คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro (100%)
“ตู้มมมม!”
“แฮ่!!!~”
“กรี๊..อ๊ากกกกก”
“แฮ่!!!”
วันนี้..วันศุกร์ที่ 13 วันที่เชื่อกันว่าเป็นวันที่ไม่ดี วันที่เลวร้าย และ...ใช่! มันเป็นวันที่เลวร้ายที่สุด.. ฉันตื่นขึ้นหลังจากงีบหลับในคาบเช้าของโรงเรียนนามิโมริ โรงเรียนชื่อดังของเมือง ด้วยเสียงอึกทึกครึกโครมดุจสงครามโลกก็มิปาน ผู้คนจำนวนหนึ่งมีเขี้ยวแหลมคมคล้ายปลาปิรันย่า เนื้อตัวสกปรกดุจซากศพ เศษเนื้อบางส่วนแลดูเน่าเฟะ กำลังไล่กัดกินเด็กนักเรียนที่กำลังวิ่งหนีไปทางประตูโรงเรียน
นี่มันเกิดอะไรขึ้น...? ทำไมในห้องเหลือแต่ฉันเพียงคนเดียว?
ทำไมคนพวกนั้นถึง..? แล้วทุกคน..หายไปไหนกันหมด??
คำถามมากมายผุดขึ้นในหัวฉัน ก่อนที่ฉันจะละสายตาจากหน้าต่างพร้อมวิ่งมาหยิบคันธนูและลูกศรที่ล็อคเกอร์หลังห้อง ถึงจะไม่รู้ว่ามันคือตัวอะไร? แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่คน!! ให้ตายสิ!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่??
'..ตึก ตึก'
ณ ทางเชื่อมระหว่างตึก ท่ามกลางเสียงเหล่าปีศาจร้ายที่กำลังกัดกินผู้คน มีเพียงเสียงฝีเท้าหนักๆ กำลังเดินย่างก้าวช้าๆมาทางห้องฉัน ซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงแค่ยึดโครงธนูไว้เตรียมยิงใส่มันก็เท่านั้น
'กึก' เอ๊ะ? มันหยุดทำไมกัน อยากให้ฉันเปิดศึกงั้นหรอ.. ได้!!
'ฟิ้ว!!~'
'เก๊ง'
ฉันที่ออกมาจากที่ซ่อน ได้เล็งยิงไปที่เป้าหมาย แต่ก็ถูกไม้กระบองเหล็กที่ยาวประมาณ 1 ฟุต ของฝ่ายตรงข้ามปัดมันออกไปซะก่อน จะว่าไปแล้ว..เขาคนนี้ เหมือนฉันเคยเจอที่ไหนกันนะ...? อืม..
"เฮ้ยนาย!!"
เมื่อ 1 อาทิตย์ก่อนหน้านี้
Namimori RCA 10:30 pm
"น้องสาวว~ มานั่งดื่มคนเดียวหรอจ๊าาา~?"
"เฮ้ยๆๆๆ! แกจะบ้าหรอ!? นั่นน่ะ คุณหนูเร็กซ์ ลูกสาวบอสของพวกเราเลยนะเห้ย!!"
1 ใน 3 ของเหล่าอันธพาลประจำถิ่นเอ่ยทักหญิงสาวนักแม่นธนูประจำเขตของนามิโมริ ในชุดแซ็กสีดำ เว้าหน้าโชว์หลังนาม
'เรกะ' ที่นั่งอยู่ริมเคาน์เตอร์เชิงหลี แต่ก็ได้ถูกเพื่อนในแก๊งห้ามปรามไว้ก่อน เพราะรู้ดีว่า หญิงสาวคนนี้เป็นถึงลูกเจ้าของธุรกิจรายใหญ่ของประเทศ หากยังโอหังไปมากกว่านี้ อาจถูกไล่ฆ่าก็เป็นได้..
เมื่อรู้อย่างนั้น พวกเศษสวะปลายแถวก็ทำได้เพียงแค่ใช้สายตาหื่นกามลวนลามคุณหนูเร็กซ์ก็เท่านั้น.. แต่จะว่าไปแล้ว ที่นี่คือสถานที่ต้องห้าม ยากนักที่เด็กๆอย่างเธอจะเข้ามาได้ เว้นแต่จะใช้เส้นสาย เช่นเดียวกับ เด็กหนุ่มผมซอยสั้นสีดำทมิฬที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของร้าน
ทันทีที่สายตาสีนิลคู่สวยจับจ้องมายังคุณหนูไฮโซที่มานั่งดริ้งค์อยู่คนเดียว เจ้าตัวถึงกับผงะ เมื่อแรกเห็นก็รับรู้ได้ถึงสัญญาณอันตรายจากผู้ชายคนนั้น แต่ร่างบางหาได้สนใจไม่..
ปากเล็กกระตุกยิ้มเล็กน้อยดุจยั่วยวน
'หึหึ~'
หญิงสาวหัวเราะในลำคอพอเป็นการท้าทายก่อนที่จะหันกลับมาทางเดิม..
ที่เธอทำไปทั้งหมด ไม่ใช่เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า หรือพวกที่มีความต้องการอะไรอย่างนั้น แต่เพราะเธอพยายามทำตัวให้ดูอันตรายเพื่อสร้างเกราะให้ตนเอง จะได้ไม่มีใครมาหลอกเอาได้ง่ายๆ
แต่เธอคงไม่ทันยั้งคิดว่า สำหรับผู้ชายคนนี้แล้ว เธอป้องกันตัวเองผิดวิธีจริงๆ..
'นี่คุณ!!'
'...'
เสียงนุ่มปริศนาดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ เจ้าตัวค่อยๆหันมา ก็ต้องปะทะกับสายตาอันตรายของชายหนุ่มเมื่อครู่
'หืม~ มีอะไรกับชั้นงั้นหรอคะ.. หรือว่า?' มือเรียวเล็กวางแก้วไวน์ทรงสูงไว้บนบาร์ ก่อนที่จะคว้าต้นคอของชายหนุ่มเข้ามาใกล้ๆและโน้มหน้า หวังจะหว่านเสน่ห์ แต่ก็ถูกเสือร้ายที่ซ่อนเล็บปรามไว้ก่อน
'ผมจะจดชื่อของคุณไว้ในแบล็คลิสต์.. ไอซากิ เรกะ'
'เอ๊ะ.. นึกว่าใครกัน ที่แท้คุณก็คือ.. อื้ม!!'
น้ำเสียงนุ่มหวานของหญิงสาวขาดหายไปห้วนๆ เมื่อถูกริมฝีปากหยักได้รูปของอีกฝ่ายประกบเข้ากับริมฝีปากเรียวบางของตน ลิ้นร้อนตวัดทั่วปากเล็ก เพื่อควานหาความหวาน ..และกลิ่นมิ้นท์อ่อนๆจากไวท์เลดี้ที่หญิงสาวเพิ่งจิบไป เรียกความต้องการของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี
'อื้อ~~'
'เพียะ!!!'
'โรคจิต!! นายมันโรคจิต!!'
'คุณยั่วผมเองนะครับ..'
'ไอ้..!!!'
กลับมาปัจจุบัน
"นายมันไอ้โรคจิตเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้นี่!!"
"ไง.. เรกะ :)"
ความคิดเห็น