ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [why baby? ;^;]ป่วนจริงไรจริง!
ณ โรงเรียนของดัสโฮ
"เอ่อ...อรุณสวัสดิ์คะรุ่นพี่ดัสโฮ..."เด็กผู้หญิงคนนึงพูด
เธอดูสั่นๆ
(ไรท์/จะไม่ให้สั่นได้ไง ในร.ร.นี้ ดัสโฮคือผู้แข็งแกร่งเลยQwQ)
แต่พอนางไก้ยินคำตอบ
ถึงขั้นที่ว่าแอบไปจิกหมอนเลย
เพราะว่า...
"อรุณสวัสดิ์ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ..."ดัสโฮพูด
ผู้หญิงคนนั้นถึงกับหน้าแดงเลยยย
ถึงดัสโฮจะเป็นคนที่โหดสุดในร.ร.นี้
แต่ก็ฮอตสุดในร.ร.นี้เช่นกัน!
ทางด้านพวกเด็กๆ
"ว้าาา เบื่อจังเลยยย พี่ดัสโฮก็ไม่อยู่นะ"ซูเลียสบ่น
แต่ก็มักจะโดนฮาไดร์ตอบไปว่า
"เงียบไปเลยEหื่นตัวเมีย"
โดนฮาไดร์ตอบกลับว่าไปแบบนั้นแหละ=_=;;
ซูเลียสที่ได้ยินถึงกับของขึ้นเลย!
และก็ตอบไปว่า
"ว่ายังไงนะ! เจ้ากระดูกแอบหื่น!"ซูเลียสโต้เถียง
"ฉันบอกว่าเธอมันยัยหื่นตัวเมีย!"
"แกมันกระดูกแอบหื่น!"
"เธอมันยัยร่าน!"
"แกมันเจ้าลามก!"
กัดกันอีกละ=_=;;
(ไรท์/กัดกันเป็นหมาหน้าบ้านไรท์เลย...)
"เอาจริงๆฉันว่านะ...แอบไปที่โรงเรียนของพี่ดัสโฮไหมละ!"โคมะพูด
ทั้ง2ที่ทะเลาะกันหยุดทันที
และมาคิดดูอีกที
"โอเคเล๊ยยย!"ซูเลียส
นางพูดอย่างตื่นเต้น
"ถ้าได้ไปแกล้งไอพี่ชายกวนปราศาจนั่นหน่อยก็ไม่เลว"ดัสโฮพูดออกมา
ก่อนจะยิ้มชั่วร้ายที่แฝงไปด้วยความสะใจล้วนๆ
"งั้นปฎิบัติการ!"โคมะ
"โอ้ว!"ทั้งคู่
โคมะได้พาทั้งสองวาร์ปไปยังร.ร.ของดัสโฮ
"ว้าวววว สุดยอดเลย"โคมะพูด
ก่อนจะดิ่งไปในโรงเรียน
"รอด้วยยย"2หน่อ
เมื่อมาถึง
ก็มีบรรไดกับทางซ้ายขวา
"งั้นพวกเราไปทางซ้าย!/ที่บรรได!"ฮาไดร์กับซูเลียสพูด
งืม...
จะกัดกันอีกละ
"เฮ้ยยย ยัยหื่นตัวเมีย ฉันบอกว่าซ้ายก็ซ้ายสิฟระ!"ฮาไดร์
"โอ๊ยยย เจ้ากระดูกแอบหื่น ฉันบอกว่าบรรไดยังไงละ!"ซูเลียส
"ทางซ้าย!"
"บรรได"
"ซ้าย!"
"ซ้าย"
"บรรได!"
"ฉันบอกว่าซ้ายก็ซ้ายยย"
"ฉันบอกว่าบรรไดก็ต้องบรรได!!!"
"โอเค ตกลงตามนั้น=)"
"ฟวย!--"
ระหว่างทะเลาะกันโคมะก็นั่งหลับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซวยแล้วไง
คนอื่นมาเห็นต้องแย่แน่ๆ
แถมทะเลาะกันเสียงดังซะด้วย
คงไม่---
'เฮ้ย เมื่อกี้เสียงอะไรหนะ ไปดูกันเร็ว!'
(ไรท์/Uมันตัวประกอบ ไอพวกนี้=))
โอ๊ยยยย
ยังไม่ทันพูด
ฮาไดร์คิดก่อนจะพาโคมะวาร์ปไปที่ไหนสักแห่งซูเลียสก็ด้วย
ณ ห้องเรียนของดัสโฮ
"เลิกเรียนแล้วสินะ กลับบ้านดีกว่า"ดัสโฮพูด
ก่อนจะเอากระเป๋ามาสพายแล้วกำลังเดินออก
แต่ว่าดันโดนทับโดย3หน่อ
(ไรท์/คงรู้ว่าใคร)
"ทำบ้าอะไรของพวกเธอกัน!!!"ดัสโฮโวยวาย
โคมะยังคงหลับ
ซูเลียสพูดแทนว่า
"พวกเราตามพี่มายังไงละคะ!"ซูเลียสพูด
ดัสโฮนั่งมุมมืดแล้วพูดกับตัวเองว่า
(โอ๊ยยย ตามมาถึงนี่เลยหรออออQ^Q)
ดัสโฮคิด
ก่อนจะหันมาบอกว่า
"กลับบ้านกันเถอะหน่าาา"ดัสโฮ
ระหว่างทางกลับบ้าน
ดัสโฮเป็นฝ่ายแบกโคมะแทน
แล้วทีนี้
ฮาไดร์เลยเอ่ยปากถามว่า
"ทำไมพี่ไม่วาร์ปละ?"ฮาไดร์
ดัสโฮเงยหน้ามองฟ้าแล้วหันไปบอกว่า
"พี่ชอบสูดอากาศยามเย็นหนะ"
มันเป็นครั้งแรกที่ดัสโฮตอบแบบไม่กวนบาทาฮาไดร์
และดัสโฮเผลอยิ้มออกมาบางๆ
รอยยิ้มที่อ่อยโยน
ครั้งแรกเลยจริงๆ
'พี่ชายของฉัน...ไม่เหมือนฆาตกรในเวลานี้เลย'ฮาไดร์คิด
ก่อนจะมองหน้าดัสโฮ
แล้วคิดอีกทีว่า
'พี่เรา...ถึงภายนอกจะเหมือนปะป๊ายังไง'
'แต่ภายในเหมือนมะม๊าไม่มีผิดเลย...'
'ที่พี่คนนั้นชอบพี่ดัสโฮ คงเพราะแบบนี้เองสินะ...'
ฮาไดร์คิด
ก่อนที่เขาจะเลิกมองหน้าพี่ชายตนเอง
และมองหน้าซูเลียส
ประมาณว่า
คิดเหมือนฉันไหม B1
ฉันคิดเหมือนนาย B2
แน่นอนว่าพวกเขาคิดเหมือนกันว่า
ดัสโฮหนะ...
ถึงจะดุ
และก็ชอบการฆ่าล่าหัวมนุษย์เหมือนแม่ไปบ้าง
แต่ว่า
.
.
.
ในสภาพนี้
.
.
.
ก็เป็นเพียงคุณพี่ที่แสนอ่อนโยนมากคนนึงเลยละ^^
_____________________________________________
เย้ๆๆ
สนุกกันไหมมมมมมมมม
เราได้คู่กัดมา1 EA
เม้นกันบ้างนะ
ใครที่จะส่งแฟนอาร์ทก็ส่งที่เพจไรท์เด้อ!
รอตอนต่อไปนะ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น