ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #47 : ตอนที่ 43 ขบวนพาเหรดของผู้กล้า

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.47K
      397
      3 ธ.ค. 61

    ปัง ปัง ปังๆๆๆ

         เสียงดอกไม้ไฟจำนวนมากดังขึ้นบนท้องฟ้าของเมืองหลวงของอาณาจักรเนเฟียและดอกไม้ไฟก็ถูกยิงขึ้นฟ้าต่อเรื่อยๆ

         เสียงผู้คนมากมายต่างร้องโหอย่างยินดีทั่วเมืองและตามท้องถนน

         ตามท้องถนนมีมีร้านแผงลอยเปิดขายอยู่มากมายและเหล่าพ่อค้าแม่ค้าต่างร้องเรียกลูกค้ากันอย่างเต็มที

         "โห~ เมืองดูคึกคึดสุดๆไปเลยนะเนี้ย" เมฆพูดขึ้นเมื่อเค้าเห็นบรรยากาศในเมือง

         "จริงด้วย ทุกคนดูมีความสุขกันสุดไปเลย" เมโกะเองก็เช่นกัน

         วันนี้คือวันที่เมฆจะได้เจอกับพวกผู้กล้าหรือก็คือวันนี้เป็นวันที่จะมีขบวนพาเหรดของผู้กล้านั่นเอง

         เพราะงั้นเมืองถึงได้คึกคึดมากกว่าทุกๆวัน

         แล้วกว่าจะถึงช่วงที่ขบวนพาเหรดของผู้กล้าจะออกมาจากราชวังนั้นก็มีเวลาอีกสักพักเพราะเวลาที่ขบวนพาเหรดนั้นเริ่มต้นเวลา11โมง 

         ส่วนตอนนี้เป็นเวลา9โมงครึ่งเพราะงั้นเมฆและเมโกะจึงได้เดินเที่ยวและซื้อของกินตามแผงลอยต่างๆจนกว่าจะถึงเวลาที่ขบวนพาเหรดจะเริ่ม

         จนตอนนี้ทั้งสองคนเดินเที่ยวตามร้านแผงลอยต่างๆมาหลายร้านแล้ว

         "เฮ้ย เมฆ หนูเมโกะ ทางนี้ๆ" แล้วจู่ก็มีเสียงของชายคนหนึ่งเรียกเมฆและเมโกะ

         "อะ คุณเฟธ ไงครับ"

         คนที่เรียกเมฆและเมโกะคือเฟธนั่นเอง และฟาร์มเองก็อยู่ด้วย

         ช่วง2วันมานี้เมฆและเมโกะก็ไปทำภารกิจร่วมกับพวกเฟธ ซึ่งทำให้ตอนนี้พวกเค้าสนิทกันมากแล้วก็ว่าได้

         "พวกคุณเฟธก็มาเดินเที่ยวเหมือนกันเหรอครับเนี้ย"

         "อยู่แล้วล่ะ งานคึกครื้นขนาดนี้ไม่เดินเที่ยวก็บ้าแล้ว เดี๋ยวว่าพอขบวนพาเหรดจบก็จะออกไปล่ามอนหน่อยจะไปด้วยกันไหม"

         "จะลองคิดดูก็แล้วกันนะครับ"

         ถึงแม้พวกเฟธจะมาเดินเที่ยวงานก็ตามแต่ก็สวมชุดรอผจญภัยมาพร้อมเพราะช่วงบ่ายพวกเค้าก็กะจะออกไปหาภารกิจทำกันอยู่แล้ว

         แล้วจากนั้นพวกเค้าทุกคนก็เดินเที่ยวงานด้วยกันไปสักพักจนกว่าขบวนพาเหรดจะเริ่ม

         และแล้วเวลาที่ขบวนพาเหรดจะออกจากราชวังก็มาถึง ผู้คนมากมายต่างเริ่มทยอยกันไปยังเส้นทางที่ขบวนพาเหรดที่เคลื่อนผ่าน

         "ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาที่ขบวนพาเหรดจะเริ่มแล้วนะครับหัวหน้า" ฟาร์มพูดขึ้นเมื่อเห็นผู้คนเริ่มทยอยไปยังที่ขบวนพาเหรดที่เคลื่อนพา

         "หืม งังเหรย" เฟธพูดทั้งที่มีของกินอยู่เต็มปาก

         "หัวหน้าอย่าพูดเวลามีของกินเต็มปากสิครับ" นิโคพูดด้วยความระอา

         'เริ่มแล้วสินะ' เมฆคิดขึ้นในขณะที่กำลังกินไก่ย่างเสียบไม้อยู่

         'ไก่ย่างหร่อยโครต'

         แล้วจากนั้นทุกคนก็ย้ายไปยังถนนที่ใช้ในการเดินพาเหรดของผู้กล้าซึ่งถนนที่ใช้ในการเดินพาเหรดนั้นเป็นเส้นทางที่ตรงมาจากพระราชวังจึงใช้เวลาสักพักว่าจะมาถึงจุดที่พวกเมฆอยู่

         ในนี้พวกเมฆเดินมาถึงทางที่ขบวนพาเหรดจะเคลื่อนผ่านกันแล้ว

         "คงอีกสักพักสินะกว่าจะมาถึงจุดนี้"

         "นั่นสินะครับ"

         สักพักเสียงดนตรีของขบวนพาเหรดก็ค่อยๆใกล้เข้ามายังจุดที่พวกเมฆอยู่ ซึ่งแสดงว่าขบวนพาเหรดนั้นใกล้มาถึงจุดนี้แล้ว

         เสียงของเครื่องดนตรีมากมายกำลังบรรเลงปรุงใจให้แก่ขบวนพาเหรดอย่างเป็นจังหวะและไพเราะ

         ผู้คนมากมายต่างโหร้องอย่างดีใจและปลื้มปิติยินดีกับพาเหรดของผู้กล้า

         "อ่ะ เริ่มมองเห็นขบวนแล้วล่ะคะทุกคน" ฮันน่าพูดเมื่อเธอเริ่มเห็นขบวนพาเหรดแล้ว

         ขบวนพาเหรดเริ่มเข้ามาใกล้เรื่อยพร้อมๆกับเสียงดนตรีของขบวนพาเหรด

         แล้วขบวนพาเรื่มก็เคลื่อนมาถึงจุดที่พวกเมฆอยู่กันแล้ว

         โดยขบวนพาเหรดนั้นจะมากองอัศวินสวมเกราะเต็มยศคอยอารักษ์ขารอบทิศทางโดยให้เหล่าผู้กล้าอยู่กลางขบวนและมีอัศวินถือธงของอาณาจักรอยู่หน้าขบวนสองคน

         ต่อมาคือเหล่าคนที่ทำหน้าที่คล้ายกับเชียร์หลีเดอร์อยู่หน้าขบวน มาพร้อมกับเหล่านักดนตรีที่กำลังแบกเครื่องดนตรีไปพร้อมกับบรรเลงเพลงไปด้วย

         แล้วก็ตามมาแล้วกลุ่มของเหล่าผู้กล้าที่มีเจ้าชายของอาณาจักรเดินนำหน้าขบวน ส่วนด้านหลังกลุ่มผู้กล้าก็จะเป็นรถม้าคันหรูที่มีพระราชาและเจ้าหญิิงของอาณาจักรนั่งอยู่ด้านใน

         กลุ่มผู้กล้าทุกคนนั้นในตอนนี้ได้สวมใส่ชุดพร้อมรบและมีอาวุธที่เข้ากับค่าความสามารถและสกิลของตัวเองกันหมดทุกคนในขบวนพาเหรด

         "โห ช่างอลัการจริง หืม?" เฟธพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังกลุ่มผู้กล้า

         "มีอะไรเหรอครับหัวหน้า" ฮาเกนพูดขึ้น

         "พวกผู้กล้ายังเป็นเด็กทั้งนั้นเลยนิ"

         "อ่ะ จริงด้วยครับ" ฟาร์มพูด

         ในระหว่างที่เป็นกลุ่มพวกเฟธกำลังพูดคุยกันอยู่นั่นเมฆก็มองไปยังกลุ่มผู้กล้าอย่างไม่ค่อยสนใจรอบข้างสักเท่าไร

         'พวกนั่นหน้าคุ้นแฮะ' เมฆคิดขึ้นเมื่อเห็นผู้กล้าบางคนหน้าตาคุ้น

         แต่เมื่อเมฆมองไปเรื่อยๆเค้าก็สังเกตเห็นคนที่เค้ารู้จักเป็นอย่างดีถึง6คนในนั้น จึงทำให้เค้าเบิกตากว้าง

         นั่นคือ อาจารย์ของเค้าตอนม.ปลาย รุ่นน้องฝาแฝดที่เคยอยู่ชมรมเดียวกัน ตาลเพื่อนของน้องสาวเค้า นานะน้องสาวของเค้า และสุดท้ายคือมายด์เด็กผู้หญิงผู้เป็นรักแรกของเค้า

         'หรือว่าพวกเธอจะเป็น...'

         ใช่ พวกเธอคือผู้กล้าซึ่งเมฆไม่ได้คาดคิดว่าก่อนว่าพวกมายด์จะถูกอัญเชิญมาเป็นผู้กล้า

         ทั้งที่เค้าคิดว่าคงไม่มีโอกาศได้เจอกันอีกแล้วแท้ๆหลังจากที่เค้าตายแล้วมาเกิดใหม่ที่โลกแห่งนี้

         เมื่อเมฆเห็นดังนั้นเค้าจึงได้เดินผ่าผู้คนไปด้านหน้าเพื่ออที่จะไปให้ใกล้กว่านี้เพื่อดูมันให้ชัดว่าเค้าไม่ได้ตาฝาดไป โดยเมโกะเองเมื่อเห็นเมฆเดินผ่าผู้คนไปด้านหน้าเธอก็เดินตามเมฆไปอย่างสงสัย

         'เป็นพวกเธอจริงๆด้วย' เมฆคิดขึ้นเมื่อสิ่งที่เค้าเห็นนั่นเค้าไม่ได้ตาฝาดไป

         เมื่อเห็นดังนั้นแล้วเค้าจึงตัดสินใจที่จะลองเรียกพวกเธอดู ถึงแม้พวกเธอจะจำเค้าในตอนนี้ไม่ได้ก็ตาม

         "มาย-...!" เมื่อเมฆกำลังจะตะโกนเรียกนั้นจู่ๆก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้น 

    ตูมมมมมมม!

         ซึ่งมันไม่ใช่เหมือนของดอกไม้ไฟอย่างที่ยิงขึ้นฟ้า แต่เป็นเสียงระเบิดจากเวทมนต์ ซึ่งจุดหมายที่ยิงไปนั้นคือตรงจุดหน้าขบวนพาเหรด

    กริ๊ด!

         เนื่องจากเสียงระเบิดเมื่อกี้นี้จึงทำให้บริเวณนั้นเกิดความวุ่ยวายขึ้นเล็กน้อย

         เหล่าส่วนมากอัศวินก็รีบเข้าไปคุ้มกันรอบรถม้าที่มีราชานั่งอยู่ทันทีและบางส่วนก็ได้รับเข้าไปคุ้มกันเหล่าผู้กล้า

         "เกิดอะไรขึ้น" เมโกะพูดเมื่อเห็นถึงความวุ่นวายโดยรอบ

         "นั่นสิ เกิดอะไรขึ้น" เมฆพูดขึ้นพร้อมสังเกตุไปรอบ

         แล้วเค้าก็สังเกตุเห็นชายสามคนที่ดูเหมือนคนไร้สติกำลังเดินไปหน้าขบวนพาเหรดพร้อมกับมีน้ำลายไหลออกจากปาก

         "เฮ้ย! พวกเจ้าสามสินะที่เป็นคนก่อความวุ่นวายนี้้ อยู่นิ่งแล้วยอมให้จับซะ" อัศวินคนหนึ่งพูดขึ้น

         แทนคำถามชายทั้งสามคนชูมือขึ้นไปด้านหน้าพร้อมยิงบอลไฟไปยังหน้าขบวนพาเหรด แต่อัศวินก็ใช้โล่กันไว้ได้

         "ถ้าพวกเจ้ายังไม่หยุดพวกเราจะใช้กำลังล่ะนะ" อัศวินคนเดิมพูดขึ้น 

         แล้วอัศวินคนนั้นพร้อมกับอัศวินอีกหลายคนก็เข้าไปหวังจะจับชายทั้งสามคนแต่ในตอนนั้นเองที่หลังของชายทั้งสามก็มีขาของแมลงงอกออกมาแล้วชายของชายทั้งสามก็กระจุยกระจาย แล้วปรากฏร่างของแมลงยักษ์ออกมาสามตัว

         "มอนสเตอร์! พวกเรารีบกำจัดมันเร็ว" อัศวินคนหนึ่งพูด

         แล้วเหล่าอัศวินก็รีบพุ่งเข้าไปกำจัดมอนสเตอร์แมลงยักษ์

         "แย่ล่ะ! เมฆรีบหยุดพวกอัศวินเร็วเข้า!" เด็ธที่อยูใขฝักดาบด้านหลังของเมฆรีบตะโกนบอกเมฆ

         "ทำไมล่ะเด็ธ"

         "เร็วเข้าเถอะน่า จะฆ่าแมลงนั่นภายในเมืองไม่ได้เด็ดขาด"

         หลังจากที่ได้ยินอย่างนั้นแล้วเมฆก็หันไปหวังไปหยุดอัศวิน แต่ก็สายไปแล้วเพราะพวกแมลงยักษ์นั้นถูกจำกัดไปเรียบร้อยแล้ว

         "เห่!" อัศวินต่างโหร้อง

         แล้วในตอนนั้นเองจากความดีใจกลายเป็นความตึงเคลียดเมื่อศพของแมลงยักษ์ส่องแสงออกมาแล้วไม่นานก็ปรากฏวงเวทสีม่วงออกมาสามวง

        แล้วจู่ๆก็มีมอนสเตอร์หมาป่ายักษ์สีเงินออกมาจากเวทย์แล้วมันก็พุ่งไปฆ่าอัศวินคนที่อยู่ใกล้ที่สุดไม่เพียงแค่นั้นยังมีมอนสเตอร์อื่นๆออกมาจากวงเวทเรื่อยๆอีกหลายตัว

         "นี่มันเกิดอะไรขึ้นฟะ" เมฆพูดขึ้นเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

         แล้วไม่นานหลังก็ปรากฏกองทัพของกลุ่มคนผิวสีแทนมีเขาบนหัวมีปีกที่หลังและสวมชุดเกราะพร้อบรบสีดำออกมาจากวงเวท

         "เอาล่ะพวกมนุษย์เอ๋ยมาเริ่มเทศกาลล้างปางกันเถอะ" ชายที่อยู่หน้าสุดพูดขึ้น

         ในตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

    ------------------------------------------------------

    โปรดติดตามตอนต่อไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×