คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : MAFIA JUNIOR 2 CHAPTER 1/19
"2ปีก่อนที่ฟุโด้จะได้รับการปลดปล่อยอย่างอิสสระมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง..........ฉันจะยอมเล่าให้แกฟังก็ได้"
จิโรมารุนิ่งไปซักพักก่อนจะยอมเปิดปากเล่าเรื่องก่อนหน้านั้นของฟุโด้ให้ฟัง
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อก่อนนั้นฉันยังเป็นแค่รุ่นน้องที่วันๆได้แต่เดินตามหลังหัวหน้าลุยทะเลาะวิวาทไปเรื่อยเปื่อยจนคิดว่าไม่มีใครสามารถเอาชนะพวกเรา
ได้อีกแล้ว..............และแล้ววันหนึ่งฉันก็ได้รับข่าวร้ายของเพื่อนฉันที่กำลังถูกโรงเรียนคู่อริดักรุมทำร้ายด้วยความเลือดร้อนฉันจึงต้องรีบ
ไปช่วยมันและในเวลานั้นเองฉันก็ได้พบกับฟุโด้ที่ตอนนั้นมันถูกเรียกว่าราชาแห่งความตายของฟุกุโอคุ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ระราชาแห่งความตายหรือครับ"
มากูระทวนชื่อด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักพลางกลืนน้ำลายดังเฮือกใหญ่
"ใช้........ราชาแห่งฟุกุโอคุไม่มีใครในเขตๆนั้นไม่รู้จักความน่ากลัวของมันแล้วมันนี้หละที่เป็นคนสอนให้ฉันรู้ถึงความน่ากลัว"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันเห็นกับตาว่าพวกของมันกำลังรุมกระทืบเพื่อนของเพื่อนฉันโดยมีมันยืนมองพลางแสยะยิ้มสะใจที่เห็นคนอื่นโดยทำร้ายมันทำให้ฉัน
โมโหมากและหลุดปากท้าดวลตัวต่อตัวกับมันโดยที่ไม่รู้อะไรเลยซักนิด
"เฮ้ยจิโรมารุแกพูดอะไรออกมาว่ะรู้ตัวหรือเปล่าเนี้ย.............นั้นมันฟุโด้น่ะเว้ย"
เพื่อนของฉันที่แทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าฉันจะกล้าพูดออกมา
"ฟุโด้แล้วไงว่ะ............มาหยามกันแบบนี้ยอมไม่ได้เว้ย"
ฉันที่ตอนนั้นโมโหสุดขีดตะโกนกร้าวเสียงดังจนพวกของมันบางคนวิ่งมากระชากคอเสื้อจะเอาเรื่องฉัน
"เฮ้ยไอ้หนูเมื่อกี้แกว่าไงนะคิดหรอว่าระดับอย่างแกท่านฟุโด้จะลดตัวลงไปสู้ด้วยนะห๊ะ"
มันตะโกนใส่หน้าฉันแต่ว่า..........................
"หึหึหึเมื่อกี้แกว่าไงน่ะ............คิดจะดวลกับฉันงั้นเรอะ"
ฟุโด้ที่เดินมาจากด้านหลังพวกของมันเองถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
"อย่างเจ้านี้ไม่ต้องให้มือของท่านฟุโด้ต้องแปดเปื้อนหรอกครับให้ผมเล่นกับมันเองดีกว่า"
1ในจำนวนนั้นพูดพลางหักมือดังกร๊อบแกร๊บโดยที่ไม่รู้ว่าถูกฟุโด้จ้องมองด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม
"ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม.........................อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
เสียงชกใส่ดังลั้นพร้อมกับเสียงร้องอันเจ็บปวดของชายคนดังกล่าวลอยไปตามแรงหมัดและกระเด็นออกไปไกลจนสลบเหมือด
ภาพนั้นทำให้ฉันอดตะลึงไม่ได้ไม่คาดฝันว่าเจ้านั้นขนาดเเป็นรุ่นน้องเรียนที่เดียวกันมันยังทำกันได้ขนาดนี้รวมถึงรุ่นน้องของมันที่
มองอย่างคาดไม่ถึงเช่นกันจะต่างไปก็แต่เพื่อนของมันที่มองดูอย่างชินชาเสียแล้ว
"ฉันกำลังคุยกับไอ้นี้อยู่ใครใช้ให้แกเห่าแทรกขึ้นมาว่ะ"
ฟุโด้พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพลางจิ๊กสายตามองไปที่รุ่นน้องคนนั้นก่อนที่จะหันมามองที่ฉันแล้เดินก้าวเข้ามาประชิดตัว
"ตัวเกะกะหมดแล้ว..............เมื่อกี้แกว่าจะทำอะไรฉันน่ะลองพูดอีกที่ซิ"
ฟุโด้ทวนคำถามด้วยสีหน้าและแววตาที่ดุร้ายมันทำให้ฉันตัวสั่นแล้วเริ่มกลัวเป็นครั้งแรกจะปริปากพูดไม่ออก
"ตู้มมมมมมมมมมมมมม.........................อั๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไรฟุโดคนนั้นก็แทงเข่าใส่ที่ท้องของฉันเต็มแรงจนตัวงอและสั่นเทิ้มแล้วมันก็ถามคำถามเดิมอีก
"ว่าไงหละไอ้หนูแกจะทำอะไรห๊ะ"
ฟุโด้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกในขณะที่ฉันกำลังเอามือกุมท้องด้วยความจุก
"อั๊กกกกกกกกกกอ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ฉันร้องครวญครางขึ้นมาอีกครั้งเมื่อถูกมันใช้มือจิ๊กผมขึ้นมาและยื่นหน้าของมันเข้ามาใกล้ๆและทวนคำถามเดิมเป็นครั้งที่3
"เอ้าว่าไงเล่าแกจะทำอะไรห๊ะ"
ตอนนั้นฉันพูดอะไรไม่ออกจริงๆสิ่งที่ฉันสัมผัสได้ตอนนั้นคือความกลัวเท่านั้น
---------------------------------------------------------------------------------------------------
"หะเหี้ยมชะมัดเลย"
มากูระพูดพลางกลืนน้ำลายอีกเฮือก
"ยังหรอกแค่นั้นมันยังน้อยไปสำหรับคนที่ถูกกล่าวขานว่าราชาแห่งความตาย"
จิโรมารุพูดเบรคแล้วก็เงียบไปพลางพูดเปลี่ยนเรื่องให้มากูระรีบไปห้ามพวกของโทยะโดยด่วน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น