คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1.....*ใบสมัครปาปารัสซี่(พระเจ้าส่งมารึเปล่า)
เอ้ย!!!!!ทำไมเรียนแล้วมันเหนื่อยขนาดนี้นะ แล้ววันนี้ยัยฮานึลกับยัยวีต้าดันไม่มาโรงเรียนซะงั้นหน่ะ แล้วนี่ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวอีก เฮ้อ.........บ้านก็ออกจะรวยนะทำไมพ่อกับแม่ให้หนูใช้ชีวิตแบบติดดินอย่างนี้หล่ะคะ
“กลับมาแล้วค่า~” ฉันบอกเสียงเอื่อยขณะเดินเข้าบ้าน
ฉันไม่พูดอะไรได้แต่เดินเอากระเป๋าไปเก็บไว้ที่ห้อง แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อจะไปหายัยฮานึลที่บ้าน
ฉันที่กำลังจะออกจากบ้านอีกครั้งแต่ดันโดนเสียงจากสวรรค์ขัดลาภซะก่อน
“จะออกไปไหนอีก” เสียงขอพี่ทาวเวอร์ดังขึ้นอย่างโหดๆ
“ไปบ้านฮานึล” ฉันตอบอย่างกลัวๆ
“อืม” แล้วพี่ทาวเวอร์ก็เดินหายเข้าไปในครัวแล้วนี่จะมาถามฉันหาอาม่าพี่หรอคะ(รู้สึกจะตระกูลเดียวกัน)
ฉันรีบใส่รองเท้าและวิ่งออกมาจากบ้านทันที บ้านของฉันห่างจากบ้านยัยฮานึลไม่มากนัก แค่นั่งรถประมาณ10นาทีก็ถึงและ
ณ หน้าบ้าน ของฮานึล
กิ๊งก๊อง~*
ไม่มีใครอยู่บ้านรึยังไงนะ
กิ๊งก๊อง~*
“มาแล้วค่าๆ กดจังเลยบ้านไม่มีกริ่งรึยังไงคะ” เสียงยัยฮานึลดังมาแต่ไกล
“อ้าว!!ซิทนีย์ หอบสังขารมาซะไกลเลยนะ” ดูคำทักทายของมันค่ะเวลาเจอหน้าเพื่อน
“บ้านแกเหมือนไกลมากเลยนะยะ คิดว่าบ้านตัวเองอยู่ซาอุรึยังไงกันฮะ”
“แฮ่ๆ เอ้าๆเชิญเข้ามาข้างในก่อนดีกว่า มาเสวนากันหน้าบ้านมันมิงามเดี๋ยวเค้าจะหาว่าลูกบ้านนี้แอบคบผู้หญิง”
“ชิ!!!ฉันอยากคบกับแกตาย”
ฉันเดินเข้ามาในบ้านยัยฮานึล พอเข้ามาในห้องรับแขกก็พบว่ายัยวีต้าแล้วก็น้องมีโซอยู่ด้วย วันนี้พร้อมหน้าพร้อมตาจริงๆเลย วันรวมญาติรึยังไงกันหน่ะ ฉันนั่งลงที่โซฟาและเอาใบปลิวที่สวรรค์ได้ประทานมาให้
แปะ!!!
“-_-??” ทุกคนต่างพากันทำหน้าแบบนี้
“อะไรอ่ะคะ??” เสียงของน้องมีโซดังขึ้น
“ใบสมัครงาน”
“สมัครงาน!!!” ßเสียงของยัยวีต้าและยัยฮานึล
นี่แก2คนจะประสานเสียงกันร้องโอเปร่ารึยังไงกันฮะ แสบแก้วหูชะมัดถ้าเกิดหูฉันหนวกขึ้นมานะ พวกแกต้องเอาหูพวกแกมาให้ฉันคนละข้าง(หูเว้ยไม่ใช่กางเกงในที่จะสามารถเอามาใส่แทนกันได้หน่ะ)
“ใช่!!!ปาปารัสซี่ด้วยนะ” ฉันบอกพลางยักคิ้ว
“ฉันไม่มีทางทำ บ้านฉันออกจะมีเงินจะไปทำทำไม ที่บ้านมีตัง”
ยัยวีต้าพูดอย่างน่าหมั่นใส้ เออ......ฉันรู้ย่ะว่าบ้านแกรวย นี่แกพูดให้ฉันคันเท้ามากๆเลยนะ ฉันทำเบ้ปากไม่สนใจยัยวีต้า แต่ยัยฮานึลนี่สิหยิบกระดาษขึ้นมาและจ้องมันเข้าไป เฮ้ยๆๆๆนี่แกจะเข้าไปสิงในกระดาษรึยังไงกันฮะ นั่นกระดาษนะเฟร้ยยยยนนน
“ฉันอยากทำงานนี้” ยัยฮานึลพูดแบบโอ้ววววแม่เจ้ามันจ็อดมากมายเลย งานในฝัน
“หนูก็สนค่ะพี่” น้องมีโซยังสนเลย เหลือแต่ยัยวีต้าคนเดียว แล้วก็น้องฟาฟาเดี๋ยวจะต้องโทรไปหา
“เหลือแกคนเดียวแล้วนะวีต้า” ทุกคนต่างพากันจับจ้องไปที่ยัยวีต้า
แล้วคำตอบสุดท้าย.............ยยย................ยย..............ย
“โอเคๆในเมื่อพวกแกตกลงฉันก็โอเคก็ได้”
เย้!!!!!!ในที่สุดฉันก็ได้งานนี้แล้วโว้ยยยยยยยยยยย5555555+ จะได้เป็นปาปารัสซี่ได้ไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องดารา และพวกนักร้องชื่อดัง คนในวงการบันเทิงบลาๆๆๆๆๆๆ
ไม่ได้การหล่ะฉันต้องโทรไปหาน้องฟาฟาเดี๋ยวนี้เลย
ตู้ดดดดด ดดดด~
“สวัสดีค่ะพี่ซิทนีย์” น้องฟาฟารับเสียงใส
“ฟาฟา พอดีเราอยากทำงานรึเปล่า”
“อยากค่ะ พอดีฟาฟาอยากเก็บเงินซื้อของ”
“งั้นดีเลย พี่มีงานมาเสนอ” เหมือนจะมาขายประกันเลยฉัน
“......”
“งานนี้เป็นงานปาปารัสซี่นะจ๊ะ เราสนใจรึเปล่า พวกพี่ทุกคนว่าจะไปสมัครกันแล้วอ่ะ”
“ปาปารัสซี่........อืม........เอ่อ............โอเคค่ะ”
“งั้นดีเลยจ๊ะ พรุ่งนี้10โมงเช้าเจอกันที่หน้าบริษัทสอดรู้สอดเห็นจำกัดนะจ๊ะ”
“โอเคค่ะ”
ในที่สุดๆๆๆๆๆๆๆวะฮะฮ่า.........ความฝันของฉันนนนนนนเป็นจริงสักที ถ้าได้เข้าไปทำงานนะฉันอยากจะไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องของวง ใช้หนี้ อยากรู้ว่าวันๆนายจงฮยอนทำอะไรบ้าง ไม่ว่าจะเป็นเวลาอาบน้ำ อ๊ากกกกกกกซี๊ดดดดดดดด เวลากิน อู้ยยยยยยยยย เวลานอน อ๊ากกกกกกกอยากลักหลับ เวลาเดิน เวลานั่ง เวลาบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิคิ+ 555555+ โฮะๆๆๆๆๆๆๆ(เป็นบ้าไปแล้ว)
“นี่ๆยัยซิทนีย์!!!”
“โอ้ยอะไรยัยวีต้า”
“นี่แกเป็นอะไรฮะ ฉันเห็นแกทำหน้าเพ้อ ทำเสียงซี๊ดซ๊าดดดดๆๆแล้วก็ทำจมูกบานๆ ทำหน้าหื่นๆ นี่แกคิดอะไรอยู่ฮะ”
“เปล๊า ก็แค่คิดไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้นเอง(จริงมั้ยคะจงขา)”
“งั้นก็ช่างแก ฉันกว่าฉันกลับบ้านดีกว่า”
“ดีไปเลยไป”
“นี่แกไล่ฉันหรอยัยฮานึล”
“เปล่าจ๊ะๆ เชิญๆ”
“ฉันไปด้วย จะกลับบ้านไปบอกตัว ขัดผิว ทำหน้าเด้ง”
“โหยป้า!!!ตีนกาขึ้นจนจะเต็มหน้าแล้วมั้ง!!!!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดยัยวีต้า แกต๊ายยยยยยยยยย”
ความคิดเห็น