DARK CHATTED 2 : FEAR MAIL

ลำดับตอนที่ #4 : FILE 3

เช้าวันต่อมาที่มหาวิทยาลัย

ต่อกับดิวเดินทางมาที่มหาวิทยาลัยตามปกติแต่ที่แปลกออกไปคือสีหน้าของทั้ง2ดูซีดเซียวกว่าที่เคยจนเบย์กับบอมที่ยืนคุยกันอยู่เห็น

เขาก็รีบตรงเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง

"พวกน้องทำไมหน้าซีดแบบนั้นหละ.....หรือว่าไปเจออะไรมา"

เบย์พยายามถามเอาความจริงกับทั้ง2แต่ทั้ง2ก็ไม่ตอบอะไรยืนนิ่งทั้งคู่จนบอมจะต้องพูดเกลี่ยกล่อม

"อย่าเงียบสิถ้าน้องเงียบแบบนี้พวกพี่จะรู้ได้ไงหละ........มีอะไรไม่สบายเล่าให้พวกพี่ฟังก็ได้น่ะ"

ทั้ง2มองหน้าเชิงปรึกษาก่อนที่จะเหลียวซ้ายมองขวาและชวนบอมกับเบย์ไปที่เงียบๆเพื่อตัดสินใจเล่าเรื่องที่เจอมาให้ฟัง

"คือเมื่อวานเราเล่นคอมอยู่ตามปกติแล้วจู่ๆก็ได้ฟอเวิร์ดเมลอันนึงส่งมาครับ"

ต่อเล่าให้ฟังด้วยสีหน้าเคร่งเครียดทำให้บอมและเบย์ผงะมองหน้ากันก่อนจะรีบคะยั้นคะยอถามต่อ

"แล้วยังไงฟอเวิร์ดเมลที่ว่าเปิดมาแล้วมันเป็นยังไง"

ต่อชักสีหน้าหวาดกลัวทันที

"เอ่อ....ผมไม่อยากจะพูดถึงมันนะเอาเป็นว่าพี่ไปลองเปิดดูเองแล้วกัน"

ว่าแล้วต่อก็ยื่นnote bookที่ติดตัวมาให้ทั้ง2ไม่รีรอรีบเชื่อมต่อเน็ตและเปิดมันดูทันทีพร้อมกับความวิตกกังวลถึงอะไรบางอย่าง

"เฮ้ยนี้มัน"

บอมถึงกับผวาเมื่อดูฟอเวิร์ดเมลจนจบแล้วหันไปมองหน้าเบย์ที่นั้งข้างๆด้วยอาการที่ไม่ต่างกันและนึกขึ้นได้หันไปถามอีก

"แล้วหลังจากนั้นมีคุยmsnกับใครบ้างไหม"

บอมถามต่อสีหน้าเริ่มหวาดวิตกมากขึ้นเรื่อยๆทำให้ต่อถึงกับงงกับคำถามเหมือนกับว่าเขาจะรู้ว่าเจออะไรมา

"กะกะก็....คุยครับ"

ต่อตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"คนที่คุยด้วยชื่อ.......DCหรือเปล่า"

บอมตัดสินใจถามยิ่งทำให้ต่ออึ้งถามกลับด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

"พะพี่รู้ได้ยังไง....."

บอมถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่หันไปมองหน้าเบย์ด้วยสีหน้าหวาดกลัวเพราะว่าสิ่งที่เขาเคยเจอมาในอดีตตอนนี้กำลังจะกลับมา

หลอนพวกเขาอีกครั้ง

"ปั้บบบบบบบบบบบบบบบบบบ"

"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"

มือของใครบางคนมาตบที่ไหล่ของบอมทำเอาเขาถึงกับสะดุ้งโหยงแต่พอหันไปมองก็โล่งใจเมื่อคนที่เขาเห็นคือน้ำรุ่นพี่อีกคนนึงทำให้

บอมถึงกับหัวเสีย

"โธ่เอ๊ยยัยน้ำเล่นอะไรเนี้ย....ตกใจนะเว้ย"

"ตกใจอะไรยะเดี๋ยวนี้เป็นคนขวัญอ่อนไปแล้วหรอไง........อาจารย์เรียกรวมตัวแนะไปกันเหอะนายด้วยนะเบย์....รวมถึงน้อง2คนด้วยนะ"

น้ำร่ายยาวก่อนจะพูดธุระของเธอและกลำงัจะเดินกลับออกไปแต่ก็ต้องชักสีหน้าบึ้งตึงเมื่อบอมพูดจากวนใส่พลางกวักมือไล่

"เออๆรู้แล้วแค่นี้ใช่ไหมไปก่อนเลยไป๊"

"หน็อยคนเขาอุตสามาบอกไล่กันงี้เลยหรอเออไปก็ได้วะ"

หล่อนพูดอย่างเคืองๆก่อนจะหันหลังเดินกลับออกไป

"จำไว้นะเรื่องนี้รู้แค่พวกเรา4คนห้ามไปบอกใครอีกเด็ดขาด"

บอมหันมายื่นคำขาดและทั้ง4ก็พยักหน้ารับด้วยสีหน้าเคร่งเครียดก่อนจะลุกขึ้นและเดินนำออกไปโดยที่บอมไม่รู้ตัวว่าก่อนหน้านั้นมีเมล

อีก1ฉบับส่งเข้าในเครื่องของตน