ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DARK CHATTED 2 : FEAR MAIL

    ลำดับตอนที่ #2 : FILE 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 207
      0
      31 พ.ค. 54


    ณ.เช้าวันต่อมา ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ซึ่งเป็นวันรับน้องใหม่ของแต่ละคณะ

    "เอาหละๆน้องๆที่รู้ตัวว่าอยู่คณะบริหารนะครับมารวมตัวกันที่นี้เลย"

    เสียงของเบย์ประกาศเสียงดังฟังชัดผ่านโทรโข่งที่อยู่ในมือในขณะที่นักศึกษาปี1ต่างก็ทยอยมารวมตัวกันเกือบจะครบแล้ว

    เหลือก็แต่ดิวกับต่อที่ยังไม่มา

    "โธ่เอ๊ยฉันอุตสาเตือนแกแล้วนะว่าวันนี้วันรับน้องต้องมาแต่เช้าแต่แกก็ยังมาสายอีก"

    ดิวพูดบ่นกับเพื่อนของตนในขณะที่กำลังเดินเข้ารั้วมหาวิทยาลัยมา

    "โทษฉันได้ไงวะก็รถมันติดนี้หว่าทำไงได้...แกนั้นหละรู้ว่าฉันสายแล้วไมไม่ขับรถมารับหละ"

    ต่อบ่นสวนคืนทำให้บอมยืนอยู่ข้างๆเบย์ตะโกนบอกดังลั้นทันทีที่เห็นทั้ง2เดินเอื่อยๆเข้ามา

    "เอาน้อง2คนนั้นอะครับจะเดินเฉื่อยไปถึงไหนเพื่อนเขารออยู่เห็นไหมเนี้ย"

    ทำให้ทั้ง2เห็นถึงกับอายนิดๆเมื่อเห็นสายตานับ10กำลังมองมาที่พวกเขาจึงรีบวิ่งมาเข้ากลุ่มอย่างเร็ว

    "คงจะมากันครบแล้วนะครับสำหรับนักศึกษาใหม่คณะบริหารทุกคนงั้นลำดับต่อไปพี่จะแน่ะนำ.............ติ๊ดๆ....ติ๊ดๆ"

    ยังไม่ทันทีเบย์จะพูดจบก็มีเสียงของข้อความโทรศัพท์ของใครบางคนดังขึ้นทำให้ตัวเขาไม่พอใจและเสียงนั้น

    ก็ไม่ใช่ของใครที่ไหนเป็นของต่อนั้นเองเขารีบควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพร้อมกับกดปิดมันทันที

    "หวังว่าจะไม่มีเสียงข้อความใครส่งถึงใครอีกนะครับเราจะได้เริ่มพิธีอย่างเป็นทางการซะที"

    เบย์พูดประชดถึงต่อก่อนที่จะพูดเข้าเรื่อง.....................และพิธีรับน้องใหม่ก็ดำเนินไปด้วยความสนุกสนานตามประสาจนมาถึง

    ช่วงเย็น

    "เฮ้ยต่อกลับกันดีกว่าวะฉันอยากจะรีบกลับไปอาบน้ำเต็มทนแล้ว.........ทนสภาพนี้ไม่ไหววะจะอ้วก"

    ดิวเดินมาบ่นกับเพื่อนพลางมองสารรูปตัวเองที่เปรอะเลอะเทอะด้วยแป้งและสีผสมอาหารต่างๆพลางทำหน้าตาเหวอ

    "เฮ้ย.......แกส่งข้อความอะไรมาแกล้งฉันอีกหรือป่าวเนี้ย........เมื่อกี้อะ"

    ต่อถามด้วยความสงสัยเมื่อเข้าเปิดเมลที่ส่งมาเมื่อช่วงเช้าแล้วมันเป็นฟอเวิดเมลแบบเดียวกับที่ได้รับเมื่อวาน

    "ป่าวนี้เวลาแบบนั้นใครจะส่งให้ฟะก็ยืนอยู่ข้างๆกัน"

    ดิวพูดอ้างทำให้ต่อต้องลองเปิดมันดูก็พบว่าเมลที่ส่งนั้นเป็นMMSแบบเคลื่อนไหว

    "โอ้โหส่งแบบMMSซะด้วยลงทุนวะไหนๆส่งไรมา"

    ดิวพูดแกมหัวเราะก่อนจะนั้งลงข้างๆต่อและชะเง้อดูแต่แล้วเมลนั้นก็ทำให้ทั้ง2ถึงกับอึ้งไปตามๆกันเมื่อสิ่งที่เขาเห็นนั้น

    เหมือนกับรูปพิธีรับน้องของที่ไหนซักแห่งและมีเงาของผู้หญิงค่อยๆเคลื่อนตัวมาใกล้ๆและใช่เชือกคล้องคอคนที่นั้งล้อม

    รอบที่ละคนๆจนครบเป็นวงกลมและฉากก็ตัดมาที่รูปของเพื่อนที่ถูกเชือกคล้องเมื่อครู่แขวนอยู่บนขื่อขนาดใหญ่และซักพัก

    ก็มีคำว่า GAME OVER AGAIN ตัวสีแดงแปร๊ดขึ้นมาที่กลางจอและทั้ง2ก็ต้องผวาแทบตกเก้าอี้เมื่อร่างของผู้หญิงคนนั้น

    เหมือนกำลังจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาอาฆาตและพุ่งพรวดมาที่หน้าจอจนต่อได้สติรีบกดปุ่มDELETEอย่างรวดเร็ว

    "..............................."

    ทั้ง2ต่างฝ่ายต่างเงียบอึ้งกับเหตุการที่เห็นไม่มีคำพูดอะไรนานกว่า1นาทีนอกจากเหงื่อไคลที่ไหลย้อยบนใบหน้ามาถึงลำตัว

    สิ่งที่พวกเขาเห็นมันแค่ฟอเวิดเมลแกล้งกันสนุกๆหรือว่ามันเป็นของจริงกันแน่












    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×