คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : เพียงสายตา
[เพียงสายตา]
...ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว
...ร่างบางที่ตอนนี้กำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียงอุ่นหนานุ่มของตัวเองเริ่มปรือตาขึ้นเพราะแสงแดดที่ส่องสาดเข้ามา ก่อนจะยันตัวขึ้นและบิดขี้เกียจช้า ๆ
‘คุณสึนะจะตื่นนอนหรือยังนะ ?’ ความคิดแรกเริ่มผุดขึ้นมาในหัวสมองเมื่อเปลือกตาลืมขึ้นเต็มที่ ก่อนจะยิ้มเศร้า ๆ และลุกขึ้นไปแปรงฟันช้า ๆ
เธอรู้ตัวอยู่แล้ว ว่าสายตาของเขาที่มองมาที่เธอมันไม่เคยมีคำว่า ‘เกินเลย’ โผล่ออกมาให้เห็นแม้แต่น้อย ...แต่ทำไมนะ สายตาที่มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นกลับเต็มไปด้วยคำว่า ‘รัก’ มาก ...มากมายอะไรขนาดนี้ ?
…เธอทั้งแสร้งยิ้ม แกล้งหัวเราะ ทั้งหมดก็เพื่อให้เขาไม่กังวลอะไร หรือเก็บไปคิดมาก
...เพราะเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเขารู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา แต่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ แต่ทุกครั้งสายตาที่เขามองมาที่เธอนั้น มันช่างเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและลำบากใจมากขนาดไหน
...เขาคงจะคิดว่าถ้าเป็นความสำพันธ์แบบเพื่อนแล้วเธอจะไม่เจ็บ ...แต่มันก็ไม่ใช่
...เขาจะรู้บ้างไหมนะ ?
...คุณสึนะ ถ้าไม่รู้สึกอะไรกับฮารุ อย่าแม้แต่จะเป็นเพื่อนกันเลยได้ไหม ?
…ฮารุเจ็บนะคะ
...เธอ
...ร่างบางที่ดูเข้มแข็ง แต่ภายในกลับมีความรู้สึกเสียใจและอ่อนแอจนน่าเหลือเชื่อ
...แสร้งหัวเราะ แกล้งยิ้ม ทั้งที่ภายในใจกลับเจ็บปวดมากมายแค่ไหน
...และเขาเองก็รู้ดี
...ว่าสายตาที่เธอมองไปที่รุ่นที่สิบนั้นมันช่างดูเจ็บปวดเต็มไปด้วยความรักและคราบน้ำตา และสายตานั้นมันทิ่มแทงพุ่งตรงไปที่หัวใจของเขามากแค่ไหน
...ส่วนตัวเขามันก็แค่คนคนหนึ่งที่คอยพูดจิกกัดเธอ เพื่อให้หัวใจที่เปล่าเปลี่ยวของเธอนั้นหายเจ็บช้ำเพียงสักเศษเสี้ยวของหนึ่งวินาที
...บางทีเขาก็เคยคิดว่าคนคนนั้นที่เธอรักนั้นจะเป็นเขาบ้างได้ไหม
...แต่สายตาของเธอก็ตอบคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจของเขาได้เป็นอย่างดี
...ว่าทั้งหมดทั้งหัวใจของร่างบางนั้นเป็นของบอสของเขาโดยสมบูรณ์แบบแล้ว
“ฮารุ ...เป็นฉันไม่ได้เลยหรือไงนะ?”
...และคำถามนี้ก็ยังคงลอยวนเวียนอยู่ภายในหัวใจของเขาเสมอมา
18.55 @ 12/07/54
I’M NEGATIVE (KANOKJAN.KA)
ความคิดเห็น