ลำดับตอนที่ #51
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : ตอนที่ 47 หลังจากนั้น
ไม่กี่วันต่อมาหลังจากเหตุการณ์ที่เผ่ามารบุกมายังเมืองหลวง ทางราชวังก็มีคำสั่งให้มีการรักษาความปลอดภัยแน่นหนามากขึ้น
โดยจะมีการตรวจสอบคนเข้าออกที่เข้มงวดกว่าเดิมมาก ถึงขนาดต้องมีการตรวจอย่างละเอียดเลยทีเดียว
ส่วนจากเหตุการณ์นั่นได้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมากทั้งประชาชนคนธรรมดา ชั้นชนสูง พ่อค้า อัศวินและนักผจญภัย นับว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่
พวกผู้คนที่บาดเจ็บหนักก็ต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลของเมืองหลวง
2วันต่อมาหลังจากเหตุการณ์เผ่ามารบุกโจมตีก็ได้มีการจัดงานศพให้กับผู้เสียชีวิต เหล่าญาติๆของผู้เสียชีวิตที่ยังรอดชีวิตต่างก็ร่วมกันสวดส่งวิญญาณของผู้ที่เสียชีวิต
จากเหตุการณ์นั่นก็ทำให้มีผู้คนบางส่วนย้ายออกไปจากเมืองหลวงไปอาศัยอยู่ที่เมืองอื่นเหมือนกัน เพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบเดิมซ้ำอีก
แล้วหลังจากวันงานศพก็มีการซ่อมแซ่มและฟื้นฟูเมืองมาแล้ว2-3วัน
"เฮ้อ~เบื่อชะมัด" เฟธ
"หัวหน้าอย่าเอาแต่บ่นสิครับ" ฟาร์ม
"ก็มันช่วยไม่ได้นิก็2-3วันมานี่ต้องทำแต่งานซ่อมแซ่มเมืองตลอด ข้าอยากออกไปล่ามอนสเตอร์มากกว่าอีก ทำไมข้าต้องมาซ่อมแซ่มเมืองด้วยเนี้ย" เฟธเริ่มบ่นอีกครั้ง
"ก็มันช่วยไม่ได้นิครับก็นี่เป็นคำสั่งจากทางกิลด์นิครับ"
ทางกิลด์นักผจญภัยของเมืองหลวงได้มีคำสั่งให้นักผจญภัยที่บาดเจ็บน้อยหรือไม่บาดเจ็บเลย ช่วยกันทำการซ่อมแซ่มตัวเมืองที่เสียหาย โดยจะมีช่างก่อสร้างจากทางกิลด์งานก่อสร้างค่อยช่วยควบคุมงาน
พร้อมกับนักผจญภัยที่เข้าร่วมการซ่อมแซ่มเมืองจะมีรางวัลพิิเศษที่ทางกิลด์จะมอบให้ด้วย
ส่วนพวกเฟธตามจริงไม่จำเป็นต้องก็ได้ แต่เพราะพวกอุปกรณ์และเครื่องป้องกันได้รับความเสียหายแล้วต้องรอคิวซ่อนที่ยาวเหยียด ตอนนี้เลยไม่มีอะไรทำเลยต้องมาเลยอาสาเข้าร่วม
"ว่าแต่เมฆไม่รู้สึกเบื่อบ้างเลยเหรอ!" เฟธตะโกนถามเมฆที่กำลังยกไม้กองโครตโตไปให้พวกช่างไม้
เมฆเองก็เหมือนกับพวกเฟธ เพราะชุดเกราะหนังของเมฆเสียหายไม่ใช่น้อย แล้วอาวุธของเมโกะเองก็เช่นกัน พวกเค้าเลยอาสาเข้าร่วมเหมือนกัน
ตามตรงถึงเมฆจะไม่มีเครื่องป้องกันก็ไม่มีปัญหาแต่เพราะเป็นห่วงเมโกะเลยไม่ไปไหน ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็เป็นเพราะว่าเมฆเป็นห่วงพวกมายด์ที่อยู่ที่พระราชวังด้วย
"ก็นิดหน่อยครับ ว่าแต่คุณเฟธช่วยเลิกบ่นแล้วมาช่วยกันทำงานต่อได้แล้วครับ"
"อ่ะ โทษทีๆ" เฟธพูดพร้อมกับกลับไปทำงานต่อ
เวลาผ่านไปสักพักก็ถึงเวลาเที่ยง
"ทุกคน! ข้าวเที่ยงเสร็จแล้วค่า~!" ฮันน่านักบวชหญิงจากปาร์ตี้ของเฟธตะโกนบอกทุกคนที่กำลังทำงานอยู่
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาเที่ยงวันแล้วซึ่งก็ได้เวลาที่ต้องพักทางข่าวเที่ยงแล้ว พวกนักผจญภัยหญิงที่อาสานั้นมีหน้าที่แค่ทำอาหารทำอาหารให้กับพวกผู้ชายที่ถูกใช้แรงงาน
เมื่อได้ยินที่ฮันน่าตะโกนบอกทุกคนทั้งพวกช่างและพวกนักผจญภัยที่อาสาก็หยุดมือทำงานแล้วพากันเดินไปต่อแถวรับอาหารกลางวัน
ผ่านไปเรื่อยๆก็มาถึงคิวของเมฆ
"นี่ ขอให้กินให้อร่อยนะ" เมโกะยื่นถ้วยที่ข้างในมีอาหารที่เธอและฮันน่าทำให้เมฆ
"อ่า ขอบคุณนะเมโกะ" เมฆพูดพร้อมกับรับถ้วยจากเมโกะ
"อืม" แล้วเมโกะก็หันไปทางอื่นพร้อมใบหน้าที่ขึ้นสีหน่อยๆ
แล้วเมฆก็เดินไปนั่งรวมกลุ่มกับพวกเฟธ
"พวกเจ้านี่หวานกันจริงๆเลยน่า" เฟธพูดแซ่วเมฆ
"อะไรนะครับ" เมฆถามด้วยความสงสัย
"เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"
แล้วพวกเค้าก็เริ่มทานอาหารกลางวันกันเมื่อทานเสร็จเมฆจึงได้ถามเฟธขึ้นมาว่า
"ว่าแต่คุณเฟธแถวๆพอจะมีร้านขายอาวุธดีๆไหมครับ"
"ร้านขายอาวุธดีๆเหรอ? ถามทำไมเหรอ"
"พอดีว่าชุดเกราะหนังของผมมันพังซะแล้วนะ เลยคิดว่าน่าจะเอาไปซ่อมซะหน่อยนะ"
เนื่องจากเวทพิษของเรอุสในตอนที่สู้กันทำให้ชุดเกราะหนังของเมฆเสียหายไม่ใช่น้อย เพราะเวทพิษที่เรอุสใช้นั้นเป็นแบบกัดกรอด
เพราะงั้นเมฆจึงตัดสินใจที่จะเอาไปซ้อมหรือไม่ก็ซื้อชุดใหม่ซะเลย
ส่วนชุดที่เมฆใส่อยู่ในตอนนี้นั้นเป็นแค่เสื้อยืดธรรมดากับกางเกงยีน
"ไอ้มีมันก็มีอยู่หรอก แต่จากเหตุการณ์เมื่อไม่กี่วันก่อนร้านแถวๆก็พังเละไปหมดแล้ว แถมร้านที่แถวอื่นๆก็มีอยู่หรอกแต่ก็น่าจะคิวเต็มกันหมดแล้ว"
"เหรอครับ"
"แต่ก็มีอยู่ร้านหนึ่งนะเป็นร้านที่พวกข้าเอาพวกอุปกรณ์ไปซ้อมเป็นร้านของคุณเวนล็อก ข้ารับรองว่าไม่กี่วันชุดของเจ้าก็ซ้อมเสร็จแล้วล่ะ"
"แล้วร้านของคุณเวนล็อกที่ว่าอยู่ไหนเหรอครับ"
"ร้านของเขาอยู่ที่ตรอกที่ค่อนข้างลึกและไม่ค่อยมีใครรู้สักนัก คนที่รู้ก็มีแต่พวกยอดฝีมือทั้งนั้น ถ้าไม่มีคนแนะนำก็ไม่มีทางรู้และหาเจอหรอก แต่ข้าก็ขอรับรองเลยนะว่าพวกอาวุธกับอุปกรณ์ที่ร้านของคุณเวนล็อกนะเป็นร้านที่ดีที่ในเมืองแล้ว"
"โห~"
"รอแปปนะเดี๋ยวข้าเขียนแผนที่ให้" พูดจบเฟธก็เอากระดาษกับปากกาเขียนแผนที่ให้เมฆ
เมื่อเฟธเขียนแผนที่เสร็จแล้วก็เอาให้เมฆทันที
"ขอบคุณครับ"
แล้วเวลาพักก็หมดลงพวกเค้าก็เอาจากไปเก็บแล้วกลับไปทำงานกันต่อทันที
และแล้วก็ถึงเวลาเลิกงานซึ่งเป็นเวลาบ่าย3พอดีแล้วเมฆก็ขอตัวไปที่ร้านขายอาวุธของเวนล็อกที่เฟธเขียนแผนที่ให้ โดยที่เมโกะเองก็ไปด้วยกันกับเมฆ
เมฆเดินตามแผนที่ที่เฟธเขียนให้จนมาถึงร้านขายอาวุธในแผนที่
"ที่นี่เหรอ ว่าแต่ไหงคุณเฟธถึงลายมือสวยอย่างนี้ฟะ" เมฆมองดูแผนที่ที่เฟธเขียนให้ก่อนหน้านี้ แล้วเกินคาดที่เฟธเขียนได้ลายมือสวยมาก
ไม่นานเมฆและเมโกะก็เดินเข้าไปภายในร้าน ภายในร้านมีอาวุธตั้งเรียงรายอยู่มากมายซึ่งแต่ล่ะอันนั้นเป็นอาวุธที่มีคุณภาพดีเลยที่เดียว
"โอ๊ะ ลูกค้าเหรอยินดีต้อนรับ" มีเสียงหนึ่งดังมาจากข้างในร้าน
แล้วก็ปรากฏชายกล้ามใหญ่แต่มีส่วนสูงประมาณ120ซมและมีหนวดเครายาว
'คนแคระเหรอ' เมฆคิด
แล้วเมฆกับเมโกะก็เดินไปที่หน้าเค้าเตอร์ที่คนแคระยืนอยู่หลังเค้าเตอร์
"สวัสดีครับพวกผมเอาเครื่องป้องกันกับอาวุธมาซ้อมน่ะ ว่าแต่คุณเวนล็อกอยู่ไหมครับ"
"ข้านี่แหล่ะเวนล็อก ไหนเอาของที่จะซ้อมมาให้ข้าดูสิ" เวนล็อกพูด
แล้วเมฆกับเมโกะก็เอาออกมาให้เวนล็อกดู
"หืม ชุดเกราะหนังของเจ้าหนุ่มถูกกัดด้วยพิษสินะเนี้ย คงใช้เวลาซ้อมสักพัก ว่าแต่เจ้าไม่ถูกพิษกัดบ้างเหรอ" เวนล็อกพูดหลังจากดูชุดเกราะหนังของเมฆ
"พอดีว่าพิษมันใช้ไม่ได้ผลกับผมนะ"
"เหรอ ส่วนมีดสั้นของคุณหนูสภาพก็ดูใกล้จะพังด้วยนะเนี้ย ข้าของแนะนำให้หาอันใหม่ดีกว่านะ"
"เหรอค่ะ"
"ที่ตรงนั้นมีพวกมีดสั้นอยู่นะลองไปหาดูเผื่อถูกใจสักอัน เดี๋ยวจะลดให้" เวนล็อกพูดพร้อมชี้ไปยังโซนที่มีมีดสั้นตั้งวางอยู่
แล้วเมโกะก็เดินไปยังโซนของมีดสั้น แล้วก็เหลือแค่เมฆและเวนล็อก
"ว่าแต่เจ้าหนุ่มเจ้าอยากจะให้ข้าช่วยเสริมให้ชุดของเจ้าทนทานขึ้นรึเปล่า ข้าคิดไม่แพงหรอก"
"ออ ก็ดีเลยครับ แล้วก็ไหนๆก็ไหนๆแล้ว" เมฆพูดพร้อมกับนำของที่ครอปได้จากดันเจี้ยนที่เมืองบาเนี่ยนออกมา
"หืม นี่มันหนังของงูอนาคอนคาพิษของดีเลยนิ เจ้าอยากให้ทำอะไรของเจ้าหนุ่ม" เวนถามเมื่อเห็นหนังของงูอนาคอนคาพิษที่เมฆเอาออกมา
"ผมอยากให้คุณกับพวกอุปกรณ์กับเครื่องป้องกันให้หน่อยนะ แล้วก็" แล้วเมฆยื่นเด็ธให้กับเวนล็อก
"ช่วยลับดาบและซ้อมบำรุดดาบของผมให้หน่อยนะครับ" เมฆพูด
เพราะพักนี้เด็ธมักจะบ่นว่าควรจะบ่นว่าควรลับดและซ้อมบำรุดตนได้แล้ว ไม่งั้นตัวดาบจะทื่อหมด
เมื่อเวนล็อกรับดาบจากเมฆแล้วก็เอาดาบออกจากฝักเพื่อดูตัวดาบ เวนล็อกดูอยู่สักพักก็จะพูดขึ้นมาด้วยท่าทางแปลกใจนิดๆ
"โห นี่มันดาบมารนี่เจ้าหนุ่ม"
"!?" เมฆตกใจกับสิ่งที่เวนล็อกพูด
เค้ารู้ได้อย่างไรกันนะว่าที่เค้าถืออยู่คือดาบมาร
------------------------------------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น