DARK CHATTED

ลำดับตอนที่ #4 : FILE..03

 
เช้าวันใหม่

<เฮ้ยเป็นไงมั้งว่ะมรึง>ผมทักเพื่อนที่นั้งนิ่งอยู่ที่โต๊ะสายตาเหม่อลอยก่อนที่จะมองไปหันซ้ายหันขวาแล้วถามเพื่อนของเขาต่อ

<เจออะไรมั้งป่าวว่ะ>ผมถามไอ้เบย์ด้วยเสียงหวาดกลัว

<อื้อออ........กรูเจอ............ไอบอยกรูเห็นภาพของพวกเรากำลังจะตาย>ไอ้เบย์ลุกขึ้นมาคว้าคอเสื้อผมพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวทำให้

ผมอึ้งไปไม่นึกว่าเพื่อนมันจะผวาขนาดนั้นมันเห็นอะไรกันแน่....มันเห็นเหมือนที่ผมเห็นหรือเปล่า....หรือว่ามันเห็นยิ่งกว่านั้น

คำถามหลากหลายรวมทั้งความหวาดกลัวต่างๆเข้ามาในหัวมากมาย ปล่อยไว้แบบนี้คงต้องหลอนตายแน่ๆเรื่องนี้มันต้องมีความเป็นไป

เป็นมา

<เฮ้ยเอางี้คืนนี้มารวมตัวกันที่บ้านกรูชวนพวกไอ้โม้ดมาด้วย....>ผมคิดขึ้นได้หันมาบอกไอเบย์ที่ยังผวาด้วยความหวดกลัวแต่มันก็นั้ง

เงียบตัวสั่นจนน่าเป็นห่วง

---------------------------------------------

คืนนั้นเอง

เพื่อนผม ไอบอม ไอโม้ด ไอเป๋ มารวมตัวกันที่บ้านผมตามนัด

<เฮ้ยตกลงมรึงเรียกพวกกรูมาทำไมว่ะเนี้ย>ไอ้เป๋ถามเปิดประเด็น

<เออนั้นสิ........เรียกมารวมกันครบเลยมีอะไรหรือป่าวว่ะ>ไอ้โม้ดเสริมขึ้น

<เออน่าเดี๋ยวกรูจะเปิดอะไรให้มรึงดู>ผมบอกพร้อมกับเปิดคอมขึ้นมากำลังจะทำการออนmแต่.......มันออนไม่ได้ครับทั้งๆที่mailกับรหัส

มันก็ถูกนี้หว่า........ลองดูอยู่หลายทีก็เข้าเล่นไม่ได้เมื่อผมหันไปมองเพื่อนก็พบว่าไอ้เบย์ครับมันไม่ได้มาด้วย

<เฮ้ยแล้วเบย์หละมันไม่มาหรอ>ผมหันไปถามเพื่อนทันทีเมื่อกวาดสายตาไปไม่เห็นไอ้เบย์

<ก็ไม่เห็นนี้นัดกันไว้ไม่ใช้หรอ....เดี๋ยวมันคงมามั้ง>ไอ้บอมตอบผม

<มันคงไม่มามั้งก็เมื่อกี้กรูเห็นมันเดินเหม่อๆตรงกลับบ้านมันไปแล้วเรียกเท่าไรก็ไม่ตอบเป็น......ไรไม่รุ้>ไอ้เป๋ตอมเสริม

<เมื่อวานมันยืมmailกับรหัสผมไปเล่น.........ถ้ามันเจอ............แล้ววันนี้มันมีอาการหวาดกลัว......หรือว่า.............>ผมคิดทบทวนเรื่อง

ของไอ้เบย์ที่ผ่านมาก็ถึงกับสะดุ้งโหยง..........หรือว่ามันจะเอาmailกับรหัสผมเข้าไปเล่น.............

<เฮ้ยชิบหายแล้ว....ไปบ้านไอ้เบย์กัน>ผมบอกเพื่อนพลางรุกลี้รุกลนปิดคอม

<อ้าวอะไรของมรึงเนี้ย......เดี๋ยวให้มาเจอมรึงคราวนี้จะไปบ้านไอ้เบย์อีกมีอะไรกันแน่ว่ะ>ไอโม้ถามผมด้วยความงงกับพฤติกรรมของผม

กับเบย์

<เออน่า.....ตามมาเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังที่หลัง>

----------------------------------------------------------------------------

<......................มรึงเป็นใครกันแน่..........>เสียงไอ้เบย์พูดกับตัวเองอยู่หน้าจอคอมเมื่อมันออนmของผมเรียบร้อยแล้วเจ้าของนามDC

ก็แอดเข้ามาหามันทันทีเหมือนกับว่าเจ้าหล่อนรู้ทุกอย่างว่าเขากำลังทำอะไร

DC พูดว่า.... สวัดดีค่ะคุณเบย์ไม่นึกว่าจะได้เจอคุณอีก

เบย์ พูดว่า.... มรึงเป็นใครกันแน่.....แล้วforward mailนั้นมันคืออะไร

ไอ้เบย์ไม่รอช้ารีบพิมพ์ถามหล่อนทันที

DC พูดว่า.... ดิฉันเป็นใครน่ะหรอค่ะ.....ดิฉันว่าคุณเองก็น่าจะรู้ดีน่ะ

ข้อความนั้นทำให้เบย์นิ่งอึ้งไปพลางก็คิดไปถึงเรื่องวันนั้นเมื่อ2เดือนก่อน

DC พูดว่า.... พอจะรู้หรือยังค่ะว่าฉันเป็นใคร

เบย์ พูดว่า... ไม่รู้กรูไม่รู้อะไรทั้งนั้น.............

ไอ้เบย์ตั้งสติได้รีบพิมพ์ส่งตอบกลับไปแล้วปิดโปรแกรมทิ้งทันทีเหมือนกับว่าเขากำลังหวาดกลัวอะไรบางอย่าง.....................

"พรึ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ"เสียงไฟดับครับเหมือนตอนที่อยู่บ้านผมเลย

<เฮ้ยยยยยยย ...............>ไอเบย์ร้องขึ้นมาด้วยความหวาดกลัววิ่งหนีออกจากห้องนั้นหัวซุกหัวซุน...........

แต่หลังจากนั้นเพียง5นาทีไฟก็มาครับมันช่างเหมือนเหตุการณืที่เกิดกับบ้านผมเป๊ะเลย

ไอ้เบย์ยืนแข็งทื่อหน้าซีดเซียวด้วยความหวาดกลัวเขาค่อยๆเดินกลับเข้าในห้องอย่างช้าๆเดินตรงไปที่คอมสิ่งที่เขาเห็นคือหน้าจอที่

เต็มไปด้วยสีดำภาพที่เขาเห็นมันทำให้เขาช็อคมันคือภาพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคุ้นตากำลังถูกข่มขื่น....พรึ่บบบบบบบบบบ

เมื่อหน้าจอดับลงเบย์ถึงกับเข่าอ่อนล้มฟุบอยู่ที่พื้นเขานั้งช็อคอยู่อย่างนั้น................................................