(REWRITE ) MADDEN LOVE # ผู้ชายคลั่งรัก (พันแสง vs ซอล)

ตอนที่ 9 : MADDEN LOVE : 08

 

​

8

 Suppress

แปะๆ

“เฮ้ ยัยเตี้ย ได้ยินฉันไหม”

ผมร้องเรียกคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างเบาะคนขับพร้อมกับมือของผมที่ตบไปที่แก้มนุ่มๆ นั้นเบาๆ หลังจากที่เพื่อนยัยนี่ยัดเธอใส่แขนผมมาผมก็พาฉันนี่กลับมาที่คอนโดของผมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าไอ้วนกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ มันรู้ทั้งรู้ว่าเวลาที่ยัยเตี้ยนี้เมาจะวิ่งปล้ำคนอื่นไปทั่ว ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอก แต่พอมาเจอกับตัวก็แทบแย่เหมือนกัน แล้วที่มันให้ยัยนี่มากับผมไม่กลัวว่าผมจะเสียตัวให้ยัยนี่บ้างเหรอ ช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ

“อืม”

ยัยเตี้ยที่โดนผมตบแก้มเบาๆ ครางออกมาด้วยความรำคาญ ก่อนที่จะนิ่งไปอีกครั้ง นี่ผมต้องอุ้มยัยนี่ไปอย่างนั้นเหรอ เสียแรงโดยใช้เหตุเปล่าวะ

“เฮ้อ”

ผมถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่งก่อนที่จะเดินลงรถแล้วเดินอ้อมไปอีกทางแล้วอุ้มยัยเตี้ยขึ้นมาแนบอกแล้วล็อกรถเสร็จสรรพก่อนที่จะก้าวเท้าเดินเข้าไปในคอนโดหรูของตัวเอง ยามที่อยู่หน้าคอนโดผมมองมาที่ผมด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนที่จะส่งยิ้มให้ผมเมื่อเห็นว่าในมือของผมคืออะไร ยามที่นี่ก็รู้จักกับผมเป็นอย่างดีอยู่แล้วคงจะแปลกใจไม่น้อยที่จู่ๆ วันนี้ผมก็อุ้มผู้หญิงมาคอนโดทั้งๆ ที่ตัวเองไม่เคยพาผู้หญิงมาที่นี่เลยสักครั้งนอกจากยัยบุหลันน้องสาวผม แต่ยัยนี่มันจำเป็นวะ จะทิ้งข้างทางก็เป็นน้องไอ้โซลอีก ง่ายๆ คือทิ้งไม่ลง

ติ๊ง!

เสียงสัญญาณลิฟต์ดังขึ้นแล้วประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออกผมก็เดินเข้าไปในลิฟต์ทันที แล้วกดชั้นที่ตัวเองอยู่ ตอนนี้มันดึกมากแล้วลิฟต์ตัวนี้เลยมีแค่ผมกับยัยเตี้ยสองคน ผมเลยก้มหน้ามองคนที่หลับใหลอยู่ในอ้อมอกของตัวเองอย่างไม่ค่อยเข้าใจตัวเองว่าจะมองหน้ายัยนี่ไปทำไม นับวันผมว่าผมเริ่มบ้าวะ

พรึบ!

“เฮ้ย!”

แต่ใครจะเชื่อละว่าคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่เมื่อกี้ก็ลืมตาขึ้นก่อนเธอจะจ้องมาที่ผมนิ่งๆ ด้วยสายตาเหม่อลอย แต่ต่อมาผมก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อยัยเตี้ยคว้าต้นคอผมแล้วกดลงมาจนริมฝีปากเธอแนบกับริมฝีปากผมไว้แน่น นี่ผมกำลังโดนยัยนี่ปล้ำจูบอีกแล้วเหรอ เฮ้ย นี่มันในลิฟต์นะโว๊ย

“อื้อ”

ผมครางในคออย่างต่อต้านแต่ใครจะเชื่อละว่ายัยนี่แรงเยอะกว่าที่คิดไว้อีก ไอ้มือที่ล็อกคอผมอยู่เนี้ยมันทำให้ผมขยับหน้าออกจากริมฝีปากเธอไม่ได้ จะเอามือมาดึงหน้ายัยนี่ออกก็เอามาไม่ได้เพราะผมอุ้มเธออยู่ไง ถ้าปล่อยไปยัยนี่ได้ลงไปนอนกองที่พื้นแน่เลย สถานการณ์แบบนี้เสี่ยงเสียตัวชะมัด

ติ๊ง!

เสียงลิฟต์ดังขึ้นอีกครั้งมันบอกว่าผมมาถึงชั้นที่ผมอยู่แล้ว ทำไงดีวะยัยนี่แม่ก็จูบไม่ปล่อย ไปแม่งแบบนี้ละ ผมเดินออกจากลิฟต์แล้วมุ่งหน้าไปห้องของตัวเองทันทีทั้งๆ ที่ปากของผมกำลังถูกยัยตัวเล็กนี่บดขยี้อยู่ เหี้ย ทำไมถึงรู้สึกร้อนขึ้นมาแบบนี้วะ

ผมใช้เวลานานพอสมควรในการเปิดประตูห้องก็เพราะว่าริมฝีปากนุ่มๆ ของยัยเตี้ยนี่กำลังก่อกวนสมาธิของผมนะสิ หลังจากที่เข้ามาในห้องได้แล้วผมก็รีบพายัยเตี้ยเดินเข้าห้องนอนของผมทันที ผมวางเธอลงบนเตียงของตัวเองพร้อมกับจะผละตัวออกห่างจากเธอ แต่มือที่ล็อกคอผมอยู่นั้นมันแน่นมากจนทำให้ผมเสียหลังล้มลงไปคร่อมร่างของเธอไว้พอดี อะไรมันจะพอดีขนาดนี้

“อืม”

เสียงครางเบาๆ จากคนที่อยู่ใต้ร่างผมลอยออกมาให้ได้ยินเบาๆ ก่อนที่ริมฝีปากนุ่มนั่นผละออกห่างจากริมฝีปากของผม ผมมองริมฝีปากที่เริ่มบวมขึ้นมาของยัยเตี้ยนั่นด้วยสายตาเหม่อลอยก่อนที่ยัยนั่นจะเคลื่อนตัวมาจูบปากผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่จูบเพราะตอนนี้เธอกำลังใช้ปากเล็กๆ ของเธอกัดที่ริมฝีปากล่างของผมเบาๆ เป็นเชิงยั่วยวน

เหี้ยเอ๊ย กูจะทนไม่ไหวแล้วนะโว๊ย ผมร้องด่ากับตัวเองในใจแต่ร่างกายผมกลับนิ่งไม่ยอมขยับไปไหน เอาวะ ผมบอกตัวเองในใจหลังจากที่ตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ แต่ก่อนที่ผมจะตัดสินใจทำในสิ่งที่ตัวเองกำลังคิด คนที่นอนอยู่ใต้ร่างผมก็พลิกตัวขึ้นมานั่งคร่อมร่างผมเอาไว้แทน เดี๋ยวนะ สถานการณ์แบบนี้ผู้ชายควรเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนไม่ใช่เหรอ

ยัยเตี้ยที่นั่งคร่อมร่างผมอยู่ใช้สายตาที่เลื่อนลอยของเธอกวาดไปทั่วใบหน้าของผมเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วเธอก็ขมวดคิ้วจนเป็นปมแล้วจ้องมาที่หน้าของผมนิ่ง

“ทำไม หน้าเหมือนไอ้พันแสงโรคจิตจังวะ”

ยัยนั่นพึมพำออกมาเหมือนกำลังพูดกับตัวเอง แต่คนที่อยู่ใต้ร่างของเธออย่างผมอยากจะตะโกนออกไปดังๆ ว่า ไม่ได้หน้าเหมือนพันแสงหรอก แต่นี่พันแสงตัวเป็นๆ

“ช่างแม่ง”

“เดี๋ยว”

ทำไมผมรู้สึกว่าเหมือนตัวเองกำลังถูกขืนใจยังไงก็ไม่รู้ ยัยเตี้ยไม่ฟังเสียงห้ามของผมเลยเธอก้มลงมาขบเม้มที่ซอกคอผมเบาๆ ก่อนจะลากริมฝีปากของเธอไปขบที่ใบหูผมเบาๆ

ผึง!!

เสียงอะไรกำลังขาด อ่อ เสียงความยับยั้งชั่งใจของผมที่มีเพียงน้อยนิดไงมันขาดแล้ว ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแม่งมันแล้วตอนนี้กูมีอารมณ์โว๊ย

พรึบ

ผมพลิกร่างให้ยัยเตี้ยนั่นกลับไปอยู่ใต้ร่างของผมเหมือนเดิม ตอนนี้ผมจะเป็นฝ่ายคุมเกมแล้ว เตรียมตัวรับมือเถอะไม่เช้าให้มันรู้ไปวะวันนี้ ผมคิดกับตัวเองก่อนที่จะก้มลงไปประกบริมฝีปากบางนั่นแล้วขยี้มันตามแรงอารมณ์ของผมที่กำลังพรุ่งพ่านตอนนี้ พร้อมกับสอดลิ้นของตัวเองเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กของเธออย่างหื่นกระหายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“อื้อ”

เสียงเล็กนั่นครางประท้วงในคอเมื่อมือของผมกำลังกอบกุมหน้าอกคู่โตของเธอเข้าไปจนเต็มมือ ว่าแล้วไม่มีผิดว่าหน้าอกคู่นี้มันต้องใหญ่อย่างที่ผมคิดไว้ก่อนหน้านี้ไม่มีผิด ถึงมือของผมจะขย้ำหน้าอกของยัยเตี้ยอยู่นั้นแต่ปากของผมก็ยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง ผมผละริมฝีปากของจากปากที่บวมเจ่อนั่นแล้วลากริมปากของตัวเองพรมจูบไปทั่วไปหน้าของเธอ แทบได้ว่าไม่มีตรงไหนที่ผมไม่จูบ

NC18+++ CUT

ซอล Talk

เมื่อคืนฉันฝันแปลกๆ ฝันว่าตัวเองมีอะไรกับใครคนหนึ่ง ฝันมันเหมือนจริงมากแล้วรู้สึกเจ็บขึ้นมาจริงๆ แต่ช่างมันเถอะนอนต่อดีกว่าตอนนี้ล้าเหลือเกิน ฉันคิดกับตัวเองในใจทั้งๆ ที่หลับตาพริ้มอยู่พร้อมกับกระชับอ้อมกอดที่กำลังกอดหมอนข้างอยู่ด้วยท่าทางสบายๆ เอ๊ะ จะว่าไปหมอนข้างนี้มันแปลกๆ แฮะ มันแข็งๆ ไม่นุ่มเหมือนทุกครั้งที่ฉันนอนกอดและอีกอย่างหมอนข้างของฉันมันมีขนด้วยเหรอไม่เห็นจำได้

ฉันเลยลืมตาขึ้นมาเมื่อคิดว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับตัวเอง สิ่งที่ฉันเห็นเป็นสิ่งแรกคือห้องนอนห้องหนึ่งที่ดูไม่ค่อยคุ้นตาซักเท่าไหร่แต่ก็คุ้นๆ อยู่บ้างและระเบียงห้องที่กำลังฉายวิวทิวทัศน์ข้างนอก และแสงจากข้างนอกทำให้ฉันรู้ว่านี่มันใกล้เย็นแล้ว แต่ช่างมันเถอะฉันมาสนใจสิ่งที่ฉันกำลังนอนกอดตอนนี้ก่อนดีกว่า

ฉันเลื่อนสายตาลงไปมองสิ่งที่ตัวเองกำลังกอดอยู่ก่อนที่จะเบิกตาโพล่งด้วยความตกใจ เมื่อสิ่งที่ฉันกำลังกอดอยู่มันเป็นหัวของใครคนหนึ่งดูก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย ตอนนี้ใบหน้าของเขากำลังฝั่งอยู่ระหว่างหน้าอกที่เปลือยเปล่าขอฉันเลยทำให้ฉันไม่เห็นหน้าของเขา เฮ้ย ใครวะ แล้วฉันอยู่ที่ไหน

เมื่อคืนจำได้ว่าหลังจากที่นอนพักเอาแรงที่ห้องของไอ้พวกแฝดเต็มอิ่มแล้วพวกเราเลยออกมาเลี้ยงฉลองหลังจากที่ทำงานเสร็จ และก็อย่างที่บอกฉันก็เมาอีกตามเคยแต่ผู้ชายที่ฉันนอนกอดอยู่นี่มันเป็นใครกัน แล้วพวกแฝดมันหายหัวไปไหนวะ

“อืม”

เสียงครางเบาๆ ดังออกมาจากคนที่นอนอยู่ข้างๆ ฉันทำให้ฉันหลุดออกมาจากความคิดบ้าๆ ของตัวเอง แต่ต่อมาฉันก็ต้องสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อริมฝีปากของเขากำลังขบเม้มที่เนื้อหน้าอกฉันอย่างจาบจ้วง

“เฮ้ย”

พรึบ

ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับใช้มือของตัวเองขยุ้มผมของเขาแล้วดึงเขาออกจากหน้าอกของฉัน แต่สิ่งต่อมาที่ฉันเห็นกลับทำให้ฉันช็อกหนักเข้าไปกว่าเดิม

“นะ นาย”

ฉันเอ่ยพร้อมกับใช้นิ้วชี้หน้าคนตรงหน้าด้วยความตกใจพร้อมกับกระชับผ้าห่มขึ้นมาพันรอบตัวเองไว้จากสายตาที่ดูเจ้าเล่ห์นั่น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ ฉันกับไอ้พันแสงโรคจิตนั่นถึงได้มาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ใครก็ได้อธิบายฉันที

“ตื่นแล้วเหรอ”

พันแสงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงียพร้อมกับขยี้ตาตัวเองไปด้วย

“ฉันมาอยู่นี่ได้ไง แล้วเสื้อผ้าฉันไปไหน”

ฉันถามขึ้นด้วยความตกใจพร้อมกับเปิดผ้าห่มมองดูร่างกายตัวเอง เฮ้ย ทำไมมันเป็นแบบนี้วะ ไอ้รอยพวกนี้มันมาจากไหนแล้วทำไมร่างกายฉันถึงไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้นละ แล้วต่อมาฉันก็ลากสายตาไปมองหน้าพันแสงเพื่อนเอาคำตอบแต่ก็เบื้องหน้าหนีทันที ก็หมอนั่นก็เปลือยเปล่าไม่แพ้ฉันเลยนี่สิ

“ฉันพาเธอมา”

พันแสงตอบ

“แล้วนายพาฉันมาได้ไง”

“ไอ้วนมันยัดเธอให้ฉัน แล้วมันทิ้งฉันไว้กับเธอ”

ไอ้วน ไอ้เพื่อนเลวมันก็รู้อยู่แก่ใจว่าเวลาฉันเมาแล้วฉันเป็นคนยังไง มันยังทิ้งฉันได้ลงคออีก คอยดูเถอะถ้าเจอเมื่อไหร่ฉันจะฆ่ามันให้ดู เพื่อนก็เพื่อนเถอะ

“แล้วนายพาฉันมาที่นี่ได้ไง”

“ก็ฉันไม่รู้ว่าจะพาเธอไปส่งที่ไหนนี่นา เลยพามาห้องฉันแทน”

เขาตอบมาด้วยใบหน้านิ่งๆ

“แล้วนายกับฉัน ได้ เอ่อ... กันหรือเปล่า”

ฉันเอ่ยถามเสียงเบา เพราะดูจากสภาพของตัวเองและความปวดเมื่อยไปทั้งร่างกายแบบนี้ ฉันหวังว่าสิ่งที่ฉันกำลังคิดมันไม่ใช่เรื่องจริงๆ นะ

“เมื่อคืนเธอข่มขืนฉัน จำไม่ได้หรือไง”

คำตอบที่ออกมาจากของพันแสงเมื่อกี้ทำเอาซะฉันต้องนั่งตาโตด้วยความตกใจทันที ฉันข่มขืนหมอนี่หรือ อ๊าย เป็นไปไม่ได้ พลาดครั้งใหญ่เลยไอ้ซอล มาเสียครั้งแรกให้ใครไม่เสียแต่มาเสียให้ไอ้บ้านี่ที่ฉันเกลียดเข้าไส้ แล้วทีนี้ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ใครก็ได้ฆ่าฉันที

อ๊ายยยย เฮียพันเสียตัวให้ซอลแล้ว

นางแอบหื่นเบาๆ นะเฮีย

ติดตามได้ในตอบต่อไปค่ะ เม้นมาเยอะๆ น้า