ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : FILE 5
"แล้วเราจะทำไงกันดีหละ"
เบย์ร้องถามกับบอมและทั้ง2ก็ต้องสะดุ้งหันไปกลับไปหาต่อที่ตะโกนร้องออกมาเสียงหลงทำหน้าตาตื่นกลัว
"เฮ้ยเป็นอะไร"
บอมถามลั้นแต่ต่อไม่ตอบอะไรได้แต่ทำหน้าตาหวาดกลัวและค่อยๆยกนิ้วชี้ที่จอคอมปรากฏรูปของเด็ก3คนซึ่งเด็กคนแรก
นั้นเหมือนจะวิ่งหนีอะไรบางอย่างและลื่นตกลงมาจากระเบียงชั้นเรียนคอหักตายคาที่ส่วนเด็กคนที่สองนั้นถูกฆ่ารัดคอโดย
ผู้หญิงปริศนาที่อยู่ด้านหลังของเธอและเมื่อมาถึงเด็กคนที่3ปรากฏว่าหน้าจอก็ดับวูบลงไปเองทำหใท้ง4คนต่างก็อึ้งกับภาพที่
เห็นทั้งหมด
"นี้มันหมายความว่าไงกันแน่............"
เบย์ถามด้วยน้ำเสียงที่แทบจะไม่อยากเชื่อ
"ต้องเป็นฝีมือของยัยนั้นแน่............มันคิดจะแก้แค้นเรา"
บอมตอบทันควันทำให้ดิวและต่อต่างก็งงว่าทั้งว่ารุ่นพี่ทั้ง2คุยอะไรกันอยู่
"ไมว่าเมลที่ส่งมาจะเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าแต่ที่แน่ๆเราก็ต้องป้องกันไว้ก่อน........จะต้องไม่มีใครตายจากเรื่องงี่เง่านั้น"
บอมร่ายยาวในขณะที่เขากำลังเดินนำพื่อนแล้วน้องทั้ง2ไปยังห้องโถงเพื่อรว่มทำกิจกรรมกันตามปกติจนกระทั่งแยกย้ายกัน
"เฮ้ยนายว่าไอ้นั้น.....มันจะเป็นเรื่องจริงไหม"
ต่อถามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวกับดิว
"ฉันก็ไม่รู้วะก็อยากให้เป็นแค่เรื่องแกล้งกันหรอกนะ.........แต่"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ยังไม่ทันที่ทั้ง2จะพูดคุยกันจบก็มีเสียงกรี๊ดดังลั่นมาจากอาคารเรียนที่อยู่ชั้น5ซึ่งเป็นห้องที่ทั้ง2กำลังจะขึ้นไปเรียนต่อไป
ทำให้ทั้ง2ตกใจสุดขีดและรีบขึ้นไปห้องนั้นก็พบนุ่นเพื่อนหญิงในห้องของทั้ง2กำลังฟุบเขาเอามือกุมหน้าอยู่ที่มุมห้องโดย
มีเพื่อนๆในห้องพยายามที่จะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกนุ่นใช้มือปัดออกไปพรางร้องตะโกนลั้นด้วยความหวาดกลัว
"ออกไปนะ.....อย่ามาหลอกฉันเลยฉันกลัวแล้ว"
"นุ่นเป็นอะไรนะ.........ทำใจดีๆไว้เราต่อเอง"
ต่อรีบวิ่งเข้าไปพยุงนุ่นและตะโกนเรียกจนเธอได้สติค่อยลืมตาปรือๆขึ้นมาแต่เมื่อเธอกวาดสายตาไปเห็นบางอย่างเข้า
เธอก็ร้องตะโกนออกมาอีกด้วยความหวาดกลัว
"กรี๊ดดดดดอย่ามาหลอกฉัน....ช่วยด้วยใครก็ได้"
ด้วยความหวาดกลัวสุดขีดเธอรีบลุกจากที่นั้นวิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วทำให้ดิวและตอเห็นดังนั้นจึงวิ่งตามไป
"นุ่นเธอจะวิ่งไปไหนนะเธอกำลังหนีอะไรกันแน่"
ต่อตะโกนถามลั้นแต่นุ่นก็ไม่มีทีท่าจะหยุดวิ่งจนกระทั่งเธอวิ่งมาจนถึงสุดทางที่เป็นระเบียง
"ตั้งสติดีๆสินี้พวกเราเองต่อกับดิวไง"
ต่อพูดให้สติเธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่ภาพที่นุ่นเห็นกลับไม่ใช่ทั้ง2แต่เป็นผู้หญิงคนนึงที่แต่งตัวเหมือนนักศึกษาทั่ว
ไปใบหน้าซีดขาวกำลังจ้องหน้าเธอด้วยความแค้นและกำลังเดินเข้าหาเธออย่างช้าๆจนเธอต้องเดินถอยหนีทีละก้าวๆจน
จนสุดทาง
"ไปตามพี่บอมกับพี่เบย์มาเร็วทางนี้ฉันจะจัดการเอง"
ต่อพูดสั่งดิวและพยายามจะเดินเข้าไปหาเพื่อช่วยเธอจากอาการหวาดกลัวแต่ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเธอสะดุดอะไร
บางอย่างที่พื้นและกำลังจะเอนตัวหล่นข้ามที่กั้นระเบียงลงไปแต่ต่อก็ยังคว้ามือไว้ทันและกลังจะดึงตัวนุ่นเข้ามาแต่
นุ่นกลับเห็นต่อเป็นผู้หญิงคนนั้นเธอจึงเกิดอาการหวาดกลัวขึ้นมาอีกด้วยความกลัวสุดขีดเธอสะบัดมือออกอย่างแรงจน
เธอเสียหลักหลังไปชนกับระเบียงและ.....หล่นลงไปทำให้ตาถึงกับช็อกตาค้างรีบวิ่งไปดูก็เห็นร่างของนุ่นนอนแน่นิ่งในสภาพ
คอหักเลือดออกเป็นวงกว้างแต่ที่ช็อกกว่านั้นคือสายตาของเธอกลับเปิดอยู่และเหล่มองต่อที่มองดูอยู่ด้านบนด้วยสายตา
อาฆาตต่อกลังจะวิ่งลงไปข้างล่างก็ต้องเจอกับกลุ่มเพื่อนๆที่ยืนก้มหน้ามุงอยู่เป้นจำนวนมากและหนึ่งในนั้นที่เขาเห็นคือ
เด็กผู้หญิงหน้าซีดขาวในกลุ่มคนมุงนั้นมองดูร่างของนุ่นและยิ้มที่มุมปากก่อนจะหันมามองต่อและหันหลังเดินออกไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น