คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Unit 9 : พ่อ แม่ และ ...ลูก ?
บทที่ 9 : พ่อ แม่ และ...ลูก
“งั้นฉันจะกลับไปเอาเสื้อผ้ามานะ” โกคุเดระว่า แต่ก่อนที่จะเดินออกไปนอกบ้านก็ชะงักแล้วมองไปที่ฮารุที่กำลังเตรียมตัวจะออกจากบ้านเหมือนกัน “...แล้วนี่เธอจะไปไหน ?”
“ไปทำอะไรนิดหน่อยน่ะค่ะ แปบเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว” หญิงสาวพูดก่อนจะเดินออกจากบ้าน แต่ชายหนุ่มกลับรั้งแขนเอาไว้ก่อน ร่างบางมองไปที่โกคุเดระอย่างงงเง็ง “...มีอะไรหรอคะ ?”
โกคุเดระมองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาหน่าย ๆ “จะไม่ล็อกประตูบ้านก่อนหรือไง ?”
“เห ? ฮารุไปไม่ถึง 10 นาทีหรอกค่ะ ไม่เป็นอะไรหรอก” ฮารุว่าก่อนจะพยายามแงะมือที่เหนียวเหมือนปลาหมึกของโกคุเดระออก
“...จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงเล่า !? สิบนาทีโจรมันก็ขึ้นบ้านได้นะยัยบ๊อง !”
“...ค่า ค่า แค่ล็อกก็จบใช่มั้ย ?” ฮารุว่าพลางถอนหายใจ ก่อนจะดันตัวโกคุเดระออกไปนอกบ้านแล้วไขกุญแจปิดล็อกประตู “แค่นี้ก็จบแล้วใช่มั้ยคะ ?” ฮารุพูด น้ำเสียงประชดประชัน
“อืม งั้นฉันไปก่อนล่ะนะ” โกคุเดระว่า ก่อนจะหันหลังแล้วเดินออกไป
ฮารุมองตามหลังโกคุเดระจนลับสายตา ก่อนจะเดินไปตามทางที่เธอไปบ่อยมาก จนแม้แต่ปิดตาเธอก็ยังคงสามารถเดินไปถูก แล้วฮัมเพลงอย่างมีความสุข
ชายหนุ่มสะพายกระเป๋าใบเล็ก ๆ ที่ใส่เพียงชุดเพียงไม่กี่ชุด แปรงสีฟัน และยาสีฟัน ส่วนของใช้อื่น ๆ เขาก็ค่อยขอยืมใช้ของยัยต๊องนั่นแล้วกัน
โกคุเดระเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของฮารุ ก่อนจะมองเข้าไปภายในบ้าน ...สงสัยจะกลับมาบ้านแล้วล่ะมั้ง ? เพราะว่าโทรทัศน์เปิดอยู่ แต่ไม่น่าเชื่อเลยแฮะว่ายัยบ้านั่นจะชอบดูการ์ตูนติงต๊องแบบนี้
...ก็ไม่เห็นจะแปลก ยังไงคนบ้าก็คงต้องดูของบ้า ๆ แบบนี้อยู่แล้วล่ะ
โกคุเดระเปิดประตูบ้านของฮารุออก ก่อนจะได้ยินเสียงฮารุ ซึ่งมันก็ไม่น่าจะแปลกใจอะไรถ้าไม่มีเสียงของใครสักคนตอบกลับมาด้วย ?
“...อ๊ะ !! ไม่ได้นะ เป็นเด็กดีสิคะ” ...ฮารุ
“ฮิฮ่าๆๆๆๆๆ คุณแรมโบ้จะเติมข้าวอีก” ...?
ทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงที่ตอบกลับมา และคำที่ใช้แทนตัวนั่น เขาก็รีบวิ่งตรงไปที่โต๊ะกินข้าวทันที “แก เจ้าวัวบ้า !!!” ก่อนจะตะปบหมับเข้าที่หัวทรงเอฟโฟร่แล้วยกร่างเล็ก ๆ ที่สวมชุดวัวขึ้นมา
แรมโบ้ดิ้นดุ๊กดิ๊ก “ปล่อยคุณแรมโบ้เดี๋ยวนี้นะ ! เจ้าบ้าเดระ !!”
“จะทำอะไรแรมโบ้จังน่ะคะ คุณโกคุเดระ ?” ฮารุว่าเอื้อมมือไปคว้าตัวแรมโบ้มากอด
“ฉันก็ไม่ได้อยากจะจับตัวเจ้านี่นาน ๆ หรอก เดี๋ยวเชื้อ ‘โง่’ มันจะมาติด” โกคุเดระพูด ยอมปล่อยตัวเจ้าวัวน้อยแต่โดยดี “...ว่าแต่ทำไมเจ้านี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ฮะ ? ยัยต๊อง” โกคุเดระถาม เหล่ตามองแรมโบ้อย่าง ...รังเกียจ
ฮารุหน้ามุ่ย “ทำไมล่ะคะ ? ปกติทุก ๆ วันอาทิตย์ฮารุก็จะขอยืมตัวแรมโบ้มานอนด้วยอยู่แล้วนี่ แล้วอีกอย่างนะคะ คุณสึนะก็อนุญาตแล้วด้วย” ...ก็แหง ใครเขาจะอยากได้เจ้าบ้านี่ไปอยู่ด้วยกันล่ะ ยกเว้นคนติ๊งต๊องไม่เต็มเต็งอย่างเธอเนี่ยแหละ ! โกคุเดระคิดในใจ
“...แล้วที่นอน ? ชุดเปลี่ยน ? อาบน้ำล่ะ ? เธอจะทำยังไง ?” โกคุเดระไม่ยอมแพ้ ...ไม่เขาไม่อยากอยู่บ้านหลังเดียวกันกับเจ้าวัวต๊องนี่นี่นา
“...ชุดก็เตรียมมาจากบ้านของคุณสึนะไงคะ ส่วนเวลานอนก็นอนที่ห้องของฮารุ แล้วฮารุก็จะเป็นคนอาบน้ำให้แรมโบ้จังเองด้วย ! มีปัญหาอะไรตรงไหนกันคะ” หญิงสาวเว้นช่วง แล้วหันไปพยักเพยิดกับแรมโบ้ “เราอยู่กันแบบแฮปปี้สุด ๆ ไปเลยเนอะแรมโบ้จัง ?”
“เคี้ยกๆๆ ใช่แล้ว ! คุณแรมโบ้เป็นเด็กดีสุด ๆ ไปเลย เนอะฮารุ ?” แรมโบ้ตอบ
“แกน่ะหุบปากไปเลยเจ้าวัวบ้าติ๊งต๊อง !!” โกคุเดระว่า ใช้สายตาเขม่นมอง
“เอาล่ะ ...ทีนี้ก็จบเรื่องแล้วใช่มั้ยคะ ?” ฮารุหันไปพูดกับโกคุเดระ “คุณโกคุเดระนอนห้องพักแขกแล้วกันนะคะ เดินตรงไปห้องที่สามทางขวามือ ...ส่วนแรมโบ้จัง เดี๋ยวฮารุตักข้าวให้แล้วกันนะคะ”
“เย้ ๆ คุณแรมโบ้จะกินคนเดียวให้หมดเล้ย !!” เด็กน้อยว่า ก่อนจะส่งจานไปให้ฮารุ
ชายหนุ่มหน้ามุ่ยมองไปที่ทั้งสองคนอย่างไม่พอใจ แต่จะท้วงก็ไม่ได้ เพราะไม่มีเหตุผลอะไรจะมาติงต่อ โกคุเดระเดินกระแทกเท้าสะพายกระเป๋าขึ้นไปชั้นบน ฮารุมองตามขึ้นไปอย่างขำ ๆ จนแรมโบ้ต้องเอ่ยถามขึ้นมา “หัวเราะอะไรน่ะ ฮารุ ?”
ฮารุยักไหล่ “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ อย่าใส่ใจเลย” ก่อนจะเดินไปเติมกับข้าวมาใส่จานให้เจ้าวัวน้อยที่แสนจะกินจุเพิ่ม
ก๊อก ๆๆ “คุณโกคุเดระ ...คุณโกคุเดระคะ” ฮารุเคาะประตูเรียก รอไปพักหนึ่งชายหนุ่มถึงเดินออกมาเปิดประตู “...อะไร ?” โกคุเดระเอ่ยถามเสียงห้วน
“อะ เอ่อ ช่วยอาบน้ำให้แรมโบ้จังหน่อยสิคะ” ฮารุว่าพลางยื่นเจ้าวัวน้อยที่กำลังพูดถึงไปข้างหน้าโกคุเดระ
โกคุเดระมองแบบแหย ๆ เล็กน้อย “ไม่เอาอะ...” ก่อนจะแง้มประตูปิด
ฮารุมองไปที่แรมโบ้ที่ตัวเองกำลังอุ้มอยู่ “เฮ้อ ...งั้นมาอาบน้ำพร้อมกับฮารุก็ได้นะคะแรมโบ้จัง จะได้เสร็จ ๆ ไปทีเดียวเลย” ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินออกไป
...แต่ทว่า
หมับ ! “ไม่เป็นไร เธอไปอาบน้ำเถอะ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันจะอาบน้ำให้เจ้านี่เอง” ชายหนุ่มพูดหน้าขึ้นสีแดงก่อนจะคว้าตัวแรมโบ้แล้ววิ่งลงไปอาบน้ำที่ห้องน้ำข้างล่าง
ฮารุมองอย่างงง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะยักไหล่ แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนของเธอ
“เป็นอะไรไปน่ะเจ้าบ้าเดระ ? หน้าแดงเป็นตูดลิงเลย ก๊าก ๆๆๆ” โกคุเดระมองไปที่เจ้าของหัวทรงเอฟโฟร่ก่อนจะรีบปิดประตูห้องน้ำเสียงดังปัง
...ก็แหง ! ทุกอย่างที่ยัยนั่นพูดออกมาเขาได้ยินอย่างชัดเจนทุก ๆ คำ
...แล้วเขาจะปล่อยให้ยัยต๊องนั่นอาบน้ำกับ ‘เจ้านี่’ ได้อย่างไร ?
ชายหนุ่มวางตัวแรมโบ้ไว้ที่อ่างล้างมือก่อนจะล้วงมือเข้าไปที่หัวอันฟูฟ่องของแรมโบ้ แล้วดึงบาซูก้าทศวรรษออกมา แล้ววางครอบหัวของแรมโบ้ ก่อนจะลั่นไกบาซูก้า แต่...
...ไม่เกิดอะไรขึ้นเลย
เจ้าวัวน้อยกำลังแคะขี้มูก “...กระสุนของบาซูก้าทศวรรษมันหมดน่ะ บอสยังไม่ส่งมาให้เพิ่มเลย”
ชายหนุ่มทำหน้าเนือยใส่เจ้าวัวน้อย เขาอุตส่าห์วางแผนเอาไว้ว่า จะใช้บาซูก้าทศวรรษกับเจ้าแรมโบ้เพื่อให้แรมโบ้หนุ่มมาแล้วอาบน้ำเอง ...แต่ว่าเดี๋ยวนะ ถึงจะอย่างนั้นมันก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าวัวบ้าตอนเป็นเด็กอยู่ดีนี่หว่า !?
...อันเป็นบทสรุปที่ว่า ‘เขา – ต้อง – อาบ – น้ำ – ให้ – มัน !!’
โกคุเดระมองเจ้าตัวเล็กที่ยืนแคะขี้มูกอยู่ ก่อนจะถอดชุดให้แรมโบ้แบบไม่กลัวว่าอีกฝ่ายที่เป็นเด็กจะรู้สึกเจ็บสักกะนิด “โอ๊ย ! คุณแรมโบ้เจ็บนะ” แรมโบ้พูดน้ำตาคลอ “ทำไมไม่ให้อาบน้ำกับฮารุนะ ? ฮารุใจดีแถมยังเบามือกับคุณแรมโบ้มากกว่าเจ้าบ้าปลาหมึกนี่เยอะเลย” เจ้าวัวน้อยบ่นอุบอิบ
ชายหนุ่มจ้องมองเด็กน้อยเขม็งก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นหน้าท้องอันแบนราบขาวเนียน ถอดกางเกงแล้วพันผ้าเช็ดตัวที่หยิบติดมือมาแทน เตรียมอาบน้ำไปพร้อม ๆ กับแรมโบ้ โกคุเดระหนีบแรมโบ้เอาไว้ข้างรักแร้ “ฝันไปเถอะเจ้าบ้า !!” แล้วโยนเจ้าวัวน้อยลงไปที่อ่างอาบน้ำ ก่อนจะเปิดน้ำใส่อ่างจนเกือบเต็ม
“...เอ้า ยื่นหัวมานี่ !!” ก่อนจะบีบยาสระผมยี่ห้ออะไรสักอย่างที่เขาไม่รู้จักแต่มีสีส้มใส่มือ แล้วขยี้ลงบนหัวของแรมโบ้เบา ๆ โดยมีลูกอม หมากฝรั่ง และอมยิ้มต่าง ๆ กระเด็นออกมาเต็มพื้นไปหมด “นี่แก ! ตอนนอนมดไม่ขึ้นหัวหรือไงวะ ?” ชายหนุ่มบ่นอย่างรำคาญเพราะน้ำตาลจากลูกอมเมื่อโดนน้ำแล้วละลายเลอะมือเขาจนเหนียวมือไปหมด
“ฮิ ฮ่าๆๆๆ เจ้าบ้าเดระอิจฉาหัวทรงเอฟโฟร่สุดจะเท่ของคุณแรมโบ้อะดิ” แรมโบ้หัวเราะจนน้ำมูกย้อย “ก็แหงมล่ะ หัวของเจ้าบ้าเดระทรงปลาหมึก เช้ยเชย ! ก๊ากๆๆ”
โกคุเดระมองเขม่นอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะแกล้งขยี้หัวเจ้าตัวเล็กแรง ๆ แล้วหัวเราะออกมาอย่างสะใจ “ก๊าก ฮ่า ๆๆๆ”
“...โอ๊ย !! คุณแรมโบ้เจ็บนะเจ้าบ้า !”
“...เจ้าวัวบ้า !! ฉันบอกว่าให้อยู่เฉย ๆ ไงวะ อยากยาสระผมเข้าตาหรือไง ?”
“ฮิคัก ๆๆ คุณแรมโบ้สุด cool สุดเจ๋ง !!”
ฮารุแอบหัวเราะยิ้ม ๆ กับการพาแรมโบ้ไปอาบน้ำของโกคุเดระ ที่เอาแต่กัดกันไปกัดกันมาอยู่แบบนี้ จนเธอแอบคิดไม่ได้ว่าทั้งสองคนทะเลาะกันแบบนี้ก็น่ารักดีไปอีกแบบเหมือนกัน
...สองคนนี้เหมือนพ่อกับลูกกันเลยแฮะ
...แล้วถ้าอย่างนั้นใครจะเป็นแม่กันล่ะ ?
...เธอหรือไง ?
หญิงส่ายหัวให้ความคิดประหลาด ๆ นั่น บอกตัวเองว่าไร้สาระ แต่ก็แอบรู้สึกดีอยู่หน่อย ๆ ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยแท้ ๆ
ฮารุเดินบิดตัวขึ้นไปข้างบนก่อนจะปิดประตูห้องนอนแล้วละทิ้งความคิดทั้งหมดวางไว้ที่หน้าประตู
...คิดไปได้ยังไงนะเรา ?
18.36 @ 17/08/54
I’M NEGATIVE (KANOKJAN.KA)
ตอนนี้ไรเตอร์กำลังคิดที่จะแต่งฟิค XS ค่ะ XD
แต่ยังไม่ได้เริ่มร่างแพลนเลย ไม่รู้จะออกมาเป็นยังไงเหมือนกัน
ขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็นนะคะ
และวันนี้เราจะมาตอบความคิดเห็นที่ผ่านมาที่อยู่ในระยะเวลาที่ลงตอนที่แล้วจนถึงตอนนี้ค่ะ
ตั้งแต่วันที่ 19 สิงหาคม
คุณ Nakano : ค่ะ นอนบ้านเดียวกัน 555555
ไป ๆ มา ๆ ชักจะอยากให้นอนห้องเดียวกันซะแล้วสิคะ XD (หื่นได้ใจมาก -_-)
ขอบคุณนะคะที่มาตอบเป็นความคิดเห็นแรกของทุกตอนทุกทีเลย
คุณ Bloody Wolf : ก็ต้องใช้คำให้มันกำกวมไงคะ -,.-
ความหมายแอบหื่นสักเล็กน้อย (?) แต่เราก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าสองคนนี้บริสุทธิ์ใจ ?
(ทั้ง ๆ ที่อยากจะให้มีแค่ไหนก็เถอะ -..-)
คุณ 10069 : รู้สึกชื่อคห.แกจะไม่ค่อยบ่งบอกเลยนะ (ถึงฉันจะชอบก็เหอะ -,.-) 555555
รู้สึกเรื่องนี้มันนอรมอลไม่ใช่วาย เพราะงั้นคราวหน้าแกต้องใช้ '5986' นะคะ ไอ้เพื่อนรัก
เคี้ยก ๆๆๆๆ -,.- (หัวเราะอุบาทถ์ชาติชั่วสุด ๆ -_-)
คุณ Pan 28167 : คิดไปเลยค่ะ (//me โดนร็อคเก็ทบอมบ์ )
ทนไปหน่อยแล้วกันนะคะ เพราะสักวันเดี๋ยวก็มีลูก XD
คุณ รักอาฆาต : แอบชอบชื่อของคห.นี้จังค่ะ 5555555
ดูเป็นรักที่ร้อนแรงและ SM ดีจัง (ตาเป็นรูปหัวใจ)
ขอยืมแนวนี้ไปแต่งฟิค XS หน่อยได้ไหมคะเนี่ย :P
ปล. ไอ้คุณคห.10069 มันเป็นเพื่อนโครตหนิทกับไรเตอร์เองค่ะ
เพราะฉะนั้นการตอบข้อความจึงดิบเถื่อนไปบ้างไม่เล็กก็น้อย
ครั้งหน้ามีอินเทอร์วิวไรเตอร์ค่ะ :)
ใครมีเฟสบุ๊คติดต่อได้ที่ : facebook.com/katisakchanon นะคะ :D
ความคิดเห็น