ตอนที่ 21 : ตอนที่ 4 ถ้ายังไม่คิด...เริ่มคิดได้ไหมครับ [3]
ตอนที่ 4 ถ้ายังไม่คิด...เริ่มคิดได้ไหมครับ
ติ๊ด...ติ๊ด...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่ร่างบอบบางกำลังจะเคลิ้มหลับ หญิงสาวงัวเงียลุกขึ้นมาดูว่าใครโทร.เข้ามาหาเธอในเวลานี้ ทว่าเมื่อเห็นเป็นเบอร์ของตฤณก็ทำเอาคนง่วงนอนตาสว่างทันที ลินาลินชั่งใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจกดรับ เพราะเมื่อเห็นว่าเป็นเขาหัวใจก็เต้นแรงขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ หนำซ้ำวันนี้หญิงสาวแทบไม่มีสมาธิทำงานเพราะเผลอนึกถึงคำพูดที่ชายหนุ่มพูดไว้ตอนอยู่ในรถตลอดทั้งวัน
“สวัสดีค่ะคุณตฤณ...”
“ลินนอนหรือยังครับ”
“นอนแล้วค่ะ...คุณตฤณมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ก็ไม่เชิงว่ามีอะไรหรอกครับ...พี่คิดว่าลินยังไม่เข้านอนก็เลยโทร.มา ขอโทษที่กวนเวลานอนนะครับ”
น้ำเสียงปลายสายแฝงความรู้สึกผิดนิดๆ ที่โทร.มาผิดเวลา หากหญิงสาวไม่คิดถือโทษเขาด้วยเรื่องเล็กน้อยนี้อยู่แล้ว
“ไม่เป็นไรค่ะ”
หญิงสาวตอบเสียงเบาก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะพร้อมใจกันเงียบ ไม่รู้ว่าตฤณกำลังรู้สึกอย่างไร แต่ลินาลินรู้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังทำตัวไม่ถูก ตฤณแสดงออกชัดเจนว่าเขาไม่ได้คิดกับเธอแค่เจ้านายกับลูกน้อง และหญิงสาวไม่เคยเผชิญสถานการณ์เช่นนี้มาก่อนจึงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรกับเขา หากไม่นานปลายสายก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบลง
“ปกติลินเข้านอนเร็วอย่างนี้ทุกวันหรือครับ พี่คิดว่าลินจะนอนดึกกว่านี้ซะอีก”
“ค่ะ ลินเข้านอนไม่เกินสี่ทุ่ม มันชินที่จะนอนเวลานี้แล้ว”
“แล้ววันนี้งานยุ่งไหมครับ...พี่ยุ่งทั้งวันไม่ได้โทร.หาเลย”
คนถูกถามรู้สึกเหมือนแก้มกำลังร้อนฉ่าอย่างไม่มีสาเหตุ อยากถามกลับไปว่าทำไมต้องโทร.มา ไม่เห็นจะมีเหตุให้เขาต้องโทร.มาหาเธอเลยสักนิด แต่สุดท้ายคนตัวเล็กก็เอาแต่เงียบเพราะรู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรงและมือเจ้ากรรมก็กำลังสั่นนิดๆ ไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย
นี่ขนาดแค่คุยโทรศัพท์กับเขาแท้ๆ
“ก็ไม่ค่อยยุ่งเท่าไรค่ะ”
“แล้วเมื่อเย็นลินกลับบ้านยังไงครับ เพราะวันนี้คุณขวัญไปพบลูกค้ากับพี่...”
“ลินนั่งรถเมล์กลับค่ะ...ลูกค้าเขาว่าอะไรไหมคะเรื่องที่ทางเรามีปัญหาในการจัดส่งสินค้า”
ความขัดเขินเล็กๆ ที่ก่อตัวขึ้นมาเงียบๆ ทำให้ลินาลินต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง
“ไม่ได้ว่าอะไรครับ แต่ตามประสานิสัยของนักลงทุน เขาไม่ยอมเสียผลประโยชน์เพียงเพราะความผิดพลาดของเราแน่นอน”
“แล้วต้องจ่ายค่าปรับเยอะไหมคะ”
คนตัวเล็กเอ่ยถามเสียงเครียด เริ่มเป็นกังวลแทนเจ้าของบริษัท
“ก็พอสมควรครับ...นอกจากต้องจ่ายเงินค่าปรับตามสัญญาแล้ว พี่ต้องจ่ายเป็นอย่างอื่นด้วย”
“คะ?”
ลินาลินขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่ตฤณจะอธิบายให้เธอได้เข้าใจสถานการณ์มากขึ้น
“วันนี้เจ้าสัวพาลูกสาวมาให้พี่รู้จัก...ลินพอจะเดาออกไหมครับว่าสิ่งที่เจ้าสัวบุญเลี้ยงต้องการคืออะไร”
ลินาลินไม่ใช่คนโง่ เขาพูดเท่านี้เธอก็พอจะเดาออกแล้วว่าลูกค้าคนสำคัญของชายหนุ่มกำลังต้องการอะไร
“เขา เอ่อ...กำลังจับคู่คุณตฤณกับลูกสาวหรือคะ”
“ถ้าพี่ไม่ได้หลงตัวเองเกินไปก็คิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นครับ...หลังกินข้าวเสร็จเจ้าสัวก็วานให้พี่เป็นคนไปส่งลูกสาวของเขา...คนที่พักบ้านหลังเดียวกัน แต่วานคนอื่นไปส่งลูกสาวทั้งที่ตัวเองก็ต้องกลับบ้านเหมือนกัน...ลินคิดว่ายังไงล่ะครับ?”
หญิงสาวไม่กล้าตอบ แน่นอนว่าเจตนารมณ์ของลูกค้ารายนี้เป็นที่ประจักษ์ชัดเจน แต่ก็ใช่ว่าเธอจะมีสิทธิ์ออกความคิดเห็น ทว่าไม่รู้เพราะอะไรพอได้มาฟังเรื่องที่ตฤณเล่าแล้วลินาลินกลับเกิดความรู้สึกตงิดๆ เหมือนว่ากำลังมีอาการหนักใจ
‘หนักใจงั้นหรือ?’
หญิงสาวขมวดคิ้วอย่างสับสน ตฤณจะถูกผู้หญิงหรือผู้ใหญ่ฝ่ายไหนหมายตาอยู่ก็ไม่ใช่เรื่องของเธอเสียหน่อย เหตุใดลินาลินถึงได้รู้สึกเช่นนั้น
“แล้วคุณตฤณคิดยังไงล่ะคะ”
คนตัวเล็กย้อนถามกลับเพราะไม่อยากแสดงความคิดเห็น
“ลูกสาวของเจ้าสัวบุญเลี้ยงสวยดีครับ”
คนฟังเปลี่ยนสีหน้าโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินน้ำเสียงของคนปลายสายดูร่าเริงเกินปกติ ลินาลินเงียบไปเลยเพราะกำลังตกใจความรู้สึกใหม่ที่ผุดขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว...เป็นความรู้สึกคล้ายว่าจะไม่พอใจนิดๆ เมื่อได้ยินเขาชมคนอื่น แต่เมื่อชายหนุ่มพูดประโยคต่อมากลับทำให้ความรู้สึกดังกล่าวอันตรธานไปอย่างรวดเร็ว
“แต่พี่ไม่ได้คิดอะไร เพราะพี่มีคนที่สนใจอยู่แล้ว...”
ลินาลินกะพริบตาปริบๆ
‘อันตรายแล้ว’
หัวใจของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย หากไม่รีบหนีคงได้ถูกตฤณหลอมจนกลายเป็นของเหลวเป็นแน่
“เอ่อ...คุณตฤณมีอะไรอีกไหมคะ ถ้าไม่มีแล้วลินจะขอตัวไปนอนค่ะ”
กลั้นใจตัดบทก่อนที่ปลายสายจะตอบกลับมาเสียงนุ่มแต่แฝงมาด้วยความออดอ้อนอยู่ในที
“ไม่มีอะไรแล้วครับ...แต่พักนี้พี่ตื่นสายเกือบทุกวันเพราะต้องเอางานกลับมาทำต่อที่บ้าน อยากตื่นเร็วแต่เผลอกดปิดนาฬิกาตลอด...ถ้าจะขอให้ลินช่วยโทร.ปลุกตอนเช้าหน่อยได้หรือเปล่าครับ...พี่รบกวนมากเกินไปไหม”
************************
พี่.......ถ้าจะขอขนาดนี้ ชวนน้องมานอนที่บ้านเลยก็ได้
จะได้ไม่ต้องเปลืองค่าโทรศัพท์ 55555
**********************************************
ปล. ขออวดปก อิอิ ebook จะมาเร็วๆ นี้ หยอดกระปุกรอเลยยยยยยย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการสนับสนุนค่ะ ^_^
มากติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
ลิ้งตามภาพด้านล่าง
ส่วนท่านใดสนใจหนังสือยังมีอยู่นะคะ สามารถสั่งซื้อได้ที่เว็บไซต์สำนักพิมพ์ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
===========================================================
เอริค ดรูว์ เจ้าของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในอเมริกา หนึ่งในสมาชิกกลุ่ม The Casanova ที่สาวๆ ค่อนโลกพากันคลั่งไคล้
แล้วยังไงล่ะ?
ต่อให้พวกเธออยากได้เขาแค่ไหน เอริคก็ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร ชีวิตสุดติสต์ผ่านร้อนผ่านหนาวมาสามสิบห้าปี ดำรงอยู่มาได้อย่างเป็นอิสระ และมันจะต้องดำรงอยู่ต่อไปจนกว่าจะไม่มีแรงคั่วกับสาวๆ
ใช่! ความคิดของเอริคเด่นชัดและเป็นแบบนั้นตลอดมา จนกระทั่งได้เจอกับเธอ ญาณิน ผู้หญิงหัวโบราณคร่ำครึ ที่ยังเชื่อว่าพรหมจารีของสตรีเป็นสิ่งมีค่า ในขณะที่เอริคมองว่ามันก็เป็นแค่เยื่อบางๆ ไม่เห็นจะวิเศษวิโสตรงไหน
แต่พอเขาได้คั่วกับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอเท่านั้นแหละ! คำว่า ‘ไม่เคยคิดจะตกเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร’ ก็เหมือนว่าจะไม่มีอยู่จริง
“ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน”
“ผมไม่ยอมปล่อยให้เมียตัวเองหอบเสื้อผ้าหนีกลับไปแบบนี้หรอกณิน” เอริคกระซิบข้างหูเสียงลอดไรฟัน
ญาณินถึงกับอึ้งเมื่อถูกอีกฝ่ายเรียกว่า ‘เมีย’ อย่างเต็มปากเต็มคำ ก่อนจะปฏิเสธเสียงแข็งอย่างกรุ่นโกรธ
“ฉันไม่ใช่เมียคุณนะ ความสัมพันธ์ของเรามันเป็นแค่วันไนต์สแตนด์ คุณเป็นคนตั้งเงื่อนไขเองไม่ใช่หรือคะ ลืมแล้วหรือยังไง”
“แน่นอนว่าผมไม่ลืม” เขาตอบหน้าตาย
“ไม่ลืม! แล้วมาเรียกร้องความเป็นสามีกับฉันทำไม!”
*****************************************************
ซีรีส์ชุด The Casanova ผลงานของ กัณฑ์กนิษฐ์,ปัณฑารีย์,ม่านดาริกา,รายาฤดี,คณิสร มีทั้งหมด 5 เล่ม คือ
1.ไทกริส (TIGRIS) โดย กัณฑ์กนิษฐ์
2.เอริค (ERIK) โดย ปัณฑารีย์
3.คลินท์ (CLINT) โดย ม่านดาริกา
4.ไคอัส (CAIUS) โดย รายาฤดี
5.ดิเอโก้ (DIEGO) โดย คณิสร
======================================================================
![]() |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ยากมีแบบนี้บ้างจัง5555
อยากมีโมเม้นท์นี้อะ
วันนี้เขาตื่นเช้า 07.30 น.
เพราะคุณตฤณ รับผิดชอบเขาเลย
โทรมาปลุกเขาด้วย เพราะมัวแต่ส่องนิยาย
เลยตื่นสาย วิ่งผ่านน้ำ มาทำงานแบบหัวฟูเลย
จำได้ว่าตอนนั้นอ่านถึงตอนนี้ อร้ายยยยย
อดยิ้มไม่ได้ พี่ตฤณเหมือนขี้อ้อนขึ้น55555
ถ้าจะอ่อยขนาดนี้...ขอแต่งงานไปเลยเถอะ
ไม่เนียนธรรมดา อิพี่ร้ายกาจด้วย55555555555555