ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [What The Baby?]จุดเริ่มต้นของเรื่องราว
เอาละๆ
จากที่รู้ๆกัน
ดัสโฮ
โครงกระดูกที่ใครๆก็ให้ฉายาว่า
'ฆาตกรแห่งการเชือด'
เนื้องจากว่าเขาชอบที่จะเชือดคนสักส่วนใหญ่= =;;
แต่วันนี้ก็เป็นวันสุดแสนจะธรรมดาวันนึง
จนกระทั่ง...
ตอนที่เขากลับบ้าน
มันเลยกลายเป็นวันที่ไม่ธรรมดาไปซะแล้ววว
ณ บ้านของดัสโฮ
ดัสโฮได้เข้ามายังบ้าน
"กลับมาแล้วครับ!"ดัสโฮพูด
ก่อนที่จะเดินเข้ามา
แต่ว่า...
"ว๊าก!!!!"ดัสโฮตะโกน
จะไม่ให้ตะโกนได้ไง
พวกเด็กๆเต็มเลยยยย
มี
ซูเลียส
โคมะ
แค่มีน้องก็จะตายละครับ
"พ่อฮะ แม่ฮะ นี่มันหมายความว่ายังไงครับเนี้ยยยยย"ดัสโฮพูด
เฮอร์เดินมาก่อนจะบอกว่า
"ดัสโฮลูกต้องดูแลเด็กพวกนี้นะ"เฮอร์พูด
ก่อนจะยิ้มให้
ดัสโฮนี่พูดกับตัวเองเลยว่า
(แม่รักผมจริงๆ น้ำตาจิไหลQwQ)
ฮาไดร์แอบยิ้มแบบชั่วร้ายใส่ดัสโฮ
ดัสโฮถึงขั้นที่ว่า
อยากตบหัวน้องตัวเองเลยทีเดียว= =;;
(ไรท์/แกมันพี่ที่ชั่วมาก--//โดนตบ--)
ณ ที่บ้านใหม่ของดัสโฮ
แทนที่เขาจะได้อยู่คนเดียวสบายๆ
กลับต้องมาอยู่กับเด็กพวกนี้
(ขอเวลาให้ทำใจ แล้วฉันจาให้อภัย ที่โดนทำแบบนี้เลย--)ดัสโฮคิด
"โอเคเด็กๆนี่คือบ้านใหม่ทำตัวตามสบายละ"ดัสโฮพูด
ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาร์
แล้วถอนหายใจหน่ายๆ
ทันทีที่งนั่งลง
ซูเลียสก็กระตุกเสื้อดัสโฮ
"พี่ดัสโฮ พอจะมีหนังสือโป๊สักเล่มไหม?"ซูเลียส
ดัสโฮหน้ามืด
ก่อนจะเอาซูเลียสไปนอกหน้าต่างเหมือนจะโยนทิ้ง(?)
"ถ้ามาพูดแบบนี้อีกพี่ไล่ไปนอกหมู่บ้านแถวนี้แน่.."ดัสโฮ
ถึงหน้าของดัสโฮ
จะดูนิ่งแบบดัส
แต่ว่า
มีรังศีที่เรียกได้ว่า
น่ากลัว--
และที่ขอบตาด้านล้างของดัสโฮ
เหมือนจะเริ่มมีสีม่วง
ดวงตาทั้งดวงเป็นสีม่วงออกแดงนิดๆ
และมีไฟสีม่วงลุกโชน
แค่เห็นแบบนี้ก็รู้ว่าเขาเอาจริง
แต่...
เด็กอย่างซูเลียสไม่กลัวหรอกนะ
เด็กอย่างซูเลียสไม่กลัวหรอกนะ
"น้าๆ แค่เล่มเดียวก็ยังดีอ่าาา"ซูเลียสพูด
ดัสโฮนี่ถึงขั้นที่ว่า
(ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ขอมา ป่านี้แกคงจะตายไปนานแล้ว!)
นั่นแหละครับ
ท่านรีดเดอร์
คิดเสร็จ
ดัสโฮก็เอาหนังสือโป๊ให้Eซูเลียส
(อย่าถามนะเอามาได้ไง พอดีEลัสมันให้มา เกือบจะทิ้งละ)
ดัสโฮคิด
"วะ ฮะ ฮะ! ฉันนี่แหละคือผู้นำ!"
เสียงนั่นไม่ใช่ใครที่ไหน
ก็โคมะนี่แหละ
"โคมะลงมาจากบรรไดสูงนั่นเลยน้า!!!"ดัสโฮพูด
โคมะไม่ลงยังคงอยู่บนนั้น
จนตกลงมา
จากนั้นดัสโฮก็ทำแผลให้
"พี่ว่าอย่าซนจะดีกว่านะโคมะ..."ดัสโฮพูด
ก่อนที่จะหันไปมองฮาไดร์
ฮาไดร์รู้สึกซวย
*คุณคิดว่าให้น้องชายดูแลคงไม่เสียหาย*
"ฮาไดร์ เดี๋ยวพี่จะไปเรียน ฝากดูแลเพื่อนตัวน้อยของนายด้วย"พูดจบ
ดัสโฮก็เดินออกไปแล้วไม่ลืมที่จะล็อคประตู
"หวังว่าจะเปิดไม่ได้นะ..."
ดัสโฮถอนหายใจก่อนจะเดินไปโรงเรียนของตน
___________________________________
สนุกกันไหมเนี้ยยยย
บอกเลย
สมองเกือบตัน
เม้นกันเยอะๆน้าาาา
เม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ทำต่อไป---
ใครที่จะส่งแฟนอาร์ทก็ส่งได้ที่เพจไรท์เยยย
ส่งแฟนอาร์ทรูปอะไรก็ได้นะ'w'
รอกันหน่อยนะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น