัวแสบเทอ ขึ้นทวิสว่าเทอจะกลับมา"

Fuck ไอ้เด็กบ้า ฉันจะกลับมาเงียบป่านนี้ทุกคนคงรุ้แล้วสินะ รวมทั้งเขาคนนั่นด้วย...

"อลิส เทอ สบายดีนะ.." โบอาทิ้งทายไว้และเงียบ เรื่องนี้นอกจากน้องชายฉันมีโบอาที่รุ้เรื่องที่ฉันไปอยุ่อังกฤษ

"อืม..ฉันสบายดี " เรื่องนั่นฉันลืมไปแล้วตั้งแต่5 ปีก่อน

"ฉันคิดถึงเทอ คืนนี้เจอกันที่  the moon แค่นี้ "

โบอาวางไปฉันรุ้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถุกฉันไม่อยากให้ใครรุ้ว่าฉันกลับมา ฉันไม่อยากเจอเขา..

 

"เอี๊ยด"เสียงรถไคล์กลับมาแล้วแน่

"พี่ แต่งตัวด้วย 3ทุ่มผมจะไปส่งที่ the moon" 

นายรุ้ได้ไงฉันจะไป the moon" ฉันเลิกคิ้วและมองหน้าด้วยความโมโหเพราะเขาคงรุ้แล้วจาโบอาเรื่องที่ทวิส ป่าวประกาดว่าฉันจะกลับมา

"เออ พี่ผมร้อน อาบน้ำก่อน" ไคล์ทำท่าจะลุกหนีโชคดีที่เท้าฉันไว

ป้าปปป ฉันยกเท้าถีบลงไปกองด้วยความโมโหไอเด็กบ้า

ฉันหยิบชุดหนังสีดำสั้นขึ้ยมาสวม ก่อนจะหยิบรองเท้าสีเดียวกันออกมาจากตู้