คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ตอนที่ 7 ได้เวลากินเหยื่อ [3/6]
อนที่ 7 ไ้เวลาินเหยื่อ
แววานพูับ้อวหน้าามอนนิ่ ่อยๆ เลื่อนลำแนแร่ออ พราวฟ้าเหมือนรู้หน้าที่ยศีรษะึ้นเล็น้อยอำนวยวามสะวให้เา แรหิสาวิว่าายหนุ่มเมื่อยแน แ่เปล่าเลย พอวแนแร่หลุออไปไ้ายหนุ่ม็่อยๆ พลิายร่อมัวเธอไว้อย่าแนบเนียน พราวฟ้าทำอะไรไม่ถู ไ้แ่ระพริบาปริบๆ มอเาอย่าระหนเมื่อใบหน้าหล่อเหลาอยู่ห่าเพียืบ
“าวรหน้านี่แหละที่ันมอไ้ทั้ีวิไม่มีเบื่อ” สายามั่นริัยืนยันำพูัวเอ น้ำเสียอ่อนโยนอเา็เ่นัน ทำเอาหัวใพราวฟ้าอ่อนยวบราวับี้ผึ้ลนไฟ แสเทียนสลัวๆ อยู่ห่าออไปอาไม่ทำให้มอเห็นแ้มสีแระเรื่อไ้อย่าัเน แ่บาสเียนพอเาไ้ว่าเธอหน้าแัทีเียว ายหนุ่มลี่ยิ้มบาๆ มอสบวาลมโอย่าเรียร้อ ไม่นานใบหน้าหล่อเหลา็่อยๆ ้มลไปโยไม่ิละสายาาวาหวานึ้ ริมฝีปาร้อนรุ่มประทับลบนลีบปาบาแผ่วเบา อ่อนโยนและหวานละมุนทำเอาพราวฟ้าถึับิอะไรไม่ออ หลับาพริ้มอย่าเผลอไผล
บาสเียน่อยๆ ทวีวามเร่าร้อนปลุเร้าให้เ็อ่อนหัิใรสสัมผัสแปลใหม่ หิสาวไม่อารู้ัวเลยว่าเธอเผลอปล่อยัวปล่อยใับเามาน้อยแ่ไหน มือเล็ำที่นอนแน่นอย่าเร็ๆ หายใถี่ระั้นเมื่อริมฝีปาร้อนรุ่มเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายมามเม้มิ่หูเธออย่าเย้ายวน พราวฟ้ารู้สึเหมือนมีระแสไฟแล่นผ่านทุรั้ที่เาแะริมฝีปาลบนเนินเนื้อ ราวับมีเลียวลื่นหมุนวนอยู่ใน่อท้อนร่าบาบิเร่าทรมาน ายหนุ่มวนลับึ้นไปูบเธอใหม่อีหนทำให้หิสาวไม่มีแม้โอาสะประท้ว
เมื่อล่อหลอสมันน้อยนเิิใในรสูบ ราสีห์อย่าเาึเริ่มสอนบทเรียนใหม่ให้ับเธอ ทว่าบาสเียนรู้ีว่าหิสาวยัใหม่และอ่อนประสบาร์ ูไ้าารูบอบที่ไม่ประสีประสา แ่นั่นลับระุ้นอารม์ิบเถื่อนในัวเาให้ื่นเพรินเผลอเอาแ่ใัวเออยู่หลายรั้ ระทั่ถูนใ้ร่าประท้วนั่นละ บาสเียนถึไ้รู้สึัว ายหนุ่มเลื่อนูบึ้นไปประทับบนหน้าผามนอย่าปลอบโยน
“อโทษนะที่ันเอาแ่ใไปหน่อย...” ริมฝีปาระับลอเลียอยู่ใล้ๆ ลีบปาบา ทว่าเสียแหบพร่าบ่บอถึอารม์นพูว่าอนนี้ไม่่อยมั่นนั แววาเสน่หามอวาลมโที่หลบวูบเป็นประายวาววับ มือหนาสอเ้าใ้ร่าสมส่วนแล้ว่อยๆ รูิป้านหลัลอย่าใเย็น พราวฟ้าใ ทำท่าะประท้ว แ่ลับถูริมฝีปาไ้รูปูลืนเสียเธอนัอู้อี้
“อื้ม...”
หิสาวประท้วในลำอ่อนะถูรสูบหลอมละลายนเผลอูบอบอย่าอ่อนเียสา เป็นอีรั้ที่พราวฟ้าิอะไรไม่ออเมื่ออยู่ใล้ผู้ายมานิ่นนี้ ลิ่นายรุ่นแห่บุรุษเพศึูเธอราวับเป็นยาร้ายมอมเมาสิ หิสาวอ่อนระทวยนแทบมหายไปับที่นอน...ไม่รู้ัวเลยสันิว่าถูสลัอาภร์พ้นายไปั้แ่เมื่อไร
บาสเียนวนลับมาูบริมฝีปาเรียวเล็อีรั้ ปลายลิ้นสอแทรเ้าไปวานหาวามหวานอย่าเสน่หา ะเียวันมือหนา็ทำหน้าที่อย่าไม่าบพร่อ ายหนุ่มถอนูบและสลัเสื้อผ้าออาาย แ่ไม่ทิ้เวลาไว้นาน พราวฟ้ายัมึนับสถานาร์รหน้า แ่เหุใเธอถึไม่ปิเสธเาเลยสันิ เมื่อร่าสูให่ทาบทับลมาอีรั้็เล่นเอาหัวใวน้อยผวาเฮือ
สอายพันเี่ยวแนบิ วแนแร่อเี่ยวเอวออย่าถือสิทธิ์ ริมฝีปาร้อนระอุื่ม่ำวามหวานละมุนอย่าไม่รู้เบื่อ รู้สึเหมือนเ็ินมหวานที่พอไ้ลิ้มลอแล้ว็ินไม่หยุ บาสเียนยอมถอนูบออมาอีรั้็เมื่ออนที่ลีบปาบาบวมเ่อนิๆ ายหนุ่มเลื่อนมือึ้นแะริมฝีปาอเธออย่าแผ่วเบาราวับะ่วยเยียวยา สายามมอนรหน้า้วยวามรัใร่ รั้นเมื่อหิสาวเผยอริมฝีปาทำท่าะประท้ว็ถูายหนุ่มปิเสียลอีรั้
นำนาว่าเริ่มสำรวเรือนายาวนวลอย่าริั แทบไม่มีพื้นที่ไหนที่บาสเียนไม่ลไปทำวามรู้ั เสียราเบาๆ ทำให้ายหนุ่มเบาใ ่อนะพาหิสาวลอยล่อเ้าสู่ห้วพิศวาส บาสเียนไม่ใ่เพลย์บอยเนรัอย่าเวย์ัสหรือผู้ายนอื่น ทว่าายหนุ่ม็ไม่ไ้อ่อนหั เาสามารถเป็นผู้นำในเรื่อนี้ไ้ี และีอย่าไม่น่าเื่อเพราะไม่ว่าะนำไปทาไหนหิสาว็โอนอ่อนผ่อนามไปทุทาราวับ้อมน์สะ
พราวฟ้าสะุ้เฮือเมื่อมีสิ่แปลปลอม่อยๆ ึมแทรเ้ามาอย่าใเย็น หิสาวมอายหนุ่มใบหน้าเหยเ มือเล็พยายามันัวเาออไป แ่ยิ่ผลัไสบาสเียนลับยิ่แนบิเ้ามา
“ไม่่ะ....ปล่อยพราว ฮึ...”
“ู่...”
หิสาวส่ายหน้าทั้น้ำาึม เม็เหื่อผุพรายนปอยผมเปียลู่ ไม่เยรู้สึทรมานเ่นนี้มา่อน พราวฟ้าพยายามผลัไสอยู่สัพั ทว่าผ่านไปไม่ี่อึใหิสาวลับไม่รู้ัวเลยสึนิว่าอาารปัป้อในอนแรมันหายไปไ้อย่าไร บาสเียนยิ้มละมุนมอนใ้ร่าอย่าเสน่หา ่อนะนำพาเธอสร้าทำนอรัไปนสุปลายทา...ไม่เยมีใรทำให้เารู้สึหวแหนไ้เท่านี้มา่อน ยิ่ไ้รอบรอยิ่รัและอยาถนอมมาึ้นทุะ ายหนุ่มูบับเหื่อบริเวหน้าผามนอย่าแผ่วเบา ่อนระับอ้อมอแล้วหลับาลอย่าสบายใ...นี่แหละวามรัที่เา้นหา...ผู้หิที่ทำให้รู้สึีไ้ทุ่วเวลา
*********************************
>> สนใื้อหนัสือ ebook ลิ <<
ebook เมร้อนมาเฟียร้ายพร้อมายแล้วนะะ
ราาปิ 289 บาท
ฝาอุหนุน้วยนะะ
อบุ่า ^^
ความคิดเห็น