คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : บทสิบสาม - 1
เหมินลู่เอินเลือะไม่พูอะไรับเาอี นาลุาถัอาบน้ำ ่อนสวมอาภร์้วยนเอ แล้วเินผ่านหย่หยวนหลไปอย่าไม่ไยี แม้นวหน้าามะยัประับรอยยิ้มามปริ ทว่าบรรานาำนัลและันที่าระหนัีว่าพระายาเอำลัุ่นเือเพียใ
หลินฮุ่ยลอบมอสีหน้าอนายหิแห่วนอ๋ออยู่สัพั รอยยิ้มบนวหน้าเริ่มเลือนหายไปทีละนิ ะเรียวิ้วมวเ้าหาันเป็นปม พลายับลุเินไปเินมาอยู่ในห้อ ปล่อยให้เส้นผมยาวสลวยแผ่สยาย โยไม่ยอมเล้าเป็นมวยเลย้วย้ำไป
ใ่แล้ว พระายาอนาำลัไม่ปริ นอาวามหม่นหมอ ็ย่อมเป็นวามุ่นเือ แลเห็นาแววาอันนิ่สบและเยียบเย็นนั่น
“มีอะไร็รีบพูมาเถอะ” เหมินลู่เอินล่าวอย่าเยา ะปรายามอหลินฮุ่ย “ท่าทาะเป็นเรื่ออท่านแม่”
หลินฮุ่ยพยัหน้า้า ๆ พยายามเอ่ยเสียแผ่วเบาที่สุ “นอฮูหยินให่ส่อาภร์ืนมาอีแล้วเพะ”
เป็นแบบนี้อีแล้วั้นหรือ
สีหน้าอเหมินลู่เอินหม่นหมอล วหน้าามับล้ายะยับรอยยิ้ม หาลับเลือนหายไปทีละนิ ่อนปลายเล็บแหลมมะิลาบนอาภร์ั้นี
ทำไมท่านถึอบท้าทายลูนันะ?
“นำมันไปเผาทิ้ให้หม”
“ะไม่เ็บไว้เหมือนทุทีหรือเพะ?”
นาส่ายหน้า ่อย ๆ เปล่เสียหัวเราะ “อที่นอื่นมอไม่เห็น่าะเ็บไว้อีทำไมัน ไม่ว่าะอ่อนหน้าหรืออนนี้็นำมันไปเผาทิ้ให้หม”
หรือท่านอยาให้ท่านลูท้าทายท่านบ้านะ?
่าเถอะ โปรหรือไม่โปร็่าหัวมันให้หม
“ไปนำสุรามาให้้า”
“แ่พระายาพึ่ะหาย-”
เหมินลู่เอินยิ้ม “หลายปีมานี้ ้าโอบอสอสิ่อันไร้ีวิ ร่าายอเาและสมบัิอวนอ๋อ เ่นนั้นแล้ววามห่วหาเอ็ไร้ีวิไม่่าันหรอนะ”
หาใ่เพียร่าายอเา ร่าายอนาเอ็สมวรนับเป็นสิ่ไร้ีวิเ่นเียวัน
“อีอย่า้าะื่มให้เมาหัวราน้ำ แล้วใรมันะทำไม!”
วามริแล้วเหมินลู่เอินไม่มีทาเมาหัวราน้ำ เพราะนาไม่ไ้ื่มสุราสัอเียว เอาแ่นั่มอพวมันอยู่นานสอนาน ะแหนมอวันทราบนนภาลา่ำืนเป็นระยะ มันมิใ่ืนที่พระันทร์เ็มว็ริมแ่็มิใ่ืนเือนมื้วยเ่นเียวัน
หย่หยวนหลบอว่าะ ‘รับหลี่เหมยฮวาเ้ามาในวน’ ไม่ว่าะ้วยำแหน่ใ็ล้วนสร้าปัหานำพาวามเือร้อนแ่วนอ๋อ หาเ้ามาในำแหน่อนุอุ่นเีย็ีไป ทว่ารานั้นหย่หยวนหลเป็นนพูเอว่าเาไม่มีทารับหลี่เหมยฮวาเ้ามา นาะเป็นพระายาเพียหนึ่เียวอเา
เมื่อิถึรนี้ นาเริ่มยับรอยยิ้มหยัน มออสุราในมือ้วยวามสมเพนเอเล็น้อย อาเพราะหย่หยวนหลไม่เยผิำพู เหมินลู่เอินเลยหวัเอาไว้พอสมวร
เอาเถอะ อนนี้นา้อิให้ออว่าะทำอย่าไรให้วนอวิ๋นินอ๋อเือร้อนน้อยที่สุ หารับหลี่เหมยฮวาเ้ามา บาทีอาำเป็น้อใ้วามีวามอบอท่านพ่อ ะเียวันมัน็เป็นารัสินใอหย่หยวนหลที่เาสมวรยอมรับผลารระทำนั้น้วยนเอ
“สุราเหลือเ็มไห ท่าทาเ้ายัไม่ื่มสัอ” น้ำเสียเรียบเยอหย่หยวนหลทำนาหลุาห้วแห่วามิ ่อนเลื่อนสายามอเาที่สวมเพียอาภร์สีาวเรียบ่าย เรือนผมปล่อยสยายมิ่าานา
ปริแล้ว หย่หยวนหละรัษาวามเรียบร้อยและระเบียบอนเออยู่เสมอ เามัสวมอาภร์ามำแหน่ รวบผมอย่าเรียบ่ายอันถู้อามระเบียบ มีเพียเหุผลเียวที่หย่หยวนหละไม่แ่ายเรียบร้อย นั่นือเาอาะนอน้าับนาที่เรือน
“เปิ่นหวาใแล้ว สมบัิทั้หมอวนอ๋อยให้เ้า็ริ แ่สุราทุไหนับว่าเป็นอเปิ่นหวา”
ประโยนั้นอเา ทำเหมินลู่เอินปรายามออย่าเย็นาเป็นราแรในรอบปี นายับลุาั่ไม้ัวาม แล้ว้าวประิายหย่หยวนหลท่ามลาวามื่นระหนอเา
“ผิำพูับหม่อมันยัไม่พอ ระทั่สุรา็ยัยึืนเสีย้วย” นาเย่ัวึ้นเล็น้อย ้อนามอเาอย่าหาล้า ะทาบฝ่ามือลบนวหน้าหล่อเหลา้วยวามอ่อนโยน “หาท่านยัอยาเป็นอ์รัทายาท็อย่ารับนาเ้ามา หม่อมันเือนมิใ่เพราะหึหวหรือ้อารำันา แ่ฝ่าบาทไม่มีทาปล่อยหลี่เหมยฮวาไป่าย ๆ ารที่ท่านไปแย่เหยื่อในอุ้มมืออมัร มิ่าาารบหน้าเส็พ่ออท่าน”
หย่หยวนหลโน้มายลมา ้อมอนาลับมิ่าัน “เปิ่นหวามิไ้รับนาเ้ามาในำแหน่อนุภรรยาเสียหน่อย เพียแ่ให้ที่พัอาศัยหลบน้อรอแ่นา็เท่านั้น”
“…”
“บุุ่วยีวิในอี หาไม่อบแทนอนนี้ะให้เปิ่นหวาไปอบแทนนาอนลายเป็นาศพหรืออย่าไร?”
สวัสี่ะ อนนี้อีบุ๊ำลัลราานะะ ื้ออนนี้ะุ้มมาเลย่ะ!
หนัสือพระายาลู่เอินเล่ม 1 ำนวน 200 นแร ราา 350 บาทยัพอทันอยู่นะะสำหรับท่านที่สนใ สามามารถทั inbox เพมาเลย่ะ! ❤️❤️❤️
https://www.facebook.com/profile.php? id=100054864044223
หาทัเพไม่ไ้สามารถแอไลน์มาไ้่ะ pu.ta.wan.2244
ความคิดเห็น