(E-book) BAIT #TEVA เทวาล่าเหยือ (เทวากินเด็ก)

ตอนที่ 27 : BAIT TEVA #เทวากินเด็ก : 26

​

เทวากินเด็ก 

26

หลายวันต่อมา

มันผ่านไปแล้วหลายวันตั้งแต่วันที่ฉันได้คุยกับพี่เซน ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยกับพี่เซนอีกเลย เนื่องจากว่าช่วงนี้มันเป็นช่วงใกล้ปิดเทอมหนึ่งและเป็นช่วงสอบของนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่ ฉันเลยคิดว่าไว้ให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนแล้วฉันค่อยพูดกับพี่เซนจริงๆจังๆอีกกครั้ง

ส่วนความสัมพันธืของพี่เทวากัฉันก็ตั้งแต่วันนั้นเราก็ไม่เหลือค่าพี่น้องกันอีกเลย พี่เทวาปฏิบัติกับฉันเหมือนกับที่คู่รักคนอื่นเขาทำกัน แต่ช่วงนี้พี่เทวาค่อนข้างงอแงกับฉันอยู่บ่อยๆ แบบว่าฉันไม่ค่อยมีเวลาให้เขาและอีกทั้งช่วงนี้ประจำเดือนฉันมาพี่เทวาเลยง๋อยและงอแงอย่างที่เห็น

และตอนนี้ฉันก็กำลังนั่งอ่านหนังสือเพื่อที่จะเตรียมสอบสำหรับพรุ่งนี้อยู่บนเตียง โดยมีพี่เทวานั่งเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่ข้างๆฉันโดยไม่ห่างไปไหน

“อ่ะ หนูอัญ อะไรกัดพี่ก็ไม่รู้ค่ะ ช่วยดูให้พี่หน่อยได้ไหมคะ”

จู่ๆเสียงขงพี่เทวาก็ดังขึ้นทำให้ฉันละสายตาไปจากหนังสือที่ตัวเองกำลังอ่านอยู่แล้วหันไปมองหน้าพี่เทวาทันที

“อะไรเหรอคะ พี่เทวา”

ฉันมองดูผู้ชายที่มีสภานะพี่ชายของตัวเองด้วยสายตาใสซื่อไร้เดียงสาแต่ตอนนี้สถานะของเราสองคนมันมากกว่าพี่น้องธรรมดาทั่วไปกันแล้ว

“พี่ไม่รู้ อัญช่วยดูให้น่อยสิ”

เดี๋ยวนะ นี่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่พี่เทวาไม่เห็นเหรอ ส่วนเขาเอาแต่นั่งเล่นเกมทำไมถึงไม่ทำเองละ แต่ฉันก็ได้แค่เถียงพี่เทวาในใจเพราะถ้าขืนพูดเป็นเสียงออกมาคืนนี้ฉันคงไม่ได้อ่านหนังสือกันพอดี คงได้เถียงกับเขาทั้งคืนแน่ ฉันเลยกวาดสายตามองทั่วร่างของเขาเพื่อดูว่ามันมีตัวอะไรกัดเขาอย่างที่เขากำลังพูดอยู่หรือเปล่า

“เนี้ยๆตรงนี้”

พี่เทวาไม่เพียงแค่พูดแต่เขากลับคว้ามือของฉันไปวางไว้ใต้หัวเข็มขัดของเขาเพราะเห็นว่าฉันไม่รู้ตำแหน่งที่เขาถูกกัดเข้าสักที แต่มาวางไว้ตรงนี้ฉันชักรู้สึกแปลกๆขึ้นมาแล้วสิ

“อะไรกัดพี่ก็ไม่รู้ ปวดไปหมดเลย หนูอัญช่วยทำให้พี่หายปวดได้ไหมคะคนดี”

“....”

ฉันไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขั้นที่จะไม่รุ้ว่าพี่เทวากำลังหมายถึงอะไรอยู่กันแน่ ฉันจึงรีบชักมือออกจากตรงนั้นทันทีอย่างกับว่าส่วนที่ฉันจับเมื่อกี้มันเป็นของร้อนถ้าขืนจับนานกว่านี้มือฉันได้ไหม้แน่ แต่นั่นฉันว่ามันน่ากลัวกว่าของร้อนซะอีก

“พี่เทวา ทำอะไรคะ ไม่เห็นหรือไงว่าอัญกำลังอ่านหนังสืออยู่”

บางที่ฉันก็คือว่าพี่เทวาก็เอาแต่ใจตัวเองเกินไปแล้ว ฉันควรจะห้ามปรามเขาบ้างเพื่อไม่ให้เขาได้ใจไปมากกว่านี้

“ก็พี่เห็นว่าอัญนั่งทำหน้าเครียดอยู่ตั้งนานก็นึกว่าอัญอย่างผ่อนคลายนะสิ”

ดูคำพูดของพี่เทวาสิ คนที่อยากผ่อนคลายคงจะเป็นพี่เทวาเองซะมากกว่า ไหนจะคำพูดที่ดูสองแง่สองง่ามแล้วยังไม่รวมสายตาที่กำลังอ้อนขอเอาอะไรบางอย่างกับฉันอยู่นี่อีก คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าตอนนี้เขาต้องการอะไรอยู่ คนหื่น

“และอีกอย่าง เทวาน้อยมันเหงามาเป็นอาทิตย์แล้วนะเออ ไม่สงสารมันบ้างเหรอ”

สิ้นประโยคของพี่เทวาหน้าของฉันมันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที  ไม่ได้การแล้ว ถ้าฉันมัวแต่นั่งคุยเรื่องไร้สาระกับพี่เทวาแบบนี้ฉันคงอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องกันพอดี 

“ไม่ค่ะ”

“งะ หนูอัญใจร้าย”

“พี่เทวาไม่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอคะ ช่วงนี้อัญไม่เห็นพี่เทวาออกไปไหนเลย”

ฉันเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วเปิดหนังสือเรียนของตัวเองอ่านไปพลางๆในขณะที่รอคำตอบจากพี่เทวา โดยไม่สนใจสายตาอ้อนๆของพี่เทวาที่พยายามส่งมาให้ฉันเลยสักนิด แบบว่าฉันเริ่มชินกับมันแล้วนะ ฉันเลยไม่สะทกสะท้านกับอะไรแบบนี้

“เพื่อนพี่มันมีเมียกันหมดแล้วนะ แล้วก็อีกอย่างพี่ก็อยากอยู่กับเมียพี่ ไม่ได้เหรอครับ”

อ่า ถึงจะชินกับท่าทางของเขาแต่ฉันไม่เคยชินกับสถานะของเราเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งฉันก็รู้สึกเขินทุกทีที่พี่เทวาเรียนฉันด้วยสรรพนามแบบนั้น แต่ฉันอยากจะรู้จังว่าพี่เทวาจะเรียกฉันแบบนี้ได้นานแค่ไหนกันนะ ฉันไม่รู้หรอกว่าอนาคตพี่เทวาจะเบื่อฉันหรือเปล่าเพราะฉันยังเป็นเด็กแถมยังไม่ได้สวยเหมือนพวกพี่สาวที่พี่เทวาเคยควงเลยสักนิด อ่า ฉันเริ่มจะกลัวแล้วละว่าพี่เทวาจะเบื่อฉันเอา

“พี่เทวา”

“ครับ”

“อัญขอถามอะไรบางอย่างได้ไหมคะ”

ฉันเอ่ยแล้วหันไปจ้องใบหน้าที่แสนหล่อเหลาของผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆฉันด้วยสายตาจริงจัง

“มีอะไรเหรอ”

“พื่เทวาจะเบื่ออัญไหม”

ฉันตัดสินใจถามออกไปพี่เทวาก็ทำหน้านิ่งทันทีก่อนที่เขาจะจ้องมาที่ใบหน้าของฉันด้วยสีหน้าจริงจัง

“ไปเอาความคิดนี้มาจากไหน พี่ไม่เคยเบื่ออัญและจะไม่มีวันเบื่อด้วย”

ถึงเขาจะยืนยันมาแบบนั้นแต่ฉันก็กลัวว่ามันจะมาวันนั้น ถ้าเกิดวันนั้นมาถึงวันที่พี่เทวาเบื่อฉัน วันที่พี่เขาหมดรักฉัน ฉันจะเป็นยังไงกันนะ

“อัญแค่อยากรู้เพราะตอนนี้พี่เทวาอาจจะหลงอัญอยู่ แต่พอนานไปพี่เทวาอาจเปลี่ยนใจไปชอบผู้หญิงคนอื่นก็ได้”

ฉันอาจจะงี่เง่าเกินไปสินะที่ถามคำถามแบบนั้นออกไปแต่เพราะฉันกลัว กลัวว่ามันจะเป็นอย่างที่ฉันพูดจริงฉันเลยถึงถามไปแบบนั้น

“อัญก็รู้ว่าพี่รักอัญ รักมานานแล้วด้วย พี่ไม่มีทางที่จะไปรักผู้หญิงอื่นได้อีก ตอนนี้พี่กลับมาแล้วไม่ว่ายังไงพี่ก็ไม่ทิ้งอัญไปไหน พี่สัญญา”

พอได้ยินคำพูดที่แสนหนักแน่นของพี่เทวาแล้วทำให้ฉันน้ำตาคลอเบ้าขึ้นมาทันที อ่า ฉันไม่น่าเอ่ยถามคำถามบ้าๆแบบนั้นออกไปเลย พี่เทวารักฉันมากขนาดนี้ฉันไม่น่าถามเขาแบบนั้นเลย ฉันมันบ้าจริงๆ

“อัญขอโทษ”

ฉันเอ่ยแล้วโผล่เข้ากอดพี่เทวาไว้แน่นละพี่เทวาก็กอดตอบฉันแบบไม่อิดออดอะไร

“วันหลังอย่าถามแบบนี้อีกนะ”

“ค่ะ”

“พี่รักอัญนะ”

“อัญก็รักพี่เทวาค่ะ”

ตอนนี้ฉันไม่กลัวแล้วละว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นบ้า ถ้ามันจะเกิดแต่ถ้าหากมีผู้ชายคนนี้คอยยืนอยู่เคียงข้างฉันตลอดไปละก็ ฉันก็พร้อมที่จะสู้กับมัน แต่ถ้าเขาปล่อยมือจากฉันเมื่อไหร่ละก็ฉันก็พร้อมที่จะยินดีให้เขาไปเพราะถ้าพี่เทวามีความสุขฉันก็มีความสุขด้วย การที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขแค่นั้นฉันก็พอใจมากแล้ว ตอนนี้ฉันขอเก็บเกี่ยวความสุขนั้นไว้ก่อนที่วันนั้นจะมาถึงก็แล้วกัน

เทวา Talk

วันต่อมา

หลังจากที่ผมไปส่งหนูอัญที่มหาลัยเรียบร้อยแล้วผมก็ขับรถตรงมาที่มหาลัยตัวเองทันที วันนี้หนูอัญมีสอบผมกักเป็นห่วงเพราะเมื่อคืนทำหน้าเคร่งเครียดอ่านหนังสือทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอน ไอ้ผมก็พลอยเป็นห่วงไปด้วยกลัวว่าคนตัวเล็กจะเป็นล้มเป็นแล้งคาห้องสอบ แต่เห็นหนูอัญตั้งใจแบบนั้นผมก็ห้ามอะไรไม่ได้ ก็เลยทำได้แค่คอยสนับสนุนเธอก็เท่านั้น

เฮ้อ การที่เราเรียนต่างที่กันแบบนี้ผมก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ หนูอัญจะรู้ตัวไหมนะว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่สวยแถมยังน่ารักน่ากอดแบบนั้น ขนาดผมยังอดใจไม่ได้คนอื่นมันจะเหลือเหรอ ยิ่งคิดผมชักยิ่งหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ มีเมียเด็กแถมน่ารักแบบนี้คุณสามีก็หวงเป็นนะเออ

“กว่าจะโผล่หัวมานะไอ้สมภารกินไก่วัด”

ทันทีที่ผมเดินโผล่หน้าถึงโต๊ะประจำกลุ่มใต้ตึกคณะนิเทศศาสตร์ที่ผมเรียนอยู่เสียงของไอ้เจ้าทัพคนติดเมียก็เอ่ยทักผมขึ้นมาด้วยประโยคที่แสนจะรื่นหู

“ว่าแต่กู ทีมึงกลิ่นน้ำลายตัวเองอร่อยไหม”

ผมกัดมันคืน ใช่ว่าไอ้เจ้าทัพมันจะดีเด่นไปกว่าผมซะเมื่อไหร่ ปิ่นเมียมัน ตอนแรกก็บอกว่าไม่ชอบไม่กินเด็ก เห็นไหมตอนนี้เดินตามเขาต้อยๆอย่างกับลูกหมา

“ไม่อร่อยเท่ากลื่นน้ำลายเมียหรอกโว๊ย ฮ่าๆ”

อย่ากล่าวหาว่าผมหื่นคนเดียวเลย ทั้งกลุ่มเนี้ยมีใครยอมใครหรอก แบบนี้พวกผมจะเป็นเพื่อนกันมาถึงทุกวันนี้เหรอถ้าไม่มีนิสัยเหมือนกัน

“เฮ้อ เบื่อพวกมึงจริงๆ มีเมียกูก็นึกว่าจะเป็นผู้เป็นคนขึ้นหน่อย บ้ากว่าเดิมเสียอีก”

ไอ้เมืองเหนือผู้ชายที่ยังครอบความโสดมาจนถึงทุกวันนี้เอ่ยขึ้น คนไม่มีเมียอย่างมันไม่เข้าใจหัวอกพวกผมหรอก ผมเดาไม่ออกจริงๆว่าคนอย่างมันจะได้ใครเป็นเมีย ชักอยากเห็นหน้าเมียในอนาคตของมันแล้วสิ

“มึงมีเมียแล้วมึงจะรู้เอง”

นี่เป็นเสียงของไอ้นาวาคนโหดที่เอาแต่นั่งเงียบส่องไอจีเมียได้ทุกวี่ทุกวัน ผมละอยากรู้จริงๆว่ามันไม่เบื่อบ้างเหรอที่เอาแต่มองรูปเมียในไอจีแบบนั้น ทั้งๆที่ตัวจริงก็มีให้มองแต่ความจริงมันไม่ได้แค่ส่องหรอกมันนะคอยกันท่าพวกผู้ชายที่มาจีบเมียมันในไอจีซะมากกว่า คนหวงของ2018 นี่ขนาดเมียมันท้องอยู่นะมันยังหวงขนาดนี้ พอคลอดละมึงเอ๊ย ไอ้โหดมันคงได้ฆ่าคนแน่ถ้าเกิดมีใครคิดจะจีบเมียมันจริง

“เมียนะเคยมี แต่ตอนนี้กูบอกพักดีกว่าวะ”

แต่คำพูดของไอ้เมืองเหนือทำให้พวกผมงงเป็นไก่ตาแตกขึ้นมาทันที คำพูดงงๆของมันเหมือนเป็นเรื่องจริงครึ่งเป็นเรื่องหลอกลวงครึ่ง เอาจริงๆนะผมไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงของมันสักเท่าไหร่ ที่รู้ๆที่ผ่านมามันไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนให้พวกผมได้เห็นเลยสักครั้งจนพวกผมแอบคิดไปแล้วว่ามันอาจจะเป็นวกรักร่วมเพศหรือเปล่านะ

“มึงพูดเหี้ยอะไรวะ”

ไอ้เจ้าทัพเอ่ยขึ้นเพราะมันก็คงไม่เข้าใจเหมือนกับผมในตอนนี้

“กูพูดไปงั้น อย่าสนใจกูเลย”

ช่างแม่ง พวกผมไม่อยากรู้ก็ได้ ไว้มันอยากบอกมันก็คงบอกพวกผมเองแหละ แต่ตอนนี้ผมมีเรื่องอยากจะปรึกษาพวกเพื่อนเหี้ยนิดหน่อย พอดีตอนนี้ผมกำลังคิดถึงเรื่องที่หนูอัญถามผมมาเมื่อคืน ผมไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆว่าทำไมถึงถามผมมาแบบนั้น ทั้งๆที่ผมก็แสดงออกว่ารักเธอมากขนากนั้นแล้วแท้ๆ หรือน่าตาของผมมันเหมือนพวกไม่น่าเชื่อถือยอ่างนั้นเหรอ

“เออ พวกมึงกูถามอะไรหน่อยดิ”

“อะไรของมึง”

“หน้ากูเหมือนพวกไม่จริงใจขนาดนั้นเลยเหรอ”

ผมถามออกไปเพื่อนทั้งสามคนของผมก็จ้องมาที่ผมเป็นตาเดียว คงไม่คิดละสิท่าว่าไอ้เทวาคนนี้จะถามคำถามแบบนี้ออกมา เห็นผมขี้เล่นก็จริงแต่ผมก็มีโหมดจริงจังของผมเหมือนกันนะ

“เออ!!”

อ่า ไม่เห็นต้องต้องมาด้วยความพร้อมเพรียงขนาดนั้นเลย ไอ้พวกเพื่อเหี้ย

“ถามแบบนี้มึงมีปัญหากับเด็กมึงละสิท่า”

ไอ้เจ้าทัพนี่ก็เดาเก่ง

“เออ หนูอัญหาว่ากูจะเบื่อเธอ ทั้งๆที่กูก็รักเธอมากขนาดนี้ กูงงวะ กูดูไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอถึงทำให้หนูอัญระแวงเรื่องแบบนั้นได้”

“ก็ที่ผ่านมามึงทำตัวแบบนั้นให้น้องอัญเห็น เป็นกูก็เชื่อไม่ลงหรอกว่ามึงจะรักน้องเขาจริง”

เพราะว่าที่ผ่านมาผมแค่คิดว่าถ้าหากผมคบกับผู้หญิงหลายๆคนมันจะช่วยให้ผมลืมความรู้สึกที่ผมมีต่อหนูอัญได้ ผู้หญิงพววกนั้นต้องมีใครสักคนที่ทำให้ความรู้สึกของผมเปลี่ยนได้ แต่เปล่าเลย มันไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกของผมได้ง่ายๆ ผมมีความสุขที่ได้สนุกกับผู้หญิงพวกนั้น แต่มันเป็นแค่ความสุขระยะสั้นๆ แต่สำหรับความรักที่ผมมีให้หนูอัญมันคือความรู้สึกที่ผมเก็บรักษามันไว้นานและมันยากที่จะลืมเลือน ผมคิดเลยว่าการกระทำของผมแบบนี้มันจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้หนูอัญไม่เชื่อใจในตัวผมได้

“เออ มึงเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นแบบนั้น กูก็เชื่อไม่ลง”

ไอ้เจ้าทัพพูดเสริมผมลยหันไปมองนห้ามันตาขวางทันทีก่อนที่จะเอ่ยขึ้นมาว่า

“ใช่ว่ามึงจะดีไปกว่ากูสักหน่อยเลย กูกับมึงก็พอๆกันแหละ”

เรื่องเจ้าชู้หรือเปลี่ยนผู้หญิงบ่อย ในกลุ่มก็มีแค่ผมกับไอ้เจ้าทัพนี่แหละที่ค่อนข้างอะไรคล้ายๆกัน แต่ตอนนี้ผมก็เลิกเรื่องพวกนั้นไปหมดแล้วเพราะผมมีแค่หนูอัญคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอื่นแล้ว

“กูก็กลับตัวกลับใจแล้วไง แต่กูขอเตือนมึงอย่างนะไอ้เทวา”

“อะไรของมึง”

“ผู้หญิงนะเวลาหึงแม่งโคตรน่ากลัว มึงยังจำเหตุการณ์ที่ปิ่นหึงกูตอนนั้นได้ไหม ทางที่ดูมึงรีบๆเคลียร์ผู้หญิงของมึงให้หมดเร็วๆเลยก่อนที่อะไรๆมันจะสายไป”

คำเตือนของไอ้เจ้าทัพทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวันนั้นได้ดีวันที่ปิ่นเมียของมันมาเห็นไอ้เจ้าทัพจูบกับผู้หญิงคนอื่น ตอนนั้นทำให้ผมมองปิ่นไปจากเดิมเลยก็ว่าได้ ผู้หญิงที่ดูน่ารักไร้เดียงสากลายคนนั้นผมไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนทำให้ไอ้เจ้าทัพเลือดตกยางออกได้แบบนั้น อ่า ผมควรรีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยสินะ ผมไม่อยากเสี่ยงให้เกิดเรื่องแบบนั้นไอ้เจ้าทัพขึ้นหรอกและอีกอย่างผมไม่อยากให้หนูอัญเสียใจเพราะผมอีกแล้ว

“อืม ขอบใจสำหรับคำเตือน”

ผมเอ่ยบอกมันเพียงแค่นั้นก่อนที่จะนั่งใช้ความคิดกับตัวเอง

เวลาต่อมา

หลังจากที่ผมเลิกเรียนผมก็ขับรถไปรับหนูอัญที่มหาลัยทันที แต่นี้ผมเลิกเรียนเร็วกว่าทุกวันไปสิบห้านาทีผมเลยมาถึงมหาลัยที่หนูอัญเรียนอยู่อย่างที่เห็น เรื่องทีไอ้เจ้าทัพมันย้ำเตือนมันยังคงอยู่ในหัวของผมในระหว่างที่นั่งรอหนูอัญอยู่ในรถผมก็ใช้ความคิดกับตัวเองไปด้วย

ผมคิดว่าถ้าเกิดหนูอัญหึงผมขึ้นมามันจะเป็นยังไงนะ แต่ถ้าเธอจะหึงผมมันก็คงไม่แปลกเพราะขนาดเวลาที่มีผู้ชายมาป้วยเปี้ยนใกล้ๆเธอผมยังหึงเธอเลย  ผมเลยเข้าใจความรู้สึกนั้นนดีว่ามันเป็นยังไง

แต่ในระหว่างที่ผมนั่งรอหนูอัญอยู่ในรถนั้นผมก็เห็นคนที่ผมเฝ้าคิดถึงมาทั้งวันเดินมาแต่ไกล ขนาดอยู่ไกลขนาดนั้นผมยังเห็นเธอได้ชัด หนูอัญเป็นคนที่โดดเด่นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ถึงหน้าตาเธอจะดูอิดโรยจากการทุ่มกับการอ่านหนังสือมาทั้งคือแต่มันไม่ทำให้เธอดูแย่ไปเลย มันกลับดูน่ามองซะมากกว่า  แต่ผมก็ต้องขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความหงุดหงิดเพราะหนูอัญไม่ได้เดินมาแค่คนเดียวแต่เธอดันเดินมากับไอ้เหี้ยนั่น

ผมพยายามทำใจตัวองให้เย็นในระวห่างที่สายตาของผมยังคงจ้องไปที่ทั้งคู่ด้วยความหึงหวง ผมเข้าใจว่าไอ้เหี้ยนั่นกับหนูอัญคบกันมานาน การที่ต้องบอกเลิกใครสักคนที่ผูกพันกันมานานแบบนั้นมันคงไม่ใช่เรื่องที่งานสำหรับหนูอัญ ผมจึงให้เวลาเธอสำหรับเรื่องนี้ เพราะผมมั่นใจว่าหัวใจของหนูอัญเป็นของผมร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว เธอคงไม่ได้มีใจให้ไอ้เหี้ยนั่นอีกตก่อไป ผมเลยถึงได้นั่งใจเย็นอยู่ในรถแบบนี้ยังไงละ

แต่ใช่ว่าผมจะทนมองภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ได้นานๆ ผมไม่มีความอดทนมากขนาดนั้น ผมเลยเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาแล้วต่อสายหาหนูอัญทันที ผมรอสายไม่นานหนูอัญก็กดรับสายก่อนที่จะทักทายผมมาด้วยน้ำเสียงใสแจ่ว

(ค่ะพี่เทวา)

“พี่มาถึงแล้ว รถจอดอยู่ที่เดิม”

(ค่ะ อัญจะรีบไป)

แล้วผมก็กดวางสายไป  ท่าทางของหนูอัญที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้เธอดูหวาดระแวงอยู่ไม่น้อยว่าผมจะเห็นเธอกับคนที่ผมสั่งห้ามไม่ให้เธอไปเจอเข้า ผมเห็น แต่ผมยังนิ่งอยู่ เพราะผมกำลังทำตัวให้มีเหตุผล ผมจะไม่ใจร้อนเพราะความใจร้อนนั้นมันไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด มันทำให้ผมแต่ผลเสียตามมา อ่า ใจเย็นเข้าใจไอ้เทวา อัญรักมึง อัญไม่ได้รักมัน

ผมปลอบตัวเองในใจก่อนที่ร่างของหนูอัญจะค่อยๆเดินมาถึงรถของผมที่จอดอยู่ แล้วเจ้าตัวก็เปิดประตูรถแล้วย้ายตัวเองเข้ามาในรถทันที ผมจึงพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุดก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆในเวลาต่อมา

“ทำไมพี่เทวามาเร็วจังคะ”

“พอดีพี่เลิกเรียนเร็วนะ เป็นไงบ้างกับการสอบ”

“ก็ดีค่ะ”

“ครับดีแล้ว”

ผมเอ่ยแล้วเอื้อมมือไปลูบหัวหนูอัญด้วยความเอ็นดู เฮ้อ มีเมียเด็กผมก็ต้องใจเย็นแบบนี้สินะ ผมจะใจร้อนไม่ได้เดี๋ยวเด็กได้ทิ้งผมพอดี ใจเย็นๆนะไอ้เทวา ใจเย็นนะมึง อย่าพึ่งวู่วาม

โอ๊ย อีเฮียมันน่าเอ็นดู

จะมีผู้ชายสักกี่คนที่คิดได้แบบนี้

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

​

เปิดพรีแล้วนะคะ สนใจลายละเอียดอยู่ที่หน้าเพจเลย

ถึง 30 เมษายนนี้