ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก YulsiC yuri x sica

    ลำดับตอนที่ #61 : Chapter 61

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.32K
      0
      18 ม.ค. 56

    งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก








    Chapter 61







    “ พี่แทต่างหากล่ะคะที่จะไม่มีสิทธิ์ เพราะหลังจากที่เราหย่ากันแล้ว ฟานี่จะให้คุณหมอคิมมาเป็นพ่อของยูบินแทน รวมทั้งเป็นพ่อของเด็กที่อยู่ในท้องฟานี่ด้วย ไปกันเถอะค่ะคุณหมอคิม ฉันมีเรื่องต้องทำอีกมากค่ะ ”
     
     
    ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็รีบเดินนำหน้าคิบอมไป หญิงสาวเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงตรงไปยังรถยนต์ของคุณหมอหนุ่ม ทิฟฟานี่เปิดประรถแล้วหย่อนตัวเองไปนั่งอยู่ในตำแหน่งข้างๆคนขับ เธอไม่ได้หันกลับมามองสามีที่ยืนอึ้งอยู่เบื้องหลังเลยสักนิด สิ่งเดียวที่เธอกำลังคิดอยู่ในตอนนี้ ก็คือการไปจากสถานที่แห่งความเจ็บช้ำนี่ซะ ไม่อยากจะอยู่ในที่ๆเดียวกับคนหลายใจอย่างแทยอนเลย เธอคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่าน เธอสามารถหยุดยั้งความเจ้าชู้ของเขาได้ แต่วันนี้มันพิสูจน์ได้เป็นอย่างดีว่าไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดลำพองใจเลยสักนิด เธอไม่สามารถเปลี่ยนแทยอนได้ และดูท่าว่าครั้งนี้จะหนักหนาสาหัสกว่าครั้งไหนๆที่ผ่านมาเลย เมื่อเขาได้ไปมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับหญิงอื่นที่นอกเหนือจากเธอ
     
     
    เมื่อคิบอมเห็นทิฟฟานี่เข้าไปนั่งในรถของเขาเรียบร้อบแล้ว ชายหนุ่มก็อุ้มยุบินเดินตามไป จากนั้นก็พาตัวหนูน้อยเข้าไปนั่งยังเบาะด้านหลัง ยูบินดูจะไม่ขัดขืนกับเขาเลยสักนิด นั่นเพราะหนูน้อยเอาแต่จ้องมองไปยังผู้เป็นพ่อ ยูบินนั่งหน้าเศร้ามองพ่อกับแม่สลับกันไปมา สงสัยว่าระหว่างสองคนนี้เป็นอะไรกัน ทำไมแม่ถึงไล่พ่อไปแบบนั้น แล้วคำว่า “ หย่า ” มันคืออะไรกันแน่ มันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยเหรอ ทำไมพ่อถึงได้ทำหน้าตกใจแบบนั้น คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของเด็กน้อย มันเป็นเหมือนคำถามที่ไร้คำตอบ และเชื่อแม่จะต้องไม่บอกแน่นอน ว่ามันคืออะไร
     
     
     
     
    “ คุณโอเคมั้ยครับ ไปกันเลยมั้ย ”
     
     
    หลังจากที่พาตัวว่าที่ลูกเลี้ยงเข้าไปนั่งยังเบาะหลังเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คิบอมก็เดินมานั่งประจำตำแหน่งของคนขับ เขาเอ่ยถามคนที่นั่งข้างๆด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ไม่ใช่แค่น้ำเสียงและท่าทางเอาใจใส่เท่านั้น คิบอมยังพยายามส่งใจให้กับคนที่กำลังเศร้าอยู่ด้วย ช่วงเวลานี้แหละที่เหมาะแก่การทำคะแนน บอกตามตรงเลยนะว่าเขาไม่อยากเชื่อเลย ว่าทิฟฟานี่จะบอกแทยอนไปว่าเขาจะเป็นพ่อใหม่ของยูบินกับลูกที่อยู่ในท้องของเธอ มันเหมือนฝันเลยล่ะ ฝันที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่ามันจะเกิดขึ้น ไม่ว่าทิฟฟานี่จะพูดออกมาด้วยอารมณ์ไหนก็ตาม เขาถือว่าเธอได้ลั่นวาจาออกมาแล้ว ยึดเอาคำพูดชองเธอเป็นหลักเลยก็แล้วกัน
     
     
    ดูเหมือนว่าทิฟฟานี่จะไม่ได้สนใจกับคำพูดของคิบอมเลยสักนิด แม้ว่าเธอจะไม่ได้หันกลับไปมองบุคคลอันเป็นที่รัก แต่สายตาของเธอก็ยังจับจ้องอยู่ที่กระจกมองข้าง การที่เธอเดินหันหลังให้กับสามี มันก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สนใจเขาเลย แม้จะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เพิ่งจะได้รับรู้มา แต่ว่าความรักความห่วงใยที่เธอมีให้เขามันไม่ได้ถูกลดทอนลงไปเลย ปากจะบอกว่าไล่เขาสารพัด แต่ภายในใจลึกๆนั้นกลับเป็นอีกอย่าง ถ้าแทยอนยอมบอกความจริงกับเธอมาก่อน เรื่องราวมันก็จะไม่เป็นแบบนี้ เธอจะสู้เพื่อสามีอย่างแน่นอน แต่นี่เขาเลือกที่จะปิดบังเธอเอาไว้ เธอจึงไม่อยากที่จะสู้เพื่อใครทั้งนั้น 
     
     
     
     
    “ คุณทิฟฟานี่ครับ ไปกันเลยมั้ยครับ ”
     
     
     
     
    “ คะ เอ่อค่ะ ไปกันเลยค่ะ ฉันมีนัดกับคนไข้ตอนบ่ายค่ะ ”
     
     
    ทิฟฟานี่ดูตื่นตระหนกกับเสียงของคิบอมมาก เธอคงไม่ได้ใส่ใจที่จะฟังเขาเลยสักนิด เพราะสายตาของทิฟฟานี่มันยังคงมีแต่แทยอน เธอยังคงมองแทยอนผ่านกระจกมองข้าง นั่นทำให้เขาไม่พอใจสักเท่าไหร่ แต่ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ เพราะว่าเขายังไม่ได้ไปอยู่ในจุดที่เรียกว่ามีสิทธิ์ แต่ถ้าเขาได้รับสิทธืนั้นเมื่อไหร่ รับรองได้เลยว่าเขาจะทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะกันแทยอนให้ออกห่างจากทิฟฟานี่ หรือแม้แต่กีดกันไม่ให้ยูบินและลูกน้อยที่รอการเกิด ได้เจอหน้าพ่อแท้ๆของมันอีกต่อไป เด็กน้อยทั้งสองจะต้องเรียกเขาว่าพ่อ และจะต้องเรียกเขาแบบนั้นแค่คนเดียว 
     
     
    คิบอมมองหน้าของทิฟฟานี่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะเปิดกระจกรถแล้วก็โผล่หน้าออกมายิ้มให้แทยอน ชายหนุ่มเหยียดยิ้มเย้ยหยันให้กับผู้พ่ายแพ้ รอยที่ของผู้มีชัยได้ถูกส่งไปทำลายหัวใจของอีกคน คิบอมยิ้มให้แทยอนด้วยความสาแก่ใจ มันเป็นรอยยิ้มที่เพิ่มโทสะให้กับฝ่ายตรงข้าม แทยอนจะขยับเข้ามาหาคิบอมแล้วนะ แต่กยูริรั้งแขนเขาเอาไว้ ไม่ให้ชายคนรักเดินหนีห่างไปไหนได้เลย คิบอมเห็นแบบนั้นก็ยิ่งทำให้แทยอนหมั่นไส้ เขายื่นมือออกมาจากตัวรถ พร้อมกับชูนิ้วขึ้นมาแค่นิ้วเดียว ตามด้วยการแสยะยิ้มหวานๆให้อีกครั้ง ก่อนที่จะขับรถออกไปจากสถานที่แห่งนี้
     
     
    แทยอนกัดฟันกรอด เขาโกรธคิบอมจนเลือดขึ้นหน้าแล้ว ใบหน้าที่เคยขาวสะอาดสะอ้าน บัดนี้ได้กลายมาเป็นสีแดงจนดูน่ากลัว มือของข้างต่างก็กำหมัดแน่น ไม่เคยคิดเลยว่าทิฟฟานี่จะไปชอบคนแบบนี้ ทำไมเมียที่รักถึงได้ให้ท้ายไอ้หน้าจืดนั่นถึงขนาดนั้น เธอไม่ฟังอะไรจากเขาเลยสักนิด แถมบอกด้วยว่าไอ้หมอนั่นจะเป็นพ่อใหม่ให้กับลูกทั้งสองของเขา แบบนี้มันยอมกันได้ที่ไหนล่ะ อยากจะหย่ากับเขานักใช่มั้ย ได้สิ...ถ้าอยากได้แบบนั้นก็ไม่มีปัญหา เขายินดีที่จะให้ทิฟฟานี่ขอหย่า แต่ต้องหย่าหลังจากที่คุยกันให้รู้เรื่องก่อน
     
     
     
     
    “ จะไปไหนคะแทยอน ”
     
     
    กยูริเอ่ยถามบุคคลที่เธารั้งตัวเอาไว้ นั่นเพราะว่าแทยอนพยายามแกะมือของเธอออกจากการเกาะกอดเขา ชายหนุ่มพยายามปัดป้องปัดเธอออกจากแขนของเขาอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครหน้าไหนปฏิเสธเธอแบบนี้เลยสักคน มีแทยอนนี่แหละที่เป็นคนแรก เขากล้าดียังไงมาทำกับเธอแบบนี้ รู้ไหมว่ามันทำให้เธอเสียหน้ามากแค่ไหน ไม่เคยมีใครมาปฏิเสธ ปาร์ค กยูริ คนนี้ได้ แม้แต่แทยอนก็ไม่มีข้อยกเว้น เขาคือคนที่เธอต้องการมาตลอด แล้วทำไมเธอถึงจะต้องยอมปล่อยเขาไปง่ายๆล่ะ วางแผนมาก็เยอะ เสียเวลาเสียเงินไปตั้งเท่าไหร่ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอกนะ คิม แทยอน
     
     
     
     
    “ ปล่อยผม ผมจะไปตามลูกตามเมีย ”
     
     
    แทยอนพูดให้กยูริฟังชัดๆไปเลยว่าเขาจะไปทำอะไร ไม่คิดเลยว่าคนที่เขาอุตส่าห์ให้เกียรติ ให้ความเป็นสุภาพบุรุษด้วยจะทำกับเขาแบบนี้ ก็รู้อยู่ก่อนแล้วล่ะว่ากยูริเป็นคนที่กล้าและเปิดเผยมาก เธอให้ท่าเขามาแล้วหลายต่อหลายครั้ง แต่เขาก็ยังทำเฉยทุกครั้งไป จะมาหลวมตัวเผลอใจด้วยก็ตอนที่อยู่ในผับเท่านั้น แต่หลังจากนั้นไม่มีอะไรเลย แล้วคลิปที่เขาได้เห็นในวันนี้ มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง ทำไมเขาถึงจำมันไม่ได้เลยล่ะ แต่สิ่งสุดท้ายที่เขาจำมันได้ นั่นก็คือเขาถูกทำร้ายจนหมดสติไป คงจะเป็นช่วงเวลาต่อจากนั้นสินะที่กยูริได้ตัวเขาไป แล้วก็มีคลิปฉาวตามมาแบบนี้
     
     
     
     
    “ ไม่ค่ะ ฉันไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น คุณจะต้องอยู่กับฉันคนเดียว ”
     
     
     
     
    “ ผมจะไม่อยู่กับคนที่เล่นไม่ซื่ออย่างคุณเป็นอันขาด คุณทำอะไรกับผม นั่นไม่ใช่ผมใช่มั้ย ผู้ชายที่อยู่ในคลิปไม่ใช่ผม ”
     
     
    คำถามของแทยอนทำให้กยูริอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอมีสีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด นั่นยิ่งทำให้แทยอนมั่นใจว่าสิ่งเขาคิด มันคือความจริงทุกประการ ผู้ชายที่นัวเนียกับเธอคนนั้นไม่ใช่เขาอย่างแน่นอน แต่มันเป็นคนอื่นต่างหากล่ะ คนที่หน้าเหมือนกับเขามาก มากจนทำให้ทิฟฟานี่เข้าใจผิด ไม่รู้ว่ากยูริใช้วิธีไหนถึงได้มีคลิปแบบนี้ออกมา แถมเธอยังทำลายครอบครัวของเขาจนพังย่อยยับไม่มีชิ้นดี หน้าตาสะสวยไม่ได้ช่วยทำให้จิตใจสวยเหมือนกับหน้าตาได้เลยสินะ
     
     
     
     
    “ มารู้ตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไรกันคะ ยังไงทิฟฟานี่ก็ไม่เชื่อในคำพูดของคุณหรอก ต่อให้คุณไปหาหลักฐานที่ไหนมา ก็ไม่มีใครเชื่อใจคุณทั้งนั้น ตราบใดที่ฉันยังอยู่ คุณจะกลับไปหาทิฟฟานี่อีกไม่ได้เป็นอันขาด ”
     
     
    พอได้ยินกยูริพูดแบบนั้น แทยอนก็สะบัดแขนของตัวเองอย่างแรง เป็นผลให้มือของกยูริหยุดออกไปจากแขนของเขา แทยอนจ้องหน้าของอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง แต่ด้วยความที่เขาไม่เคยทำร้ายผู้หญิง งานนี้จึงทำได้แค่อาฆาตพยาบาทกันเท่านั้น เมื่อทำอะไรฝ่ายหญิงไม่ได้ แทยอนก็เลยเดินสะบัดหน้าหนี แล้วก็รีบวิ่งไปยังรถยนต์ของกยูรินั่นแหละ พอสาวเจ้าเห็นคนรักขึ้นไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับแล้วกยูริก็ไม่รอช้า เธอรีบวิ่งขึ้นไปนั่งยังเบาะหน้าข้างๆคนขับ
     
     
     
     
    “ ลงไปเถอะครับ ผมจะไปตามเมียกับลูก คุณไม่เกี่ยว ”
     
     
     
     
    “ แต่นี่มันรถของฉันนะคะ เพราะฉะนั้นฉันมีสิทธิ์ที่จะไปด้วยอยู่แล้ว ”
     
     
    เมื่อเจอคำตอบแบบนี้เข้าไป แทยอนก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไรได้อีกแล้ว เพราะว่านี่มันเป็นรถของกยูริจริงๆ เพราะว่าเธอให้เขาขับมา อ้างว่าช่วยลดปัญหาโลกร้อน และช่วยประหยัดพลังงานช่วยโลก เขาจึงได้มาร่วมรถคันเดียวกับเธอ นี่คือสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้เลยทีเดียว ยังไงเขาก็ต้องพาเธอไปด้วยสินะ ถ้ารู้ว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้ เขาจะไม่มีวันร่วมทางมากับกยูริแน่นอน จะไม่ทำความสนิทสนมกันแบบนี้ แต่เพราะว่าด้วยเรื่องธุรกิจอีกนั่นแหละ เขาถึงต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้
     
     
    แทยอนไม่ได้พูดอะไรอีก เขาแค่มองหน้าของอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะกระชากรถออกไปอย่างหัวเสีย เล่นเอาซะกยูริคาดเข็มขัดนิรภัยแทบไม่ทัน แทยอนไม่ได้เจตนาจะกลั่นแกล้งเธอเลยสักนิด แต่เพราะความที่เขารีบจะไปตามทิฟฟานี่ มันก็เลยทำให้เขาลืมไปว่า เขาจะต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของผู้โดยสารด้วย เอาน่าอย่างน้อยเค้าก้ยังมียั้งเท้าเอาไว้บ้าง เพื่อให้ผู้โดยสารได้เตรียมตัวรับกับความหวาดเสียวที่รออยู่ข้างหน้า
    แทยอนเหยียบคันเร่งอย่างไม่เบาเท้าเลยสักนิด เขาต้องรีบตามรถของคิบอมไปให้ทัน ต้องรีบไปขวางทางของทิฟฟานี่เอา ไม่ให้เธอได้ไปเตรียมตัวหย่า ยังไงซะเขาก็ยังไม่ยอมหย่าเป็นอันขาด หากว่ายังไม่ปรับความเข้าใจกัน แต่ถ้าปรับความเข้าใจเรียบร้อยแล้ว ทิฟฟานี่ยืนยันที่จะหย่าอยู่อีก เขาจะเป็นฝ่ายถอยออกมาเอง จะยอมทำตามที่ทิฟฟานี่ตัดสินใจ ไม่ว่าเธอจะเลือกอะไร ไม่ว่าเธอจะเลือกทางไหน ไม่ว่าสุดท้ายแล้วเธอจะเลือกใคร เขาก็จะเคารพในการตัดสินใจของเธอ
     
     
    รถสปอร์ตคันงามเล่นตามท้องถนนด้วยความรวดเร็ว ไม่นานนักแทยอนก็สามารถตามรถของคิบอมทัน เขาพยายามที่จะเข้าไปใกล้ แต่คิบอมสังเกตุเห็นก็เลยเร่งเครื่องหนี แทยอนก็ไม่ยอมให้อีกฝ่ายหนีไปได้ง่ายๆ เขายังคงเร่งความเร็วของรถขึ้นไปอีก กยูริที่นั่งอยู่ข้างๆถึงหน้าซีดตัวสั่งกับความเร็วที่เธอไม่เคยได้สัมผัส ถึงจะซื้อรถปอร์ตคันหรูมา ก็ไม่เคยเลยที่จะใช้ความเร็วขนาดนี้ นี่ถ้าเกิดพลาดพลั้งไปมีแต่ตายกับตายเท่านั้นแหละ เพราะตอนนี้แทยอนขับเหมือนกับจะบินได้อยู่แล้ว
     
     
    กยูริสะกิดให้แทยอนลดความเร็วลง แต่ว่าชายหนุ่มไม่ยอมทำตาม ดูเหมือนว่าเขาไม่สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุให้ทำเข้าไป ความเร็วของรถไม่ได้ลดลงเลบสักนิด มันมีแต่เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนว่ามันจะยังเพิ่มความเร็วขึ้นอีกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่ากยูริจะทำอย่างไง ทั้งสะกิดเตือนทั้งบอกไปก็แล้ว แต่แทยอนก็ไม่สนใจในคำเตือนของเธอเลยสักนิด ยิ่งรถคันหน้าเร็วมากเท่าไหร่ แทยอนก็ยิ่งเร่งความเร็วของรถมากขึ้นเท่านั้น หญิงสาวเครียดกับการที่คนรักไม่เชื่อฟัง เธอก็เลยหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดและสูบมัน เพื่อเป็นการคลายความเครียดให้กับตัวเอง 
    พร้อมกันนั้นกยูริก็เปิดกระจกฝั่งของเธอออก เพ่อให้ควันจากบุหรี่ได้ระบายออกไปบ้าง
     
     
    ยูบินหันกลับมามองด้านหลัง หนูน้อยเห็นหน้าของคนขับรถคันงามที่แล่นตามมา ยูบินจ้องหน้าของคนขับรถคันนั้นอย่างไม่วางตา ลูกหมายิ้มหวานให้กับผู้เป็นพ่อ พร้อมกับโบกไม้โบกมือทักทายให้อย่างคนอารมณ์ดี หลังจากที่ก่อนหน้านี้ลูกหมามันเศร้ามา เศร้าเพราะว่าพ่อกับแม่เล่นอะไรก็ไม่รู้ นึกว่าพ่อจะไม่ตามมาซะแล้ว แต่สุดท้ายพี่อก็ตามหนูน้อยกับแม่มาจนได้ แบบนี้ต้องบอกให้แม่ได้รู้นะ ว่าพ่อขับรถตามมาแล้ว
     
     
     
     
    “ หม่าม๊า ป๊ะป๋าอยู่ข้างหลัง ” 
     
     
    ทิฟฟานี่หันไปมองตามเสียงของลูกสาว คุณหมอคนสวยเห็นรถสปอร์ตสีแดงราคาแพงแล่นอยู่ด้านหลัง เธอรู้ว่าคนขับต้องเป็นแทยอนอย่างแน่นอน แต่ว่ารถคันนี้มันไม่ใช่รถของเขาเลย สงสัยว่าจะเป็นรถของแม่คู่ขาคนงามนั่น ทิฟฟานี่หันไปมองตามที่ยูบินบอกแค่ครู่เดียว จากนั้นเธอก็หันกลับมานั่งทำหน้านิ่งเหมือนเดิม ใบหน้างามเชิดขึ้นอย่างกับนางพยาหงส์ เธอมองตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว และไม่คิดจะเหลียวหลังอีก จนเมื่อยูบินร้องเรียกขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับเสียงดังโครมที่มาจากด้านหลัง 
     
     
     
     
    “ หม่าม๊า ป๊ะป๋า ป๊ะป๋า ”
     
     
    ทิฟฟานี่หันกลับไปมองยังด้านหลังอีกครั้ง แล้วภาพที่ทิฟฟานี่ได้เห็น มันทำให้เธอแทบจะหยุดหายใจไปในทันที ดวงตาหวานเบิกกว้างขึ้นมา พร้อมกับมือมือสวยที่ถูกยกขึ้นมาปิดป้องปากเอาไว้ เธอไม่กล้าที่จะส่งเสียงใดๆออกมา ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากจะร้องเสียงหลงตามยูบิน หากแต่วินาทีนี้เธอไม่มีเสียงให้ร้องต่างหากล่ะ อย่าว่าแต่เสียงที่หายไปเลย แม้แต่สติสัมปชัญญะเธอก็แทบจะมาเหลืออยู่แล้ว เมื่อเธอได้เห็นภาพวินาทีชีวิตของคนที่ตัวเองรัก
     
     
    แทยอนพยายามที่จะเร่งความเร็วขึ้นมาแซงรถของคิบอม เขาเหยียบคันเร่งอย่างไม่ได้มองเข็มไมล์ด้วยซ้ำ พอได้จังหวะที่จะแซงแล้ว ชายหนุ่มจึงหักรถเบี่ยงออกมาจากท้ายรถของอีกคน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มีรถบรรทุกวิ่งสวนทางมา แทยอนพยายามหักหลบกลับเข้ามาที่เดิม หน้ารถหักเข้ามาได้แล้ว แต่ว่าท้ายรถนี่สิที่ยังไม่กลับเข้ามาไม่ทัน ด้วยความเร็วของรถบรรทุกที่แล่นสวนมา ทำให้คนขับเบรครถไม่ได้ แล้วถ้าหักหลบรถก็จะคว่ำแน่นอน มีทางเดียวคือปล่อยให้รถไหลไปตามทิศทางเดิม เป็นผลให้รถบรรทุกพุ่งชนเข้ากับท้ายของรถสปอร์อย่างเลี่ยงไม่ได้
     
     
    ด้วยความเร็วของรถสปอร์ตที่มีมาก บวกกับแรงปะทะจากรถบรรทุก ซึ่งแล่นมาด้วยความเร็วเช่นกัน ทำให้รถคันงามหมุนคว้างไปตามถนน แทยอนพยายามที่จะควบคุมให้รถทรงตัวได้ แต่เพราะแรงปะทะมหาสาลนั้น มันทำให้เขาไม่สามารถบังคบรถได้อีกต่อไป มือของแทยอนหลุดออกจากพวกมาลัยร่างกายขาดการควบคุมไปโดยปริยาย เขามองอะไรไม่ถนัดเลยสักนิด แม้แต่จะมองออกไปดูสถานการณืก็ยังมองไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ ไม่นานนักเขาก็รู้สึกว่าร่างกายมันเบาหวิว เหมือนว่ากำลังจะปลิวไปตามลม นั่นเพราะว่ารถที่เคยหมุ่นคว้างซึ่งเกิดจากการปะทะ มันเปลี่ยนมาเป็นม้วนตัวหลายตลบ เมื่อมีรถที่วิ่งตามหลังมาเบรคไม่ทัน ชนโครมเข้าไปอีกครั้ง เป็นผลทำให้รถคันที่หมุนอยู่พลิกคว่ำไปหลายม้วน กว่ารถจะหยุดพลิกได้ก็เมื่อมันตกถนนไปแล้ว ไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในรถคันนั้นจะมีชะตากรรมเป็นอย่างไรบ้าง เพราะสภาพรถดูยัยเยินเหลือเกิน
     
     
    คิบอมจอดรถเพื่อดูเหตุการณ์ เพราะเขาเป็นหมอมันคือจรรยาบรรณของแพทย์ เมื่อเห็นอุบัติเหตุต้องให้การช่วยเหลือช่วยชีวิตของคนเจ็บ พอรถจอดสนิททิฟฟานี่ก็รีบวิ่งออกมาจากรถ เธอพยายามจะวิ่งไปหารถที่สามีขับมา แต่ว่าคิบอมตามมาทันและคว้าเอวของเธอเอาไว้ หญิงสาวร้องเรียงชื่อของสามีอยู่ไม่ขาดปาก พร้อมกันนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างกับเขื่อนแตก ยูบินนั่งมองภาพต่างๆที่ได้เห็น หนูน้อยกำลังช็อคกับสภาพของรถที่พ่อขับมา ลูกหมานั่งตัวแข็งอยู่ภายในรถของคิบอม ตอนนี้ไม่มีแก่ใจทำอะไรเลย เพราะตกใจกับสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อน ไม่คิดว่าวันนี้จะมาเห็นรถของพ่อเกิดอุบัติเหตุแบบนี้
     
     
     
     
    “ พี่แท๊ ปล่อยฉันนะหมอ ฉันจะไปหาพี่แท ฉันจะไปหาสามีของฉัน ”
     
     
     
     
    “ ไม่ครับ ผมปล่อยให้คุณไปไม่ได้ รถสภาพขนาดนั้น มันมีสิทธิ์ที่จะเกิดการระเบิดขึ้นมาได้นะ มันยังไม่ปลอดภัย ผมให้คุณไปไม่ได้จริงๆ ”
     
     
    คิบอมไม่ยอมให้ทิฟฟานี่ได้เข้าไปใกล้รถที่แทยอนขับมาเป็นอันขาด นั่นเพราะว่าสภาพของรภมันไม่น่าไว้วางใจ รถหงายท้องขึ้นฟ้าซะขนาดนั้น สภาพพังยับเยินเกินกว่าจะคิดว่ามีผู้รอดชีวิต แถมเขายังสังเกตุเห็นเชื้อเพลิงที่ไหลออกมาจากถังน้ำมันอีก แม้ว่าจะไม่มีตัวจุดชะนวนให้มันระเบิด แต่ว่ามันก็ยังน่ากลัวอยู่ดีนั่นแหละ ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ปล่อยให้ทิฟฟานี่ไปหาแทยอนไม่ได้ ต่อให้ต้องมัดเธอเอาไว้เขาก็จะทำ เพื่อหวังให้เธอปลอดภัย


    รถยนต์หลายต่อหลายคันต่างก็จอดดูเหตุการณ์ แล้วพลเมืองดีหลายคนก็วิ่งเข้าไปหารถที่เกิดอุบัติเหตุ เพื่อหวังที่จะช่วยเหลือคนที่ติดอยู่ในรถชายหลายคนตรงไปยังประตูรถ พวกเขางัดให้มันเปิดออกมา รายแรกที่ช่วยออกมาได้เป็นผู้หญิง ชายคนนึงอุ้มร่างที่อ่อนระทวยของหญิงสาวขึ้นมา แล้วก็วิ่งตรงมายังถนน เพื่อที่จะได้พาเธอขึ้นรถแล้วพาไปส่งยังโรงพยาบาล ทิฟฟานี่มองร่างของหญิงสาวที่เธอเพิ่งจะเจอเมื่อไม่นานอย่างตกใจ กยูริมีสภาพที่บอกได้เลยว่าไม่ดีเลย เธอมีเลือดไหลชะโลมกายดูน่ากลัว ทิฟฟานี่รีบแกะมือของคิบอมออก จากนั้นเธอก็ตรงเข้าไปหาร่างอ่อนระทวยเลือดท่วมกายของกยูริ เวลานี้ไม่มีคำว่าศัตรูหรือมิตรแล้วล่ะ มีแค่ต้องช่วยชีวิตของคนเจ็บให้ได้ แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลยก็ตาม
     
     
     
     
    “ ฉันเป็นหมอ ขอฉันดูอาการเธอหน่อยค่ะ ”
     
     
    ชายคนที่อุ้มกยูริหยุดให้ทิฟฟานี่ได้ดูอาการเธอ คุณหมอคนสวยตั้งสติของตัวเอง แล้วก็เข้าไปไปจับชีพจรที่ข้อมือของคนเจ็บ การตอบสนองนั้นมีน้อยเหลือเกิน ทิฟฟานี่มองหน้าของคิบอมที่เดินเข้ามาหาอย่างหนักใจ เพราะรู้อยู่เต็มอกว่ากยูรินั้นไม่น่าจะรอด เพราะชีพจรและลมหายใจของเธอมันช่างอ่อนเหลือเกิน แล้วสามีของเธอล่ะ แทยอนล่ะจะเป็นยังไง เขายังมีชีวิตอยู่ไหม ขออย่าให้แทยอนเป็นอะไรไปเลย
     
     
     
     
    “ รีบพาเธอไปส่งโรงพยาบาลเถอะครับ ท่าทางจะไม่ไหวแล้ว คุณจะไปด้วยก็ได้นะครับคุณทิฟฟานี่ ”
     
     
     
     
    “ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะอยู่ที่นี่ ฉันจะอยู่ดูพี่แท ”
     
     
     
     
    “ มาช่วยกันหน่อยครับ คนนี้เอาออกมาไม่ได้รู้สึกว่าขาจะติด ”
     
     
    คนที่จอดรถมุงดูหลายคนก็พากันหาอุปกรณ์ ที่คิดว่าจะสามารถช่วยชีวิตคนเจ็บออกมาได้ ต่างคนต่างพากันพยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะนำร่างไร้ซึ่งสติของคนขับรถออกมา ในขณะนั้นเองที่มวนบุหรี่ซึ่งยังไม่ดับ มันได้ถูกลมพัดเข้าไปหาน้ำมันที่ไหลเอ่อออกมาจากตัวรถ เมื่อไฟใกล้กับน้ำมัน ย่อมเกิดการลุกไหม้เป็นธรรมดา ชายคนนึงมองเห็นไฟที่เริ่มลุกไหม้ เขาร้องบอกให้คนอื่นๆรู้ตัวว่าไฟได้ไหม้ท้ายรถแล้ว คนที่ทำการช่วยเหลือคนเจ็บต่างก็มีหลายความคิด มีหลายคนที่วิ่งหนีเอาชีวิตรอด แต่ก็มีอีกหลายคนที่ยังจะช่วยต่อไป 
     
     
    ไฟลุกไหมท้ายรถยนต์อย่างรวดเร็ว มันลามเข้าไปยังเบาะหลังแล้ว แต่ว่าแทยอนยังออกมาจากรถไม่ได้ ขาของเขายังติดอยู่กับตัวรถอยู่เลย ไฟที่ไหม้ลามก็เข้ามาใกล้ทุกที แทยอนยังคงนอนหมดสติ เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักนิด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชีวิตของเขามันจะเหลืออีกไม่มาก แต่แล้วก็เหมือนกับว่าโชคชะตายังเข้าข้างเขาอยู่บ้าง เมื่อท้ายที่สุดแล้วร่างของแทยอนถูกดึงออกมาจากห้องโดยสาร เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ไฟได้ลามเข้าไปไหม้ยังตรงที่เขาเคยอยู่แล้ว
     
     
    ร่างไร้สติของชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายถูกนำออกมาได้อย่างปลอดภัย แต่ว่าสภาพร่างกายของเขามันยัยเยินไปหมดแล้ว เลือดสีแดงฉายไหลอาบไปทั่วทั้วร่างของชายหนุ่ม หน้าตาของแทยอนไม่เป็นอะไรมากไปกว่ามีรอยถลอกและหัวแตก แต่ส่วนอื่นๆยังไม่สามาถรู้ได้เนื่องจากมันเป็นการวินิจฉัยทางสายตาเท่านั้น จึงไม่สามารถที่จะตรวจสอบให้ละเอียด ทิฟฟานี่ยืนตะลึงมองภาพของสามีที่ถูกหามออกมา เธอยืนน้ำตาร่วงด้วยความเสียใจ ไม่ได้คิดเลยว่าเหตุการณ์เลวร้ายนี้มันจะเกิดขึ้นกับครอบครัวที่น่ารักของเธอ วันนี้เธอจะสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปจริงๆน่ะหรือ เธอจะต้องมาเสียคนที่รักเธอไปแบบไม่ทันตั้งตัวจริงๆใช่ไหม 
     
     
    มือเล็กยื่นไปสัมผัสกับแขนที่ห้อยลงมาของสามี มือของแทยอนยังอุ่นอยู่ เขายังมีชีวิตและมีลมหายใจ หากแต่มันช่างแผ่วเบาเหลือเกิน ทั้งลมหายใจทั้งชีพจรของสามี ทำไมมันช่างบางเบาและเชื่องช้าเช่นนี้ ชีพจรของแทยอมมันเต้นช้ากว่าชีพจรของกยูริเสียอีก เหมือนกับเขาไม่อยากจะหายใจอีกต่อไปแล้ว เขาไม่อยากจะอยู่กับลูกกับเธออีกต่อไปแล้วหรือ แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะไม่ชอบใจสามี อยากให้เขาไปพ้นๆหน้าของเธอ อยากให้เขาหนีหายไปจากชีวิต แต่ตอนนี้อยากรั้งเขาเอาไว้แล้ว
     
     
     
     
    “ รีบพาเขาไปโรงพยาบาลเถอะครับ ดูท่าว่าอาการจะไม่สู้ดีนัก ”
     
     
    คิบอมสั่งให้ผู้หวังดีรีบพาแทยอนไปโรงพยาบาล แม้เขาจะรู้ว่าโอกาสรอดของชายผู้นี้จะมีน้อย แต่ว่ามันคือสิ่งที่เขาต้องทำ ไม่ว่าจะช่วยชีวิตได้หรือไม่ ยังไงก็ต้องทำการรักษา แม้ว่าแทยอนจะเป็นคนที่เขาไม่ชอบหน้า แต่ว่าด้วยจรรยาบรรณที่เขามี มันจำเป็นต้องช่วยเหลืออย่างปฏิเสธไม่ได้ ไม่ต่างอะไรกับที่ทิฟฟานี่ปฏิบัติกับกยูริเลย ถึงจะถูกตาถูกใจกัน มันก็ไม่ได้หมายความว่า นั่นไม่ใช่คนไข้ของหมดเลยสักนิด ทุกคนทุกชีวิตคือคนไข้ของหมอ
     
     
     
     
    “ ทิฟฟานี่ ปล่อยเถอะครับ ต้องรีบพาไปโรงพยาบาลนะ เราก็ต้องไปด้วยนะครับ ”
     
     
    คิบอมพยายามรั้งทิฟฟานี่เอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอฉุดแขนของแทยอนไว้อีก ไม่อย่างนั้นมันจะไม่มีหวังอะไรเลย ทิฟฟานี่ยื่นร่ำไห้เกาะเกี่ยวแขนของสามี ที่ตอนนี้กำลังถูกพาตัวไปให้ออกห่างจากเธอ ร่างไร้สติของแทยอนถูกพาให้ห่างออกไปเรื่อยๆ แต่ทิฟฟ่นี่ยังจับแขนของเขาเอาไว้ ส่วนคิบอมก็กอดรั้งกายของคุณหมอคนสวยไม่ยอมปล่อย ทิฟฟานี่ตามแทยอนไปไม่ได้ เพราะเธอถูกฉุดกายเอาไว้ให้กลับไปยังรถที่เธอนั่งมา มือเล็กพยายามไขว่คว้าดึงแขนเสื้อเชิ้ตชุ่มด้วยเลือดของสามีเอาไว้ แต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันมาแกะมือของเธอออก จนในที่สุดแทยอนก็ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เขาถูกพาขึ้นรถที่ขับด้วยความเร็วจนลับตา หญิงสาวได้แต่นั่งภาวนาให้เขาปลอดภัย
     
     
     
     
    “ พี่แท รอฟานี่ก่อนนะ เดี๋ยวฟานี่จะไปรักษาพี่แทเอง ”
     
     
     
     
     
     
     
    Talk……………………………
     
     
     
    กลับมาแล้วค่ะ หลังจากที่หายไปไม่กี่วัน ตอนนี้มีแต่แทนี่นะคะ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ เอาเป็นว่าเจอกันเมื่อฟ้าเป็นใจนะคะ จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×