ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [is so cute!]เพื่อนใหม่
ขอโทษที่หายไปนาน ไรท์อัพเรื่อง"จะผิดมั้ย ถ้าฉันรักนาย"เยอะ
เพื่อใช้ในสิ่งที่ไม่ทำ
เลยหายไปนาน
ช่วงนี้ก็ไม่สบายและจะเปิดเทอมแล้ว
ไรท์อาจจะมาช้านะ
แต่ไรท์จะพยายามอัพนะ!
ไปดูเนื้อเรื่องดีกว่า
เดี๋ยวเสียงเวลา
___________________________
*ติ๊งต่องง*
เสียงออดหน้าบ้านดัสโฮดังขึ้น
"คราบๆ ไปแล้วคราบบบ"
ดัสโฮตอบรับ ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
สิ่งที่ดัสโฮเห็น
คือเด็กทั้งสองคน
ดูแล้วเป็นพี่น้องกันนะ
"เอ่อ....เด็กน้อย?"
ดัสโอกล่าว
แต่อยู่ๆคนพี่ก็เข้ามาขัด
"พวกเราแค่มาให้พวกนายดูแลอาทิตย์ละ3ครั้ง"
คนพี่พูด
ดูเหมือนคนน้องจะทำอะไรสักอย่าง
คนน้องตบหัวคนพี่แล้วพูดว่า
"แนะนำตัวให้เขารู้ก่อนสิครับ ผมคามครับ"
คนน้องที่ดูเหมือนจะชื่อว่าคาม
"ฉันชื่อไอบะ"
ไอบะพูด
อืมมม
เดี๋ยวนะ
มาอยู่ที่นี่---
อาทิตย์...
ละ3ครั้ง!
ตูไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กนะเฟ้ย!!!!
นี่คือสิ่งที่ดัสโฮคิด
"ฉันชื่อดัสโฮ ฝากตัวด้วยนะ"
ดัสโฮยื่นมือมา
อารมณ์บับ จับมือ
แต่คามไม่จับมือด้วย
"ฮะๆ น้องฉันก็งี้แหละ ไม่ค่อยชอบให้ใครมาแตะต้องตัวหนะ"
ไอบะอธิบาย
คงจะ......มีทักษะสินะ
"อย่าคิดโง่ๆนะ แค่พอน้องฉันแตะใครก็ต้องตายและคนที่ตายจะมาเกิดที่บ้านใหม่หรือเก่า หรือก็คือสุ่ม"
ไอบะพูด
"วิธีเดียวคือใส่ถุงมือ"
ไอบะพูดพลางสวมถุงมือให้คาม
"ขอบคุณฮะพี่ชาย"
คามยิ้มถึงจะไม่เห็นปากก็เถอะก็ผ้ามันบังงะ
แต่มันก็สร้างดาเมจเยอะ
(ไรท์/ได้จากแม่สินะ)
"เด็กน้อยเธอไม่เปิดปากหรอ?"
ดัสโฮถามด้วยความสงสัย
"ผมไม่ค่อยชอบหนะ พอผมเปิดปากทีไร มีแต่คนคิดว่าผมมันน่ากอด"
คามอธิบาย
"งั้นหรอ? แล้วเธอลูกของใครละ?"
ดัสโฮถาม
ณ ตอนนี้เจ้าไอบะได้เป็นเพียงก.ข.ค.ซะแล้ว=w=
"แม่ผมคืออายลาส พ่อผมคือคาส ผมเกิดมาตามคำอถิฐานของพ่อและแม่ที่อยากอยู่ร่วมกัน ผมกับพี่เลยเกิดขึ้นมา ความสามารถของผมไม่ได้มีอย่างเดียว ที่เหลือคือความลับ ของพี่มี2อย่าง คือแค่ยิงที่เดียวก็วันช็อตแล้ว ลบหรือตัดคำขอหรืออถิฐานได้ นั่นแหละสิ่งที่พี่ผมมี"คามอธิบาย
"อ๋อ ถ้าไม่ว่าอะไร...มาอยู่กับพวกเราก่อนก็ได้นะ"ดัสโฮยิ้มให้
คามที่เห็นรอยยิ้มนั่น
ถึงขั้นที่พูดในใจว่า
'ฆาตกรก็มีแบบนี้ด้วยหรอ?'
นั่นแหละ
"ได้จริงๆหรอครับ? ขอบคุณมากครับ!^^"คามยิ้ม
แต่เพราะลมที่พัดมา
ทำให้ผ้าที่ปิดปากร่อนลงมา
จนเผยให้เห็นปาก
-99999999999999999999999999<--ดัสโฮ
'เชื้อแม่มาแต่ไกลเลย เด็กคนนี้!!!'
"อ...อืม...ทำตัวตามสบายนะ"
ดัสโฮพูด
"เห้ย! ฉันยังอยู่นะเฟ้ย!"
ไอบะโวยวาย
"เงียบไปเลยไอพี่บ้าเอ้ย..."
คามพูด
(ไรท์/เชื้อแม่จริงด้วย--)
R.I.P ไอบะ
ผู้ตายเพราะคำพูดแสนเจ็บของน้องตัวเอง
(ไรท์/เวอร์ไป!!!--)
"โหยหาาาา ควารักความเมตตาาาาา"ไอบะ
"ปล่อยพี่ฉันไปเหอะ-.-"คาม
"อ่าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า"ดัสโฮ
(คัต!)
"อ่าวเห้ย จะดีหรอ"ดัสโฮ
"ดีสิ พี่ฉันกวนปราสาทออก"คาม
"พี่อยู่ด้วยนะ"ไอบะผู้ฟื้นคืนชีพ
"ได้"คาม
"วู้วววว"ไอบะ
_____________________________________
พอๆ
คิดไม่ออกละ
สมองตันคะ
ก็ได้แค่นี้แหละนะ
พอดีไรท์ปวดหัวมากช่วงนี้
เลยไม่ค่อยมีความคิดอะไรมาในหัวเลย
ขออภัย
รอกันฟน่อยนะ
จะส่งแฟนอาร์ทก็ได้นะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น