คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : อดีต
ผมับรถำลัะเ้าโรเรียน แ่ผมับเห็นผู้ายนหนึ่โนแล้าผู้ายอีสามน ผมเป็นนไม่ยุ่ับใรแ่ทำไม อนนัันผมอรถและเินลไปหาพวเา
#เียว้าน
"เอาหนัสือผมืนมานะรับ เอามานะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ ันไม่ืนให้หรอเว้ยเอาไปทิ้ีไหมล่ะ"
"ไม่ อย่าเอาอผมไปทิ้ ผมอร้อให้ผมทำไร็ไ้อย่าเอาอผมไปทิ้เลย " น้ำาลอ
พวนี้้อารอะไรเอาหนัสือผมไปทำไม ผมไม่เยยุ่ับใรเลยนะทำไม้อแล้ผมแบบนี้้วย
"ั้นเอาแบบนี้ไหมนสวย เราไปหาทีุ่นันแบบเียบๆีไหม" ผมมอหน้าพวเาืออะไร
"ผมอหนัสือืนเถอะนะรับ ให้ผมทำอะไร็บอผมรนี้นะรับ" พวเาะลาผมไปไหน
"ปล่อยผมนะ ะทำอะไร ปล่อย "
และเหุาร์ที่ไม่น่าะเิึ้น ผมไม่ิว่าพวนั้นะทำับผมแบบนี้ พวเารุมเ้ามาะถอเสื้อผ้าอผม ผมเอามือับไว้ทุทาแ่พวเาไม่หยุ ผมร้ออวาม่วยเหลือ แ่็ถูอีนใ่มือปิปาไว้ ผมน้ำาไหลลมาอ้อนวอนให้มีใรผ่านมาทานี้
"หยุ!! พวนายะทำอะไรปล่อยเาเียวนี้"
ผมไ้ยินเสียนพูแ่น้ำา็เยอะนมอไม่เห็นหน้า แ่เสียนั้นทำให้พวเาหยุในารระทำับผมแบบนั้น "เห้ย!!อย่ายุ่ไม่เี่ยวับมึ"
พวนั้นพูับนที่มาใหม่ ผมรีบับเสื้อผ้าที่หลุระุมที่าไปแล้วผมทำไ้เพียับเสื้อผ้าให้ปิเอาไว้แล้วนั่อัวเออยู่รนั้น
ผมไ้ยินเสียสู้ันผมไม่ไ้มออนนี้อยาลับบ้านไปหาอา ไม่อยาอยู่รนี้นเวลาผ่านไปสัพัเหมือนไม่ไ้ยินเสียอะไร
"นายเป็นอะไรมาไหม" ผมสะุ้สุัวานั้น็เยหน้ามอเาแ่ภาพมันเบลอมามอไม่เห็นหน้าอเา ภาพมันเลี่อนลามา้วยแว่นอผมมันแไป ทำให้มอไม่เห็น แ่ผมรับรู้ถึเสื้อที่เาเอามาุมให้ผม ผมรู้สึอบอุ่นใมานผม้อระับอเอาไว้และอบเาว่า
"ผม ผมไม่เป็นอะไร ะ อบุรับ"
#อี้ป๋อ
ผมไ้ยินพวมันพูทุำ และท่าทาแบบนั้นพวมันิไม่ีแน่นอน เ็นนั้น้อแย่แน่ผมิในใไม่นานพวมัน็ลาเ็นนั้นเ้าไปในึเรียนที่ไม่มีนเินผ่านไปมา ผมรีบวิ่ให้ทัน นใล้มาถึไ้ยินเสียเ็นั้นร้อให้่วย สัพั็ไ้ยินแ่เสียพวมันหัวเราะสะใ นผมเินเ้าไปพวมันยัไม่รู้เลย
"หยุพวนายะทำอะไร ปล่อยเาเียวนี้"
ผมพูออไปแบบนั้นพวมันึหยุารลวนลามเ็นนั้น และหันมาพูับผม
"เห้ย!!อย่ายุ่ไม่เี่ยวับมึ"
ผมอยาะพู่อนะ แ่เท้าผมมันไป่อนไานั้นผม่อยพวมันลไปอ ิในใว่าพวมึทำแบบนี้ไ้ไ พวั่ว พอผมัารพวมันเสร็
ผมเห็นเ็นนั้นำลันั่อัวเอร้อไห้
"นายเป็นอะไรมาไหม" ผมถามออไปแ่ผมเห็นเาสะุ้ยัไม่หายใ และสัเุเห็นเสื้อผ้าเาระุมาหม ผมเลยเอาเสื้อัวนอผมใส่ให้เา เาเยมอหน้าผมมันทำให้ผมสั้นไป
เาเป็นเ็ผู้ายที่น่ารัมารับ าลมโ มอผม้วยน้ำาที่ลอแบบนั้น
"ผะ ผม ไม่เป็นอะไร ะ อบุรับ"
เาอบผมแ่นั้นและอเสื้อที่ผมุมไว้ให้เาอย่าหวผมำลัะ่วยเาลุึ้น็ไ้ยินเสีย
"อี้ป๋อมาทำอะไรรนี้ เฮียหาแทั่วไปหม"
ใ่รับเฮียผมนี้แหละวิ่มาามเพราะผมมาเรียนพร้อมเฮียแ่ับรถนล่ะันมา ผมมอหน้าเฮียเหมือนเฮียะรู้ ้วยสภาพนรหน้าผมไม่้อบออะไร
"พาเาไปึ้นรถเถอะ" านั้นเฮียผมเินเ้ามาเพื่อะมา่วยพยุเ็นนี้ แ่ือเ็นั้นไม่ยอมให้ับ
เาเาะแนผมแน่นและร้อไห้หนัมา
ผมใแ่็บอเฮียว่า
"เียวผมพยุเอ เฮีย่วยเ็บอเาให้หน่อย"
เฮียผมไม่ไ้บ่นอะไร แ่่วยเ็บามที่ผมบอานั้นเอาอเ็นั้นมาใส่รถผม
"แไปส่เาเสร็โทรบอเฮีย้วยเ้าใไหม แไปนเียวไ้ใ่ไหม " ผมแ่พยัหน้าเท่านั้น
#สัมผัสแห่รั
อนนี้ยาวไปหน่อย ฝา้วยนะะ
ความคิดเห็น