คนกลัวเมีย(chansoo)

ลำดับตอนที่ #6 : กลับด้วย(ก็ได้)

คยองซู: คุณพ่อครับ ขออนุญาตเข้าไปนะครับ

พ่อโด: เข้ามา

ผมก้าวเท้าเข้าไปในห้องก่อนจะหันไปปิดประตูและเดินไปหาคุณพ่อที่กำลังวุ่นวายอยู่ที่โต๊ะทำงานพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ตรงข้ามที่นั่งของคุณพ่อ

คยองซู: คุณพ่อมีอะไรรึเปล่าครับถึงได้เรียกผมมาหา

พ่อโด: พ่อมีเรื่องอยากให้ลูกมาช่วยนิดหน่อย เรื่องบริษัทนี่แหละ พอดีวันนี้มีเพื่อนพ่อกับลูกชายเขามาคุยเรื่องธุรกิจด้วยนิดหน่อย เขาจะมาเป็นหุ้นส่วนกับเราแต่เขาอยากให้ลูกชายเขาเรียนรู้งานเองแล้วฝากลูกชายเขาด้วยเพราะเพื่อนพ่อจะไปเกาหลีหลายปีเลย เลยจะถามว่าลูกโอเคมั้ยถ้าเขาจะมาอยู่กับเรา

คยองซู: โอเคสิครับคุณพ่อ 

พ่อโด: งั้นก็ดีแล้ว งั้นก็กลับพร้อมเขาเลยแล้วกันเขาคงรออยู่ข้างนอก

คยองซู: ครับคุณพ่อ

ผมลาคุณพ่อเสร็จผมก็เดินออกมาเห็นพนักงานกำลังมุงดูอะไรสักอย่างอยู่ผมเลยเดินเข้าไปดู  ก็พบกับคนที่ตัวสูงอยู่ในชุดสูทสีดำ เป็นคนเมื่อเช้าจริงๆด้วย พอมองดีๆใบหน้าที่คมคายดวงตาแหลมคมก็ดูดีต่างจากเมื่อเช้าสายตาหื่นกามนั่น หึ้ย ไม่น่าตกปากรับคำคุณพ่อเลยถ้ารู้ว่าเป็นตานี่

คนตัวสูงที่รู้สึกว่าถูกมองจึงหันมาสบตากับคนตัวเล็กที่เขาเจอเมื่อเช้า เขาค่อยๆเดินออกจากผู้คนที่มุง  เขาเดินมาหาคนตัวเล็กก่อนจะเอ่ยปากทักทายและแนะนำตัว

ชานยอล: สวัสดีครับ พี่ชื่อชานยอลนะ

คยองซู: ครับ ผมคยองซู รีบกลับบ้านเถอะครับ

คนตัวเล็กพูดจบก็รีบเดินนำเขาออกจากฝูงชน เขากระตุกยิ้มเบาๆก่อนจะเดินตามคนตัวเล็กไป

คนตัวเล็กมาหยุดรอที่หน้าลิฟท์ก่อนจะถามขึ้นว่า

คยองซู: คุณได้ขับรถมามั้ยครับ 

ชานยอล: พี่ขับมาครับน้องจะกลับพร้อมกันมั้ย

คยองซู: ผมกลับแท็กซี่ดีกว่าครับ

ชานยอล:แต่พี่ไม่รู้จักบ้านเรานะ

เดี๋ยวผมบอกทางไว้ให้ก็ได้ครับ

ชานยอล เดี๋ยวพี่ลืมก่อนน่ะสิครับ

คยองซู:หึ้ย! ผมกลับด้วยก็ได้ครับ

คนตัวเล็กทำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยก่อนจะยอมตกลงกลับด้วย

ชานยอล: ครับ :)

(ยิ้มบ้าอะไรไอ้ลิงหื่น)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ตัดฉับๆ

สวัสดีฮะตอนนี้จะกลับมาลงให้แล้วฮะ รอบนี้จะกลับมาปั่นให้จบไปพร้อมกับโปรเจคหนังสั้นของเพื่อนเลยฮะ พอดีวันสอบวันสุดท้ายมีเพื่อนพูดเรื่องนิยายที่ไม่มาแต่งต่อนี่ก็เลยต้องกลับมาทำให้เสร็จลุล่วงตามที่เคยคิดไว้ ยังไงก็อยู่กับเราก่อนนะฮะ:)