คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความรู้สึก
นี่เราก็บินมาตั้งไกลละทำไมยังไม่แต่ป่ากับสุสานอยู่ละ ไม่เห็นมีเมือง และสีสัน สายรุ้ง เจอแต่ป่า สุสาน หมอก เฮ้อออ หันหลังกลับคงไม่ทันแล้วละพักตรงนี้ก่อนก็แล้วกัน คร่อกกกกก ครอกกกก แล้วฉันก็หลับไม่ไปโดยไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกที ฉันก็อยู่ในที่ๆไม่คุ้นชินไปซะแล้ว
“นี่เธอ ตื่นแล้วหรอ”ผู้ชาย ร่างสูงโปร่ง ถาม
“ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย”
“บ้านฉันเอง”
“นี่คือเมืองมนุษย์ใช่ไหมนาย”
“ก็คงงั้นมั้ง”
“เย้ๆๆดีใจที่สุดเลย”
ฉันกอดคอนายนั่นด้วยความดีใจ
“นี่เธอ กอดกับผู้ชายอย่างนี้มันไม่ดีนะรู้ไหม”
“ก็ฉันติดนี่”
“เอาละๆเธอชื่ออะไรหรอ บ้านอยู่ไหนเดี๋ยวฉันไปส่ง”
“ฉันนะชื่ออายะกะ หรือเรียกว่าอายะก็ได้ บ้งบ้านนะฉันแอบหนีท่านพ่อมา นายอย่าเอาฉันไปส่งท่านพ่อนะ”
“ไม่ได้นะเฟ้ยเธอต้องกลับบ้านฉันไม่มีปัญญาเลี้ยงเธอหรอก”ร่างสูงโปร่งพูดพรางทำหน้าขึงขัง
“ไม่เป็นไรฉันเลี้ยงตัวเองได้”ร่างเล็กพูดพร้อมทำท่าทางจริงจัง
“เธอว่างั้นก็ได้ แล้วเธอจะอยู่ที่นี่นางแค่ไหน”
“2เดือนน่าจะได้”
“’งั้นก็ได้ ฉันชื่อริน ยังดีที่ได้รู้จัก”
“สวัสดีจ้าริน”
“วันนี้เธอนอนห้องฉันก็แล้วกัน ฉันจะนอนพื้นเอง”
“อืม”
“ข้าวของเธอ อยู่ในห้องนอนฉันแล้วนะไม่ต้องห่วง”
“อืม”
ฉันขึ้นไปบนห้องนอนหมอนั่น ความรู้สึกฉันเหมือนมีพลังมหาสารรายล้อมอยู่ รอบตัวเต็มไปด้วยดอกกุหลาบ
หัวใจพองโต ร่างกายของฉันร้อนรนไปหมด โอ้ยยยย ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกัน แล้วหมอนั่นจะรู้สึกเหมือนฉันไหมเนี่ยยยยย ปกติฉันดื่มแต่เลือดสัตว์แต่เห็นคอนายริน แล้วอยากกระโจนปดูดเลือดจริงๆเลยยยย
ความคิดเห็น