EZper I :มหาสงครามจอมเวทพลังจิต

ลำดับตอนที่ #7 : LET SHOW

"เอาหละจงดูให้ดีเจซซี่นี้คือบางส่วนของพลังจิตแห่งไม้เท้า"

เอนดอนพูดทิ้งท้ายก่อนที่ไม้เท้านั้นจะลอยขึ้นเหนือหัวของเขาและมีเปลวเพลิง

ขนาดใหญ่ลอยอยู่เหนือไม้เท้านั้นกำลังพุ่งพรวดขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วลอยค้างอยู่อย่างนั้น

"ว้าว....นั้นก็คือพลังจิตเหมือนกันหรอ"

เจซซี่อุทานขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึง

"หึหึหึยังตะลึงตอนนี้เร็วไป ดูนี่"

เอนดอนพูดต่อก่อนจะเร่งพลังจิตของตนทำให้เปลวเพลิงที่ลอยค้างอยู่กระจายออกมา

เป็นก้อนเล็กๆจำนวนมากลอยอยู่เต็มท้องฟ้า

"นี่ๆโชว์แค่นี้พอแล้วหละมั้งเอนดอน ถ้าตาแก่มาเห็นมันจะไม่ดีน่า"

เวนเทลที่ยืนมองอยู่พูดปรามขึ้นมาทำให้เอนดอนนึกขึ้นมาได้

"นั้นสินะถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูMASTERหละก็ฉันคงหูชาแหง...งั้นก็พอแค่นี้แล้วกัน"

เอนดอนเห็นด้วยกับเวนเทลก่อนจะค่อยๆดับพลังจิตของตนลงมาทำให้เปลวไฟที่

กระจัดกระจายกันอยู่พุ่งตรงดิ่งลงมาราวกับฝนดาวตก

"เฮ้ยๆๆๆเจ้าบ้าทำให้เปลวไฟพวกนั้นหายไปก่อนเซ่"

เวนเทลตะโกนเอะอะเสียงดังเมื่อเห็นเปลวไฟจำนวนมากกำลังพุ่งดิ่งลงมาจะถึงพื้น

และทันใดนั้นเองเปลวไฟจำนวนมากนั้นก็หายไปทั้งหมดในพริบตาเดียว

"เหอะทำเป็นโวยวายไปได้....ก็บอกแล้วไงว่าแค่โชว์นะ5555+...งั้นพอแค่นี้ก็แล้วกัน

ฉันขอตัวกลับก่อนละนะ"

เอนดอนพูดจาเล่นลิ้นพลางหัวเราะกลบเกลื่อนก่อนที่จะเดินกลับออกไปดื้อๆ

"สะสะสุดยอดไปเลย นี้หรอเวทมนย์พลังจิต"

เจซซี่ที่ยืนตัวสั่นถึงกับอุทานขึ้นมาด้วยความทึ้งในความสามารถของเอนดอน

"เออน่าทึ้ง....ถ้าเมื่อกี้มันดับพลังจิตไม่หมดหละก็....ได้ทึ้งกว่านี้แน่"

เวนเทลพูดแขวะใส่เอนดอนที่ทำอะไรเสี่ยงเกินไป

"ผมตัดสินใจแล้วหละ......ผมจะตั้งใจฝึกพลังจิตให้มากกว่านี้จะได้เก่งเหมือนเอนดอน"

เจซซี่พูดด้วยน้ำเรียงแข็งขันพร้อมกับประกายตาที่มุ่งมั้นแต่ก็ต้องทำหน้าจ๋อยเมื่อเวนเทล

บอกว่า

"เหอะๆนายคงจะฝึกให้เป็นเหมือนเจ้านั้นไม่ได้หรอก.......เพราะสายเลือดของนายมันเป็นนักรบ

ต้องฝึกพลังจิตผ่านทางอาวุธเช่นดาบเท่านั้น....แต่เจ้านั้นมันต่างออกไปเพราะสายเลือด

ของเจ้านั้นคือจอมเวท"

"ฝึกพลังจิตมันขึ้นอยู่กับสายเลือดด้วยหรอ ว้า!!!งี้ฉันก็เป็นแบบเอนดอนไม่ได้นะสิ"

"ใช่ สายเลือดโดยตรงของบรรพบุรุษคือผลบังคับของพลังจิต พูดง่ายๆก็คือถ้าบรรพบุรุษ

ของนายคือนักรบพลังจิตที่จะต้องฝึกก็ต้องเป็นอาวุธของนักรบเท่านั้น...จะเปลี่ยนไปฝึกอย่าง

อื่นนอกจากนั้นไม่ได้นี้คือกฏของ B.A ที่สืบทอดต่อกันมา"

เวนเทลร่ายยาวก่อนที่จะหยิบดาบของตัวเองขึ้นมาแล้วชี้ไปทางเจซซี่

"เอ้า!!รู้แบบนี้แล้วจะเอายังไง.....จะฝึกต่อไหม"

คำถามของเวนเทลทำให้เจซซี่นิ่งคิดก่อนจะยิ้มกริ่มที่มุมปาก

"ฝึกสิ จะเป็นสายนักรบอะไรก็ได้ฉันก็จะฝึก.....แล้วถ้าฉันเก่งขึ้นจะข้ามไปฝึกเวทมนย์

ด้วยซะเลย555+"

เจซซี่พูดด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั้นพลางหัวเราะร่าออกมา

"เหอะๆ ยังไงก็จะฝึกเวทมนย์ให้ได้เรอะ....นายนี้มันจริงๆนะ"

เวนเทลมองเจซซีพลันพูดขึ้นมาแล้วอมยิ้มในความมุ่งมั้นของเด็กหนุ่ม

"งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เรามาเริ่มฝึกแบบจัดเต็มกัน บอกไว้ก่อนนะว่าการฝึกของฉันมันไม่ง่ายนะเฟ้ย"

เวนเทลตะโกนบอกกับเจซซี่ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินกลับจากลานประลองด้วยกัน

--------------------------------------------------------

ตอนต่อไป "เริ่มต้นการฝึกโหดกับพลังที่เริ่มเคลื่อนไหว"