ตอนที่ 7 : ตอนที่ 1 เธอคือแรงบันดาลใจ [4]
ตอนที่ 1 เธอคือแรงบันดาลใจ
ลินาลินนั่งตัวเกร็งเมื่อต้องมานั่งรับประทานอาหารร่วมกับเจ้าของบริษัทโดยไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน แน่นอนว่าเธอเคยเจอกับตฤณแล้วตอนสัมภาษณ์ทุน แต่นั่นก็เป็นเวลาสองปีมาแล้ว และหลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยเผชิญหน้ากับชายหนุ่มอย่างนี้มาก่อน หญิงสาวจึงรู้สึกประหม่าและทำตัวไม่ถูก
“สั่งได้สบายนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”
ตฤณกล่าวอย่างใจดีและเป็นกันเอง ดูไม่มีความถือตัวว่าเป็นเจ้าของบริษัทเลยสักนิด แต่กระนั้นความประหม่าที่เกิดขึ้นกับลินาลินก็ยังไม่ลดลงจนหญิงสาวเกิดความไม่เข้าใจในตัวเอง เหตุใดเธอถึงรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองได้ขนาดนี้
“โอเคไหมลิน ไม่ต้องคิดมากนะ คุณตฤณใจดี”
ขวัญข้าวกระซิบบอกรุ่นน้องสาวเมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งเงียบทำตัวลีบเล็กผิดปกติ
“โอเคค่ะพี่ขวัญ ไม่เป็นไร”
หญิงสาวหันไปตอบและยิ้มให้อีกฝ่ายสบายใจ ร้านอาหารที่ตฤณพามาเลี้ยงเป็นร้านที่อยู่ใกล้บ้านลินาลิน บรรยากาศในร้านเรียบง่ายคนไม่พลุกพล่าน แม้ว่าคนเป็นเจ้ามือจะอนุญาตให้เธอสั่งอาหารได้อย่างเต็มที่ แต่ลินาลินก็ไม่กล้าเอ่ยปากอยู่ดี ขวัญข้าวจึงสั่งมาเผื่ออย่างรู้หน้าที่
บนโต๊ะมีเสียงพูดคุยกันเรื่อยๆ ในระหว่างรับประทานอาหาร ส่วนมากเป็นเรื่องงานที่คนทั้งสามรู้และเข้าใจกันเป็นอย่างดี คนนอกที่เข้าไม่ถึงสิ่งที่พวกเขาคุยกันอย่างลินาลินจึงนั่งรับประทานอาหารอย่างเหม่อลอยสลับกับมองไปรอบๆ ร้านเพื่อฆ่าเวลา จนกระทั่งได้ยินเสียงใครบางคนพูดกับบริกร
“ขอนมชมพูปั่นหนึ่งแก้วครับ”
ลินาลินหันไปมองเจ้าของเสียงทุ้มที่นั่งฝั่งตรงข้ามเธออย่างประหลาดใจ ไม่คิดว่าผู้ชายอย่างเขาจะชอบเครื่องดื่มที่ผู้ชายทั่วไปไม่ค่อยนิยมดื่มกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งดึกๆ แบบนี้ แม้แต่ผู้หญิงที่ชอบเมนูนี้ที่สุดอย่างเธอยังไม่คิดจะสั่งมาดื่มเลย
“คุณตฤณ...ไม่กลัวเสียสุขภาพหรือคะ เครื่องดื่มหวานๆ ดื่มตอนดึกแบบนี้ไม่ค่อยดีต่อร่างกายนัก”
ด้วยนิสัยที่ชอบเป็นห่วงและโอบอ้อมอารีกับคนรอบข้างเสมอ ทำให้ลินาลินอดเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างเป็นห่วงไม่ได้ ตฤณจึงยิ้มเล็กน้อยขณะที่สายตาคมมองตาเธออย่างอบอุ่นจนคนถูกมองรู้สึกแปลกๆ
“ไม่ได้ดื่มเยอะหรอกครับ แค่จิบๆ ผมเคยชินกับการสั่งเมนูนี้ทุกวันซะแล้ว”
“อ๋อ...ค่ะ”
หญิงสาวยิ้มรับเล็กน้อย อยากรู้สาเหตุที่ทำให้ผู้ชายตัวโตติดเครื่องดื่มหวานๆ จนถึงขั้นต้องสั่งมานั่งจิบในระหว่างรับประทานอาหาร แต่เพราะไม่สนิทจึงไม่กล้าเอ่ยถามหรือชวนคุยมากนัก อีกทั้งตำแหน่งของเธอกับเขาก็ต่างกันเหลือเกิน ลินาลินจึงไม่บังอาจละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของผู้บังคับบัญชา
แต่คนไม่ถือตัวกลับเป็นฝ่ายชวนเธอคุยเสียเอง เหมือนกำลังละลายพฤติกรรมของลินาลินอย่างแนบเนียน
“เห็นคุณขวัญเล่าให้ฟังว่าลินเข้ามาทำงานได้สักพักแล้ว เป็นยังไงบ้างครับ งานที่นี่โอเคหรือเปล่า”
‘ลิน?’
คิ้วเรียวสวยของผู้ช่วยเลขาฯ ขมวดเข้าหากันทันที แต่ขวัญข้าวก็เลือกที่จะนั่งฟังบทสนทนาของเจ้านายกับรุ่นน้องคนสนิทเงียบๆ เพราะรู้สึกสะดุดหูกับสรรพนามที่ตฤณใช้เรียกคนที่เธอพามาด้วยเหลือเกิน
ตฤณเป็นคนสุภาพและมักจะเรียกทุกคนด้วยคำว่า ‘คุณ’ นำหน้าชื่อเสมอ ขนาดขวัญข้าวทำงานกับชายหนุ่มมาหลายปี เขายังไม่เคยเรียกชื่อเธออย่างสนิทสนมแม้แต่ครั้งเดียว
แต่กับลินาลินที่ไม่สนิทกัน เหตุใดเจ้านายของเธอจึงเลือกใช้สรรพนามที่สนิทสนมขนาดนี้?
“โอเคค่ะ สนุกดี ทุกคนเป็นกันเองและช่วยให้คำแนะนำลินดีมากๆ”
“หรือครับ แล้วไปอยู่อเมริกาสองปีเป็นยังไงบ้าง ลำบากไหมครับ”
ดูเหมือนคำถามของชายหนุ่มจะไม่หมดลงง่ายๆ จนเดวิดที่นั่งฟังเงียบๆ ไม่ต่างจากขวัญข้าวนึกหมั่นไส้คนเป็นนายเหลือกำลัง
ลินาลินจะลำบากได้อย่างไรในเมื่อสองปีที่ผ่านมาตฤณส่งคนไปคอยดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิดอยู่ตลอด แถมยังให้เธอเข้าไปพักบ้านพักส่วนตัวของตัวเองอีกต่างหาก เด็กทุนที่ได้รับสิทธิพิเศษขนาดนี้ไม่มีทางลำบากแน่ๆ
แต่เรื่องนี้เป็นความลับที่รู้กันเพียงไม่กี่คน แม้แต่คนที่ได้รับสิทธิพิเศษก็คงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกเจ้าของทุนใส่ใจอยู่ตลอดเวลา
“ไม่ลำบากค่ะ อยู่ที่นั่นมีเพื่อนบ้านคอยให้ความช่วยเหลือตลอด อีกอย่างทางบริษัทเองก็สนับสนุนทุกอย่าง ลินขอบคุณคุณตฤณมากนะคะที่ให้โอกาสดีๆ กับลิน”
ลินาลินยกมือไหว้ชายหนุ่มเมื่อสบโอกาสเหมาะ เธอไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้มาขอบคุณเขาด้วยตัวเองอย่างนี้ หญิงสาวจำได้ว่าตอนที่กลับมาเมืองไทยใหม่ๆ เคยฝากขวัญข้าวเอาขนมที่เธอทำเองไปขอบคุณเขา และก็ได้รับคำขอบคุณกลับมาเช่นกัน ทำให้ยิ่งรู้สึกชื่นชมและเคารพในตัวชายหนุ่มมากขึ้นไปอีก
“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดีเปิดโอกาสให้ทุกคนที่มีความตั้งใจดีอยู่แล้ว...คุณขวัญอิ่มแล้วหรือครับ”
ตฤณหันมาถามหญิงสาวอีกคนที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารบ้าง ทำให้คนที่กำลังสงสัยในพฤติกรรมของคนเป็นนายกะพริบตาปริบๆ และรีบยิ้มรับกลบเกลื่อนท่าทีประหลาดใจ
“อ๋อ...อิ่มแล้วค่ะคุณตฤณ ตอนนี้ดึกมากแล้วขวัญไม่กล้ากินเยอะค่ะ แก่แล้วร่างกายเผาผลาญลำบาก”
“รู้ตัวด้วยเหรอ”
เสียงเรียบนิ่งที่แฝงความกวนประสาทมาเต็มสูบทำให้ผู้ช่วยเลขาฯ สาวตวัดสายตามองคนที่นั่งเงียบมาตลอดทันที
ขวัญข้าวกับเดวิดเป็นเหมือนไม้เบื่อไม้เมาที่หนีจากกันไม่เคยพ้น ทำงานใกล้ชิดกันมาหลายปี แต่ฝีปากและนิสัยชอบเหน็บเธอของอีกฝ่ายก็ไม่เคยพัฒนาขึ้นเลยสักนิด
“แล้วลินล่ะครับ อิ่มหรือยัง”
ราวกับคำถามเมื่อสักครู่นี้คนเป็นนายเอ่ยถามขวัญข้าวพอเป็นพิธี เพราะไม่ทันไรก็วกกลับมาถามรุ่นน้องของเธออีกแล้ว ทำให้หญิงสาวยิ่งทวีความสงสัยขึ้นในใจ...เห็นทีว่าต่อจากนี้เธอคงต้องจับตาดูเจ้านายหนุ่มเป็นพิเศษเสียแล้ว
“อิ่มแล้วเหมือนกันค่ะ”
หญิงสาวยิ้มขอบคุณในความใส่ใจต่อคนรอบข้างของชายหนุ่ม ก่อนที่คนเป็นเจ้ามือจะเรียกบริกรมาคิดเงินค่าอาหาร
************************
ความรุกของพี่ทุกคนดูออกยกเว้นน้อง 5555
เอาใจช่วยพี่เค้าต่อไป
ฝากติดตามด้วยนะคะ ^^
**********************************************
ปล. ขออวดปก อิอิ ebook จะมาเร็วๆ นี้ หยอดกระปุกรอเลยยยยยยย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการสนับสนุนค่ะ ^_^
มากติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
ลิ้งตามภาพด้านล่าง
ส่วนท่านใดสนใจหนังสือยังมีอยู่นะคะ สามารถสั่งซื้อได้ที่เว็บไซต์สำนักพิมพ์ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
===========================================================
เอริค ดรูว์ เจ้าของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในอเมริกา หนึ่งในสมาชิกกลุ่ม The Casanova ที่สาวๆ ค่อนโลกพากันคลั่งไคล้
แล้วยังไงล่ะ?
ต่อให้พวกเธออยากได้เขาแค่ไหน เอริคก็ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร ชีวิตสุดติสต์ผ่านร้อนผ่านหนาวมาสามสิบห้าปี ดำรงอยู่มาได้อย่างเป็นอิสระ และมันจะต้องดำรงอยู่ต่อไปจนกว่าจะไม่มีแรงคั่วกับสาวๆ
ใช่! ความคิดของเอริคเด่นชัดและเป็นแบบนั้นตลอดมา จนกระทั่งได้เจอกับเธอ ญาณิน ผู้หญิงหัวโบราณคร่ำครึ ที่ยังเชื่อว่าพรหมจารีของสตรีเป็นสิ่งมีค่า ในขณะที่เอริคมองว่ามันก็เป็นแค่เยื่อบางๆ ไม่เห็นจะวิเศษวิโสตรงไหน
แต่พอเขาได้คั่วกับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอเท่านั้นแหละ! คำว่า ‘ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร’ ก็เหมือนว่าจะไม่มีอยู่จริง
“ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน”
“ผมไม่ยอมปล่อยให้เมียตัวเองหอบเสื้อผ้าหนีกลับไปแบบนี้หรอกณิน” เอริคกระซิบข้างหูเสียงลอดไรฟัน
ญาณินถึงกับอึ้งเมื่อถูกอีกฝ่ายเรียกว่า ‘เมีย’ อย่างเต็มปากเต็มคำ ก่อนจะปฏิเสธเสียงแข็งอย่างกรุ่นโกรธ
“ฉันไม่ใช่เมียคุณนะ ความสัมพันธ์ของเรามันเป็นแค่วันไนต์สแตนด์ คุณเป็นคนตั้งเงื่อนไขเองไม่ใช่หรือคะ ลืมแล้วหรือยังไง”
“แน่นอนว่าผมไม่ลืม” เขาตอบหน้าตาย
“ไม่ลืม! แล้วมาเรียกร้องความเป็นสามีกับฉันทำไม!”
*****************************************************
ซีรีส์ชุด The Casanova ผลงานของ กัณฑ์กนิษฐ์,ปัณฑารีย์,ม่านดาริกา,รายาฤดี,คณิสร มีทั้งหมด 5 เล่ม คือ
1.ไทกริส (TIGRIS) โดย กัณฑ์กนิษฐ์
2.เอริค (ERIK) โดย ปัณฑารีย์
3.คลินท์ (CLINT) โดย ม่านดาริกา
4.ไคอัส (CAIUS) โดย รายาฤดี
5.ดิเอโก้ (DIEGO) โดย คณิสร
======================================================================
![]() |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

385 ความคิดเห็น
-
#335 afbas (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 ตุลาคม 2562 / 20:57พีน่ารัก#3350
-
#124 เรฟามีร์ (จากตอนที่ 7)วันที่ 5 ตุลาคม 2562 / 14:18ชอบค่ะ อบอุ่น ละมุนสมชื่อเรื่องเลยค่ะ.#1241
-
#124-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)5 ตุลาคม 2562 / 14:43ดีใจที่ชอบค่ะ ^______^#124-1
-
-
#123 Rabbiizz (จากตอนที่ 7)วันที่ 5 ตุลาคม 2562 / 13:20มีอีบุ๊คอย่างเดียวหรอ เล่มนี้ตีพิมพ์มั้ยคะ#1231
-
#123-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)5 ตุลาคม 2562 / 13:43เรื่องนี้ไม่ตีพิมพ์ค่ะ ทำอีบุคอย่างเดียว ^^#123-1
-
-
#122 LightOfTheMoon (จากตอนที่ 7)วันที่ 5 ตุลาคม 2562 / 12:48เคยอ่านถึงตอนไหนแล้วไม่รู้ ลืมมมม#1221
-
#122-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)5 ตุลาคม 2562 / 13:42เอาจริงๆ คนเขียนก็ลืม 555555 แต่ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอัพถึงตอนที่ 3 ค่ะ#122-1
-
-
#27 Paiky Klongluang (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 กรกฎาคม 2562 / 07:04บอกแล้ว.นิ่งๆ นี่หล่ะ จะจับน้องจูบน้องกินตอนไหนก็ไม่รู้ อิอิอิ#272
-
#27-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)25 กรกฎาคม 2562 / 06:095555555 น้องผู้ไม่ทันโลก (โลกของหมาป่า)#27-1
-
-
#26 Putari99999 (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 กรกฎาคม 2562 / 06:35นั้นอ่ะสิอยากรู้แล้ว..คุณตฤณเจ้าแผนการจะทำไงต่อน้า#261
-
#26-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)25 กรกฎาคม 2562 / 06:07คริคริ โปรดติดตามตอนต่อไปปปปป#26-1
-
-
#25 NPYao92 (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 กรกฎาคม 2562 / 06:33ร๊ากกกก.เฮียริคกะน้องนินด้วยค่ะ#251
-
#25-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)25 กรกฎาคม 2562 / 06:06^__^ เขารักของเขาค่ะคนนี้ ฮ่าๆ#25-1
-
-
#24 NPYao92 (จากตอนที่ 7)วันที่ 24 กรกฎาคม 2562 / 06:31รอนะคะ..สนุก.ชอบบบบค่ะ#241
-
#24-1 สิริรฉัตร//ปัณฑารีย์(จากตอนที่ 7)25 กรกฎาคม 2562 / 06:05ขอบคุณมากค่ะ ^_^#24-1
-