ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 เจออินโนเซนต์แล้ว แต่...
หลังจากที่ลงเรือมานั้น พวกเราก็ตามหาอินโนเซนต์...และได้ข้อมูลเพิ่มมาว่า เกิดเรื่องประหลาด
มีคนตายติดกันทุกวันที่เมืองฟลอเรนเขาว่ากันว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ที่เมืองนั่น ซึี่่่่่งฉันแน่ใจว่ามันต้องเป็นอาคูม่าแน่ๆ
พวกเราเลยไปตรวจสอบที่นั่นแต่พบว่าเมืองนั้นไม่มีใครอยู่เลย มีอยู่แค่บ้านไม่กี่หลังเข้าไปถามแต่ล่ะบ้านตอบมาไม่เหมือนกัน
"ไม่มีใครอยู่เลย!!" ราวี่พูดหลังจากที่พวกเราไปเดินหาคนจนทั่วเมือง อืม...แล้วจะไปหาอินโนเซนต์ได้ที่ไหนเนี่ย
"งั้นเราก็ต้องไปรายงานคุณโคมุอิแล้วว่าที่นี้ไม่มีอินโนเซนต์ที่ว่าอยู่เลย" พี่ีอเลนพูดแล้วพวกเราก็เดินออกไปนอกเมือง
ก็เห็นคนมามุงอะไรกันก็ไม่รู้หน้าเมือง พวกเราจึงเข้าไปดู
"เกิดอะไรขึ้นค่ะ" พี่รินารีี่่ถามพวกคนที่มามุงดูอยู่ เป็นภาษาอิตาลี
"อ๋อตรงนี้มีการแสดงหมาพูดได้"เขาตอบเป็นภาษาอิตาลี(อันนี้ให้นึกเอาเอง - -)
"ไม่จริงหรอกหมาที่ไหนพูดได้" โครวี่พูด และนั้นเป็นคำที่ฉันอยากจะพูดมากเลย
"ก็ไม่รู้สิครับ ลองดูหน่อยก็ไม่เสียหายนี่ครับ"พี่อเลนพูด จากนั้นเราก็แหวกเข้าไปด้านใน
"เอาล่ะครับ คราวนี้เราจะมาชมสุนัขพูดได้ กันครับ" คนที่มาอยู่กลางวงพูดภาษาอังกฤษได้ฉันเลยฟังรู้เรื่อง
จากนั้นก็มีสุนัขตัวหนึ่งเดินออกมานั่งตรงกลางวงแล้วเห่าหอนเป็นเพลง อ้าว...แล้วไหนล่ะที่พูดได้
"ขอบคุณที่มาชมคร้าบ...โฮ่ง" หมา...หมา พูดได้ ทำถึงกับให้ทุกคนค้างทุกคนเบียดกันจะเข้าไปหาหมาตัวนั้นแล้วพวกเราก็ปลีกตัวออกมา
"ทำไมหมาตัวนั้นพูดได้" พี่รินารี่พูด ฉันก็สงสัยเหมื่อนกันนั่นแหละ
"หรือหมาตัวนั้นจะมีอินโนเซนต์ก็ได้ครับ" พี่อเลนพูดแล้วฉันก็เริ่มสังหรณ์ใจขึ้นมา
"อาจจะใช่ก็ได้น่ะค่ะ มีหมาที่ไหนพูดได้กันล่ะค่ะ" ฉันออกความคิดเห็นแล้วทุกคนก็หันมามองที่ฉัน
"ฉันนึกว่าเธอจะเป็นอะไรไปแล้วซะอีก" พี่ราวี่พูด อ้าว...ทำไมเป็นงั้น แช่งกันได้
"เราเห็นเธอเงียบตั้งแต่มาถึงอิตาลีแล้วก็เลยสงสัย" นั่นสิเราไม่พูดกับใครมาตั้งแต่ลงเรือแล้ว นี่
ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่มาอยู่ในศาสนจักร ถ้าฉันไปอยู่กับพวกโนอาร์ล่ะ ฉันไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ฉันอยากให้ทุกอย่างเป็นปกติเหมือนเดิม
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ" ฉันทำเป็นยิ้มแย้มแต่ในใจฉันยิ้มไม่ออกเลย ทำไมทุกคนถึงได้ยิ้มแย้มขนาดนี้ ทั้งที่ศาสนจักรอีก
"กรี๊ดดดด!!! สัตว์ประหลาด" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากในกลุ่มคนที่มามุงดูหมาพูดได้ร้องขึ้นมา อาคูม่าแน่ๆเลย
"แพร่อำนาจ!!" พี่อเลนกระโดดเข้าไป หาอาคูม่า ฉันต้องช่วยมั้ง
"แพร่อำนาจ!!" ฉันพูดใส่ไมค์เบาๆ 'ข้อให้อาคูม่าตนนี้จงหายไป'
'ทำอย่างงั้นไม่ได้ ฉันไม่สามารถสั่งให้ใครตายได้' หือ...แล้วงี้ฉันจะสู้ไงอ่ะ ไม่ได้การถ้าเกิดเป็นตัวถ่วงของทุกๆคนมันไม่ถูก
ฉันเลยรีบวิ่งไปซ่อนก่อน แต่พอฉันหันกลับไปก็เห็นพี่อเลนที่กำลังสู้กับอาคูม่าอยู่กำลังถูกโจมตีและบาดเจ็บมาก
...แต่ฉันช่วยอะไรพวกพี่เขาไม่ได้เลย ฉันพูดใส่ไมค์เบาๆ 'ขอให้....'
ตู้ม!!!
นั่นมันหมาป่าขนาดยักษ์กระโดดมาจัดการกับอาคูม่า ทำให้ทุกคนรอดมาได้ หมานี่มัน หรือว่าหมาพูดได้ตัวนั่น มันไม่น่าใช่นี่มันตัวเล็กกว่านี้เยอะ
แล้วมันอะไรกัน...
มีคนตายติดกันทุกวันที่เมืองฟลอเรนเขาว่ากันว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ที่เมืองนั่น ซึี่่่่่งฉันแน่ใจว่ามันต้องเป็นอาคูม่าแน่ๆ
พวกเราเลยไปตรวจสอบที่นั่นแต่พบว่าเมืองนั้นไม่มีใครอยู่เลย มีอยู่แค่บ้านไม่กี่หลังเข้าไปถามแต่ล่ะบ้านตอบมาไม่เหมือนกัน
"ไม่มีใครอยู่เลย!!" ราวี่พูดหลังจากที่พวกเราไปเดินหาคนจนทั่วเมือง อืม...แล้วจะไปหาอินโนเซนต์ได้ที่ไหนเนี่ย
"งั้นเราก็ต้องไปรายงานคุณโคมุอิแล้วว่าที่นี้ไม่มีอินโนเซนต์ที่ว่าอยู่เลย" พี่ีอเลนพูดแล้วพวกเราก็เดินออกไปนอกเมือง
ก็เห็นคนมามุงอะไรกันก็ไม่รู้หน้าเมือง พวกเราจึงเข้าไปดู
"เกิดอะไรขึ้นค่ะ" พี่รินารีี่่ถามพวกคนที่มามุงดูอยู่ เป็นภาษาอิตาลี
"อ๋อตรงนี้มีการแสดงหมาพูดได้"เขาตอบเป็นภาษาอิตาลี(อันนี้ให้นึกเอาเอง - -)
"ไม่จริงหรอกหมาที่ไหนพูดได้" โครวี่พูด และนั้นเป็นคำที่ฉันอยากจะพูดมากเลย
"ก็ไม่รู้สิครับ ลองดูหน่อยก็ไม่เสียหายนี่ครับ"พี่อเลนพูด จากนั้นเราก็แหวกเข้าไปด้านใน
"เอาล่ะครับ คราวนี้เราจะมาชมสุนัขพูดได้ กันครับ" คนที่มาอยู่กลางวงพูดภาษาอังกฤษได้ฉันเลยฟังรู้เรื่อง
จากนั้นก็มีสุนัขตัวหนึ่งเดินออกมานั่งตรงกลางวงแล้วเห่าหอนเป็นเพลง อ้าว...แล้วไหนล่ะที่พูดได้
"ขอบคุณที่มาชมคร้าบ...โฮ่ง" หมา...หมา พูดได้ ทำถึงกับให้ทุกคนค้างทุกคนเบียดกันจะเข้าไปหาหมาตัวนั้นแล้วพวกเราก็ปลีกตัวออกมา
"ทำไมหมาตัวนั้นพูดได้" พี่รินารี่พูด ฉันก็สงสัยเหมื่อนกันนั่นแหละ
"หรือหมาตัวนั้นจะมีอินโนเซนต์ก็ได้ครับ" พี่อเลนพูดแล้วฉันก็เริ่มสังหรณ์ใจขึ้นมา
"อาจจะใช่ก็ได้น่ะค่ะ มีหมาที่ไหนพูดได้กันล่ะค่ะ" ฉันออกความคิดเห็นแล้วทุกคนก็หันมามองที่ฉัน
"ฉันนึกว่าเธอจะเป็นอะไรไปแล้วซะอีก" พี่ราวี่พูด อ้าว...ทำไมเป็นงั้น แช่งกันได้
"เราเห็นเธอเงียบตั้งแต่มาถึงอิตาลีแล้วก็เลยสงสัย" นั่นสิเราไม่พูดกับใครมาตั้งแต่ลงเรือแล้ว นี่
ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่มาอยู่ในศาสนจักร ถ้าฉันไปอยู่กับพวกโนอาร์ล่ะ ฉันไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ฉันอยากให้ทุกอย่างเป็นปกติเหมือนเดิม
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ" ฉันทำเป็นยิ้มแย้มแต่ในใจฉันยิ้มไม่ออกเลย ทำไมทุกคนถึงได้ยิ้มแย้มขนาดนี้ ทั้งที่ศาสนจักรอีก
"กรี๊ดดดด!!! สัตว์ประหลาด" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากในกลุ่มคนที่มามุงดูหมาพูดได้ร้องขึ้นมา อาคูม่าแน่ๆเลย
"แพร่อำนาจ!!" พี่อเลนกระโดดเข้าไป หาอาคูม่า ฉันต้องช่วยมั้ง
"แพร่อำนาจ!!" ฉันพูดใส่ไมค์เบาๆ 'ข้อให้อาคูม่าตนนี้จงหายไป'
'ทำอย่างงั้นไม่ได้ ฉันไม่สามารถสั่งให้ใครตายได้' หือ...แล้วงี้ฉันจะสู้ไงอ่ะ ไม่ได้การถ้าเกิดเป็นตัวถ่วงของทุกๆคนมันไม่ถูก
ฉันเลยรีบวิ่งไปซ่อนก่อน แต่พอฉันหันกลับไปก็เห็นพี่อเลนที่กำลังสู้กับอาคูม่าอยู่กำลังถูกโจมตีและบาดเจ็บมาก
...แต่ฉันช่วยอะไรพวกพี่เขาไม่ได้เลย ฉันพูดใส่ไมค์เบาๆ 'ขอให้....'
ตู้ม!!!
นั่นมันหมาป่าขนาดยักษ์กระโดดมาจัดการกับอาคูม่า ทำให้ทุกคนรอดมาได้ หมานี่มัน หรือว่าหมาพูดได้ตัวนั่น มันไม่น่าใช่นี่มันตัวเล็กกว่านี้เยอะ
แล้วมันอะไรกัน...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น