คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ปกป้อง
ผมไ้่าวานในบริษัทว่าผม้อไปทำานับ หวัฮ่าวภายในเือนหน้า แ่ถ้าผมลาออ่อนที่ะไปทำไ้ไหม ไม่อบเลย้อทำยัไไปุยับประธานหวัเอีไหม หรือุยับุเียเอ๋อโยรี ผมนั่ิเพลินๆนเหมือนมีนเินเ้ามาใล้โยที่ผม็ไม่รู้ัว
"เียว้าน นายนั่รอใรอยู่เหรอ"
ผมสะุ้สุัวและมันือปิิริยาที่ออมาเอือารถอยออารนั้น แ่เา็ไม่ลวามรัวานผม ผมะทำยัไีผมมอหานที่ะ่วยแ่ลับไม่มีใรเลย อาิ็ไม่รู้ไปไหนผมะทำยัไี
"ะถอยหนีทำไมเราเยรู้ัันไ นายำันไม่ไ้เหรอเียว้านทำไมนาย้อทำท่ารัเลียัน้วยทำไมนายให้มันแะัวนายไ้ทีับันนายทำท่ารัเลียนานี้เลยเหรอ"
ผมไม่อยาุยับเาไม่อยามอหน้าเา เาเอามือมาะับผม ผม้อายแน่ๆ ไม่นะ!!ใร็ไ้่วยผมทีน้ำาผมเริ่มไหลออมา ผมเหมือนไ้ยินเสียเปิประู
"ออไปให้ไลานอัน หวัฮ่าว อย่าหาว่าันไม่เือนและรนี้ือพื้นที่อบริษัทันนนออย่านายออไปเียวนี้!!"
ผมเยหน้าึ้นมามอและใ่รับประธานหวัเาับมืออนนั้นไว้ผมไม่รู้ะอบุยัไี ระเป๋าผมือวาไว้รมุมห้อถ้าอาารผมำเริบึ้นมาผมายแน่ๆ พอประธานหวัพูแบบนั้น นนั้น็ถอยออไปและอนนี้ประธานหวัมายืนรหน้าผมแทน ผมไม่รู้ะทำไไ้แ่ับปลายเสื้ออประธานหวัเอาไว้ ับไว้นแน่นมา ลัวนนั้นะเินมาหาผมอี
#หวัอี้ป๋อ
ผมเ้ามาหาเียว้าน แ่้อใเพราะไอ้หวัฮ่าวมันำลัะเินไปับัวเียว้าน ผมโรธมามันไม่มีสิทธิ์มาับหรือแะัวนอผม ผมเลยเินไปับมือมันที่ำลัะถึัวเียว้านอีเพียนิเียว ผมเลยึมันออมาและเอาัวผมบัเียว้านเอาไว้ เท่านั้นแหละผมมีวามรู้สึเหมือนเียว้าน ำลัำายเสื้อผมแน่นมา และผมยิ่โรธมันมาว่าเิมเพราะไ้ยินเสียสะอื้นอเียว้าน ผมอยาะ่ามันริๆ
"เียว้าน นายเป็นอะไรไหม ไหนเยหน้ามามอันหน่อยไ้ไหม"
ือเียว้าน้มหน้าลอเลย
"มันไปแล้วนายไม่้อลัวนะ ันอยู่รนี้ไ"
พอผมพูำนี้บเียว้านบหน้าลรอผมและร้อไห้ออมานทำให้ผมใมาว่าเิม และเา็ไม่ยอมปล่อยเสื้อที่ำเอาไว้แน่นเลย ผมเลยอปลอบเาสัพันั้นแหละึหายและยอมพู
#เียว้าน
"ประธานหวั เออืออี้ป๋ออบุนะที่เ้ามา่วย ถ้าเมื่อี้ไม่ไ้นายันายแน่ๆยา็อยู่ไลมา ลัวะหยิบมาินไม่ทัน"
ผมพูับเาแ่เรียประธานแ่นี้็มอาวาใส่แล้ว นไรเอาแ่ใั
"อี้ป๋อแล้วิิไปไหนเหรอรับ บอผมว่าะไปเอาาราานแ่หายไปเลย วันนี้ผมมีถ่ายานอะไรเหรอ "
ผมมอหน้าอี้ป๋อเพื่อรอำอบ
"วันนี้นายมีถ่ายานับันนี้แหละ ถ่ายรูปโปรโมรรถและัน"
ผมพยัหน้าเ้าใไม่น่าล่ะอี้ป๋อถึเ้ามาีั ผม้มหน้าิอะไรเพลินๆและเหมือนไ้ยินใรเรียึเยหน้าึ้นมา ือมันใล้ไปและะ้มหน้าลมาหาผมทำไม ผมมอลึเ้าไปในวาู่นี้ เาสื่อให้ผมรู้ว่าห่วผม ทำไมล่ะ
"ะ ะ ใล้ ไปแล้วนะอี้ป๋อ นายถอยออไปหน่อยไ้ไหม "
ผมใ่มือันหน้าอเาออแ่เาับับมือผมเเละเลื่อนลมารหัวใอเา ผมไม่ล้ามอหน้าเาเลย้อ้มหน้าล เพราะารเ้นอหัวใเา แ่ผมรู้สึเหมือนเายับเ้ามาใล้ผมอี
"นายเยหน้ามอันหน่อยไ้ไหม ันมีเรื่อะพูับนายถ้านายเอาแ่้มหน้าเราะุยันไม่ไ้นะ ้าน้าน"
ผมเยหน้าึ้นมาทันทีที่เาเรียผมแบบนั้น ผิ ผมไม่น่าหลลเาเลย ารที่เยหน้ามาแบบนั้น ทำให้มูเรานันและผมหลบไม่ไ้
"นายรู้อะไรไหมว่าทำไมันถึแะัวนายไ้"
ผมำลัอ้าปาพูแ่ผม็ไม่ไ้พู เาูบผมโยที่ผมไม่ไ้ั้ัวเลย ปาเา่อยๆยับเ้ามาเาับผมเอียหน้าให้ไ้อศาในารูบ เราูบันแบบนั้นไม่รู้เวลาผ่านไปนานแ่ไหน แ่ผมเริ่มเหมือนหายใไม่ทันเลย้อทุบหลัเา และเา่อยๆปล่อยปาออาปาผม
"เสียาย"
นี้ือำที่หลุออมาาปาเา ผมหน้าแ หูแไปหม ะอะไรล่ะรับมันน่าอายไม่ใ่เหรอ มาโนผู้ายูบแบบนี้
"เออือผม ผม ะ้อไปเรียมล้อ่อน เียว เียวะมา"
ผมยัพูไม่บแ่้อรีบเินไปารนี้สายาอี้ป๋อมอผมแบบนั้นใระล้ามอล่ะ นึ้นนะไม่ใ่อิน นายมันร้ายามา
๊อๆๆๆ. ผมไ้ยินเหมือนนเาะประูเลยหันหน้าไปมอ ผมไม่รู้ัหรอรับมาันสอน หน้าาีันทัู้่เลย และผู้ายนัวเล็ๆ็วิ่ไปออี้ป๋อ อแน่นมา
"อาี้อแบม ิถึัเลยไม่เอันนานมาเลยนะ ป๋อี้ไม่ิถึแบมบ้าเหรอรับ"
ผมไ้ยินบทสนทนานั้นเลยหยุทุอย่าและสนในสอนุยัน พอพูบนัวเล็ที่ื่อแบมนั้นหอมแ้มอี้ป๋อทั้้า้ายและวา ผมใมาหรือว่านนี้ือแฟนอี้ป๋อ ถ้าเป็นเ่นนั้นะมาูบผมทำไม ทำแบบนี้ับผมทำไมัน
"แบมรับทำแบบนั้นไม่ไ้นะนี ูนั้นสิหน้าหึแล้วเห็นไหมที่รัเียวเาทะเลาะัน"
ผู้ายอีนพูผมเลยหันลับมาสนใล้อผม่อ แ่ผม็ฟันะแ่เหมือนเสียะเหมือนใล้มา
"สวัสีรับุเียว้าน ผมแบมแบมรับยินีที่ไ้รู้ันะรับ"
ผมไม่ไ้พูอะไรแ่โ้ให้ เท่านั้น
#สัมผัสแห่รั
อโทษที่แ่้านะะานยุ่มาริๆๆ อย่าเพิ่ทิ้ันไปไหนนะะ อับรนี้่อนเหมือนะยาวไปริๆๆ 5555. ฝาทุน้วยนะะ
ความคิดเห็น