คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 7
Chapter 7
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ รอด้วยฉันเจ็บขานะ ”
“ ลำบากฉันอีกยัยป้านี้ ” ฉันเดินกลับไปประคองทิฟฟานี่
ฉันเดินเข้ามาในบ้าน ข้างในมีแต่ความเงียบสงบที่โต๊ะอาหารมีเพียง ทิฟฟานี่ และ เจสสิก้าเท่านั้นทำให้ฉันต้องสงสัยว่าเพื่อนสนิทหายไปไหน แต่ก็นะทะเลาะกันนิมันคงไม่อยากเจอหน้าฉันแล้วล่ะมั้ง..
“ แล้วยูริล่ะ ” แทนที่จะเป็นฉันกลับเป็นทิฟฟานี่ที่ถามขึ้น
“ หลังจากที่เค้าออกไปเค้าก็ไม่กลับเข้ามาอีกเลย ” เจสสิก้าอธิบายก่อนก้มหน้าลงวันนี้ทำไมดูเธอเงียบแตกต่างจากทุกวันที่เธอจะร่าเริงสดใส ฉันกับทิฟฟานี่มองหน้ากันอย่าง งงๆ ในอาการของเจสสิก้า
“ คุณหนูครับๆ ๆ ๆๆ ” เสียงของพี่วูบินดังขึ้น ข้าวไม่ทันเข้าปากเลยยยยย - -
“ มีอะไรค่ะพี่วูบิน ” ฉันรีบวางช้อนก่อนหันไปที่หน้าประตู
“ คะ.... คุณหนู ยะ..... ยูริ .. ” เค้าพูดออกมาอย่างติดๆขัดๆ เพราะความเหนื่อย
“ ทำไมพี่ ! ไอ้ยูลมันทำไม ??? ” ฉันหันไปถามเมื่อได้ยินชื่อเพื่อนสนิท
“ คุณยูริเมา หลับอยู่ที่สวนครับ เดี๋ยวผมไปอุ้มมานะครับ ”
“ ทำไมไม่อุ้มมาเลยล่ะ ?? ” ฉันหันไปทำหน้านิ่งเงียบใส่ชายวัยกลางคน
“ ผมไม่กล้าน่ะครับ เลยวิ่งมาขออนุญาตก่อน ” ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้าเพื่อเป็นการอนุญาตเค้า
แหม่ๆ ลูกน้องพ่อฉันแต่ละคน เห้อ -3- (ก็ดีแล้วมั้ยคุณคิมแท - -)
หลังจากพี่วูบินวิ่งไปอุ้มยูริมานอนบนโซฟาที่ห้องรับแขกแล้ว ฉันก็ไล่เค้ากลับไปตอนนี้ ฉัน ทิฟฟานี่ และเจสสิก้า ต่างคนต่างยืนมองสภาพคนตรงหน้า เพราะไม่รู้จะจัดการมันอย่างไง
“ เดี๋ยวฉันแบกมันขึ้นไปบนห้องล่ะกัน ” ฉันพูดก่อนเดินไปยกแขนของยูริ
“ สิก้า วันนี้ยูลลล จานอนกาบบสิก้า ยูลไม่อยากตื่นมาเจออ้ายแท ” เพื่อนเจ้ากรรมพูดออกมาทำให้ฉันต้องหยุดการกระทำนั้น
“ เดี๋ยวฉันเอามันไปไว้ห้องเธอนะ ” ฉันหันไปบอกสิก้าก่อนแบกยูริขึ้นห้องของเจสสิก้า
“ เดี๋ยวคืนนี้ เธอไปนอนกับฉันนะ หรือจะนอนกับเพื่อนเธอ ? ” ฉันหันไปถามทิฟฟานี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ
“ นอนกับคุณดีกว่า ดูถ้าแล้วเตียงไม่พอ ” ทิฟฟานี่พูดก่อนหันมายิ้มเล็กๆ ให้ฉัน
“ เดี๋ยวฉันเตรียมน้ำอุ่นกับผ้า ให้นะเจสสิก้า ” ฉันเดินไปเตรียมของทุกอย่างก่อนวางลงข้างเตียง
“ เธอจะเช็ดหรือให้ฉันเช็ด? ” ฉันหันไปถามเจสสิก้า
“ ฉันเองดีกว่าคุณไปพักเถอะค่ะ ” เจสสิก้าบอกกับฉันก่อนจะมานั่งแทนที่
“ เดี๋ยวฉัน ไปเอาข้าวของเธอกับไอ้ยูลมาให้นะ ” ฉันพูดก่อนไปเตรียมทุกอย่าง โดยเฉพาะยาแก้แฮ้งค์ที่ยูริความต้องกิน ก็นางเล่นมัวหัวลาน้ำขนาดนี้ฉันรู้นิสัยมาดี เพื่อนคนนี้ ฉันวางของทุกอย่างที่โต๊ะบนหัวเตียงก่อนเดินออกจากห้องไป
แกเกลียดฉันใช่มั้ยยูล ฉันสัญญาถ้าหนังจบฉันจะไม่ยุ่งกับทิฟฟานี่เลยแม้แต่ปลายเล็บ เพื่อแกฉันยอม
/Tiffany/
ตั้งแต่เกิดเรื่องแทยอนก็ได้แต่ทำหน้าเย็นชาในคนรอบข้าง ไม่ยิ้ม ไม่แกล้ง ไม่แซว ไม่ว่า ไม่แหย่ ฉันเลยได้แต่นั่งหน้านิ่งอยู่หน้ากระจกคนเดียว ฉันและเค้านั่งอยู่ในความเงียบสงบ ฉันนั่งมองเค้าจากบนเตียงนี้มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ยะ แค่อุบัติเหตุที่ฉันจูบกับคิมแทยอนเท่านั้นเอง ทำไมทุกคนต้องดูเย็นชาไปหมด แม้แต่เจสเพื่อนของฉันก็เป็น
“ โถ่ เว้ยยยยย ”
‘ แพร้งงงงง ’
“ แทยอน ! ” ฉันตะโกนขึ้นเมื่อคนตรงหน้าต่อยกระจกตรงหน้า เค้าระบายความโกรธออกมา
“ ทำไมนายต้องระบายความโกรธด้วยวิธีนี้ล่ะ ฉันไม่เข้าใจมีอะไรระบายกับฉันสิจะทำร้ายตัวเองทำไม ” ฉันพูดก่อนที่จะมีน้ำเอ่อล้นออกมาจากตา นี้ นี้ฉันร้องไห้หรอ ร้องไห้คนตรงหน้า ความรู้สึกตอนนี้ฉันเป็นห่วงเค้ามาก ฉันวิ่งเข้าไปดูแผลที่มือเค้าจนลืมว่าตัวเองเจ็บขา
“ อย่างเธอจะเข้าใจอะไร ฮวัง ทิฟฟานี่ ! ” เค้าพูดก่อนสะบัดมือออกจากฉัน
“ เดี๋ยวฉันทำแผลให้นะ ” ฉันไม่สนใจคำพูดเค้า ฉันเดินก้มหน้าเพื่อไปหยิบเครื่องปฐมพยาบาลมา
เรานั่งทำแผลด้วยความสงบได้ยินแค่เสียงลมหายใจเท่านั้น
“ แทยอน ฮึก ...” จู่ฉันก็ดึงเค้าเข้ามากอดแล้วค่อยๆปล่อยโฮออกมา ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไมทำเพื่ออะไร ตอนนี้ฉันอยากจะพูดความรู้สึกลึกๆ ออกไปแต่ฉันต้องเก็บมันไว้
“ ....... ” เค้าไม่ตอบอะไรเลย ได้แต่ลูบผมฉันเบาๆ อย่างเอ็นดู
“ อย่าทำแบบนี้อีกได้มั้ย ฉันเห็นนายเจ็บแล้วอยู่ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมา ” ฉันเพ้อหลุดปากพูดมันออกไป
“ อื้ม ฉันสัญญา ” เค้าผละฉันออกก่อนใช้จมูกเค้าถูไปมาที่จมูกฉัน ตอนนี้ฉันเคลิ้มไปหมดแล้ว ทุกอย่างดูดับไปไม่มีอะไรที่อยู่ในหัวเลยมีแต่คำว่า ‘ ฉันชอบให้เค้าทำแบบนี้จัง ’ ตึกๆ ๆๆ ๆ อยู่หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นดังออกมา
“ ใจเต้นแรงจังคุณหมอ ” เค้าแซวฉันก่อนจะยิ้มเบาๆ ไม่มีใครเคยเรียกฉันแบบนี้เลย เพราะจบออกมาฉันไม่เคยทำหน้าที่หมอเลย ได้แต่ช่วยอาจารย์วิเคราะห์ตัวยา และ เดินแบบเท่านั้น
“ แทยอนอา .. -////- ” ฉันเปลี่ยนสรรพนามเพื่อเรียกเค้า ใช่สิวันนี้เกือบทั้งวันเลยฉันกับเค้าเราไม่กัดกันมันรู้สึกสบายแบบเหงาๆ อย่างไงบอกไม่ถูก
คนตัวเล็กยังคงถูจมูกไปมาอยู่แบบนั้น มันทำให้ร่างบางหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด และมันก็ทำให้เค้ายิ้มได้กว้างขึ้น(นิดหน่อย) ทั้งคู่ค่อยๆ ขยับหน้าเข้าไปประกอบปากกันอย่างแผ่วเบา ครั้งนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุแต่เป็นความตั้งใจของคนทั้งคู่ คนตัวเล็กเริ่มค่อยๆผลักตัวคนตรงหน้าลงไปนอนบนที่นอนก่อนจะเริ่มบทรักกันอย่างเร่าร้อน คนร่างบางจิกหลังคนตัวเล็กจนมีลอยเต็มไปทั่วทั้งแผ่นหลัง ก่อนจะจบบทรักลง
.
.
.
.
ทางฝั่งของเจสสิก้าและยูริเจสสิก้าทำหน้าที่ที่เค้าควรทำคือเช็ดตัวให้คนตรงหน้า พอเช็ดตัวเสร็จเค้ากำลังลุกออกไปเพื่อนชำระร่างกายแต่
‘ ว๊ายยย ยย ! ’ เข้าร้องออกมาเพราะยูริดึงแขนเธอจนเธอต้องล้มลงไปนั่งข้างๆ ยูริ
“ ฟานี่อ่า ยูลรักฟานี่นะ ชอบตั้งแต่ตอนไหนยูลก็ไม่รู้แต่ยูลรู้แค่ ยูลชอบฟานี่นะ ”
“ ปล่อยนะฉันคือเจสสิก้าไม่ใช่ทิฟฟานี่ ปล่อยคุณยูริ ” เจสสิก้าพยายามดิ้นออกจากอ้อมอกเค้า ด้วยสัญชาตญาณของเธอ สาวเจ้าขว้าน้ำที่เช็ดตัวยูริได้ ก็สาดจากข้างหลังมาใส่ยูริพอดี (เก่งเกินแม่คุณ - -)
ทำให้ยูริส่างเมาเป็นปริบทิ้ง
“ เจส เจสทำไรยูล ยูลเปียกเลย ” ยูริโวยวายขึ้นหลังจากชักมือออกไปแล้ว
“ อย่าทำแบบนี้กับเจสนะ ยูลอย่ามาลุมลามกับเจสแบบนี้ เข้าใจมั้ย! ” เจสสิก้าพูดด้วยสีหน้าโกรธเอาสะมากๆ ทำให้คนตรงหน้ารู้สึกผิด
“ ยูล ขอโทษ นะ ” ยูริทำหน้าเศร้าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
ฮาโหลลลล หายไปนาน (มั้ง)
- NC ตอนนี้ไม่ได้แต่ง สัญญาถ้ามีตอนหน้าจะแต่งให้นะครับ :)
- รายงานตัวหน่อยคนที่มาจาก เจ้าสาวจำเป็นนน :D
- สองเรื่องนี้ไรเตอร์คนเดียวกันนะครับ ไรเตอร์เล่น 2 ID
- :D
ความคิดเห็น