DARK CHATTED 2 : FEAR MAIL

ลำดับตอนที่ #8 : FILE 7

<ในMSN>

DC..........ว่าไงคะคุณต่อรู้สึกยังไงที่เห็นเพื่อนของคุณตายไปต่อหน้านะ

ต่อ..........ทำไมถึงทำแบบนี้..........ต้องการอะไรกันแน่

บอมที่นั้งอยู่ข้างๆเริ่มทนไม่ไหวจึงขอเปลี่ยนกับต่อ

บอม......แกทำแบบนี้ทำไม..........ต้องการอะไรจากฉันอีกกันแน่

DC........นั้นถ้าฉันเดาไม่ผิดคุณบอมสินะไม่ได้เจอกันตั้งนาน...หึหึหึ

บอม.....อย่ามาโยกโย้...แกทำแบบนี้อีกทำไม

DC.......แก้แค้นไงหละ........สำหรับคุณมันคือการแก้แค้นของฉัน55555

บอม......แก้แค้นงั้นเรอะ.......แล้วคนอื่นมาเกี่ยวอะไรด้วยแกฆ่าเขาทำไม

DC........หึหึการแก้แค้นของฉันไม่เกี่ยวหรอกว่าจะเป็นคนใก้ลหรือไกลตัว......ไม่เชื่อก็ลองเงยหน้าขึ้นไปมองที่ระเบียงชั้นบน

สิ

บอมนึกสงสัยในสิ่งที่DCพิมไว้ก่อนที่จะละสายตาจากคอมมองขึ้นไปยังด้านบนก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นน้ำเพื่อนของเขากำลัง

เอาเชือกที่ผูกเป็นบ่วงคล้องคออยู่จึงผละจากที่นั้นและวิ่งขึ้นไปยังระเบียงด้วยความร้อนรน

"ยัยน้ำเธอทำอะไรนะ"

บอมตะโกนถามโวยวายทำให้น้ำหันมามองด้วยสีหน้างงๆ

"ก็กำลังผูกเชือกนะสิถามแปลกๆ"

น้ำตอบหน้าตาเฉย

"แล้วทำไมต้องเอาไปคล้องที่คอด้วย"

บอมโวยวายถามอีกทำให้น้ำเริ่มรำคาญ

"ฉันก็แค่วัดขนาดให้มันพอดีกับของที่จะผูกนะสิถามอะไรของแกเนี้ย"

"แค่นั้นจริงๆหรอ"

บอมยังจะถามอีกเพื่อความแน่ใจแต่เมื่อเห็นน้ำชักสีหน้าโกรธจึงถอยตัวออกมา

"ยัยปีศาจ"

บอมเอ่ยเบาๆด้วยความโกรธก่อนที่จะเดินกลับลงไปชั้นล่าง

"หรือว่า........ที่เห็นฟอเวิดเมลเมื่อกี้ผู้หญิงคนที่2จะเป็นยัยน้ำ

เบย์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายใจทำให้ต่อโมโหขึ้นมาอีก

"ฉันจะไม่ให้ใครต้องมาตายเพราะเราอีกแน่เพราะฉะนั้นหยุดพูดถึงเรื่องนี้ซะที"

ในขณะที่บอมกำลังโมโหอยู่นั้นเองต่อก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนที่เขาเจอข้างบนกำลังเดินก้าวขาขึ้นบรรไดไปอย่างช้าๆ

"พะพะพี่ครับนั้นไงเด็กคนนั้นที่ผมเจอข้างบน"

ต่อยกนิ้วชี้ไปทางระเบียงทำให้ทั้ง4คนตัดสินใจตามเด็กคนนั้นขึ้นไป