ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2
เพลิงรัก ไฟปรารถนา Yuri
Chapter 02
รักหนอรัก เมื่อมีรักแล้วมันเป็นทุกข์ ทำไมใครต่อใครถึงอยากจะมีกัน ฉันไม่เคยเข้าใจหรอกว่า ความรักแบบคู่รักทั่วไปมันเป็นยังไง จะรู้ก็แค่รักแบบพี่กับน้องเท่านั้น เพราะฉนั้นฉันจึงไม่เคยคิดที่จะสนใจ ความรักแบบชู้สาวของใครหน้าไหน ฉันไม่ใส่ใจกับความรักที่ฉาบฉวยและไม่ยั่งยืนแบบนั้น ฉันจึงได้ยื่นมือเข้าไปแบ่งแยกแทรกกลาง ระหว่างความรักของคนทั้งคู่ออกจากกัน เพื่อให้หนึ่งในสองคนนั้นมาเป็นของน้องสาวที่น่ารักของฉัน ด้วยสิ่งมีค่ามหาศาลที่ใครต่อใครเรียกว่า “ เงิน ” ที่ฉันทำลงไปก็เพราะมันคนนั้นขาดความรับผิดชอบในสิ่งที่มันทำเอาไว้เอง
“ ฟานี่ เที่ยงแล้วไปหาอะไรกินกัน ”
ทิฟฟานี่หันไปหาเสียงใสๆที่ดังมาจากด้านหลัง
“ ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป ”
“ จดเล็คเชอร์ยังไม่เสร็จอีกเหรอ ”
เพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยถามทิฟฟานี่ด้วยความห่วงใย
“ เหลือนิดหน่อยน่ะ ”
“ งั้นก็รีบตามมานะ ”
“ อื้อ ”
แล้วเพื่อนสาวคนนั้นก็เดินจากไป ตอนนี้ก็เหลือแต่ทิฟานี่ ที่ยังนั่งจดเล็คเชอร์อยู่ในภายห้องเรียนเพียงลำพัง การเป็นนักเรียนทุนนี่มันช่างลำบากจริงๆ เรียนไม่ดีผลการเรียนตกก็ไม่ได้ ประพฤติตัวออกนอกลู่นอกทางก็ไม่ได้ เพราะไอ้คำว่าเรียนฟรี และนักเรียนดีเด่นนี่แหละ ที่มันมาค้ำคอเธอเอาไว้ ทิฟฟานี่ใช้เวลาไม่นานนักก็ทำงานของตัวเองเสร็จ และหลังจากนั้นทิฟฟานี่ก็เดินออกมาจากอาคารเรียน
“ โอ๊ะ ขอโทษค่ะ ”
ทิฟฟานี่กล่าวคำขอโทษกับบุคคลที่เธอได้เดินชนอย่างร้อนรน ส่วนเขาคนนั้นก็ทำเพียงยืนทำหน้านิ่งๆ จะด่าก็ไม่ด่าจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม ทิฟฟานี่ก็เบยไม่รู้จะทำยังไงต่อไปนอกจากยิ้มให้แบบเจื่อนๆ คนอะไรหน้าตารึก็น่ารัก ผิวเนี่ยขาวอย่างกับหยวกกล้วย เสื้อผ้าหน้าผมดูดีมีสกุลรุนชาติ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาคนนี้เป็นคนมีตังค์ ทุกอย่างดูดีจนเพอร์เฟ็ค เสียอย่างเดียวคือเขาไม่ยิ้ม ทิฟฟานี่โค้งคำนับให้เขาหนึ่งที จากนั้นเธอก็หมุนตัวเพื่อที่จะได้ไปทำธุระของตน แต่คนแปลกหน้าเรียกเธอเอาไว้ก่อน
“ เดี๋ยว ”
“ คะ มีอะไรเหรอคะคุณ ”
ทิฟฟานี่หันกลับมาหาเขาอีกครั้ง เพื่อจะได้รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอ
“ เธอเรียนอยู่ปีไหน ”
ทิฟฟานี่ถึงกับเอียงคอฟังคำถามนั้นด้ยความสงสัย นี่มันอะไรทำไมอยู่ๆหนแปลกหน้าคนนี้ ถึงได้ถามเธอเรื่องการเรียนแบบนี้ แต่ทั้งที่ไม่ไว้ใจทิฟฟานี่ก็ยังบอกไปตามความแนจริง
“ ฉันเรียนอยู่ปีสี่ค่ะ ”
คนแปลกหน้าไม่พูดอะไร เขาเอาแต่พยักหน้ารับรู้ในสิ่งที่ได้ยินเท่านั้น
“ คุณมีอะไรจะถามฉันอีกไหมคะ ”
ทิฟฟานี่เห็นท่าทีของเขาที่ยังดูเหนือนว่า ยังมีคำถามอื่นอีกมากมาย เธอก็เลยถามเขาก่อนซะเลย และมันก็ทำให้เขายิงคำถามมายังเธออีกครั้ง
“ ถ้าเรียนอยู่ปีสี่ เธอก็ต้องรู้จักควอน ยูริใช่ไหม ”
คำถามนี้ทำให้ทิฟฟานี่เกิดความสงสัยในตัวของคนแปลกหน้าคนนี้เข้าไปอีก ทำไมเขาถึงมาถามหาแฟนของเธอ ยูริกับเขามีธุระอะไรกัน หรือว่าเขาจะเป็นญาตของยูริ คำถามมากมายประดังเข้ามาในสมองของทิฟฟานี่จนมันปะปนกันไปหมด
“ ว่ายังไง เธอรู้จักควอน ยูริไหม ”
“ ค่ะ ฉันรู้จักควอน ยูริ ”
“ แล้วรู้ไหมว่า ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ”
“ รู้ค่ะ ”
“ งั้นก็บอกฉันมา ”
ทิฟฟานี่ไม่ชอบน้ำเสียงของคนตรงหน้าเอาซะเลย แต่ละคำที่เขาพูดออกมาเหมือนกับว่า เธอเป็นเด็กใต้บัญชาของเขา เพราะคำพูดทุกคำไม่ได้แสดงถึงการขอร้อง แต่มันเต็มไปด้วยการออกคำสั่งเสียมากกว่า ท่าจะใช้กับคนอื่นจนเคยชิน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะพูดได้ดีกว่านี้อยู่หรอก
“ คุณอยากรู้ไปทำไมคะ ”
ด้วยความสงสัยบวกกับความห่วงใยที่มีให้แฟน ก้เลยทำให้ทิฟฟานี่เอ่ยถามเขาออกไปแบบนั้น เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ ที่เราจะต้องรู้เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับแฟนของเราน่ะ แล้วคนๆนี้เป็นใครก็ไม่รู้อยู่ๆก็มาถามหา หากเขามาดีก็ดีไป แต่ถ้าเกิดว่าเขามาร้ายล่ะ ยูริแฟนเธอก็ต้องเดือดร้อนน่ะสิ
“ มันเรื่องของฉัน เธอแค่บอกมาว่ายูริอยู่ที่ไหนก็พอ ”
คำพูดคำจาที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากสีชมพูสวย ไม่ได้มีความสวยหรูหรือแม้แต่มีความเป็นมิตรให้เลยสักนิด
“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็บอกคุณไม่ได้หรอกค่ะ ”
ว่าแล้วทิฟฟานี่ก็เดินสะบัดก้นจากไปแบบไม่เหลียวหลัง แต่คนที่โดนขัดใจกลับมองตามซะเอง ผู้หญิงคนนี้มันอวดดีนัก ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบดีๆ แบบนี้แทยอนรับไม่ได้ เมื่อสาวร่างบางคนเมื่อครู่ไม่ยอมบอก แทยอนก็เลยต้องเสียเวลาไปถามหายูริกับคนอื่นแทน แล้วก็ได้คำตอบว่ายูริอยู่ที่โรงฝึกเทควันโด้
ร่างสูงกำลังยืนควบคุมดูแลการฝึกทักษะการต่อสู้ของสมาชิกคนอื่นๆอยู่ภายโรงฝึกซ้อม ยูริเป็นประธานชมรมด้วยหน้าตาท่าทางที่มีเสน่ห์ ทำให้สมาชิกที่เข้ามาส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง จะมีผู้ชายบ้างก็ประปลาย
“ พี่ยุนขา ช่วยสอนท่าที่ต้องต่อสู้กันตัวต่อตัวหน่อยสิคะ พอดีสัปดาห์ที่แล้วหนูไม่ได้มาน่ะค่ะ ”
สาวน้อนนักศึกษาปีหนึ่งออดอ้อนให้ยูริสอนท่าที่ต้องประจัญหน้า และเป็นธรรมดาท่านั้นมันต้องกอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน นั่นคือจุดประสงค์ของสาวน้อยคนนี้ ทั้งที่รู้กันดีว่า ควอน ยูริ ประธานชมรมเทควันโด้เป็นแฟนกับ สาวนักเรียนทุนผู้มีผลการเรียนดีเด่นอย่างทิฟฟานี่ แต่กระนั้นพวกสาวๆน้องใหม่ก็ยังหลงรักแบบตัดใจไม่ขาด เมื่อมีโอกาสเข้าใกล้แล้วทำไมถึงจะไม่รีบคว้า ยูริเองก็สองจิตสองใจ ว่าจะสอนรุ่นน้องคนนี้ดีหรือไม่ แล้วก็เหมือนฟ้าประทานสวรรค์เป็นใจ ให้เด็กในชมรมคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาเขา
“ พี่ยูลฮะ มีคนมาหาพี่ฮะ ”
“ ใคร นายรู้จักไหม ”
“ ไม่รู้จักฮะ ท่าทางจะไม่ใช่นักศึกษาด้วย ”
“ ขอบใจนะ ”
ยูริพยายามที่จะนึกให้ได้ว่าใครนะที่มาหาเขาแต่ก็นึกไม่ออก เพราะฉนั้นอย่าเดาให้เสียเวลาเลยไปดูให้รู้เลยดีกว่า
“ น้องคะเดี๋ยวพี่ไปทำธุระก่อน น้องก็ให้เพื่อนๆสอนไปก่อนละกันนะ ”
ว่าแล้วยูริก็เดินออกจากโรงฝึกเพื่อไปหาใครบางคนที่มารอพบเขา ยูริเดินไปใต้ต้นไม้หลังโรงฝึก เพราะที่นั่นน่าจะเป็นที่เหมาะแก่การนั่งคุยกัน มันไม่ได้เปล่าเปลี่ยวหรือโดดเดี่ยวเลย เพียงแต่มันสงบและคนส่วนใหญ่ที่มาหากัน ก็จะมาพบปะกันที่นี่แหละ ยูริเดินตรงไปที่ต้นไม้ใหญ่นั่นเรื่อยๆ แล้วเขาก็ได้พบกับใครบางคนที่ยืนหันหลังให้เขา ( “ ผู้หญิงนี่นา ” ยูริคิดในใจ) ยูริเดินตรงไปหาใครคนนั้นทันที
“ ขอโทษนะคะ คุณใช่ไหมที่มาหาฉัน ”
ยูริเอ่ยถามบุคคลที่มารอเขาด้วยคำพูดที่สุภาพน้อบน้อม ตามแบบฉบับของเขาเอง
“ไม่ต้องพูดสุภาพขนาดนั้นก็ได้หรอกนะ ควอน ยูริ ”
คนตัวเล็กตอบกลับมาอย่างไม่ค่อยจะเป็นมิตรไหร่นัก ยูริรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตจากคำพูดที่แข็งกระด้างนั้น คนที่มาหาเขาคงเป็นคนที่เขาย่อมรู้จัก เพราะคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเรียกชื่อขงเขาออกมา แต่ยูริก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่าเขาคนนี้เป็นใคร
“ ขอโทษนะคะ เราสองคนเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า ”
“ เคยสิ ทำไม แค่นี้แกจำพี่ของเมียแกไม่ได้หรือไง ”
ตอนนี้ยูริก็รู้แล้วคนตัวเล็กที่ยืนหันหลังให้เขานั้นเป็นใคร แทยอนค่อยๆหันหน้ามาหายูริอย่างวางมาด ทั้งสองคนยืนมองหน้ากันอย่างเอาเรื่อง ถึงแม้ยูริจะสูงกว่าแทยอนมากแต่มันก็ไม่เป็นอุปสรรค์ในการวางอำนาจ ซึ่งยูริก็รู้ดีว่าแทยอนทำอย่างนั้นกับเขา และเขาก็ไม่สามารถที่จะหลบเลี่ยงได้
“ คุณแทยอน คุณมาทำอะไรที่นี่ ”
“ ฉันมาหาแกไง และฉันคิดว่าฉันคงไม่ต้องบอกหรอกนะ ว่าฉันมาเรื่องอะไร ”
“ เสียเวลาเปล่าน่า คุณกลับไปบอกน้องสาวของคุณเถอะ ว่าฉันไม่มีวันที่ไปหาเธอหรอก ”
“ คิดให้มันดีๆนะ ยูริ ”
“ คิดเหรอ ฉันคิดดีแล้ว ไม่ต้องมาขู่กันซะให้ยากเลย ”
“ ฉันไม่ได้ขู่อะไรแกเลยนะ น้องสาวของฉันบอกว่ารักแกมาก อยากเห็นหน้าแกฉันก็แค่มาบอกให้แกรู้ เผื่อว่าแกจะเปลี่ยนใจ ”
“ งั้นก็กลับไปบอกน้องสาวสุดที่รักของคุณเลยนะว่า ฉันไม่ได้รัก หรือว่าอยากเห็นหน้าของเจสสิก้าเลยสักนิด แล้วก็ฝากบอกด้วยว่าเลิกยุ่ง
กับฉันได้แล้ว ฉันมีคนที่รักอยู่แล้ว และอย่าคิดที่จะมาแยกเราสองคนออกจากกัน รู้ไหมว่าการทำแบบนั้นมันทำให้ฉันรำคาญ ”
“ ยูริ ฉันให้โอกาสแกแล้วนะ แต่ในเมื่อแกเลือกทางของแกเอง ฉันก็จะไม่ขัด แต่แกจำเอาไว้นะว่าคนอย่าง คิม แทยอน คนนี้ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วไม่ได้ น้องสาวของฉันก็เหมือนกัน ”
“ อำนาจของคุณอาจจะทำให้ใครต่อใครมายอมสยบได้ แต่คนๆนั้นไม่ใช่ฉันแน่ ”
“ แล้วเราจะได้เห็นกันว่ามันมีผลกับแกไหม ควอน ยูริ ”
แทยอนพูดทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้น แล้วก็เดินจากไปโดยที่ไม่พูดอะไรอีก การที่แทยอนไม่พูดอะไรนั้น ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร แทยอนรู้สึกเจ็บมันเจ็บที่ใจ เป็นความรู้สึกเจ็บที่เกินจะบรรยาย ยูริพูดจาแบบไร้เยื่อขาดใย ไม่รับไม่สนอะไรเลย ขนาดแทยอนที่ไม่ใช่คนเสียหายยังเจ็บปวดได้ขนาดนี้ แล้วเจสสิก้าล่ะเธอจะเจ็บปวดขนาดไหน ถ้าหากมาได้ยินอย่างที่พี่ของเธอได้ยิน แทยอนรู้ดีว่ายูริมีแฟนแล้ว แต่นั่นแค่แฟนถึงสุดแสนจะรักกันแค่ไหนมันก็ยังได้ชื่อว่าเป็นแฟน แต่คนที่เป็นเมียล่ะยูริไม่เคยคิดที่จะพูดถึงเลย ขนาดแค่ชื่อยูริก็แทบจะไม่เอ่ยออกมาด้วยซ้ำไป ในเมื่อพูดกันดีๆยูริทำเป็นไม่สนใจ มันก็ต้องใช้อำนาจของเงินตราเข้ามาช่วยเหลือ แล้วต่อจากนี้ยูริจะได้รู้ว่าการท้าทายแทยอนมันจะเป็นยังไง มันจะไม่ได้เดือดร้อนเฉพาะตัวของยูริ แต่มันจะลามไปถึงครอบครัวของยูริเลย ตระกูลควอนจะต้องสั่นคลอนเมื่อแทยอนจะเอาจริง
พอแทยอนจากไปทิฟฟานี่ก็มาหายูริที่ชมรม เธอห่วงว่าคนแปลกหน้าที่มาถามหา จะมาทำให้แฟนของเธอต้องเป็นปัญหา แต่ทิฟฟานี่คิดว่าคนๆนั้นได้มาหายูริแล้ว เพราะหน้าตาของยูริมันบ่งบอกว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น
“ ยูล เมื่อกี้มีคนมาถามหายูลด้วย ยูลเจอเขาแล้วหรือยัง ”
“ เจอแล้ว ”
“ แล้วเขามาหายูลทำไมเหรอ ”
“ ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ธุระทางบ้านน่ะ ”
ยูริจะบอกทิฟฟานี่ได้ยังไงว่าแทยอนมาหาเขา เพราะต้องการให้เขาไปหาเจสสิก้า ไปหาคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเมีย วันนั้นเป็นงานสังสรรค์ของชมรมเทควันโด้ ที่ไปแข่งขันในระดับประเทศแล้วสามารถคว้าเหรียญทองกลับมาได้ โดยคนที่สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัยก็คือยูริ ภายในงานมีทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องมากมายหลายคนที่มาร่วมยินดี และหนึ่งในนั้นก็คือเจสสิก้า รุ่นน้องที่หลงรักยูริมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม คนที่ยูริรู้จักมากันแทบทุกคนยกเว้นทิฟฟานี่เพราะติดอ่านหนังสือเตรียมสอบ ทุกคนต่างสังสรรค์เฮอากันตามประสาวัยรุ่น ยูริก็เช่นกันเขาดื่มเครื่องดื่มแอลกอล์ฮอเหมือนกับคนอื่นๆ แต่เขาดื่มเพียงเล็กน้อยพอหอมปากหอมคอ แต่เจสสิก้ากับเพพื่อนๆของเธอมายุยงให้ยูริดวลเหล้ากันกับเพื่อนๆ ยูริที่ฮึกเฮิมก็รับคำท้าต่างฝ่ายต่างดวลกันไปมา จนในที่สุดยูริก็พ่ายแพ้ไปเพราะเขาเมามายจนหมดสภาพ จากนั้นเจสสิก้าก็อาสาพาเขาไปนอนพัก ตอนนั้นยูริยังพอมีสติอยู่แต่หลังจากนั้นไม่นาน ยูริก็จำอะไรไม่ได้อีกแล้ว แต่พอตืนขึ้นมาอีกทียูริก็พบว่าเขากับเจสสิก้า อยู่ในสภาพที่ปราศจากอาภรใดๆห่อหุ้มร่างกาย นั่นแหละเขาถึงมารู้ทีหลังว่าเขาได้มีความสัมพันธ์กับเจสสิก้าเข้าให้แล้ว มันเป็นความผิดพลาดที่ยูริไม่สามารถยอมรับได้ เขาเผลอนอกใจทิฟฟานี่โดยไม่รู้ตัว
“ คงสำคัญมากเลยสินะ เขาถึงต้องมาตามหายูลแบบนี้ ”
ทิฟฟานี่ผู้ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ก็เอ่ยถามแฟนด้วยวาจาใสซื่อ นี่แหละคือสิ่งที่เหนี่ยวรั้งหัวใจของยูริเอาไว้
“ ไม่เท่าไหร่หรอก จะมีอะไรสำคัญไปกว่าฟานี่อีกล่ะ ”
ยูริเปลี่ยนจากหน้าบึ้งมาเป็นยิ้มหวานให้แฟนสาว ผู้ที่เป็นเจ้าของหัวใจดวงน้อยๆของยูริคนนี้
“ บ้ามาพูดอะไรตอนนี้ล่ะ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าอายเขาตายเลย ”
“ อายทำไม ยูลกับฟานี่เป็นอะไรกันใครต่อใครเขาก็รู้กันหมดแล้ว ไม่จำเป็นต้องอายหรอกจ๊ะ ”
“ อายแก่ใจตัวเองไงคะ ยิ่งยูลทำแบบนี้ ฟานี่ก็ยิ่งอาย ”
“ เวลาฟานี่อาย มันก็ดูน่ารักดีจังเลยนะ ”
“ น่ารักก็รักซะสิคะ ”
“ ยูลก็รักฟานี่อยู่นี่ไงล่ะคะ รักฟานี่คนนี้คนเดียว และจะรักตลอดไป ”
เจสสิก้านั่งเล่นกับแมวน้อยที่ระเบียงห้องของเธอ แมวน้อยตัวนี้เป็นของขวัญที่แทยอนซื้อมาให้เป็นเพื่อนเธอ เจสสิก้าไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ เพราะความเป็นลูกคุณหนูและสุขภาพที่ไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่ ทำให้เจสสิก้าไม่สามารถทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับคนอื่นได้ นั่นเป็นอีกสาเหตุ เจสสิก้สอาจจะเหงาเพราะไม่ค่อยมีเพื่อน แต่ไม่มีอะไรทำให้เหงาได้เท่ายูริคนที่ได้ชื่อว่าสามีของเธออีกแล้ว คืนนั้นเจสสิก้าแค่หวังดีก็เลยพายูริไปหาที่พัก แต่พอวางยูริลงบนเตียงเท่านั้นแหละ ยูริก็พร่ำเพ้อถึงทิฟฟานี่อยู่ไม่ขาดแล้วก็มาพาลคิดว่าเธอคือทิฟฟานี่ ยูริพยายามเล้าโลมเจสสิก้าเจสสิก้าก็พยายามที่จะหลบหนี แต่ยูริคว้าตัวเธอเข้ามากอดเอาไว้ เจสสิก้าพยายามหักห้ามใจไม่ให้หลงไปกับยูริ แต่ด้วยใจที่รักมากมาย มันทำให้เจสสิก้าเผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้กับยูริ รักนี้เป็นรักแรกและรักเดียวของเจสสิก้า เธอแทบเป็นแทบตายเมื่อรู้ว่ายูริไม่ห่วงใยหรือใส่ใจเธอเลย ทั้งที่ยูริก็รู้ว่าทั้งสองคนเป็นอะไรกัน เจสสิก้าไม่โทษยูริหรอกที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ก็เพราะทั้งคู่ทั้งเธอและยูริต่างก็ไม่ยอมหักห้ามใจกันเอง
“ ว่าไงสิก้า ”
เจสสิก้าหันไปมองตามเสียงใสๆที่ดังมาจากด้านหลังของเธอ และก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนที่รักเธอหมดใจอย่างแทยอนเท่านั้น
“ พี่แท...ไปไหนมาคะ สิก้าให้คนตามหาก็ไม่เจอ โทรไปท่บริษัทเลขาของพี่แท เขาก็บอกว่าพี่แทไม่ได้เข้าไป แล้วพี่แทไปไหนมาคะ ”
“ พี่ไปทำธุระข้างนอกมาน่ะ ว่าแต่เราเถอะดีขึ้นแล้วใช่ไหมถึงได้มานั่งเล่นแบบนี้ ”
“ ดีขึ้นมากแล้วค่ะ แล้วเรื่องของพี่ยูลล่ะคะว่ายังไงบ้าง เค้าจะมาหาสิก้าเมื่อไหร่ ”
“ เร็วๆนี้แหละ เค้าบอกพี่ว่าช่วงนี้เค้ายังไม่ว่าง แต่ถ้าว่างเมื่อไหร่เค้าจะมาหาสิก้าโดยเร็วที่สุดเลย ”
“ จริงเหรอคะ สิก้าดีใจจังเลย ขอบคุณนะคะพี่แท ”
“ เป็นไรจ๊ะ เพื่อน้องของพี่ พี่ทำได้ทั้งนั้นแหละ ”
สองคนพี่น้องต่างก็ยิ้มให้กัน เจสสิก้าดีใจที่รู้ว่ายูริจะมาหาเธอ แต่แทยอนยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนสิ่งที่เขาโกหกน้องสาวไป แทยอนเห็นเจสสิก้าอาการดีขึ้นแบบนี้เขาก็ดีใจ แต่ถ้าเขาพูดความจริงออกไปเจสสิก้าต้องทรุดอย่างแน่นอน
“ สิก้าเดี๋ยวพี่ขอไปทำงานก่อนนะ แล้วพี่จะรีบกลับมาทานข้าวด้วย ”
“ ค่ะ ”
แล้วแทยอนก็ออกไปจากห้องของเจสสิก้า เขาขับรถตรงไปยังบริษัททันที พอเข้าออฟฟิตได้แทยอนก็สั่งให้เลขาไปเอาประวัติของลูกค้าที่มากู้เงินกับบริษัทของเขามาให้ดู โดยเฉพาะบริษัทของควอน ซังวู บริษัทของตระกูลควอน เมื่อได้เอกสารต่างๆนาๆแล้วแทยอนก็เอามาศึกษาตรวจทาน แล้วแทยอนก็ได้พบว่าบริษัทนั้นกำลังจะขาดทุนและจะล้มละลายถายในอีกไม่ช้า
“ เอาล่ะ ควอน ยูริ แกไม่มีทางหนีหนี้สินพวกนี้พ้นไปได้หรอก แกจะต้องมาสยบที่เท้าของน้องสาวฉัน ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น