ตอนที่ 25 : ตอนที่ 5 สัญญากาย [2]
ตอนที่ 5 สัญญากาย
เสียงรถของตฤณละมุนหูสมกับราคา มันเบาจนแทบไม่ได้ยินเสียง ร่างบางจึงชะโงกหน้าออกไปดูที่หน้าต่างเพื่อความแน่ใจ เมื่อเห็นคนตัวสูงเปิดประตูออกมายืนพิงสะโพกรอเธอข้างรถยุโรปคันหรูด้วยการแต่งกายที่หล่อเนี้ยบกว่าทุกวัน ลินาลินจึงกลั้นใจเดินลงไปหา
ตฤณมองเจ้าของร่างบอบบางที่หยุดยืนอยู่แค่หน้าประตูไม่ยอมเข้ามาใกล้เขาด้วยสายตาอ่อนโยนลึกซึ้ง ทำเอาลินาลินทำตัวไม่ถูกจนต้องเสมองอย่างอื่นแก้เก้อ แต่กิริยาเขินอายเล็กๆ ที่แสดงออกมากลับสร้างความพอใจให้คนมองอย่างมาก
บรรยากาศรอบตัวมีเพียงความเงียบ แต่หัวใจสองดวงกลับรู้สึกเหมือนสีชมพูกำลังเบ่งบานท่ามกลางความมืด ตฤณจ้องมองคนตัวเล็กโดยไม่พูดอะไรอยู่ครู่ใหญ่ พิจารณาความอ่อนหวานน่ารักจนพอใจจึงเดินเข้าไปหา
เขาถือวิสาสะเอื้อมไปจับมือเล็กอย่างเบามือ คนที่พยายามหลบสายตาเขาเป็นพัลวันจึงเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม หากตฤณไม่ได้พูดอะไรนอกจากถอยหลังกลับไปพิงสะโพกตามเดิมโดยรั้งเจ้าของมือเล็กที่สั่นนิดๆ ตามมาด้วย
ลินาลินตกใจตัวเองที่เดินตามชายหนุ่มอย่างว่าง่าย ไม่ยอมขัดขืนหรือห้ามเขาเลยสักคำ หนำซ้ำมือเจ้ากรรมก็สั่นจนน่าอับอาย ตฤณคงดูออกแน่ว่าหญิงสาวกำลังประหม่าเขาอย่างรุนแรง
“กำลังจะเข้านอนหรือครับ”
เห็นหญิงสาวลงมาหาด้วยชุดนอนตัวเดิมที่เคยเห็นคราวก่อนจึงเอ่ยถามเสียงนุ่ม ก่อนจะกระชับมือเล็กให้แนบแน่นยิ่งขึ้น
“นอนไปแล้วต่างหากค่ะ”
คนปากแข็งตอบโดยไม่มองหน้า เพียงเท่านี้ตฤณก็รู้แล้วว่าเธอโกหก ชายหนุ่มระบายยิ้มอย่างเอ็นดู
“นึกว่ายังไม่นอนเพราะรอพี่ซะอีก”
ร่างบางทำหน้าเลิ่กลั่ก ช้อนดวงตาขึ้นมองคนพูดอย่างเก็บพิรุธไม่อยู่ แต่ยิ่งได้สบกับสายตากรุ้มกริ่มมีเสน่ห์ แก้มนวลก็ร้อนผ่าวขึ้นมาฉับพลัน
“ละ...ลินตื่นมาเข้าห้องน้ำพอดีค่ะ”
ตฤณอมยิ้มและมองตาคนโกหกเหมือนจะถามเธอทางสายตาว่าแน่ใจหรือ ทำเอาคนรู้ตัวว่ากำลังถูกรู้ทันอับอายจนแทบอยากวิ่งหนีกลับเข้าไปในบ้าน หากแต่ทำไม่ได้เพราะมือหนายึดมือเธอไว้แน่น หนำซ้ำยังกระตุกเบาๆ ให้ร่างบางขยับเข้ามายืนชิดกายอีกต่างหาก
“ลินครับ”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเชยคางเรียวสวยขึ้นอย่างเบามือ ตฤณโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจของชายหนุ่มเป่ารดใบหน้าของคนตัวเล็ก
ลินาลินแทบลืมหายใจเมื่อถูกชายหนุ่มมองตาเหมือนกำลังขออนุญาตเพื่อทำอะไรบางอย่างที่ชวนให้หัวใจหยุดเต้น แต่หัวสมองของเธอขาวโพลนไปหมดแล้วจึงได้แต่ยืนอึ้งและปล่อยให้คนตัวโตประทับริมฝีปากลงมาอย่างแผ่วเบาและอ่อนละมุน ไม่ขยับตัวปัดป้องหรือปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย
ตฤณมองเปลือกตาบางที่ปิดลงช้าๆ ด้วยสายตาอ่อนโยน ก่อนจะปิดเปลือกตาตัวเองลงตามและซึมซับความรู้สึกของการสัมผัสริมฝีปากนุ่มละมุนครั้งแรก
หัวใจของเขากำลังเต้นไม่เป็นจังหวะ มันยากเหลือเกินที่จะควบคุมไม่ให้ตื่นเต้น และยากที่สุดเมื่อต้องหักห้ามใจไม่ให้ทำมากเกินกว่านี้ แต่เพราะความรู้สึกที่มีให้กับคนตัวเล็กมันมากมายเกินกว่าที่เขาจะเอาแต่ใจ ตฤณจึงค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะกระซิบชิดริมฝีปากเสียงนุ่ม
“ตอบให้ชื่นใจหน่อยได้ไหมว่าลินก็รอพี่อยู่เหมือนกัน...”
“คุณตฤณ...”
เขายิ้มเอ็นดู สายตาคมที่มองมาเป็นประกายหวานจนเธอไม่กล้ามองสบ ได้แต่ก้มหน้างุดไม่กล้าพูดอะไรออกไป
“ถ้าไม่ตอบพี่จะคิดเข้าข้างตัวเองนะครับ”
ว่าแล้วก็ก้มหน้าลงมาใกล้และกระซิบถามข้างหูเสียงแผ่ว แต่จนแล้วจนรอดลินาลินก็ยังเปล่งเสียงไม่ออก ปล่อยให้ความเงียบตอบคำถามที่เขาต้องการแทนอีกตามเคย หากหลีกเลี่ยงการมองหน้าเขาตรงๆ ได้ไม่เท่าไรก็ถูกมือหนาเชยคางขึ้นอีกหน
ลินาลินรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะกลายร่างเป็นลูกสุนัขตัวน้อยๆ ที่แสนเชื่องกับเจ้าของ ไม่ว่าเขาจะจับจะลูบส่วนไหนก็ไม่ขัดขืน แถมมีอาการเฉามือตัวอ่อนปวกเปียกอีกต่างหาก แน่นอนว่าหญิงสาวไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน และไม่คาดคิดว่าคนตรงหน้าจะเข้ามามีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอรวดเร็วขนาดนี้
ตฤณจ้องตาคู่สวยครู่หนึ่งก่อนจะประทับจูบลงมาบนหน้าผากมนอีกครั้งและยิ้มอย่างพอใจ มือหนาเกลี่ยปอยผมขึ้นไปทัดใบหูให้อย่างอ่อนโยน มองเธอนิ่งนานจนลินาลินแทบอยากเสกให้ตัวเองหายตัวได้
“ขอบคุณที่ลงมาเจอครับ...เข้านอนได้แล้ว...ฝันดีครับ”
เสียงทุ้มกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบา คนที่กลายร่างเป็นสัตว์เลี้ยงแสนเชื่องจึงเริ่มสำเหนียกได้ว่าเมื่อสักครู่นี้ตัวเองทำอะไรลงไปบ้าง
“งะ...งั้นลินขอตัวก่อนนะคะ”
ว่าแล้วก็หมุนตัวเดินเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปมองว่าชายหนุ่มกำลังมองเธอด้วยสายตาเช่นไร เพราะหัวใจเต้นแรงและรู้สึกอับอายกับสิ่งที่เกิดขึ้น
************************
หวานอีกแล้ว
ฮ่าๆๆ
เบื่อรึยัง
อดทนก่อนนะ เค้าจีบกันอยู่
เหม็นความรักแค่ไหนก็ต้องทน 5555555555
**********************************************
ปล. ขออวดปก อิอิ ebook จะมาเร็วๆ นี้ หยอดกระปุกรอเลยยยยยยย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการสนับสนุนค่ะ ^_^
มากติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
ลิ้งตามภาพด้านล่าง
ส่วนท่านใดสนใจหนังสือยังมีอยู่นะคะ สามารถสั่งซื้อได้ที่เว็บไซต์สำนักพิมพ์ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
===========================================================
เอริค ดรูว์ เจ้าของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในอเมริกา หนึ่งในสมาชิกกลุ่ม The Casanova ที่สาวๆ ค่อนโลกพากันคลั่งไคล้
แล้วยังไงล่ะ?
ต่อให้พวกเธออยากได้เขาแค่ไหน เอริคก็ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร ชีวิตสุดติสต์ผ่านร้อนผ่านหนาวมาสามสิบห้าปี ดำรงอยู่มาได้อย่างเป็นอิสระ และมันจะต้องดำรงอยู่ต่อไปจนกว่าจะไม่มีแรงคั่วกับสาวๆ
ใช่! ความคิดของเอริคเด่นชัดและเป็นแบบนั้นตลอดมา จนกระทั่งได้เจอกับเธอ ญาณิน ผู้หญิงหัวโบราณคร่ำครึ ที่ยังเชื่อว่าพรหมจารีของสตรีเป็นสิ่งมีค่า ในขณะที่เอริคมองว่ามันก็เป็นแค่เยื่อบางๆ ไม่เห็นจะวิเศษวิโสตรงไหน
แต่พอเขาได้คั่วกับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอเท่านั้นแหละ! คำว่า ‘ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร’ ก็เหมือนว่าจะไม่มีอยู่จริง
“ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน”
“ผมไม่ยอมปล่อยให้เมียตัวเองหอบเสื้อผ้าหนีกลับไปแบบนี้หรอกณิน” เอริคกระซิบข้างหูเสียงลอดไรฟัน
ญาณินถึงกับอึ้งเมื่อถูกอีกฝ่ายเรียกว่า ‘เมีย’ อย่างเต็มปากเต็มคำ ก่อนจะปฏิเสธเสียงแข็งอย่างกรุ่นโกรธ
“ฉันไม่ใช่เมียคุณนะ ความสัมพันธ์ของเรามันเป็นแค่วันไนต์สแตนด์ คุณเป็นคนตั้งเงื่อนไขเองไม่ใช่หรือคะ ลืมแล้วหรือยังไง”
“แน่นอนว่าผมไม่ลืม” เขาตอบหน้าตาย
“ไม่ลืม! แล้วมาเรียกร้องความเป็นสามีกับฉันทำไม!”
*****************************************************
ซีรีส์ชุด The Casanova ผลงานของ กัณฑ์กนิษฐ์,ปัณฑารีย์,ม่านดาริกา,รายาฤดี,คณิสร มีทั้งหมด 5 เล่ม คือ
1.ไทกริส (TIGRIS) โดย กัณฑ์กนิษฐ์
2.เอริค (ERIK) โดย ปัณฑารีย์
3.คลินท์ (CLINT) โดย ม่านดาริกา
4.ไคอัส (CAIUS) โดย รายาฤดี
5.ดิเอโก้ (DIEGO) โดย คณิสร
======================================================================
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ฟินจิกหมอนนนน
(มโนว่าตัวเองเป็นลิน)
อบอุ่น ละมุลละมัย
น้ำตาลเรียกพี่ตลอดเลยค่ะ
เขิลลลลลลลล นี่นึกว่าตัวเองเป็นน้องชิน
คนอ่านยังเขิน อาย เจ้าตัวจะขนาดไหน
คุณยามคะ ไปฝึกวิชาจีบสาวมาจากไหนนนนน