ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก YulsiC yuri x sica

    ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 17

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.88K
      1
      22 พ.ย. 55

     

    งานนี้...พี่ต้องมี...ลูก

     

    Chapter  17

     

    ติ๊ด  ติ๊ดติ๊ดติ๊ดติ๊ด

    มือเรียวควานหาตัวการที่ส่งเสียงดังรบกวนเวลาหลับเวลานอนของตน แล้วเธอก็เจอเข้ากับนาฬิกาปลุกที่อยู่ในรูปของตุ๊กตาลิงตัวเล็กน่ารัก เจสสิก้าตบป๊าบเข้าที่หัวของมันอย่างจัง เป็นอันว่าเจ้าลิงน้อยตัวนั้นเดี้ยงไปในบัลดล มันไม่สามารถส่งเสียงร้องได้อีกแล้ว

    “ ไอ้ลิงบ้า ปลุกฉันแต่เช้าเลยนะ คนจะหลับจะนอน กวนอยู่ได้ ”

    ปากก็พูดพร่ำไปเรื่อยเปื่อย แบบว่าเปลือกตายังปิดสนทอยู่เลยนะ แล้วก็ไม่ได้คิดหรอกนะว่าที่นาฬิกามันดังน่ะ เพราะใครไปตั้งเวลาเอาไว้ เจสสิก้าเป็นคนไปตั้งนาฬิกาให้ปลุกเธอไปทำงาน เพราะวันนี้มีประชุมตอนเช้า และเธอก็ไม่อยากจะไปสาย จึงได้ตั้งเวลาเอาไว้เพื่อเตือนตัวเอง แต่สุดท้ายก็มาปิดมันไปซะอย่างงั้น ความจริงก็คือ...เจสสิก้ายังไม่อยากจะตื่นในตอนนี้ เธอยังรู้สึกเพลียจากกิจกรรมบำบัดคนติดสุราอยู่เลย แม้ว่าเมื่อคืนเจสสิก้าจะช่วยทำให้ยูรินอนหลับได้ แต่เขาก็เล่นเธอซะจนหมดแรงเหมือนกัน

    “ ก็น้องเจสตั้งเวลาเอาไว้ไม่ใช่เหรอ แล้วจะไปด่ามันทำไมล่ะครับ ”

    “ ควอน ยูริ ”

    เจสสิก้าลืมตาขึ้นมาทันที แบบที่ว่าไม่ตองพึ่งนาฬิกาปลุกเลย เมื่อเธอได้ยินเสียงของคนที่ได้ชื่อว่าสามี ยูริขึ้นมานอนบนเตียงกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือว่าจะนอนตั้งแต่เมื่อคืน น่าจะใช่แบบนั้นนะ เพราะเท่าที่จำได้ เมื่อคืนเธอเล่นบทรักกับเขามานี่ แถมยังทำแบบเต็มอกเต็มใจซะด้วย แล้วสุดท้ายก็มาจบกันที่เตียงนี่แหละ

    “ ครับผม...เรียกพี่ทำไมครับ ติดใจพี่งั้นเหรอ ถึงได้เรียกหาตั้งแต่เช้าเลย ”

    ไม่พูดเปล่า...ยูริก็ยังขยับกายเข้าไปเบียดกับแผ่นหลังของเจสสิก้า ซึ่งนอนหันหลังให้เขาอยู่ แขนแกร่งถูกเหวี่ยงไปโอบรัดกับเอวคอดของเมียคนสวยเอาไว้ พร้อมกันนั้นเขาก็ฉวยจังหวะที่เจสสิก้ายังงัวเงียอยู่ ปาดเข้าไปฝังจมูกโด่งลงที่แก้มเนียนของเธออีกสองสามฟอด แล้วก็กระชับกอดเมียให้เข้ามาอยู่แนบกับอกกว้างของเขาอย่างถนุถนอม

    “ อื๊อ...นี่นายคิดจะทำอะไร หยุดนะ...แล้วก็ปล่อยฉันด้วย ”

    เจสสิก้าดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของสามี แต่ยูริตัวใหญ่กว่าเธอมากนัก แม่สาวผู้เร่าร้อนจึงทำได้แค่นอนให้ผู้เป็นสามีกอดเล่นเท่านั้น ให้มันรู้กันไปสิว่าผัวกับเมียใครจะมีแรงเยอะกว่ากัน ต่อให้เสสิก้าฤทธิ์เยอะแค่ไหน มาเจอสามีกอดแนบอกไว้ซะแน่นขนาดนี้แล้วยังหนีไปได้ เธอก็เก่งเกินหญิงแล้วล่ะ

    “ อย่าดิ้นสิจ๊ะคนสวย พี่แค่กอดเฉยๆนะ ไม่ได้จะทำอย่างเมื่อคืนหรอกน่า ”

    ความจริงก็อยากทำเหมือนเมื่อคืนอยู่หรอกนะ แต่ว่าสงสารเจสสิก้านั่นแหละ เพราะเมื่อคืนเขาก็จัดเธออยู่หลายรอบเหมือนกัน ก็อย่างว่าแหละนะ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ที่เจสสิก้าจะสมยอมมาให้กดแบบนั้นน่ะ ถ้าลองนึกย้อยกลับไปในวันแรกที่เขาได้เจอกับเธอแล้ว จะรู้ว่าโอกาสที่เจสสิก้าจะหยิบยื่นให้นั้น มันไม่น่าจะเกิดขึ้นเลยล่ะ หากแต่เมื่อคืนมันได้เกิดขึ้นมาแล้ว

    “ แค่กอดเฉยๆที่ไหนกันเล่า นี่นายแอบมาหอมแก้มฉันด้วยอ่ะ ปล่อยนะ...ฉันจะรีบไปทำงาน ”

    “ ปล่อยน่ะพี่ปล่อยแน่ แต่ขอชื่นใจอีกนิดได้มั้ย ”

    ไอ้คนปากหวานก็ยังหว่านคำอ้อนขอนอนกอดเมียต่ออีก ถึงแม้ว่าเมื่อคืนที่ผ่านมา เขาจะได้อะไรที่มากกว่าการกอดเจสสิก้าซะอีก เขาได้เธอมาเป็นเมียแบบสมบูรณ์ทุกประการ แถมยังได้ปล่อยของล้ำค่าเข้าไปในตัวของเมียคนสวยอีก โชคดีเป็นบ้าเลยที่เมื่อคืนเจสสิก้าไม่ไล่เขาไปสวมถุงยาง เหมือนตอนที่ทั้งคู่ฟีทเจอริ่งกันในคืนเข้าหอ แบบว่าตอนนั้นเจสสิก้าสุดยอดจริงๆ ขนาดว่าเธอโดนมอมยา ก็ยังจำได้ว่าต้องป้องกัน โดยที่เธอให้เขานั้นเป็นคนป้องกันเอง แต่เมื่อคืนเธอคงจะลืมล่ะมั้ง เขาก็เลยจัดให้เธอเต็มที่เลย ให้มันรู้กันไปว่างานนี้เขาจะไม่มีลูกน่ะ

    “ ไม่ได้...ฉันมีประชุมตอนเก้าโมงนะ แล้วนี่มันก็ใกล้จะแปดโมงแล้วด้วย นายอาจจะไม่มีงานทำ ก็เลยไม่รู้ว่าหน้าที่ความรับผิดชอบมันเป็นยังไง เวลาของฉันมันมีค่าทุกนาทีนะ...ยูริ ”

    ใช่...ทุกนาทีของเจสสิก้ามันคืองาน แล้วงานนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นเงิน เงินที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ไม่ใช่มาแบมือขอใคร หรือเป็นปลิงที่คอยเกาะพ่อแม่กินเหมือนใครบางคน และใครคนนั้นก็ดันนอนกอดเธออยู่นี่ยังไงล่ะ ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของเธอกันแน่นะ จะแต่งงานมีสามีกับเค้าทั้งที ก็ดันมีสามีที่ดีเลิศประเสริฐศรีซะจริงๆ งานการก็ไม่ทำ วันๆก็เอาแต่เที่ยวเตร่ไปเรื่อย แล้วไหนจะมีผู้หญิงคอยวิ่งตาม แถมยังเป็นพวกติดเหล้างอมแงมอีก อยากจะรู้เหมือนกันนะว่า ถ้ายูริไม่มีเงินมีทองใช้ ไม่ใช่ลูกชายคนเดียวของตระกูลควอน จะยังมีผู้หญิงหน้าไหนมาสนใจเขาอีกไหม

    “ พี่รู้...เวลาของพี่ทุกนาทีก็มีค่าเหมือนกันนะ ยิ่งเป็นเวลาที่ได้อยู่กับเธอ มันก็ยิ่งมีค่ามากที่สุดเลยรู้มั้ย ”

    เจสสิก้าได้แต่ตะลึงกับสิ่งที่เธอได้ยิน ต้องหูฝาดไปแล้วแน่ๆเลย ไอ้หล่อนี่มันบอกว่ามันอยากอยู่กับเธอ บ้าไปแล้วล่ะมั้ง สงสัยคงจะยังไม่หายจากการอยากเหล้า ก็เลยพูดจาเพ้อเจ้อไปเรื่อยเปื่อย อย่าได้ไปใส่ใจอะไรกับคำพูดของคนที่ไม่อยู่ในภาวะปกติเลย ยูริคงจะสมองฟั่นเฟือนก้เลยพูดจากแปลกๆ ทั้งที่เธอก็ตามฆ่าตามล้างเขาออกซะขนาดนั้น แล้วยูริจะมาอยากอยู่กับเธอทำไม

    “ ฉันว่านายควรจะไปบำบัดอาการติดเหล้าได้แล้วนะ พูดอะไรออกมาน่ะ ฟังแล้วเลี่ยนชะมัด เวลาของนายจะมีค่า ก็ต่อเมื่อนายได้ไปกินเหล้าเคล้านารีซะมากกว่ามั้ง ”

    ยูริหน้าเหวอทันทีเลย เขารู้สึกสลดกับคำพูดของเจสสิก้านะ จริงอยู่ที่เขาเคยเป็นแบบนั้น นั่นคือความสุขในการใช้เวลาให้มีค่ามากที่สุด แต่นั่นมันก่อนหน้านี้นะ ก่อนหน้าที่เขาจะได้มาอยู่กับเธอ ยอมรับนะว่าพี่ไม่ใช่คนดี ไม่ใช่คนที่ใช้เวลาให้มีค่าเหมือนคนอื่น มันก็น่าที่จะทำให้เจสสิก้าคิดแบบนั้นอยู่หรอก ตอนนี้ความคิดที่จะไปอยู่กับหญิงอื่นได้เปลี่ยนไปแล้ว วันนี้เธออาจจะยังไม่เชื่อในคำพูดของพี่ แต่สักวันพี่จะทำให้เธอได้เห็นเองกับตา

    “ หากนารีคนนั้นเป็นเธอ พี่ก็อยากจะอยู่คลอเคลียทั้งคืนทั้งวันเลยล่ะ ”

    “ หยุดปากหวานใส่ฉันสักทีจะได้มั้ย ฟังแล้วมันเอียนอ่ะ แล้วอีกอย่างนะ ปล่อยฉันได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปประชุมไม่ทันกันพอดี ”

    เจสสิก้าก็พยายามดิ้นรนอย่างหนัก เพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากการเกาะกอดของยูริ แต่ถึงแม้จะดิ้นให้ตายบนเตียงกว้างนี้ เธอก็ไม่สามารถที่จะหนีไปจากสามีได้หรอก เพราะยูริกอดเธอเอาซะแบบว่าแนบแน่นเลย แล้วอีกอย่างก็คือ เจสสิก้าเป็นผู้หญิง มีหรือที่จะสู้แรงของผู้ชายได้ ยิ่งเจสสิก้าดิ้นรนมากเท่าไร ยูริก็จะยิ่งกอดเธอให้แน่นมากขึ้นเท่านั้น

    “ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก เดี๋ยวพี่จะไปส่งเธอเอง รับรองว่าไม่เกิน 30 นาที ถึงที่ทำงานของน้องเจสอย่างแน่นอน แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ”

    “ ไม่ต้องย่ะ ฉันขับรถไปเองได้ ว่าแต่จะเอาอะไรก็ว่ามา ฉันจะได้ไปทำงานสักที ”

    เจสสิก้าแสดงน้ำเสียงและสีหน้าอย่างเห็นได้ชัดว่า เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆจากสามี และยังแสดงให้รู้อีกด้วยว่าเธอกำลังจะรำคาญเขาอยู่นะ เรื่องมากจะเอานั่น,นี่,นู่น จะปล่อยเธอให้ไปอาบน้ำ เพื่อที่จะได้ไปทำงานก็ไม่ยอมปล่อย แถมยังมีข้อแลกเปลี่ยนอีกต่างหาก ไม่รู้ว่าจะอะไรกันนักกันหนานะเนี่ย วุ่นวายแต่เช้าเลยเชียว

    “ หอมแก้มพี่คืนสักทีสิ แล้วพี่จะปล่อยให้เธอไปทำงาน ”

     

    *_*_*_*_*

    *_*_*_*

    *_*_*

    *_*

    *

     

    “ นี่พวกเรา ฉันได้ยินมานะ ว่าวันนี้จะมีครูศิลปะคนใหม่จะมาสองแทนครูฮันด้วยแหละ ”

    “ งั้น...ก็ต้องมาเป็นครูประจำชั้นของพวกเราด้วยน่ะสิ ”

    เด็กสาววันกระเตาะกำลังคุยกันถึงเรื่องการมาขงคุณครูประจำชั้นคนใหม่ ที่จะมาสอนแทน ฮัน กาอิน คุณครูประจำชั้นคนเก่า ซึ่งตอนนี้ได้ลาคลอด ดูเหมือนว่าการมาของครูหนุ่มคนนี้ จะเป็นที่ฮือฮากันมากในหมู่เด็กสาว เพราะมีข่าวลือหนาหูมาแต่ไกลเลยว่า คุณครูคนนี้หล่อลากดินเลย แถมยังเป็นทายาทคนเดียวของตระกลูนักธุรกิจใหญ่อีก จึงเป็นที่สนใจของบรรดาสาวน้อยทั้งหลายอย่างยิ่ง ไม่เว้นแม้กระทั่งคุณครูสาวๆที่ยังโสทสนิทด้วยนะ

    “ ใช่...คุณครูประจำชั้นท้องโย้ลาคลอดไป คุณครูหนุ่มสุดหล่อคนใหม่ก็มาแทน ชักอยากจะเห็นหน้าซะแล้วสิ ”

    “ ใช่...อยากจะเห็นหน้า อยากจะรู้ว่าครูประจำชั้นคนใหม่ของเราจะหล่อสมคำเล่าลือหรือเปล่า ”

    เด็กสาวพากันทำหน้าชวนฝัน เพราะวาดภาพของคุณครูประจำชั้นเอาไว้ซะสวยหรู ซึ่งต่างจากบรรดาเด็กหนุ่มทั้งหลาย ที่แสดงสีหน้าไม่ค่อยจะปราบปลื้มคุณครูคนใหม่เลย ก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วนี่นา ที่ผู้ชายด้วยกันจะไม่ค่อยชอบหน้าของคนที่สาวๆปลื้ม ไม่ว่าจะด้วยความอิจฉาหรือว่าไม่ถูกชะตาก็ตามที แต่เรื่องความไม่ปลื้มผู้ชายด้วยกันนี้ มันคือเรื่องจริงที่ผู้ชายเป็นกัน

    “ จะปลื้มอะไรกันนักกันหนาฮะ ก็แค่ครูแก่ๆคนนึงเท่านั้นแหละ ทำมาเป็นกรี๊ดกร๊าดกันเชียว ว่ามั้ยจ๊ะดานี่จ๋า ”

    หนุ่มน้อยวัยเดียวกันกล่าวออกมาอย่างไม่ค่อยยินดีกับสาวๆด้วยเท่าไหร่ ก็แค่ครูประจำชั้นคนใหม่มา ไม่เห็นจะต้องคึกคักกันขนาดนั้นเลยนี่นา ถ้าเป็นครูสาวๆสวยๆก็ว่าไปอย่าง แบบนั้นค่อยน่าดีใจด้วยหน่อย

    “ ดานี่...ดานี่ ”

    “ ฮะ...มีอะไรเหรอ เรียกฉันทำไม ”

    เด็กสาวสะดุ้งตื่นจากฝวัง เมื่อเธอถูกเพื่อนร่วมห้องเรียกซะเสียงดันลั่น ดานี่กำลังนั่งคิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องของเจสสิก้า วันนี้สามียังไม่ได้โทรมาหาเธอเลย จะบอกว่าวันนี้ก็ไม่ได้ ต้องบอกว่าเจสสิก้าไม่ติดต่อเธอมาเลยตั้งแต่เมื่อวาน หลังจากที่สามีพาเธอไปส่งที่บ้านแล้ว ก็ไม่ได้โทรหา ไม่ติดต่อมาหาเธอเลย มันเป็นเรื่องที่แปลกนะ เพราะเมื่อก่อนพี่เจสไม่เคยเป็นแบบนี้ หากติดธุระอะไรพี่เจสจะโทรบอกเธอก่อน แต่กับครั้งนี้ไม่มีมาเลย นั่นจึงทำให้สาวน้อยต้องเก็บเอามาคิดถึงที่ห้องเรียนเลยล่ะ

    “ แกเป็นอะไรเนี่ย เหม่อแต่เช้าเลยนะ พวกเรากำลงคุยกันเรื่องของครูประจำชั้นคนใหม่อยู่ รู้เรื่องหรือเปล่าเนี่ย ”

    “ ครูประจำชั้นคนใหม่...มาแล้วเหรอ ”

    “ ใช่แล้วจ้ะ ได้ยินมาว่าหล่อมาก... ”

    เด็กสาววัยเดียวกันพูดจาอย่างออกรส จนคนที่ได้ฟังถึงกับจิตนาการตามกันเลยทีเดียว ครูคนใหม่ที่ใครต่อใครต่างพากับกล่าวถึงนั้น ความจริงแล้วยังไม่มีใครเคยเห็นหน้าหรอก มีแต่ข่าวลือออกมาก่อนทั้งนั้นแหละ จะมีแค่ดานี่เท่านั้นเคยเห็นมาก่อนแล้ว เธอเคยเจอกับคุณครูคนใหม่มาแล้วถึงสองครั้ง ซึ่งเด็กสาวก็ไม่รู้ด้วยว่าคนๆนั้นจะมาเป็นครูของตัวเอง

    “ หล่อสู้ฉันได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ”

    “ แหวะ...หน้าอย่างกับกิ้งกือยังจะกล้ามาเทียบชั้นกับครูอีกนะนายเนี่ย ”

    “ ทำไม...หน้าอย่างนี้แหละที่รักดานี่จริงๆอ่ะ ”

    คนที่ถูกกล่าวถึงต้องสะดุ้งขึ้นมาอีก เมื่อเพื่อนชายที่อยู่ร่วมห้องบอกว่ารักตน แบบที่ไม่อายใครต่อใครเลย ก็พอจะระแคะระคายกับเพื่อนชายคนนี้อยู่หรอก แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาท่ามกลางหมู่เพื่อนฝูงมากมายแบบนี้

    “ เฮ๊ยพวกเรา...ครูมาแล้วนั่งที่เร็ว ”

    หัวหน้าห้องตะโกนบอกให้เพื่อนๆทั้งหลายนั่งประจำที่ ซึ่งมันก็ช่วยเบี่ยงเบนความสนใจของดานี่กับเพื่อนคนอื่นๆไปได้ พอรู้ว่าครูประจำชั้นคนใหม่กำลังจะมา เด็กม.3ห้องAก็รีบกลับไปนั่งประจำที่ของตัวเอง แบบที่ว่าไม่หลงเหลือร่องรอยของลิงทะโมนก่อนหน้านี้เลย

    เสียงส้นรองเท้ากระทบกับพื้นดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ บรรดาเด็กสาวก็พากันนั่งลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ อยากจะเห็นหน้าของครูประจำชั้นคนใหม่ซะเต็มประดา เหมือนกับว่าพวกเธอนั้นรอคอยวันนี้มาตลอดทั้งชีวิต ซึ่งต่างจากเด็กหนุ่มวัยละอ่อน ที่ไม่ได้ใหความสนใจอะไรกับเรื่องนี้เลย ก็แค่ครูประจำชั้นชั่วคราวเท่านั้น พอครบสามเดือนเดี๋ยวก็ไปจากที่นี่อยู่ดี

    ไม่นานนักประตูห้องเรียนก็เปิด พร้อมกับชายหนุ่มหน้าหล่ออย่างกับเทพบุตร ที่ก้าวเข้ามาในห้อง ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชายต่างก็มองกันเป็นตาเดียว และขอลงมติตรงนี้เลยว่า คุณครูประจำชั้นคนใหม่หล่อมาก มากซะจนทำให้เด็กสาวทั้งหลายถึงกับเพ้อกันตั้งแต่เช้าเลยทีเดียว

    ทุกคนอาจจะตะลึงในตัวของครูประจำชั้นคนนี้ แต่สำหรับดานี่แล้ว เธอรู้สึกมากกว่านั้น ชายคนนี้คือคนๆเดียวกับคนใจดี ที่ช่วยเลี้ยงข้าวและพาเธอไปส่งที่คอนโดของเจสสิก้า  คุณ อิม ยุนอา เขาคือคุณครูคนใหม่ของเธอหรอกเหรอ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอกันอีก ดีใจนะที่ได้เจอคนใจดีคนนี้ เพราะเด็กน้อยดานี่อยากจะตอบแทนความใจดี และความมีน้ำใจของเขาด้วย

    “ สวัสดีนักเรียนทุกคน ก็อย่างที่พวกเธอรู้กันมานะ ครูมีชื่อว่า อิม ยุนอา ครูจะมาเป็นครูสอนวิชาศิลปะ แล้วก็จะมาเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอด้วย ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ”

    ยุนอาแนะนำเองต่อหน้าเด็กนักเรียนทั้งห้อง นี่เป็นห้องของเด็กที่ขึ้นชื่อเรื่องการเรียน เขาเลือกที่จะมาสอนห้องนี้ ก็เพราะว่าคนที่ลาคลอดนั้น เธอเป็นเพื่อนสมัยเรียนของเขา และก็ช่วยเหลือกันมามาก พอเพื่อนจะลาคลอดเธอจึงมาขอร้องให้เขาช่วยมาสอนแทน และพอดีว่าพ่อของยุนอารู้จักกับผอ.ของโรงเรียนแห่งนี้ การมาเป็นครูชั่วคราวจึงเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก แล้วอีกอย่างก็คือ ยุนอายังไม่ได้ตกลงใจทำงานอะไรเลยสักอย่าง ช่วงว่างๆแบบนี้ก็เลยมาหาอาหารตา จากเด็กนักเรียนท่าจะดีกว่าลอยไปลอยมาไปวันๆ แล้วก็ไม่คิดด้วยว่าการเลือกมาเป็นครูประจำช้นให้ห้องนี้ จะทำให้เขาได้เจอกับเด็กคนนี้อีกครั้ง

    “ คุณยุนอา ”

    “ สวัสดี...ดานี่ ”

     

    *_*_*_*_*

    *_*_*_*

    *_*_*

    *_*

    *

     

    “ ฟานี่จ๋า กลางวันนี้พี่อาจจะไปพบลูกค้านะ คงจะมาหาฟานี่ไม่ได้นะ เอาเป็นว่าพี่จะมารับฟานี่ตอนเย็นทีเดียวก็แล้วกัน ฟานี่คงจะไม่ว่าอะไรใช่มั้ยจ๊ะ ”

    แทยอนออดอ้อนเมียอย่างเอาใจ เพราะว่าเขายังต้องหวังลูกหมาจากแม่หมีอยู่ ยังไงก็ต้องเอาใจเมียให้เยอะๆ เผื่อทิฟฟานี่จะให้เขาผลิตลูกหมาอีก เพราะของแบบนี้มันต้องซ้ำกับบ่อยๆ แต่ถึงแม้จะไม่หวังขอลูกน้อย แทยอนก็ยังจะเอาใจทิฟฟานี่อยู่ดี แบบว่ามันติดเป็นนิสัยไปแล้วล่ะนะ

    “ ฟานี่จะไปว่าอะไรพี่แทได้ล่ะคะ ก็มันเป็นงานนี่นา แล้วอีกอย่างกลางวันนี้ฟานี่ก็มีนัดเหมือนกันค่ะ ”

    แทยอนหันควับไปมองหน้าของทิฟฟานี่ทันที แบบว่าร้อยวันพันปีเมียรักไม่เคยที่จะไปมีนัดทานข้าวกับใครเลยนะ แต่วันนี้เธอดันบอกว่ามีนัดแล้วเหมือนกัน เธอคงจะไม่ได้คิดนอกใจพี่หรอกใช่มั้ยทิฟฟานี่ ถึงแม้ว่าพี่จะกะล่อนเจ้าชู้มากแค่ไหน พี่ก็ไม่เคยคิดที่จะไปมีใครที่ไหนเลยนะ

    “ นัด...ฟานี่มีนัดกับใครอ่ะ แล้วทำไมพี่ไม่รู้เรื่องเลย ”

    “ ก็...นัดส่วนตัวค่ะ ”

    นัดส่วนตัวงั้นเหรอ เธอแอบไปนัดกับใครที่ไหนกันนะ ถ้ามีนัดกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นหญิงพี่ก็พอวางใจ แต่ถ้ามีนัดกับผู้ชายพี่คงจะขาดใจตายแน่ๆเลย ขออย่าให้เป็นแบบนั้นเลยนะจ๊ะที่รัก

    “ นัดส่วนตัว แล้วพี่กับลูกหมาล่ะ ฟานี่เอาไปไว้ที่ไหน ฟานี่จะทิ้งเราสองคนพ่อลูกอย่างงั้นเหรอ ”

    หือ...รู้สึกว่าสามีจะคิดอะไรไปไกลแล้วล่ะมั้ง อะไรอ่ะสามีกับลูก ก็อยู่ที่เดิมไงคะ ไม่เห็นจะต้องไปอยู่ที่ไหนเลย นี่คิดอะไรอยู่เนี่ย ก็แค่มีนัดคุยกันประสาพี่สะใภ้กับน้องของสามี มันเป็นความลับของผู้หญิง ก็นัดกับเจสสิก้าเอาไว้ ว่าจะไปเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่ดูเหมือนวาสแทยอนกำลังจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่านะ

    “ ฟานี่จะไปทิ้งพี่แทกับลูกหมาได้ยังไงกันล่ะคะ นี่พูดเรื่องอะไรเนี่ย เราคุยเรื่องเดียวกันหรือเปล่าคะ ฟานี่มีนัดกับเจสสิก้านะคะ นี่พี่แทคิดว่าฟานี่มีนัดกับใครงั้นเหรอคะ ”

    “ อ้าว...ฟานี่ไม่ได้มีนัดกับหนุ่มๆหรอกเหรอ พี่ก็คิดว่าฟานี่จะไปแอบมีกิ๊กน่ะสิ ก็เค้าหึงแม่หมีอ่ะ ”

    มันน่าฆ่านักนะว่ามั้ย นี่ไม่คิดที่จะไว้วางจกันบ้างเลยเหรอ ลูกเต้าก็มีด้วยกันแล้ว แถมเมื่อคืนยังเร่งทำการผลิตกันอีก แบบนี้ยังจะมาคิดว่าเธอจะแอบไปหากิ๊กที่ไหนอีกล่ะ อย่าเอานิสัยของตัวเองมาเป็นเครื่องชี้วัด ว่าคนอื่นจะเป็นแบบเดียวกันนะคะที่รัก ถึงแม้ว่าทิฟฟานี่จะเคยคิดเอาคืนความเจ้าชู้ของสามีอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้จะทำจริงๆสักหน่อย แหม...พอเมียบอกว่ามีนัดส่วนตัวแค่นี้ ก็ทำเป็นหึงขึ้นมาเชียวนะ ทีตัวเองไปหลีสาวล่ะเมียไม่หึงหรือไง

    “ หึงเป็นด้วยเหรอคะ เห็นชอบแอบไปหาสาวอยู่บ่อยๆนี่ ก็นึกว่าหึงไม่เป็น ”

    ทิฟฟานี่ค้อนใส่สามีแบบทีเล่นทีจริง แล้วก็ทำเป็นงอนใส่สะบัดหน้าหนีแทยอน พอเห็นว่าเมียทำเมินใส่ ไอ้พ่อหมาก็เลยทำการประจบเมีย เพื่อให้ทิฟฟานี่หานงอน ก็พอจะเข้าใจวามรูสึกของทิฟฟานี่นะ แต่...คนมันหึงอ่ะ มีเมียสวยแถมยังใจดีแบบนี้ จะปล่อยให้ใครมาคว้าเอาไปได้ยังไง

    “ พี่ทั้งหึงทั้งหวงเลยล่ะ อย่าทิ้งพี่กับลูกไปไหนนะ ”

    มือน้อยๆของแทยอนรีบคว้าเอามือของทิฟานี่มาไว้แนบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาของตน พร้อมกันนั้นเขาก็เอาใบหน้าถูไปถูมากับหลังมือของเมีย เหมือนแมวที่กำลังประจบเอาใจเจ้าหอง ซึ่งทิฟฟานี่ก็ได้แต่ส่ายหน้า นี่พ่อหมามันยังมารยาเยอะขนาดนี้ แล้วถ้ายูบินมาอยู่กับพ่อล่ะก็หนักหน้าเลยเชียว

    “ ไม่ทิ้งไปไหนหรอกค่ะ เอาล่ะ...เดี๋ยวฟานี่ต้องไปทำงนแล้วนะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ”

    “ จ้า...ฟานี่ก็ดูแลตัวเองกับลูกหมาน้อยในท้องด้วยนะ พี่เป็นห่วง ”

    ลูกยังไม่เกิดเลย ผู้เป็นพ่อก็สั่งให้ทิฟานี่ดูแลลูกหมาน้อยซะแล้ว ตกลงนี่มันลูกหมาหรือลูกหมีกันนะ เอาเถอะไม่ว่าจะเป็นลูกหมาหรือลูกหมี ยังไงก็เป็นลูกของเขากับเธอทั้งนั้นแหละ ทิฟฟานี่ลงจากรถของสามีไป เธอเดินตรงเข้าไปในโรงพยาบาล ปกติทิฟฟานี่จะขับรถมาทำงานเอง แต่วันนี้สามีเกิดอยากจะมาส่ง เธอก็เลยตามใจเขา ในเมื่อยากมาส่งก็ยินดีที่จะให้มาส่ง น่ารักขนาดนี้จะให้เธอหนีหาใครที่ไหนอีกล่ะ น่ารักทั้งพ่อทั้งลูกนั่นแหละ

    “ อ้า...ฟานี่ไปแล้ว เราก็ไปทำงานบ้างดีกว่า เดี๋ยวเข้าประชุมไม่ทัน ”

    แทยอนเตรียมที่จะขับรถออกไปจากลานจอดรถของโรงพยาบาลแล้วนะ แต่เขาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างอยู่เบาะหลัง มันดิ้นยุกยิกดุ๊กดิ๊กอยู่อย่างไม่เป็สุข ด้วยความสงสัยเขาก็เลยตัดสินใจชะโงกหน้าไปดู แล้วแทยอนก็ต้องตาเหลือกทันทีที่ได้เห็นเจ้าตัวที่ดิ้นยุกยินนั่น เด้กหญิงตัวน้อยโล่หน้าขึ้นมาดูผู้เป็นพ่อ พร้อมกับส่งยิ้มหวานแบบไร้เดียงสามาให้แทยอนอีก

    “ จ๊ะเอ๋...ป๊ะป๋า ”

    “ ไอ้ลูกหมา ขึ้นมาตอนไหนวะเนี่ย ”

     

    *_*_*_*_*

    *_*_*_*

    *_*_*

    *_*

    *

     

    Talk…………………..

     

    ฮ่าๆๆ หวัดดีจ้า หลังจากที่ปล่อยให้คุณรีดเดอร์ได้ฟินกันไปในตอนที่แล้ว ตอนนี้ก็เป็นตอนที่จะเรียกว่าน่ารักของคู่ยูลสิก มาให้อ่านก็ว่าได้มั้ง เอาแบบน่ารักนิดๆไปก่อนนะ เดี๋ยวจะมีมาอีกนะเออ คุณครูยุนไปสอนเด็กแล้วนะ รู้สึกว่าจะเห็นแต่เด็กของสิก้าซะด้วย และมาจบกันที่ครอบครัวสุขสันต์ หมากับหมีเค้าก็มาทำงานตามปกติ แต่คราวนี้มีไอ้ลูกหมาแอบตามมาด้วย มาดูกันว่าตอนหน้าจะวุ่นวายน่ารักกันขนาดไหน สุดท้ายก็ยังรักรีดเดอร์นะคะ จุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ


     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×