ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter:2 ครั้งแรก
..ห้องเสื้อ..Anndara..
รถเบนซ์สีดำคันหรูจอดเทียบหน้าห้องเสื้อดัง...ฮฮันบินลงจอดรถฝั่งคนขับพร้อมกับหันไปมองจียงที่เปิดประตูลงจากรถพร้อมกับเขาเช่นกัน..พร้อมยิ้มมุมปากเมื่อหันไปเห็นจียงคุยโทรศัพท์พูดแค่เพียง..ครับ..ครับ..ครับ..พร้อมทำหน้างอเป็นตูด
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าปลายสายเจ้าของเบอร์นี้เป็นใคร..สังเกตุจากน้ำเสียงและสีหน้าจียงก้อพอเดาได้
....ครับ...ป๋า....(ป๋าหยางคนดีงัยจะใครล่ะ)
....ได้ครับ....แต่หลังจากเสร็จงานเย็นนี้ผมคงไม่ได้ไปบริษัทนะครับ...จียงบอกไปยังปลายสาย
.....ตามนั้น..ครับ...
จะตั้งใจทำงานให้เต็มที่ครับ....จียงพูดจบก้อวางโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไปหาเจ้าของคนสวยที่ยืนอยู่ข้างในร้านทันที
......นูน่าาาาาาาา....คิดถึงทำไมไม่ญี่ปุ่นกับผมล่ะคับ...จียงกอดแอนนี่นูน่าแล้วทำเสียงอ้อนสุดๆๆ...ที่ฉันไม่ไปนายยังไม่เห็นบอกคิดถึงฉันเลย..ฮันบินที่เดินตามหลังมาแซวจียงทันที
.....ปากหวานมาเลยนะจียง...แอนนี่ที่โดนจียงกอดพูดขึ้น
แล้วตอนเดินมาทำไมทำหน้าแบบนั้น...ใครทำจร้าาา
.....คนเดียวที่สามารถทำให้จียงทำหน้าแบบนั้นมีคนเดียวคับ..เสียงฮันบินที่กำลังเช็คตารางงานดังแทรกขึ้นมา
.......ย๊าาาาา...ซงฮันบินเพราะนายยย...จียงหันไปเรียกฮันบินแบบเต็มยศ
.....ถ้าไม่ติดว่านายกุมความลับได้ดีและช่วยฉันแก้ปัญหาได้นะ..ฉันหาผู้จัดการใหม่แล้ว..จียงพูดแบบงอนนนน
....สรุปว่าฉันโอเค...ฮันบินผู้ซึ่งไม่เคยยอมจียงยังคงแยต่อไป
.....นายนี่มานนนน.....จียงเถียงไม่ออก
เอาล่ะ..เอาล่ะพอกันทั้งคู่....แอนนี่ที่ดูอยู่นานเลยห้ามการโต้คารมครั่งนี้
...นี่จร้า..ชุดไปเปลี่ยนซะ..รีบไม่ใช่หรอ...เถียงกันเป็นเด็กเลย..แอนนี่ยื่นชุดสูทราคา
แพงให้จียง
....จียงรับชุดแล้วเดินไปห้องเปลี่ยนชุดแบบงอนนนๆ
....แอนนี่นั่งบนโซฟาแล้ว..หันไปพูดกับฮันบิน
ก้อเพิ่งเคยเห็นผู้จัดการส่วนตัวกับศลปทะเลาะกันได้ตลอด...แอนนี่ยิ้มเมื่อพูดจบ
ซงฮันบิน..ชายหนุ่มที่กำลังนั่งไล่ดูตาราง..หันมายิ้มแล้วกล่าวว่า..
....มานคงเพราะพื้นฐานของความเป็นเพื่อนของเรามั้งคับ....ฮันบินยิ้ม
กริ๊งๆๆๆกริ๊งๆๆเสียงโทรดังขึ้นที่โต๊ะทำงานของเธอ..แอนนี่รับโทรศัพท์พร้อมกับรอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาบนใบสวยๆทันทีทีได้ยินเสียงปลายสายที่สดใสของคนโทรมา
..
....จร้า..ชอลอา..น้าอยู่ร้านจร้า..แอนนี่เรียกชื่อหลานสาวที่โทรมา
งั้นมารอน้าที่ร้านก้อแล้วกัน..ใกล้ถึงหรือยังจร้า..เธอถามไปยังปลายสายของเธอ
นูน่าาาาา..คับเหมือนเสื้อมานจะคับเลย....จียงเรียกชื่อแอนนี่ขณะเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด
....จร้าแค่นี้นะจร้าชอลอาน้ารอที่ร้าน..แล้วแอนนี่ก้อวางพร้อมหันมาดูชายหนุ่มข้างหลังเธอ
.....ขอโทด..ครับผมไม่ทันมองว่านูน่าติดสายอยู่..จียงกล่าวขอโทดทันทีที่เธอเดินมาดูชุดให้
ไม่เป็นไรจร้า...ไม่ใช่คนอื่นหลานสาวนูน่าเอง...เธอยิ้มให้จียง
....ไปญี่ปุ่นไม่กี่วันเหมือนจะอวบขึ้นนะจร้าจียงงง...แอนนี่แซวหนุ่มจียงที่ยืนหมุนไปมาอยู่น่ากระจก
.....เราทำงานกันหนักก้อเรย..กินกันทั้งวัน...อ่ะคับ..จียงหันมายิ้มอ้อนๆใส่
.....พร้อมยัง..ซงฮันบินหันไปถามจียงที่กำลังเลือกสร้อยแหวนนาฬิกา
...เด่วเราจะสายไปกันเถอะ..ฮันบินบอกจียง
....เรียบร้อยปะ..ขอบคุณครับนูน่าคนสวย..เจอกันที่บริษัทนะครับ
จียงหันมากล่าวขอบคุณสไตลิสคนสวยของเค้า...
....ฮันบิน..ฉันไปรอนายที่รถนะ..จียงพูดพร้อมเปิดประตู
....โอ้ย......เเสียงจียงและชอนอาชนกันเข้าอย่างจริงที่หน้าประตูเพราะต่างคนต่างก้มหน้ากดโทรศัพเลยไม่ทันระวัง....แต่ด้วยความไวจียงปล่อยโทรศัพท์และคว้าตัวยูชอลอาไว้ทันก่อนที่จะก้นกระแทกพื้น
....จียงดึงตัวชอลอาเต็มแรงบวกกับความตกใจเรยทำให้ทั้งสองหน้าเกือบชิดกัน...
.....แอนนี่และฮันบินต่างตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า
..................................
..............
..........
......อร้าย....เจอกันแล้ว
.....ชอลอาเธอเจอผู้ชายในฝันแล้ว......
....เด่วมาอัพต่อให้นะคร้า..
.
.
.
.
.
.
.....ฝากติดตามด้วยนร้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น