คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไปเยือนเมืองมนุษย์
ลมหนาวๆพัดผ่านมาพร้อมกับหมอกควัน กลิ่นคาวเลือดที่ไม่มีวันสิ้นสุด ใบไม้ปลิวว่อน ต้นไม้แห้งตาย ไม่มีพระอาทิตย์ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีแม้กระทั่งเสียงหัวเราะของเด็กน้อย เมืองนี้ไม่ต้อนรับมนุษย์ เมืองนี้คือเมืองของท่านพ่อฉันเอง ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมแวมไพร์ห้ามเจอแสง ทำไมแวมไพร์ต้องกินเลือดสดๆ ทำไมแวมไพร์ห้ามเจอกับมนุษย์ เฮ้อออ ฉันก็เบื่อเป็นนะเนี่ยย
“ท่านพ่ออออออออข้าอยากไปเมืองมนุษย์”
“อายะพ่อบอกกี่รอบแล้วเนี่ยว่าไม่ให้ไปมันอันตราย เดี๋ยวก็เหมือนกับแม่เจ้าหรอก”
“ก็ข้าอยากไปนี่นา อยากไปคุยกับเด็กรุ่นเดียวกัน”
“ไปไม่ได้ ก็ไปไม่ด้สิ”
“โกรธท่านพ่อแล้ว”
เรื่องมันเป็นอย่างนี่เป็นประจำฉันเลยอยากรู้ว่าทำไมท่านพ่อไม่ให้ฉันไป ไม่เป็นไรไปหาแม่นมดีกว่า
“คุณน้าชิโอริค่า”
“หนูอยากไปเมืองมนุษ์อ่า”
“ท่านพ่อไม่ให้ไปไม่ให้หรอค่ะ”
“น้าชิโอริตามใจหนูที่สุดนะ”
“แล้วจะไปยังไงละค่ะ”
“หนูจะแปลงเป็นค้างคาวแล้วใช้ปากคาบของที่หนูต้องเอาไป แต่ น้าชิโอริต้องไม่บอกใคร”
“เอางั้นก็ได้ค่ะคุณหนู”
“ขอบคุณมากค่ะ><”
“ไม่เป็นไรค่ะเพื่อคุณหนูดิฉันทำได้หมด”
ฉันดีใจมากเลยที่น้าชิโอริให้ฉันไปเมืองมนุษย์ ฉันเริ่มเข้าไปในห้องแล้ว เก็บของที่จำเป็น ใส่เป๋ใบกะทัดรัดของฉันดีใจที่สุดดดดดดบอกลาห้องนอน บอกลาเมือง บอกลาใบไม้ บอกลาแวมไพร์ทุกคน ที่สำคัญบอกลาท่านพ่อ
ความคิดเห็น