Fic[Reborn] BF - The chance of love รักนี้มีการเปลี่ยนแปลง
Bel x Fran
ผู้เข้าชมรวม
4,198
ผู้เข้าชมเดือนนี้
19
ผู้เข้าชมรวม
4.19K
อัปเดตล่าสุด : 29 ก.ค. 55 / 16:47 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
คำเตือน / กฎ
- ฟิคนี้ ไรท์เน้น ความหื่น
- อ่านแล้วเม้นด้วยคะ
- no copy ! noเกรียน คะ
- ฟิคนี้ เป็นแนว yaoi ชายรักชาย รับไ่ม่ได้เชิญปิดค่ะ ^^
-หลงมาแล้วก็แอด Fav.กันหน่อยเนอะคะ ^^
รับแลกแบนเนอร์จ๊ะ >.<
Banner เพื่อนบ้านจ้ะ !
Banner เพื่อนบ้านจ้ะ !
:: Thank you ::
href="http://i1142.photobucket.com/albums/n620/Kukkai2011/icon-1/m8.gif" type="image/x-icon" />
href="http://i1142.photobucket.com/albums/n620/Kukkai2011/icon-1/m8.gif" type="image/gif" />
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลังการต่อสู้ครั้งใหญ่ ศึกตัดสินระหว่างวองโกเล่และมิลฟิโอเล่ได้จบลงไปต่างคนต่างแยกย้ายพักผ่อนเนื่องจากเหนื่อยล้าจากการต่อสู้เต็มที(?) ฝ่ายวาเรียก็เช่นกัน ผู้ขนานนามตนว่าเจ้าชายได้แต่บ่นพึมพำบอกถึงอาการเซ็งจิตสุดๆเมื่อศึกการต่อสู้ได้จบลงไป
“เฮ้อ~ เจ้าชายไม่ได้บู๊เลย ชิชิชิชิ เพราะแกนะไอ้กบ"
‘ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก '
ไม่พูดเปล่าร่างสูงได้หยิบมีดที่แสนภูมิใจเพราะตนเป็นคนทำขึ้นมาขว้างใส่รุ่นน้องคนสนิทนาม’ฟราน'
“รุ่นพี่~ มันเจ็บนะคร้าบ!! "
อีกฝ่ายร้องบอกหน้าตายตามนิสัยของเจ้าตัว พลางหยิบมีดออกจากหลังออก พร้อมซัดทิ้งลงที่พื้น
“ไอกบ เจ้าชายว่าง ชิชิชิชิ "
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับmeละคร้าบบ!"
ร่างบางเอียงคอถามอย่างสงสัย
“ก็เจ้าชายว่างอ้ะ ช่วยเล่นอะไรเป็นเพื่อนเจ้าชายหน่อยเซ่!"
“แล้ว..ทำไมต้องme ”
ร่างบางพูดขึ้นพร้อมชี้นิ้วเรียวเข้าหาตนถามด้วยท่าทางเบื่อหน่าย
“ก็ฉันเป็นเจ้าชายนี่ ชิชิชิชิ"
‘แล้วมันเกี่ยวอะไรกันละเนี่ย!’ ร่างบางคิดในใจ
“รุ่นพี่จะให้meเล่นอะไรหรอคร้าบ"
“เป้ายิ้งฉุบ"
“-0-!”
“ชิชิชิชิชิ"
“รุ่นพี่ไม่ใช่เด็กแล้วนะคร้าบ!!"
“เหอะน่าเจ้าชายอยากเล่น"
“...”
“เอาล่ะ ฉุบกันสามครั้ง ผู้แพ้ต้องทำตามที่ผู้ชนะบอก เอ้าฉุบยิ้งงฉุบ..!"
‘แค่ฉุบเล่นไปงั้นๆคงไม่มีอะไรหรอกมั้งขอให้วันนี้meดวงดีด้วยเถอะ!'
ร่างบางคิดในใจพร้อมยอมเล่นด้วยแต่โดยดี โดยง้างนิ้วให้ขึ้นชูสองนิ้วในแนวนอนแทนสัญลักษณ์กรรไกรตามด้วยอีกฝ่ายที่ง้างนิ้วออกทั้งห้าแทนสัญลักษณ์กระดาษ
ครั้งที่ 1 : ฟราน_กรรไกร // เบลล์_กระดาษ
‘วันนี้meดวงดีจริงๆด้วย!'
”ต่อๆ มันก็แค่ครั้งแรก ชิชิชิชิ ฉุบยิ้งงฉุบ!”
ครั้งที่ 2 : ฟราน_ค้อน // เบลล์_กระดาษ
“ชิชิชิ เอาแล้วไง!”
“รุ่นพี่อะ ชักช้า -3-”
“ชิชิชิ คิดให้ดีล่ะ เจ้าชายน่ะ..อัจฉริยะ !!”
“เจ้าชาย..ตกกระป๋อง”
“หน็อยแก!! วัดกันเลยเซ่! เป่ายิ้งงงฉุบ!!!"
‘รุ่นพี่ชอบออกกระดาษ..meต้องออกกรรไกรสินะ เห้อ~'
ร่างบางตัดสินใจก่อนง้างนิ้วเป็นรูปกรรไกรอีกรอบตามความคิดของตน
‘!!!!’
แค่ผลไม่เป็นเช่นนั้น อีกฝ่ายกลับชูกำปั้นแทนสัญลักษณ์ค้อนทำให้ผลครั้งที่สามออกมาเป็น
ครั้งที่ 3 : ฟราน_กรรไกร // เบลล์_ค้อน
“ชิชิชิชิ เจ้าชายน่ะอัจฉริยะอยู่แล้ว~”
ร่างสูงพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย
“อะเอ่อ - -++ ดูถูกเลยไม่ได้เลยนะคร้าบรุ่นพี่เบลล์ แล้ว..รุ่นพี่จะให้meทำอะไรหรอครับ "
“ชิชิชิชิ ไปอาบน้ำ ฉันจะสะสางกับแกทั้งหมดคืนนี้แหละกบบ้า!!”
“หือ O//O”
“อาบน้ำเสร็จต้องมานอนกับเจ้าชายด้วย”
“ฮะครับ”
“เจ้ากบง่ายจัง..”
“ง่าย..”
“ชิชิชิชิ รีบๆน่า”
ร่างบางแปลกใจกับคำพูดเสียวซ่านของร่างสูงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมาก จึงเดินเจ้าห้องตนเองพร้อมถอดหมวกกบออก หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
นานกว่า 30 นาทีที่ร่างบางยังคงเพลินกับการแช่น้ำชำระร่างกายอย่างสบายใจ
oOBelphegorOo
เจ้ากบบ้าช้าจัง! คำว่านอนเนี่ย เห็นบ๊องๆอย่างนั้นจะรู้บ้างไม่นั่นน่ะ ชิชิชิชิ =.,=!! เจ้าชายอดใจรอไม่ไหวแล้วนะ ไปรอที่ห้องเลยก็ได้ ชิชิชิชิ !!!
oOFranOo
‘แกร๊ก ปัง!’
อาบน้ำแล้วสบายใจ เห้อ~ ว่าแต่เสียงอะไร..คงไม่มีอะไรหรอกนะเจ๊ลุซคงมาทำความสะอาดละม้าง
แล้วนี่..จะสามทุ่มแล้วนี่ รุ่นพี่คงรอนานแล้วล่ะ !
ด้วยความที่รักรุ่นพี่สุดชีวิต(= =)ร่างบางจึงรีบออกจากห้องน้ำทันที
‘แกร๊ก’
“ชิชิชิชิ เจ้าชายรออยู่เลย!”
“ระ..รุ่นพี่เบลล์ โผล่มาไงเนี่ย!!อายเหมือนกันนะสภาพผ้าขนหนูชิ้นเดียวเนี่ย!! "
“เจ้าชายขี้เกียจรอน่ะ”
“ออคร้าบ รุ่นพี่เอาชุดคลุมmeไปก่อนสิ เดี๋ยวmeเปลี่ยนชุดแปปนึง =//= "
“ก็เปลี่ยนตรงนี้แหละ! ชิชิชิชิ "
“ไม่ดีมั้งคร้าบ สภาพรุ่นพี่กับme..ตอนนี้น่ะ "
ร่างบางพูดขนาดหรี่ตาหาร่างสูงอย่างไม่อยากมอง
“ช่างมันสิ ^^หรือว่า.. ! "
“ว่า?”
“เจ้ากบมีชุดเด็ดล่ะหื๊ม”
“ชุดเด็ด”
“ชิชิชิชิ เริ่มกันเลยดีกว่า”
“เริ่ม..?”
'สะสางกับแกคืนนี้..ง่ายจัง..ชุดเด็ด..เริ่ม..อะไรของรุ่นพี่เนี่ยแต่ละคำ พาmeเสียวไส้หมด เห้อ หรือว่า..!!!'
“รุ่นพี่เบลล์!!”
--------------------------------------------------
ค้างมั้ยคะ = = เพื่อไม่ให้ยุ่งยากต่อการอ่าน (ถมขาวทั้งเรื่อง = =') >> Ctrl+A จ้า^^
NC ต่อจ้า =.,= (มันอาจจะ ไม่สนุกเท่าไหร่ แต่ไรท์ก็พยายามสุดๆ >_<! )
--------------------------------------------------
“รุ่นพี่เบลล์ !!”
“อะหืม !”
“เย้ย !”
รุ่นพี่เบลล์กินอะไรเข้าไปเนี่ย ความหื่นขึ้นพรวดพราด จากร่างเปลือยท่อนบนที่นอนเอกเขนกอยู่บนเตียง ตอนนี้เดินมาหาME ช้าๆ แล้ว อ๊ากก ไม่น่า เวอร์จิ้นของME ToT;;
“กบบ๊อง น่ากินจัง >.<”
“ฮะ อะ! รุ่นพี่เบลล์ จะทำอะไรน่ะ ! "
ร่างบางร้องเชิงตะโกนถามร่างสูงด้วยความตกใจเมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้พร้อมดึงผ้าจนหนูออก เผยให้เห็นสัญลักษณ์ความเป็นชายชูชันด้วยอารมณ์ ที่ไม่เคยมีใครได้เห็นมาก่อน ปัจจุบันได้ถูกผู้ประณามตนว่าเจ้าชายครอบครองและปลุกอารมณ์ให้กับมัน
“รุ่นพี่..!!!”
“จ๊วบ~~”
ร่างสูงไม่ฟังความเห็นร่างบาง พลางทำตามใจตนต่อไป
“อ๊า รุ่นพี่ ยะ..หยุดนะ อ๊า!!!”
“ฮึ่ม ! ชิชิชิชิ "
“แฮ่กๆๆ •__<”
ร่างสูงถอนการกระทำอย่างเลี่ยงไม่ได้ ของเหลวสีขาวพุ่งออกมาดุจความรู้สึกภายในถูกปลดปล่อย ตามด้วยเสียงหอบระแหบของร่างบาง บ่งบอกถึงอาการ อยากและอึดอัดสุดๆ
“รุ่นพี่ พอเถอะครับ !”
“ไม่ดีมั้ง ค้างอย่างนี้น่ะ แกรู้สึกดี..หรอ ”
“...”
“แกไม่ต้องคิดมากน่า :) ” ร่างสูงลูบหัวปลอบใจร่างบางที่สั่นระริกด้วยความกลัว พร้อมคลี่ยิ้มบางๆให้
"..."
“เอาล่ะ กบบ๊องพร้อมยัง >O< ”
“ =///= ”
ท่าทางร่างบางได้เปลี่ยนไปในทันใดเมื่อร่างสูงถามด้วยเสียงเรียกอารมณ์อย่างสยิว
“อยากยืนทำรึไง ”
“อะๆ เย้ย !!”
‘หมับ แก๊ก กึก !’
ร่างสูงโผเข้าอุ้มร่างบางท่าแบกกระสอบ ล็อคประตูพร้อมเดินมาที่เตียง
‘ปึก !!!’
ร่างบางกระทบกับฟูกนุ่นขนาดคิงส์ไซท์ อย่างรุนแรงโดยฝีมือเจ้าชายแห่งวาเรีย
“อ้อก! ร..รุ่นพี่! me..เจ็บ..น..นะ อะอุ๊บสส์ OxO "
เสียงสั่นเครือแสดงความหวาดกลัวของกบน้อยร่างบางหายไปทันทีเมื่อถูกริมฝีปากหยักได้รูปของอีกฝ่ายรุกราน ลิ้นอุ่นทั้งสองค่อยๆลิ้มรสซึ่งกันและกัน จากจูบที่เย็นชาเพราะความไม่ชินก็ปลี่ยนไปเป็นหวานเลี่ยนและ..ซาดิสม์ตามลำดับ มือซุกซนฝ่ายร่างสูงค่อยๆรวบข้อมือเรียวเล็กของร่างบางขึ้นเหนือศีรษะ พร้อมไล้จูบตามซอกคอ เมื่อมาถึงบริเวณต้นคอ เจ้าตัวก็กดจูบแรงๆ แสดงความเป็นเจ้าของ!
“เฮือก อ๊า..รุ่นพี่ !”
“ชิชิชิชิ เจ็บหรอ..”
“ไม่หรอกครับ ^_^”
“ฮึ งั้นก็ต่อเลยดีกว่า”
“อ๊า..!”
ร่างบางร้องครางเสียงหลง เมื่อร่างสูงจับกุมจุดอ่อนไหวอีกครั้งพร้อมรูดขึ้นลงช้าๆ
“อ๊ะ รุ่นพี่..อ๊า~”
“ชิชิชิชิ กบบ้าสุดยอด >< ”
“สุดยอด..อะไรล่ะครั..เฮือก!!”
ไม่ทันที่จะพูดจบ ร่างบางต้องตกใจสะดุ้งเฮือก ดวงตาเบิกโพลง เมื่อรู้สึกตนถูกจับให้นั่งหันหลังให้กับร่างสูง พร้อมเหมือนมีอะไรบางอย่างเข้ามาทางหลังช้าๆ
“เอาล่ะ ร่างกายของแก..ฉันขอนะ ^^”
“ฮะ ครับ อึก!!”
ทันทีที่ร่างบางไร้การปฏิเสธ ร่างสูงก็กระแทกท่อนเนื้อใหญ่เข้ามาทางหลังของกบน้อย ทำให้เจ้าตัวถึงกับตัวแข็งเกร็งก็เพราะ..นี่มันครั้งแรกนี่นา ร่างสูงค่อยๆผ่อนปรนจังหวะจากช้าๆก็กระชับให้ไวขึ้น..และไวขึ้น
“อา..อ้า!”
“อา..เจ้าชายชอบจัง ชิชิชิชิ ไหนเจ้ากบลองร้องขอเจ้าชายซิ”
“อะ..อ๋าห์ รุ่นพี่อย่าหยุดสิครับ!!” เสียงนุ่มหลงของร่างบางแย้งขึ้นเมื่อร่างสูงหยุดการกระทำลงไปดื้อๆ
“แกนี่กินแรงจริงนะ ! อีกอย่าง ฉันไม่อยากขึ้นชื่อว่า ทำอะไรโดยที่อีกฝ่ายไม่เต็มใจนี่..กบขอเจ้าชายสิ แล้วฉันจะทำให้..! "
“!!!”
“ว่าไง !”
“รุ่นพี่ฮะ..ช่วย..ครอบครองร่างกาย meทีครับ!! ได้โปรดเถอะครับ Per favore,, "
“Sono disposto!!!”
ทันทีที่ร่างสูงพูดจบ เจ้าตัวก็เสียบแก่นลงไปอีกครั้งจนมิดด้ามและเร่งจังหวะให้เร็วกว่าเดิม ทำให้ร่างบางรู้สึกเกร็งและหดตัวมากขึ้น
“อะอ๊า~ รู้สึกดีจังครับรุ่นพี่..!! "
“อา..”
“แฮ่กๆ!! แฮ่กๆๆ"
“งั้น.. เจ้ากบ ตะแคงหน่อยสิ”
“รุ่นพี่เบลล์ !! มันจะไม่.."
“ผู้แพ้ต้องทำตามที่ผู้ชนะสั่ง..และแกก็ขอฉันแล้วด้วยนะ กบบ้า ชิชิชิชิ >O<!”
“ฮะ ครับ”
กบน้อยผู้น่าสงสารยอมจำนนต่อผู้คุมเกมส์แต่โดยดี โดยใช้ขอบหัวเตียงเป็นที่ยึด
“รุ่นพี่..”
“หืม..!”
“ของรุ่นพี่น่ะ..”
“ทำไมหรอ ของเจ้าชายน่ะ >< ”
( *ท่าตะแคง เป็นท่าสำหรับคนที่มีเจ้าหนูยาวเท่านั้น >< แอร๊ย~ // ไรท์โดนโบก ! )
“me.. เข้ามาเลยครับ”
“มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้วสิ !”
‘ฟึ่บ !!’
สิ้นเสียงการตอบกลับ ร่างสูงก็เสียบแก่นของตนลงอีกครั้งและกระแทกใส่ร่างบางอย่างแรงพร้อมเร่งจังหวะให้ไวขึ้น..ไวขึ้น..แล้วไวขึ้นกว่าเดิม! ทำให้ร่างบางถึงกับล้มลงเข่าอ่อน แต่อีกฝ่ายก็รับไว้ได้ทัน
“อะไรกันเจ้ากบ !”
ร่างสูงถามอย่างหัวเสีย
“me..meไม่ไหวแล้ว อึก!”
“อีกนิดน่า เจ้าชายจะเสร็จละ ชิชิชิชิ”
‘หมับ'
ร่างสูงเร่งจังหวะขึ้นอีกพร้อมใช้มือทั้งสองจับสะโพกเพิ่มอารมณ์ให้แก่ร่างบาง
“อ๊า!!!”
“แตกในเลยนะ ชิชิชิชิ”
“ม..อะ อ๊า..อ๊า!!! "
เสียงครางไม่เป็นจังหวะเรียกอารมณ์ร่างสูงได้เป็นอย่างดี เมื่อเจ้าตัวทำอย่างที่พูด ของเหลวสีขาวค่อยๆไหลออกมาทางด้านหลังของร่างบาง ทำให้บริเวณนั้นเลอะเป็นคราบขาวแฉะไปหมด แต่มันก็ทำให้ทั้งสองรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน
“อา..เจ้ากบสุดยอดไปเลย !”
“อา..แฮ่กๆ รู้สึกดีจังครับ..อ้อ! รุ่นพี่"
“หืม !”
“me ขออะไรอย่างสิครับ”
“อื้อ”
“รุ่นพี่ อย่าลืมวันนี้ของเรานะ..”
“ทำไมแก..”
“นะครับ!!”
“ถึงเวลานอนแล้วนะ..แกไม่ง่วงรึไง”
“รุ่นพี่...”
ร่างบางเรียกร่างสูงด้วยเสียงเศร้าสร้อย
“...”
“ขอแค่รุ่นพี่ไม่ลืมme จดจำทุกเรื่องราวของเรา"
“อือ..มม์”
“นะครับ!!”
“ฉันบอกว่าให้นอนไงเล่า ชิชิชิชิ "
ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมลูบหัวร่างบางอย่างเอ็นดูจนร่างบางคล้อยหลับไป..
“..zZ”
“ฝันดีนะ..กบบ๊อง "
--------------------------------------------------
@โต๊ะอาหาร วาเรีย
“โฟร้ยยย!!!!”
“เป็นอะไรจ๊ะ สควอลี่~”
แม่บ้านแสนห่วยแห่งวาเรียเอ่ยทักหยาดพิรุณ เมื่ออีกฝ่ายตะโกนลั่นขณะเดินมาจากชั้นบนอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“นั่นสิคร้าบ meได้ยินเสียง ผบ.ละปวดหัวทุกทีเลย ! "
“ฮึ ก็แกนั่นแหละ !! เสียงดังอะไรกันทั้งคืนหะ! ตูนอนไม่หลับโว้ยยยย!!! "
“..!!!”
ร่างบางตกใจตัวดุ้งตัวกับคำถามผบ.แห่งวาเรีย
“บอกมาดีๆน้า แกน่ะ..ได้กับไอเบลล์ทั้งคืนเลยใช่ม่า ฮึๆๆๆ”
ฉลามน้อยก้มกระซิบถามร่างบาง
“เฮอะ ! meปล่าวนะ ผบ. "
“เง๊ย ! นินทาอะไรเข้าชายห๊ะ ! บอสอยู่ข้างบน ขึ้นไปเลย!อย่ามามั่วกบของเจ้าชาย "
“..!!”
“..!!”
ทั้งสองหยุดการสนทนาอย่างลับๆทันทีเมื่อบุคคลที่กำลังเอ่ยถึงเดินมาพลางเรียงมีดเป็นใบพัด
“ฉันก็แค่..อยากลองกินกบของแกบ้างน่ะ!”
“ใครจะกินใคร..ไอสวะ!”
เสียงเรียบทมิฬนภามืดมนเอ่ยขึ้นขณะที่เดินลงมาจากชั้นบน
“แฮ่ม =//=”
“ชิชิชิชิ ผบ.บ้า บอสมาแล้ว รับเคราะห์ซะ!! ”
“ไอสวะ ขึ้นไปบนห้อง !!!”
ร่างสูงโปร่งบอสวาเรียเอ่ยเชิญ(?)ฉลามน้อยขึ้นห้องด้วยเสียงเด็ดขาดเพื่อทำภารกิจส่วนตัวต่อไป(อย่าไปยุ่งเค้าเลยเนอะ =.,=)
“ชิ !”
ฉลามน้อย สบถอย่างหัวเสีย พร้อมเดินขึ้นห้องไป ตามด้วยบอสแห่งวาเรีย (ลงมาทำแปะไรก็รู้ // ไรท์โดนโบกอีกรอบ = =;;)
“ชิชิชิชิ สมน้ำหน้า เราก็ไปกันเถอะกบ !! ”
“ไปไหนครับคร้าบรุ่นพี่ ว้ากก >O<!”
“อย่ารุนแรงกับน้องนะจ๊า เบลล์ >w<!!! ”
“ไอตุ๊ดบ้า”
“ต๊ายยย ><!”
ร่างสูงกระชับมือร่างบาง พาวิ่งมาทางท้ายปราสาท โดยอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัวพร้อมเสียงแซวไม่ขาดของแม่บ้านแห่งวาเรีย
“รุ่นพี่ ว้ากก >O<!”
“ถึงแล้ว ชิชิชิชิ”
“พาme มาทำไมครับ ! "
“ก็ฉันอย่างนั่งกับแก ที่สบายๆหลังปราสาทนี่ !”
“..”
ร่างบางเอียงคอ 45องศา แทรกความน่ารักปนสงสัย เมื่อร่างสูงพามาที่หลังปราสาทโดยไม่ทราบเหตุผล..
“ฉันเอง..ก็อยากจำช่วงเวลาที่ฉันดีกับแกบ้างไง กบบ้า ชิชิชิชิ "
ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมยีหัวกบเล่นอย่างสนุกสนาน
“รุ่นพี่อ้ะ !"
“ไม่ว่ายังไงนะ.. ใครจะคิดยังไงกับการที่เรารักกัน .. แต่ฉันน่ะ..ฉันไม่สนหรอกนะ ขอแค่มีแก อยู่ข้างๆ”
“...”
"ขอบใจแกนะ ที่เปิดโอกาสให้เจ้าชายได้รู้จักกับคำว่ารักแท้อย่างจริงจัง ไม่รังเกียจเจ้าชาย.. ชิชิชิชิ"
"ครับ รุ่นพี่.. meก็ไม่สนหรอก รู้แค่ว่า meรักรุ่นพี่มาก..รักไม่แพ้รุ่นพี่ที่รัก meในตอนนี้เลย !"
"ครับ รุ่นพี่.. meก็ไม่สนหรอก รู้แค่ว่า meรักรุ่นพี่มาก..รักไม่แพ้รุ่นพี่ที่รัก meในตอนนี้เลย !"
“ชิชิชิชิ เจ้าชายรักแกมากกว่านะ !!”
"ไม่จริงอะ me รักรุ่นพี่มากกว่า !!"
..ใช่แล้ว..รักแท้คือการให้โอกาส..
..การเปิดโอกาสให้ใครสักคนได้แสดงความรักต่อเรา..โดยที่เราไม่รังเกียจตัวตนแท้จริงของเขาไงล่ะ..
"ไม่จริงอะ me รักรุ่นพี่มากกว่า !!"
..ใช่แล้ว..รักแท้คือการให้โอกาส..
..การเปิดโอกาสให้ใครสักคนได้แสดงความรักต่อเรา..โดยที่เราไม่รังเกียจตัวตนแท้จริงของเขาไงล่ะ..
ร่างสูงโผเข้ากอดร่างบางท่ามกลางสวนร่มหลังตัวปราสาท ก่อนที่จะผละออกและมองหน้าร่างบางพลางประทับจูบดูดดื่มแสนหวานให้ลิ้มลองอีกครั้ง กลิ่นไอธรรมชาติเรียกความโรแมนติกได้เป็นอย่างดีและเรื่องราวรักระหว่างเชื้อราชวงศ์โรคจิตกับเด็กน้อยหัวกบก็จบลงอย่างบริบูรณ์ ^_^;;
--------------------------------------------------
- แถม XS เพิ่มสีสันนิดนุง = =;;
- จบแล้ว! หลายคนอาจจะสงสัยจบไวไปมั้ย แต่ไรท์ก็พยายามสุดๆแล้วนะ >_<
( และก็ต้องขอโทษรีดเดอร์ทุกท่านด้วยที่ถมขาวทั้งตอน T_T )
( และก็ต้องขอโทษรีดเดอร์ทุกท่านด้วยที่ถมขาวทั้งตอน T_T )
- อ่านจบแล้ว ไรท์ฝากเม้นด้วยนะคะ ชุ้ฟๆ >3<!
- ท้ายนี้ก็ BF Banzaii ♥ >w<!!!
By :: BoBellBB
ผลงานอื่นๆ ของ bobellciel ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ bobellciel
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น