ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2 ถึงคราวต้องแยกกัน
"ฉันจะพาไปโรงพยาบาลน่ะ!!" เสียงของเด็กน้อยที่กำลังพยุงตัวเด็กสาวขึ้นโดยไม่ห่วงตัวเองที่บาดเจ็บ
"ไม่เป็นไร...ไม่ต้องหรอก..." เด็กสาวพูดอ่อนแรง เพียงเพราะเงินไม่พอในการจายค่าคอนโดฯ
"ได้ไงล่ะ เธอยังไม่ทิ้งฉันเลย..." เด็กน้อยพยุงจนไปถึงโรงพยาบาล เกือบกิโล
"เป็นอะไรไปเหรอ!!" เสียงของยามที่อยู่หน้าโรงพยาบาลรีบวิ่งมาดูและอุ้มเด็กสาวไปหาหมอเด็กน้อยตามมาด้วย
เธอนั่งรอเด็กสาวอยู่ หน้าห้องเธองึมงำเบาๆ
"เราเพิ่งเจอกันไม่ใช่เหรอ " เด็กน้อยก้มหน้าลง และเห็นน้ำตาหยดลงบนมือที่กุมแน่น
"ทำไมฉันต้องเสียใจด้วยล่ะ" เด็กน้อยพูดก่อนเอามือมาปาดน้ำตา คุณหมอเดินออกมาพร้อมกับเด็กสาว
"เอ่อคือนี้เป็นแต่แผลธรรมดาๆ ก็ให้ยาไปทานน่ะ" คุณหมอและเดินกลับไปในห้อง
"เธอแปลกไปน่ะ" เด็กน้อยถามเด็กสาว ที่สีหน้านิ่งเฉยไม่ยิ้มแย้ม เด็กน้อยจึง จับที่หน้าผากที่มีผ้าพันแผลพันอยู่
"โอ้ย!!" เด็กสาวเอามือมาบังที่แผล
"ขะ...ขอโทษ" เด็กน้อยเอามือออก แต่เด็กสาวกลับไม่ตอบอะไรเลย
และทั้งคู่ ก็ไปรอรับยา เมื่อได้ยามาทั้งคู่ก็กลับไปที่คอนโดฯ
แต่ก็พบว่า...
"กะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย" เด็กน้อยพูดเสียงดัง เพราะเห็นคอนโดฯถูกพังไปเกือบครึ่ง โดยอาคูม่า
"นั่นไงอินโนเซนต์ " อาคูม่าพูด ขึ้น เด็กน้อยตกใจมากจนไม่รู้ว่าจะต้องหนี แต่จู่ก็มีคนมาช่วย
"แกรมครับช่วยที" เสียงของเด็กผมขาวพูด และเด็กน้อยอีกคนหนึ่งก็พาเด็กๆทั้ง2 ไปส่อนไว้
"ขอบาเรียทีสิเฮเรส" เด็กที่มาช่วยพูดใส่ไมค์
"กะเกิดอะไรขึ้นค่ะ" เสียงของเด็กน้อยเอ่ยถามขึ้นแต่เด็กสาวกลับไม่มีการพูดคุยอะไรเลย ซ้ำยังไม่กลัวอีกด้วย
เด็กที่มาช่วยก็เล่าให้ฟัง หมดทุกอย่าง
"อย่างงี้นี่เอง" จู่เด็กสาวก็ พูดขึ้น และดึงผ้าพันแผลออก และยิ้ม เธอหันหน้าไปหาเด็กที่มาช่วย
"กรี๊ด!!" เสียงของเด็กที่มาช่วยร้องดังพร้อมกับ เอามือกุมที่หัว ทำให้คนที่มากับเธออีก4คนหันมามองอย่างตกใจ
"เฮ..เรส!! ชะ...ช่วยที" เด็กที่มาช่วยพูดด้วยความเจ็บปวดแล้ว ค่อยหอบแฮกๆ...
"พี่อเลนค่ะนี่โนอาร์!!!" เด็กที่มาช่วยชี้ไปที่เด็กสาว บอกกับเด็กผมขาวและขว้าตัวเด็กน้อยมา จากบาเรีย
ก่อนที่เด็กสาวจะกระโดดไปหา อาคูม่า และอาคูม่าก็พาเด็กสาวไป
"หยุดน่ะ ... ฮึก" เด็กน้อย ห้ามเด็กสาว และร้องให้...
"ทำไมถึงต้องเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นด้วย !!!!" เด็กน้อยพูดพร้อม เอามือทุบที่พื้นแล้วร้องให้
"ไปกันเถอะไปที่ศาสนจักรกันดีกว่า" หญิงสาวใส่รองเท้าบูธ พูดขึ้นและเดินนำหน้าไป
แต่เด็กน้อยกลับเดินกอดอกแล้วก้มหน้า ตลอด จนไปถึง ที่ศาสนจักรก็ไม่พูดอะไรเลย
"นี่ ไม่สบายเหรอ" เด็กสาว ที่มีไมค์ ถามและจับไปที่หน้าผากของเด็กน้อย
"คุณไม่เข้าใจหรอก!!" เด็กสาวที่มีไมค์ทำหน้าบึ้ง ก่อนเดินออกจากห้องไป
เด็กน้อยขึ้นไปนั่ง บนเตียง และ พูดกับสร้อยคอที่ติดมือมาตอนที่พยุงตัวเด็กสาวไปโรงพยาบาล
"ฉันจะรอเพื่อให้ได้เป็นเพื่อนกับเธออีกน่ะยากะ" ....
"ไม่เป็นไร...ไม่ต้องหรอก..." เด็กสาวพูดอ่อนแรง เพียงเพราะเงินไม่พอในการจายค่าคอนโดฯ
"ได้ไงล่ะ เธอยังไม่ทิ้งฉันเลย..." เด็กน้อยพยุงจนไปถึงโรงพยาบาล เกือบกิโล
"เป็นอะไรไปเหรอ!!" เสียงของยามที่อยู่หน้าโรงพยาบาลรีบวิ่งมาดูและอุ้มเด็กสาวไปหาหมอเด็กน้อยตามมาด้วย
เธอนั่งรอเด็กสาวอยู่ หน้าห้องเธองึมงำเบาๆ
"เราเพิ่งเจอกันไม่ใช่เหรอ " เด็กน้อยก้มหน้าลง และเห็นน้ำตาหยดลงบนมือที่กุมแน่น
"ทำไมฉันต้องเสียใจด้วยล่ะ" เด็กน้อยพูดก่อนเอามือมาปาดน้ำตา คุณหมอเดินออกมาพร้อมกับเด็กสาว
"เอ่อคือนี้เป็นแต่แผลธรรมดาๆ ก็ให้ยาไปทานน่ะ" คุณหมอและเดินกลับไปในห้อง
"เธอแปลกไปน่ะ" เด็กน้อยถามเด็กสาว ที่สีหน้านิ่งเฉยไม่ยิ้มแย้ม เด็กน้อยจึง จับที่หน้าผากที่มีผ้าพันแผลพันอยู่
"โอ้ย!!" เด็กสาวเอามือมาบังที่แผล
"ขะ...ขอโทษ" เด็กน้อยเอามือออก แต่เด็กสาวกลับไม่ตอบอะไรเลย
และทั้งคู่ ก็ไปรอรับยา เมื่อได้ยามาทั้งคู่ก็กลับไปที่คอนโดฯ
แต่ก็พบว่า...
"กะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย" เด็กน้อยพูดเสียงดัง เพราะเห็นคอนโดฯถูกพังไปเกือบครึ่ง โดยอาคูม่า
"นั่นไงอินโนเซนต์ " อาคูม่าพูด ขึ้น เด็กน้อยตกใจมากจนไม่รู้ว่าจะต้องหนี แต่จู่ก็มีคนมาช่วย
"แกรมครับช่วยที" เสียงของเด็กผมขาวพูด และเด็กน้อยอีกคนหนึ่งก็พาเด็กๆทั้ง2 ไปส่อนไว้
"ขอบาเรียทีสิเฮเรส" เด็กที่มาช่วยพูดใส่ไมค์
"กะเกิดอะไรขึ้นค่ะ" เสียงของเด็กน้อยเอ่ยถามขึ้นแต่เด็กสาวกลับไม่มีการพูดคุยอะไรเลย ซ้ำยังไม่กลัวอีกด้วย
เด็กที่มาช่วยก็เล่าให้ฟัง หมดทุกอย่าง
"อย่างงี้นี่เอง" จู่เด็กสาวก็ พูดขึ้น และดึงผ้าพันแผลออก และยิ้ม เธอหันหน้าไปหาเด็กที่มาช่วย
"กรี๊ด!!" เสียงของเด็กที่มาช่วยร้องดังพร้อมกับ เอามือกุมที่หัว ทำให้คนที่มากับเธออีก4คนหันมามองอย่างตกใจ
"เฮ..เรส!! ชะ...ช่วยที" เด็กที่มาช่วยพูดด้วยความเจ็บปวดแล้ว ค่อยหอบแฮกๆ...
"พี่อเลนค่ะนี่โนอาร์!!!" เด็กที่มาช่วยชี้ไปที่เด็กสาว บอกกับเด็กผมขาวและขว้าตัวเด็กน้อยมา จากบาเรีย
ก่อนที่เด็กสาวจะกระโดดไปหา อาคูม่า และอาคูม่าก็พาเด็กสาวไป
"หยุดน่ะ ... ฮึก" เด็กน้อย ห้ามเด็กสาว และร้องให้...
"ทำไมถึงต้องเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นด้วย !!!!" เด็กน้อยพูดพร้อม เอามือทุบที่พื้นแล้วร้องให้
"ไปกันเถอะไปที่ศาสนจักรกันดีกว่า" หญิงสาวใส่รองเท้าบูธ พูดขึ้นและเดินนำหน้าไป
แต่เด็กน้อยกลับเดินกอดอกแล้วก้มหน้า ตลอด จนไปถึง ที่ศาสนจักรก็ไม่พูดอะไรเลย
"นี่ ไม่สบายเหรอ" เด็กสาว ที่มีไมค์ ถามและจับไปที่หน้าผากของเด็กน้อย
"คุณไม่เข้าใจหรอก!!" เด็กสาวที่มีไมค์ทำหน้าบึ้ง ก่อนเดินออกจากห้องไป
เด็กน้อยขึ้นไปนั่ง บนเตียง และ พูดกับสร้อยคอที่ติดมือมาตอนที่พยุงตัวเด็กสาวไปโรงพยาบาล
"ฉันจะรอเพื่อให้ได้เป็นเพื่อนกับเธออีกน่ะยากะ" ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น