คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2/1
รูเปรมอยู่ในวัยใล้เษีย เป็นรูสอนวิาพลศึษาวบับวิาเษร สอนั้แ่ั้นป.หนึ่ถึป.ห
้วยเป็นนที่มีมุลเวลาสอน เ็ๆึอบเรียนับรูเปรมมา
รูเปรมมีรถระบะอยู่หนึ่ันที่รูนอื่นสามารถยืมไปใ้านไ้ทั้านราษร์และานหลว ึ่รูเปรม็ไม่เยหวเลย
“อบุที่ให้พลอยิรถไป้วยนะะ”
“ไม่เป็นไรน้อ ่วยๆันไป”
รูพลอยยิ้มให้รูพี่เปรมที่อายุรุ่นราวราวเียวับพ่ออเธอ
“แ่วันนี้ฝนทำท่าะ…เรา้อรีบันแล้วล่ะ”
“่ะ…ไปันเลย่ะ พลอยพร้อมแล้ว”
เสียรูเปรมปิประูรถัโรม! เรียสายาาเ็ๆนัเรียนที่เล่นันอยู่แถวนั้น
“ปิแรๆรับรู รถรูเปรมอบวามรุนแร” เ็ายเป้…นัเรียนั้นป.หร้อบอรูพลอยนสวย แล้วเ็นอื่นๆ็พาันหัวเราะ
พลอยออแรปิประูรถอีเป็นรั้ที่สอ ราวนี้เสียปิัโรม! และประูรถ็ปิสนิทเรียบร้อย
“ไปเลยรับรู”เ็ๆวิ่ามรถระบะที่ผ่านารใ้านมาเือบยี่สิบปีอรูเปรมพลาโบมือหยอยๆ
“เ้าเ็พวนี้ รู้ีนัเียว”
รูพลอยหัวเราะเบาๆ “เ็ๆน่ารัีนะะ”
“อนแร็น่ารัอย่าี้แหละน้อ เี๋ยวพออยู่ไปะรู้ว่าเ้าเ็พวนี้มันน่ารัน่าั นาไหน”
รถระบะรูเปรมวิ่ไปนถึลาไร่อ้อย็เิอาารระุึ้นมาโยไม่ทราบสาเหุ
“อ้าว…เฮ้ยๆ…มันะมาระุทำไมรนี้ ไอ้เินลูพ่อ แ็ใไป่ออีหน่อยเถอะพ่อุเอ้ย”รูเปรมลูบพวมาลัยรถไปมา พลาบอล่าวอร้อ
แู่เหมือนว่า ไอ้เิน ะไม่ยอมรับฟัำอ้อนวอนาเ้าอมันเลย เพราะมันระุอีสามรั้แล้ว็อนิ่สนิทท่ามลาไร่อ้อยหลายสิบไร่
“เอาแล้วๆ ไอ้เินเล่นพ่อะแล้ว…เี๋ยวพี่ลไปูมันสัหน่อยนะ น้อนั่รออยู่ในรถนี่แหละ” พูบรูเปรม็เปิประูรถลไป แล้วเปิฝาระโปรรถเพื่อสำรวสิ่ผิปิที่เิึ้นับรถอน
รูพลอยที่นั่รออยู่ในรถรู้สึใอไม่ี เธอมอไปรอบๆ็เห็นแ่้นอ้อยหนาทึบทั้สอ้าทา
รูใหม่ที่เพิ่บรรุไ้เพียสามวันยื่นอมอไป้าหน้าแล้วหันลับมามอ้านหลั็ไม่มีวี่แววว่ารถะผ่านมาสััน
พลันสายาอเธอ็เหลือบไปเห็นรูปไฟสีแโว์บนหน้าปัรถ
เธอเยเห็นสัลัษ์นี้ที่หน้าปัรถอพ่อเวลาที่…น้ำมันหม!!
“รูเปรมะ พลอยิว่ารู้สาเหุแล้ว่ะ”พลอยรีบลารถไปบอรูเปรม
รูเปรมยมือบหน้าผาเพราะโมโหในวามสะเพร่าอัวเอ
“ิบหายแล้วไหมล่ะ”
พลอยส่ยิ้มแหยให้ ่อนะ่วยิหาทาแ้ปัหา
“รูเปรมลอโทรหานรู้ัที่พอะ่วยไ้ีไหมะ”
“พี่าร์โทรศัพท์ไว้ที่ห้อน่่ะสิ ลืมหยิบมา้วย”
“ั้นพลอยโทรหารูที่โรเรียนเราีว่า่ะ”รูเปรมพยัหน้าเห็น้วย รูพลอยึหยิบเอาโทรศัพท์ในระเป๋าออมาแล้ว้นหาเบอร์โทรรูส้มทันที
ระหว่านั้นรูเปรม็มอเห็นรถันหนึ่ำลัวิ่รมา
เมื่อเห็นว่าเป็นรถอใร รูเปรมึร้อบอรูพลอยอย่าีใ
“ไม่้อโทรแล้วล่ะน้อพลอย เรามีนมา่วยแล้ว”
รูพลอยเยหน้าาหน้าอโทรศัพท์ ็เป็นัหวะเียวันับที่รถทหารันให่ออยู่้าๆพอี
……………………………….
พระเอ้อมาแล้วล่ะ
ฝาิามผลาน้วยนะะ
อบุทุำลัใ่าาาา ุ๊บๆๆ
ความคิดเห็น