คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : จั ก ร ว า ล † 'รอยเลือด' (อัปครบ)
จั ก ร ว า ล
#นิยายเรื่องนี้มีคำพูดที่หยาบคายสร้างความปั่นป่วนทางจิตใจ ฉากไม่เหมาะสมคุณสามารถข้ามผ่านมันได้ หากคุณไม่ชอบกรุณากด (X) และหากคุณชอบกรุณากดติดตาม
เพจ กลุ่มลับหาในเพจนะคะ
*******
JAKAWAN & EVE
EPISODE
๐.๙ จั ก ร ว า ล † 'รอยเลือด'
“เอาดี ๆ อีฟ” ไอ้เงินพูดอย่างรู้ทันเมื่อมันเห็นฉันคว้าขวดเหล้าไว้แน่น
ส่วนจักรวาลไม่มีข้อคิดเห็นไม่มีสีหน้าใดนอกจากลุกไปนอนราบกับโซฟา
มิหนำซ้ำมันยังหลับตากอดแมวไว้อีก
ตอนนั้นฉันลุกไอ้เงินทำทีท่าจะลุกตามแต่ฉันเหลือบมองเชิงบอกให้นิ่งไม่ต้องยุ่งมันจึงนั่งลง
“มันเป็นผู้ชายนะไอ้อีฟ” ใบหูฉันได้ยินไอ้โนพูด
ฟังออกว่ามันสื่ออะไร
ถ้าฉันเอาขวดเหล้านี้ตีไอ้ทิศแน่นอนว่าคนอย่างไอ้ทิศต้องไม่อยู่เฉย
แล้วการที่มันไม่อยู่เฉยคือการลงไม้ลงมือ
“มันมีมือกูก็มีมือ” ฉันตอบเดินออกไปหน้าบ้าน
ตึง
ฉันเห็นทิศกำลังยืนเครียดอยู่เมื่อมันเห็นฉันจึงเดินเข้ามา
“เลวระยำยังกล้า”
นี่คือคำแรกที่ฉันพูดหลังจากถอยหลังเพื่อเว้นระยะห่าง
แน่นอนว่าการที่เขามาที่นี้คือต้องการมาเคลียร์มาคุยกับฉัน
บ้านหลังนี้เป็นบ้านของไอ้โน
ฉันมั่นใจว่าทิศไม่รู้จักที่นี้แต่มันเกิดเรื่องเขาขึ้นมีหรือทิศจะไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน
“ฉันอธิบายได้อีฟฟังฉันก่อน” ทิศพยายามจะเอามาจับมือแขนทว่าฉันขยับถอยห่าง
แถมเหยียดยิ้มรังเกียจไปให้
น้ำหน้าอย่างมันยังกล้าอธิบายทั้งที่ฉันได้พูดชัดไปแล้วว่าให้เอาเมียมันมาด้วย
“เหอะ มาแต่ตัวอีหน้าหมาอีตัวดันไม่มา” ฉันควรเจรจากับมันดีมั้ย
หรือพูดให้จบเอาให้เคลียร์ ตบให้เลือดกลบหน้าแล้วเดินเชิดกลับไปนั่งกินเหล้าต่อ
อย่างไหนดีถึงจะมันส์
“อีฟ..” ทิศครางเรียกฉัน
น้ำหน้าอย่างมันมีอะไรให้ฉันต้องคบต่อ?
ฉันไม่ได้ชอบใครง่าย ๆ ไม่คบใครง่ายด้วย เรื่องบนเตียงฉันรู้ว่ามันกว้างมาก
ถึงจะโดนผู้ชายด่าแม่ฉันยังไม่เจ็บใจเท่ากับไปเอากับคนอื่น
ฉันไม่เสียใจแค่เสียความรู้สึก
“เราคุยกันได้มั้ย” ทิศมองตาฉันด้วยความหวังเขามีท่าทีกลัวทำไมฉันจะมองไม่ออก
มันบอกให้คุย
หึ
“ได้” ฉันสูดลมหายใจเข้ามองหน้าทิศอีกที “ก็ลองพูดมา แหลมาสิ ไหน ๆ มึงก็มาถึงที่นี้”
คำที่ฉันมักไม่ใช้เลยคือมึงกูแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ทิศทำความไว้ใจเชื่อใจลงไปหมดแล้ว
“ทิศอยากให้เราไปคุยกันที่อื่น” นั่นคือคำที่มันบอก
ในขณะเดียวกันฉันดันปาขวดเหล้าไปที่รถมัน
เพล้ง!!
ไม่ต้องบอกว่าโดนส่วนไหน
รู้แค่ว่าทิศสบถคำหยาบกระชากหัวตัวเองทันที สีหน้าเขาเวลามองฉันมันเริ่มเปลี่ยน
ฉันรู้ว่าทิศรักรถคันนี้มาก
เพราะฉะนั้นทำของรักของหวงมันถือว่าสะใจดี
“ทำไมต้องเล่นรถด้วยวะ” ทิศถามเดินเข้ามากระชากแขน
อารมณ์มันตอนนี้เดือดไม่ต่างจากฉัน
การคุยของมันเริ่มหงุดหงิด
ฝ่ามือหนาเริ่มบีบแขนฉันแน่นขึ้นที่สำคัญฉันปล่อยให้มันทำ
“ไม่มีรถก็ไปที่ไหนไม่ได้” ฉันตอบด้วยการจ้องหน้ามันกลับ
ทิศเลยครางต่ำข่มอารมณ์โมโหไว้
แต่ฉันไม่กลัว
“เราต้องเคลียร์อีฟไม่ว่าจะเป็นเรื่องผู้หญิงหรือเรื่องรถ”
“เหรอ” ฉันอยากจะขำกับการเห็นแก่ตัวของมัน มันมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง
มีสิทธิ์อะไรมาจับแขน นิสัยมักง่ายมักมากมักจะเกิดขึ้นกับผู้ชายประเภทไม่มีความรับผิดชอบ
โครม!!
แต่แล้วเสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
คราวนี้ฉันไม่ได้เป็นคนทำ ฉันหันไปมองจุดเกิดเหตุ เห็นจักรวาลยืนอยู่กลางถนน ไม่รู้ว่ามันออกมาตอนไหน
ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจก็คือ
รถของทิศคันที่ฉันปาขวดเหล้าไปโดนกระจกคราวแรกกลับกลายเป็นรถยุบทันที
เสียงดังขึ้นจากการโดนอัดของรถ ฮาร์เล่ย์จักรวาลอัดอยู่หน้ากระโปรงรถของทิศ
ควันสีขวาเต็มไปหมด ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วและรุนแรงจน
ไอ้โนกับไอ้เงินออกมาดู
พวกมันไม่ได้เข้ามาเพียงแค่สบถคำว่า ‘ฉิบหาย’ ในความหมายตอนนั้น ฉันเข้าใจว่าไอ้จักรวาลต้องการหาเรื่องทิศ
“เหี้ยไม่พอยังกล้าดีใช้กำลังกับผู้หญิง”
“…”
จักรวาลพูดพร้อมส่ายเท้าเข้ามา
เขามีสีหน้าเรียบเฉย ดวงตาเขากวาดมองทิศผ่าน
ๆ จนกระทั้งหยุดที่ข้อมือฉันซึ่งมีทิศจับอยู่
“ปล่อยมืออีฟ” มันเป็นคำสั่งไม่ใช่คำขอ
“มึงเสือกอะไรด้วยคนเป็นแฟนจะคุยกัน” ทิศตอบกลับ
“อ้อ…” เป็นฉันที่ครางออกมา
เมื่อกี้ทิศอ้างสิทธิ์เพื่อไม่ให้จักรวาลยุ่ง?
“ เค”
ผัวะ!!
ทว่าจักวาลปล่อยหมัดหนักใส่หน้าทิศไปหนึ่งทีจนทิศเซเกือบปล่อยมือฉัน
“สัส!” ทิศสบถคำปล่อยแขนฉันเพื่อจะเอาคืนแต่จักรวาลไวกว่า
ตุบ!
เท้าหนายกขึ้นถีบอัดท้องทิศไปเต็มแรงคราวนี้เขาล้มกองกับพื้น
นัยน์ตาดุเหลือบมองฉันอย่างไว สีหน้าทิศเจ็บปวด
ไม่รู้ว่าเจ็บเพราะโดนอัดหรือเพราะฉันไม่ห้ามกันแน่
“อีฟมานี่”
หมับ!
ตอนนั้นแขนฉันโดนจักรวาดึงออกไป
จักรวาลมองหน้าฉันลากสายตามองแขนข้างขวาของฉันซึ่งเป็นข้างเดียวกับที่ทิศรั้งไว้
“สัส!” ฉันได้ยินจักรวาลครางต่ำ
แววตาเต็มไปด้วยความโทสะและตอนนั้นเอง
“ไอ้อีฟหลบเร็ว!” ไอ้เงินตะโกนตอนที่จักรวาลกัดฟันกรามแน่นจากนั้นมันปล่อยแขนฉันพร้อมกับเข้าไปลากคอทิศขึ้นมา
ผัวะ!
คราวนี้ทิศไม่มีทางสู้
หรือต่อให้สู้ก็เห็นได้ชัดว่าเอาจักรวาลไม่ลง ฉันตัดสินใจถอยออกห่าง
มองพวกมันซัดกันจนพอใจ
ตุบ!
จนกระทั้งไอ้โนเข้ามาห้ามมันลากลากจักรวาลออกมา
ทิศมีสภาพไม่ต่างจากผัก ร่างเขาเละหน้าเต็มไปด้วยเลือด หางคิ้วแตกยับ
ริมฝีปากมีเลือดไหล
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นจักรวาลอัดทิศจนเละ
“พอแล้วเว้ยมึงจะเอามันถึงตายหรือไง” ไอ้โนห้ามด้วยการรั้งคอหนาไว้
สายตาจักรวาลบ่งบอกชัดเจนว่าจะเอาให้ตายแต่ไอ้โนกระชากแขนเพื่อล็อคตัวมันก่อน
“อีฟ”
ตอนนั้นฉันได้ยินเสียงทิศผ่านหูเข้ามา
เขาพยายามพยุงร่างขึ้น แววตามองฉันเพื่อขอโอกาส
“เราเลิกกัน”
ฉันพูดพยักพเยิดหน้าไปยังจุดที่ทิศยืนพร้อมกับชูนิ้วกลางแสกหน้ามัน
เรื่องจบคนแยกฉันกลับมาในบ้านไอ้โนอีกครั้งโดยมีจักรวาลเดินตามหลังมา
ฉันเห็นมาก้าวเท้ามาอย่างไว
หมับ
“ที่พูดมาแน่ใจ” จักรวาลคว้ามือฉันไว้ เขารั้งฉันไว้ด้วยมือข้างซ้าย
“ประโยคไหน?” ฉันถามกลับดึงมือตัวเองออก
นัยน์ตาดุดันกวาดมองข้อมือด้าวขวาฉันอีกครั้ง
สีหน้ามันดูเรียบเฉยชนิดที่เดาอารมณ์ไม่ออก
จากนั้นจักรวาลตึงหน้าใส่ฉันเขาใช้ปลายนิ้วเกี่ยวชายเสื้อยืดของเขาซึ่งมันอยู่บนตัวฉันให้ขยับเข้าไปใกล้
กลิ่นเหล้าปนบุหรี่ชัดมาก
ไม่แน่ใจว่าส่วนล่างของฉันโดนเข้าจุดไหนของจักรวาลรู้แต่ว่ามันแข็ง
“โง่หรือตัดใจไม่ได้ถึงได้ให้มันกระชากอยู่อย่างนั้น”
จักรวาลคงหมายถึงเรื่องทิศจับมือฉัน
ถ้าให้ย้อนกลับไปตอนนั้นจักรวาลเห็นรอยตรงข้อมือแววตาเขาก็ดูโกรธทิศมาทันที
เขาโกรธจนถึงขั้นต่อยทิศ ฉันไม่รู้ว่ามันไปบ้าดีเดือดมาจากไหนแต่สิ่งที่ทำวันนี้
“ขอบใจ” นั่นคือคำตอบสำหรับเขา
จำได้ไหมฉันขอจักรวาลอย่างหนึ่งก่อนที่ทิศจะมา
สิ่งที่ฉันขอมันนอกเหนือกับสิ่งที่จักรวาลทำ ฉันขอให้เขาหาเรื่องทิศแต่ไม่ได้ให้เขาถึงขั้นพังรถทิศด้วยการขับรถตัวเองอัดรถทิศอีกที
ไม่บ้าดีเดือดก็ไม่รู้จะสรรหาคำไหนให้มันแล้ว
“ถามไม่ได้ให้ตอบอย่างอื่น”
“ถามว่า” ฉันสูดลมหายใจเข้าขณะที่จักวาลเหลือบตามอง
“แน่ใจว่าเลิกกับมัน” มันมองราวกับต้องการคำตอบ
“เออ” ฉันตอบผละตัวออกเดินไปยังห้องน้ำ
แต่ฝีเท้าจักรวาลก็ยังคงเดินตามฉันอยู่ “จักรวาล” ฉันเรียกเอี้ยวตัวมองเห็นจักรวาลยืนมองฉันตลอดเวลา
สาบานมันไม่รู้หรือไงว่าฉันสื่ออะไร
“จะเข้าห้องน้ำ”
“ก็เข้าสิ”
“แล้วนายจะยืนเฝ้าอยู่อย่างนี้?”
หลังจากพูดจบฉันเข้าห้องน้ำออกมาอีกทีเห็นจักรวาลคนอื่นนั่งดื่มกันต่อ
พวกมันดูเมาโดยเฉพาะไอ้โนที่นอนราบไปกับพื้น
“จะกลับยัง” ฉันยืนอยู่ในส่วนที่มองพวกมันเห็น ไอ้จักรวาลกำลังยกเหล้าดื่มเลยเงยหน้ามอง
“ยัง”
ฉันพูดเดินไปร่วมวงเป็นเหตุให้ไอ้เงินเข้าเรื่อง
“ถามจริงมึงไม่เสียใจไม่ร้องไห้ไม่โวยวายห่าอะไรรึวะ?” แน่นอนว่ามันสื่อถึงเรื่องทิศ
ก็อย่างที่บอกฉันไม่ได้เป็นประเภทรักจนหลงจนโง่หรือยอมเจ็บ
ความรู้สึกที่มีก็แค่เสียไป ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ ใครจะไปก็เชิญ
อยากไปกินอีกเท่าไหร่ก็ตามสบาย ชีวิตไม่ได้กำจัดกรอบ แต่ถ้าเมื่อไหร่กันที่ฉันบอกจบก็คือ
ไม่เอา ไม่มีซัมติง ไม่มีรีเทิร์น
“จะเสียใจทำไมในเมื่อผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก”
ฉันตอบกระดกเหล้าเข้าปาก แอลกอฮอล์เมื่อมันเข้าไปในร่างกายทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย
“เหรอ” เสียงนี่เป็นจักรวาล
มันแค่ครางต่ำพยักหน้าน้อย ๆ ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ในจุดไหนถึงได้ฟังเงียบ ๆ
“งั้นมึงไม่แคร์?” ไอ้เงินยังคงถาม
“ตามนั้น” ฉันตอบเหลือบมองไอ้จักรวาลอีกที
ซึ่งมันก็มองหน้าฉันอยู่แล้ว “สูบ”
ฉันพูดกับไอ้จักรวาลหมายถึงต้องการบุหรี่ มันเลยดึงออกมาจากระเป๋าเสื้อส่งมาให้ ฉันรับพร้อมคาบมันไว้
เวลานั้นจักรวาลมองแก้วเหล้าของตัวเองสลับมองฉัน
ปลายมือแกร่งยกแก้วเหล้าขึ้น แววตามันดูเรียบเฉยแต่ซ่อนความร้ายกาจไว้
“ดื่ม” เสียงเย็นเยียบของจักรวาลดังขึ้น
เขายกแก้วเหล้าเพื่อสื่อว่าให้ฉันดื่มกับมันจนหมดแก้ว
ฉันเลยเปิดขวดใหม่ชนขวดกับแก้วมันจากนั้นกระกดซดจนหัวทิ่ม
ตุบ!
“ไอ้อีฟ”
“ปล่อยมัน”
โลกมันเอียงหรือตัวฉันเองที่เมาจนเอาตัวไม่รอด
ฉันรับรู้ถึงการอุ้มออกมาจากตัวรถ กลิ่นแอร์เย็น ๆ กระทบใบหน้าจนกระทั้งฉันสัมผัสถึงกลิ่นตัวคุ้นเคย
ฉันพบว่าตัวเองถูกอุ้มด้วยร่างหนาจากนั้นร่างกายถูกวางไว้ส่วนไหนสักที่
มันให้ความรู้สึกเหมือนเตียงนอน
ตัวฉันวูบวาบโดยเฉพาะตรงซอกหู
ฉันขยับตัวหนีอย่างรำคาญเมื่อซอกคอสัมผัสถึงความที่เปียกชื้น
“อีฟตื่น” แต่เสียงกระซิบดังขึ้นในระยะใกล้ มันมากับการเคลื่อนไหวทางด้านหลัง
ร่างฉันถูกประคองด้วยมือหนา ท้ายทอยฉันถูกรวบด้วยมือข้างเดียว
ใบหน้าถูกบังคับให้หันกลับไปมอง ลมหายใจร้อนจัดกระทบปลายจมูก
กลิ่นบุหรี่ผสมกลิ่นเหล้าทำให้ฉันปรือตาขึ้นนิดหน่อย
“ลุกมากินน้ำ”
คำสั่งมาพร้อมการดึงตัวฉันให้ลุกเพื่อนั่ง อารมณ์คนเมาแน่นอนว่าหงุดหงิด
ฉันปัดหน้าหนาซึ่งอยู่ใกล้ออกไป
ไม่แน่ใจว่าโดนส่วนไหนแต่มีเสียงคางต่ำไม่พอใจอยู่หลายส่วน
“ไม่ลุกกูปล่อยให้มึงนอนอย่างนี้นะ”
“เออออ!” ฉันตอบกลับลากเสียงยาว ไม่สนห่าอะไรเลือกนอนแต่ทว่ามันไม่ปล่อยแถมยังบีบแก้มให้ฉันลืมตาขึ้นอีก
สิ่งแรกที่เห็นคือหน้าไอ้จักรวาลซึ่งมันอยู่ในระยะประชิด
เนื้อตัวเราเสียดสีกันโดยจักรวาลนั่งซ้อนอยู่ด้านหลังฉันแถมค้อมตัวมาหาฉันอีก
แขนแกร่งของมันกำลังรั้งเอวฉันให้นั่ง
ขาข้างหนึ่งของฉันยังอยู่บนเตียงส่วนอีกข้างอยู่บนพื้น สภาพเหมือนหมาไม่มีผิด
“สภาพเป็นแบบนี้ใครเห็นไม่มีทางเอา” น้ำเสียงอวดดีถือไพ่เหนือพูด
ทำให้คนที่แฮงค์อย่างฉันถึงขั้นเคือง
หมับ!
“มึงพูดว่าไงนะ” ฉันเอียงตัวไปด้านหลังกระชากต้นคอมันให้ลงต่ำเพื่อมองหน้าในระยะประชิด
“ปล่อยไอ้อีฟกูเจ็บ” มันบอกมองค้อนฉัน
เวลาคนเมาเมื่อโดนกระตุ้นสิ่งแรกที่ทำให้เราตื่นคือเรื่องละเอียดอ่อน
จักรวาลพูดว่าใครเห็นฉันในสภาพนี้คือไม่เอา มันเป็นเวลาเหมาะกับที่ฉันรู้สึกหน่วงพอดี
“ไม่มีใครเอาใช่ไหม” ฉันถามรู้สึกแน่นอก
จักรวาลเบือนหน้าไปทางอื่นแต่ฉันบังคับมันด้วยการบีบคางให้มอง “ตอบ”
“มึงเมาไอ้อีฟ” แน่นอนละว่ามันปัดไม่ตอบเลือกเลี่ยง
“อ้อ” ฉันเลยครางต่ำเม้มปาก “ไม่มีใครเอาได้”
พรึบ
ช่วงวินาทีนั้นฉันปล่อยจักรวาลขยับตัวออกจากมัน
ยืดตัวขึ้นเล็กน้อยจากนั้นถอดเสื้อยืดออกพร้อมเหวี่ยงมันทิ้ง
ต้องให้แรดใช่ไหมถึงจะมีคนเอา
“พูดไม่รู้เรื่อง” ไอ้จักรวาลดุ
ข้อมือฉันถูกรวบรัดเบาเพื่อไม่ให้ขัดขืน จักรวาลดึงผ้านวมขึ้นเพื่อปิดเนื้อตัวฉัน
ตอนนี้ฉันอึดอัดมันร้อนไปหมดเลยกระชากผ้าห่มออก มองหน้าจักรวาลมึน ๆ แต่มันไม่ได้มองหน้าฉัน
ไอ้จักรวาลเลือกมองผนังห้องแทน
“มึงก็ยังเมินกู” เป็นส่วนลึกที่พูดออกไปไม่คิด
ริมฝีปากแดงสดเม้มเป็นเส้นตรงในตอนที่ฉันขยับตัวออกห่างจักรวาลเพื่อลุก
“นั่นจะไปไหนเมาหมาเรียกพี่แล้วอีฟ” ทั้งที่พูดกับฉันแต่มันก็ไม่หันมามอง
“ไม่ต้องมายุ่ง!”
ฉันปรายตามองมันในจังหวะที่ลุกเพื่อยืน “มึงยังเมินมึงไม่เอากูจะออกไป”
“ไม่เอา? ออกไป? รู้ตัวมั้ยว่าพูดเหี้ยอะไรอยู่”
รู้สิรู้ว่ามันโกรธรู้ว่ามันทำหน้าโหดอยากจะสับฉันให้เป็นชิ้น
ๆ
เหอะ
กูแค่เมาเว้ยไม่ได้เป็นบ้า
ฉันเลยตัดสินใจเดินไปยังประตูห้องเห็นลาง
ๆ ว่าอยู่ไม่ไกล แต่ทำไมตัวฉันถึงเดินไม่ถึงสักที
แม่ม
“เดินยังไม่ตรงริอาจทำตัวเก่ง” ไอ้จักรวาลยังพูดอยู่ฉันได้ยินเสียงมันมาจากด้านหลัง
“กลับมานี่อีฟ”
“ไม่กลับ”
ฉันตอบเหวี่ยงเชิดหน้าเดินให้ไวกว่าที่ใจคิด
“เสื้อผ้าไม่มีติดตัวจะออกไปไหนได้” การเคลื่อนไหวเกิดขึ้นตอนที่จักรวาลพูด
“ออกไปให้คนเอา”
พรึบ!
เอ๊ะ!
วินาทีนั้น
“ชอบนักหรือไงให้คนมอง” จักรวาลลุกเข้ามาเกี่ยวสะโพกฉันไปวางบนโต๊ะ
เขากวาดของทุกอย่างทิ้งลงพื้นเพื่อดันตัวฉันให้แนบชิดกับผนังห้องตามด้วยแทรกตัวเองเข้ามา
ลมหายใจเขาถี่ขึ้นแววตาดุดันกวาดมองร่างฉัน “รู้มั้ยใครเห็นเธอในสภาพนี้มันจะเป็นยังไง”
“ไม่มีใครเอา”
อ๊ะ..
ฉันตอบตามความรู้สึก
ณ ตอนนี้ แต่จักรวาลกลับลูบไหล่บางจนถึงไหปลาร้าตามด้วยดึงสายบราเซียร์ของฉันแรง ๆ
หนึ่งที
ร่างฉันสะดุ้งเผลอกอดจักรวาล
อาการคลื่นไล้เกิดขึ้นจับฉับพลันเมื่อฉันเงยหน้ามองร่างหนา
“เอาจนไม่ลงมากกว่าสิอีฟ”
ไม่รู้ไม่สนว่ามันจะพูดอะไรใจฉันนึกอย่างเดียวว่าลุกออกจากตรงนี้
เลยผละแผ่นอกจักรวาลตามเรี่ยวแรงที่มีแต่ผลปรากฏว่าจักรวาลไม่ขยับแม้แต่นิดเดี๋ยวมิหนำซ้ำยังมองหน้าฉันอย่างกับเอาเรื่อง
“กูจะอ้วก” ฉันบอกพยายามผละมันออก สายตาเบลอหนักมาก
“ชอบแกล้งนัก” ดูเหมือนจักรวาลไม่คิดว่าฉันพูดจริง มันจึงจับขาฉันแยกออกจากกัน
อันเดอร์แวร์ตัวบาง ๆ เมื่อรับความเย็นเข้ามาในจุดที่อ่อนไหว
ทำให้อาการที่เป็นอยู่เริ่มติดเครื่องง่ายขึ้นจนฉันเกร็งร่างไปหมด
“กูบอกว่าจะอ้วก”
อ้วกกก!
ฉันปล่อยมันตรงนั้นตอนนั้นเลย
ทำให้จักรวาลโดนอ้วกฉันเต็ม ๆ เสื้อมันเปียกเพราะอ้วกฉัน ฝ่ามือหนาปล่อยขาฉันทันทีที่เห็นฉันอ้วกไม่หยุด
Shit!
“แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก” มันสบถคำอุ้มฉันเข้าไปในห้องน้ำแล้ววางตัวฉันบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าโดยมีมันยืนซ้อนอยู่ด้านหลังกันเพื่อไม่ให้ฉันตกลงไป
“อ้วกให้หมด”
ฉันจำได้ว่าจักรวาลสั่งด้วยการลูบแผ่นหลังฉันเบา ๆ
ฉันอ้วกอยู่พักใหญ่จนหมดเรี่ยวแรง
หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเปลือกตาปิดทันทีที่อ้วกหมดท้อง จักรวาลขยำหน้าท้องฉันไว้ในตอนที่ฉันเอนหลังไปพิงมัน
ฉันพักสายตาจักรวาลเคลื่อนไหวอยู่ตลอดจนกระทั้งฉันถูกมันเขย่าแขนให้ตื่น
“ล้างตัวอีฟจะนอนสภาพนี้ไม่ได้” ไม่ว่าใบหน้าจักรวาลอยู่ส่วนไหนแค่ได้กลิ่นเหล้าเขาก็ทำให้ฉันเบือนหน้าหนี
“ไม่เอา!” ฉันตอบปัดรำคาญไม่ลืมตาขึ้นด้วย
คนมันเมาจะเอาอะไรนักหนา ฉันชักเสียงสูงหายใจแรง ๆ แต่
หมับ!
จักรวาลจับตัวฉันให้หันกลับไปเพื่อประเชิญหน้าเขา
สายตามันมองหน้าฉัน สักพักร่างสูงกดเปิดฝักบัวจากนั้น
ซ่า!
ความเย็นแล่นเอาฉันตื่นจักรวาลจับฉันกดไม่ให้ดิ้น
เขาใช้น้ำเพื่อล้างตัวฉันทั้งที่ฉันดิ้น
“ไม่เอา! ไอ้จักรวาล”
ฉันทั้งดิ้นทั้งฟาดมือแต่จักรวาลไม่ปล่อย เขาออกแรงจับหัวไหล่ให้ฉันนั่งนิ่ง ๆ
ฝ่ามือร้อนจัดเป็นพิเศษเริ่มถูเนื้อตัวฉัน
“อย่าจับตัว” ฉันดื้อเรี่ยวแรงเพิ่มขึ้น
มันอาจจะมาเพราะจักรวาลเอาน้ำมาราดตัวฉันก็ได้
“นิ่งอีฟ” มันไม่ได้ตะคอกแต่ทำให้ฉันชะงักไปสามวิ
ประโยคที่พูดทำให้ฉันงอแงขึ้น
จักรวาลอาบน้ำให้ฉันทั้งที่ตัวฉันมีแค่บรากับอันเดอร์แวร์
บ้าไปแล้วนี่มันมาถึงขั้นที่ต้องแก้ผ้าให้เพื่อนดูแล้วเหรอ
ดูเหมือนความเย็นจากน้ำทำให้ฉันมีสติขึ้นมานิดหน่อย จักรวาลยังคงบ้าถูฉันกับสบู่
“พอแล้ว!”
ตุบ!
ฉันคิดว่าฉันฟาดมือไปที่ต้นคอแต่มันไม่ใช่มือฉันดันพลั่งพลั้งเผลอไปผิดที่
“ตบหัวเลยเหรออีฟ” วินาทีนั้นจักรวาลเหลือบมองฉัน
ช่วงเชิงกรานของใบหน้ามีรอยนิ้วบาง ๆ มันมาจากเล็บของฉัน
“ก็บอกให้ปล่อยไง” ฉันปรือตามอง ไม่มีส่วนไหนของฉันที่ไม่เปียก
เมื่อมองดี ๆ จะเห็นว่าจักรวาลถอดเสื้อไปแล้ว
บนตัวเขามีแค่กางเกงยีนซึ่งเอวมันต่ำมาก
มองต่ำไปอีกหน่อยจะเห็นช่วงซิกแพคลอนที่แปดมีรอยสัก มันไม่ได้เป็นรูปแต่เป็นชื่อต่างหาก
ฉันไม่เคยเห็น
“มองหน้า” จักรวาลสั่งรั้งเอวฉันให้ขยับเข้าไปใกล้ ร่างกายเขากำยำ
แผ่นอกกว้างมาก “เมื่อกี้ที่พูดจำได้มั้ย”
“…”
“ที่บอกไม่เอา”
สวบ
สวบ
จักรวาลจ้องฉันด้วยการเท้ามือลงเคาน์เตอร์
เขาบดเบียนตัวลงมาด้วยการโน้มตัวเข้าหาฉันอย่างแนบเนียนจนจมูกเราจรดกัน
“ฉันหมายถึงไม่เอาคนที่เห็นเธอในสภาพนี้ไว้แน่”
อื้อ!
อัปครบ
ไรท์แอบในห้องน้ำก่อนนะทุกคนนน ใครจะมาแอบดูกับไรท์บ้างง หื้อออ อีเฮียยยย
รอตอนหน้านะ ><
เม้นมาคุยกันนน ไรท์อ่านทุกคอมเม้น ><
ความคิดเห็น