DARK CHATTED

ลำดับตอนที่ #10 : FILE..08

<พรึ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ>

<เฮ้ยไอเป๋ได้ยินหรือป่าว......เฮ้ย>ผมเรียกเพื่อนทันทีเมื่อเห็นนิ้วของเขากระดิก

<...........>เป๋ไม่พูดอะไรได้แต่ทำตาปลือๆแล้วค่อยๆหันมองซ้ายมองขวาอย่างช้าๆแล้วก็พึ่งรู้สึกตัวว่าตัวเองยังไม่ตาย

<ฟื้นแล้วเว้ย เป็นไงมั้งมรึง>ไอ้บอมถามอาการเป๋ที่นอนนิ่งลำตัวของเขาถูกผ้าพันซะทั่วกับถุงและสายน้ำเกลือที่ระโยงระยางอยู่ข้างๆ

เตียง

<ดวงดีน่ะมรึงเนี้ย>ผมพูดประชดมัน

ไอ้เป๋ค่อยๆยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่กระดาษกับปากกาที่อยู่บนโต๊ะเหมือนมันกำลังต้องการที่จะสื่อสารกับพวกเราผ่านทางตัวหนังสือ

<ทำไมกรูถึงไม่ตายให้มันจบๆไปซะที>ไอ้เป๋เขียนคำนี้ขึ้นมาน้ำตาค่อยๆไหลลงมาอาบที่แก้ม

แค่นั้นมันทำให้พวกผมถึงกับเห็นใจมันขึ้นมาใจนึงก็สงสารแต่อีกใจนึงก็ยังโมโหที่มันเป็นคนแบบนี้ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหามันแล้ววาง

มือบนไหลเพื่อน

<พวกเราจะผ่านมันไปด้วยกัน....จะไม่มีใครตายอีกเว้ย>ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆทำเอาไอ้เป๋ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

แต่ถึงผมจะพูดไปแบบนั้นก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำอย่างไรต่อไปกันดีเพื่อให้คามแค้นในครั้งนี้ได้รับการให้อภัยผมนึกขึ้นมาได้จึงรีบขับ

รถตรงดิ่งกลับบ้านโดยให้ไอ้บอมกับไอ้เบย์ค่อยเฝ้าเป๋.....เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็รีบตรงไปยังห้องคอมเพื่อที่จะออนmและหวังว่าผมจะ

ได้เจอหล่อนแล้วผมก็ได้เจอจริงๆ

DC พูดว่า... ว่ายังไงค่ะคุณบอยเพื่อนคุณนี้ดวงแข็งจังน่ะ

บอย พูดว่า... ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นใครผมมีเรื่องอยากจะขอร้องให้คุณเลิกการแก้แค้นเพียงเท่านี้ได้ไหมเพราะเพื่อนของผมทุกคนก็สำนึก

ผิดกันหมดแล้ว

ผมบอกเพื่อหวังว่าจะให้เธอเลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นซักทีแต่เธอก็เงียบไปครับจนกระทั่งผ่านไป5นาทีเธอก็ตอบกลับมา

DC พูดว่า... มันสายไปแล้วหละค่ะ.....เกมส์มีเริ่มก็ต้องมีจบจะทิ้งกลางทางไม่ได้เพื่อนของคุณทำกับฉันก่อนเพราะฉะนั้นฉันจะตอบแทน

เขาด้วยความตาย

ข้อความนั้นมันทำให้ผมช็อคไปเพราะดูเหมือนว่าความอาฆาตของเธอนั้นรุนแรงเหลือเกินเธอต้องการที่ฆ่าเพื่อนของผมทั้งหมด

"ติ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"มีเสียงเมลส่งมาถึงผมมันทำให้ผมต้องรีบเปิดดูด้วยความกังวลใจและสิ่งที่ผมเห็นมันทำให้ผมช็อคและ

หมดสิ้นเรี่ยวแรงอย่างบอกไม่ถูกมันคือภาพของไอ้เป๋ที่กำลังวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่างและฉากสุดท้ายของเมล

ฉบับนี้ก็คือภาพของเป๋ที่ทิ้งดิ่งลงมาจากด่านฟ้าของโรงพยาบาล
-----------------------------------------------------------------------------------