คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ราตรีที่ 13 ความสำคัญของดอกไม้ 10%
ราตรีที่ 13
ความสำคัญของดอกไม้
เป็นเวลาหลายวันแล้วหลังจากที่เกิดเหตุวันนั้น คานาเมะก็แทบไม่มีโอกาสได้พบฮารุนะอีกเลยแต่ก็ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ทั้งเขาและเธอต่างก็ยุ่งกับการเรียนที่หนักขึ้น แถมยังพ่วงด้วยภาระหน้าที่ของเขาด้วย ถึงจะหงุดหงิดที่ได้เจอกันเลยแต่นั่นก็เลี่ยงไม่ได้
“ท่านพี่...ไม่ได้ดื่มมาหลายวันแล้วนะ นี่ท่านพี่” ยูกิเรียกคนบ้างานที่เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน ขนาดเธอมาเรียกถึงหน้าห้องคนบ้างานยังไม่ยอมออกมาเลยแม้แต่น้อย
“เสียเวลาน่ายูกิจัง พวกเราลองเรียกแล้ว ถ้าไม่ใช่เวลาเรียนก็แบบนี้ละ” อิจิโจบอกอย่างเหนื่อยใจ หลายวันมานี่ทั้งเขา ชิกิ ไอโด้ คาอิน และรุกะต่างก็แวะเวี่ยวมาคอยดูที่หน้าห้องแต่ก็เหมือนเดิม
“แบบนี้มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ...”
“...”
“...อ๊ะ! เดี๋ยวกลับมาค่ะ” ว่าแล้วเธอก็วิ่งออกไปท่ามกลางความงุนงงของคนที่อยู่หน้าห้อง
ทางคนที่อยู่ด้านใน เมื่อเสียงรบกวนด้านนอกเงียบไปเขาจึงหันมาสนใจกระดานหมากรุกตรงหน้าต่อ
ถามว่าตัวเขาทำไมถึงเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องเหตุผลหนึ่งก็คือกองเอกสารมากมายที่เขาพึ่งสะสางเสร็จและวางกองมันไว้ที่โต๊ะ และอีกข้อ...หาทางจัดการกับคนที่จัดการยากคนนั้น จากที่คุณคาโอรุบอกเขา คนคนนี้มีพลังมากกว่าแต่ก่อนทั้งยังคืนชีพอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว นั่นหมายความว่าเขาไม่สามารถเดินเกมส์แบบเมื่อก่อนได้แล้ว...
แต่ไม่ว่าจะวางแผนยังไงตัวหมากที่เขาต้องใช้กลับมีไม่พอ มันต้องเหลือช่องโหว่ให้ฝ่ายนั้นมาจัดการกับควีนได้อยู่ดี...
เซโร่...คือแจ็ค...ที่พ่วงภาระดูแลยูกิที่อาจตกเป็นเป้าหมายจากคนคนนั้น
คนอื่นๆก็ไม่น่าจะเทียบชั้นกับคนคนนั้นได้ แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่อาจแน่ใจว่าจะจัดการกับคนคนได้รึเปล่า...
“ต้องหาตัวหมากเพิ่มสินะ... ผู้ที่จะพลิกเกมส์นี้” เขาวางคิงลงกับกระดานแล้วลุกไปที่หน้าต่าง มองท้องฟ้าสีครามที่ส่องสว่างจนแสบตา แต่กลับน่าหลงไหล... ใช่... น่าหลงไหเหมือนเธอคนนั้น
“จากวันนั้นก็ไม่ได้เจออีกเลยสินะ...” เขาพูดเบาๆ มองท้องฟ้าสีสวยอย่างมองใบหน้าหวานของใครอีกคน
เมื่อนึกถึงตรงนี้เขาก็ต้องชะงัก วันนั้นที่เขาได้เห็น สถานที่ที่สว่างไสวแต่กลับนุ่มนวลดุจสรวงสวรรค์ที่ที่เขารู้สึกว่าเคยเห็นมาก่อน ป่าต้นซากุระหลากชนิดบานสะพรั่ง กลีบสีหวานปลิวว่อน เส้นผมสีดำของฮารุนะยาวขึ้นจนพันไปกับกิ่งไม้รอบๆรวมถึงตัวเขา ดอกซากุระที่บานบนเส้นผมราวกับส่งกลิ่นหอมยั่วยวนออกมา ให้ความรู้สึก ร่างกายคล้ายจะหยุดนิ่งไปกับภาพตรงหน้า
เทพธิดา...
คำนิยามนี้น่าจะเหมาะกับสิ่งที่เขาเห็นมากที่สุด...
“แต่ถึงจะคิดแบบนั้น คุณฮารุนะก็เหมือนเทพธิดาอยู่แล้ว”
_________________________________________________________________
มาแค่ 10% ก่อนกลัวจะดองจนทุกคนเบื่อรอ อิอิ
เดี๋ยวมาต่อนะ ขอบคุณสำหรับทุกๆ คอมเม้นนะค่ะ มีกำลังใจมากๆเลย
อาจจะหายไปนะค่ะ ติดเกมส์และไดร์ฟเสียข้อมูลหายหมด ต้องไปแต่งใหม่รอ กู้ไดร์ฟก่อน.... เฮ้อ...
ความคิดเห็น