ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MAFIA JUNIOR

    ลำดับตอนที่ #35 : M.J#29

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 87
      0
      6 พ.ย. 52


    "เหมี๊ยวววววววววววววววววววววววววววววววว"

    โคสุเกะลืมตาตื่นขึ้นพลางร้องลั้นด้วยความตกใจสุดขีด

    "ได้สติแล้วงั้นเรอะ"

    โกโรโร่พูดทักทายเมื่อเห็นโคสุเกะลุกขึ้นมา

    "ปู่............ที่นี้ที่ไหนนะเหมียว"

    โคสุเกะขานชื่อพลางส่งสายตามองไปรอบๆห้อง

    "จะที่ไหนเล่าก็ห้องเจ้านั้นหละเจ้าหมดสติไป1วันเต็มๆเลยนี้น่ะ"

    โกโรโร่บอกทำให้โคสุเกะนิ่งไปก่อนที่จะนึกขึ้นได้รีบถามด้วยน้ำเสียงตกอกตกใจ

    "แล้วการต่อสู้นั้นหละผลเป็นยังไงเหมียว"

    คำถามของโคสุเกะทำให้โกโรโร่เงียบไปพักนึงก่อนที่จะยื่นมือไปลูบหัวของโคสุเกะด้วยความเอ็นดู

    "เจ้าไม่แพ้หรอกแต่ก็ไม่ชนะเช่นกัน"

    "ยังงั้นเรอะหมียว........แต่เจ้านั้นมันก็เก่งจริงๆน่ะหมัดหนักเป็นบ้าเลยเหมียว"

    โคสุเกะพูดถึงวันก่อนพลางเอามือกุมแผลที่ท้อง

    "เจ้าหนูนั้นฝีมือไม่ธรรมดาจริงๆด้วยสิน่ะแต่ว่ายิ่งเป็นแบบนี้เรายิ่งต้องทำอะไรซักอย่าง"

    โกโรโร่พูดขึ้นพลางชักสีหน้าครุ่นคิดทำให้โคสุเกะอดสงสัยว่าโกโรโร่มีแผนจะทำอะไรต่อไป

    "นี้ปู่..........ทำอะไรซักอย่างที่ว่าหมายถึงอะไรหละ"

    "หึหึหึจะอะไรซะอีกเล่าโคเราก็ต้องทำตามเจตนารมของเรานะสิ"

    เสียงของมาร่าแมวร่างอ้วนพูดขึ้นจากด้านหลังทำให้โกโรโร่มองตามพลางหยักหน้ารู้กันกับมาร่า

    "ข้าไม่อยากจะบอกตรงๆหรอกน่ะว่าต้องการโค่นอำนาจจูโอเพราะข้ากับจูโอรุก็เป็นเพื่อนกันมานานแต่ว่าเราก็มีเป้าหมายของเราแล้ว

    อีกอย่างเจ้านั้นก็สละตำแหน่งให้ลูกมันแล้วด้วย......................เจ้าไม่อยากแก้แค้นหรือไงโคสุเกะ"

    โกโรโร่ร่ายยาวก่อนที่จะหันไปถามความเห็นของโคสุเกะที่คิดตาม

    "นั้นสิน่ะฉันเองก็อยากตัดสินกับเจ้านั้นอีกครั้งเหมือนกัน"

    โคสุเกะตอบรับทำให้โกโรโร่ยิ้มพอใจที่เห็นหลานของตนเห็นคล้อยตาม

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    "คุณหนูเป็นยังไงบ้างขอรับ"

    เสียงของกอนโซถามขึ้นเมื่อเห็นว่าริวค่อยๆลืมตาฟื้นขึ้น

    "อั๊กกกกกกกก"

    ริวร้องขึ้นมาเบาๆพลางเอามือกุมแผลที่ท้อง

    "ผลเป็นยังไง"

    ริวถามสั้นๆทำให้กอนโซอึกอักที่จะตอบ

    "สะสะเสมอกันขอรับ"

    คำตอบของกอนโซทำเอาริวกำหมัดแน่นด้วยความแค้นและบอกกับตัวเองว่าจะต้องแก้แค้นคืนให้ได้

    "ท่านพ่อข้ามีเรื่องจะขอร้อง"

    ริวตรงดิ่งไปหาจูโอรุพลางมีเรื่องขอร้องทำให้จูโอรุที่น่าจะรู้ความต้องการของลูกชายชิงตอบรับ

    "ติดใจเรื่องวันก่อนสิน่ะ.......ก็ได้งั้นคราวนี้ข้าจะให้เจ้าสู้กันแบบเต็มตัวไปเลย55555555555+"

    จูโอรุพูดจบก็หัวเราะขึ้นมาทำให้ริวยิ้มกริ่มที่พ่อของตนรู้ความต้องการของเขา

    "หึหึหึตาเฒ่าโกโรโร่เอ๋ยอย่านึกว่าข้าจะไม่รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมและความคิดของแกซี่"

    จูโอรุบอกกับตัวเองพลางแสยะยิ้มออกมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×